Instrukcja stosowania furosemidu dla kotów i psów

Zwierzęta, podobnie jak ludzie, są podatne na różne choroby. Do leczenia stosuje się cały arsenał środków farmakologicznych. W tym artykule omówię właściwości i wskazania do stosowania Furosemidu, a także zasady jego stosowania u kotów i psów. Opiszę przeciwwskazania i skutki uboczne, na które zwrócą uwagę specjaliści po zastosowaniu leku.

Forma uwalniania i skład leku Furosemid

Dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań i tabletek.

• Pigułki białe spłaszczone cylindryczne kształty pakowane są w opakowanie konturowe po 10 lub 25 sztuk. Każda jednostka zawiera 40 ml substancji czynnej (furosemid).
• Rozwiązanie prawie przezroczysty z lekkim żółtym odcieniem. Stężenie substancji czynnej wynosi 5% (w 1 ml roztworu 50 mg furosemidu). Lek wlewa się do szklanych fiolek ciemnego koloru o pojemności 50 lub 100 ml.

Oprócz głównego składnika aktywnego lek zawiera substancje pomocnicze, które przyczyniają się do skutecznego wchłaniania leku przez organizm zwierzęcia.

Do roztworu do wstrzykiwań stosuje się:

• pirosiarczek sodu;
• parahydroksybenzoesan metylu;
• parahydroksybenzoesan propylu;
• wodorotlenek sodu (korekta pH);
• woda do wstrzykiwań.

Oprócz głównej substancji tabletki zawierają:

• powidon;
• laktoza;
• MCC;
• żelatyna;
• skrobia ziemniaczana;
• koloidalny ditlenek krzemu;
• stearynian magnezu;
• talk.

Wskazania do stosowania i mechanizm działania

Lek podaje się zwierzętom jako środek moczopędny (moczopędny).

Substancja czynna zaburza odwrotne wchłanianie jonów chloru i sodu, w wyniku czego z organizmu wydalany jest płyn wraz z jonami potasu, magnezu, wapnia.

Farmakologiczne działanie występuje pół godziny po zażyciu leku, a efekt utrzymuje się około 4 godzin. Substancja czynna w procesie biotransformacji jest przekształcana w glukurropid, naturalnie wydalany z organizmu (z moczem).

Furosemid jest przepisywany kotu i kotowi z objawami zespołu obrzęku, który jest charakterystyczny dla następujących chorób:

• nadciśnienie (ciężkie);
• marskość wątroby;
• obrzęk płuc;
• wodobrzusze (z onkologią wątroby);
• niewydolność serca (przewlekła);
• upośledzona czynność nerek, mocznica przednerkowa.

Dawkowanie leku moczopędnego dla kota i sposób jego podawania

Lekarz weterynarii jest odpowiedzialny za opracowanie schematu leczenia i obliczenie dziennej dawki. Przy określaniu dawkowania bierze się pod uwagę etiologię choroby, wagę zwierzęcia i obecność powikłań.

Dzienna dawka preparatu w tabletkach dla kotów wynosi 5-6 mg na 1 kg masy ciała (roztwór - 0,5-06 ml na 10 kg masy ciała). W przypadku psów norma wzrasta do 8-10 mg na 1 kg masy ciała (roztwór - 0,7-1 ml na 10 kg masy ciała). W zależności od ciężkości choroby i nasilenia obrzęków dawkę można podwoić.

Schemat leczenia furosemidem przewiduje jednorazowe przyjęcie leku na 30-40 minut przed posiłkiem.

Przebieg stosowania leku jest opracowywany indywidualnie, ale nie powinien przekraczać 10 dni.

W toku badań wpływ substancji czynnej na ciążę nie został dokładnie zbadany, ale wiadomo, że lek przenika przez barierę łożyskową i może mieć negatywny wpływ na płód. Dlatego eksperci nie zalecają stosowania leku na tym etapie życia..

Lekarstwo jest przepisywane tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne w drugiej połowie ciąży.

Nie zaleca się podawania tego leku zwierzęciu w okresie laktacji. Substancja czynna ma zdolność hamowania procesu produkcji mleka. Ponadto w mleku matki występuje niewielkie stężenie furosemidu, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie potomstwa..

Skutki uboczne

W trakcie badań klinicznych nie stwierdzono skutków ubocznych. Jednak wraz ze wzrostem dawki lub naruszeniem schematu dawkowania mogą wystąpić:

• osłabienie lub pobudzenie;
• odwodnienie;
• pragnienie (zwierzę pije więcej wody niż zwykle);
• szybkie pulsowanie;
• wymioty, biegunka;
• zmniejszony apetyt;
• odchylenie głowy u kotów;
• utrata słuchu.

W zależności od stopnia oddziaływania na organizm zwierzęcia środek należy do klasy umiarkowanie niebezpiecznych substancji (klasa 3).

Przeciwwskazania do przyjęcia

Przyjmowanie leku jest przeciwwskazane, jeśli zwierzę ma następujące problemy zdrowotne:

• niewydolność wątroby;
• niewydolność nerek z bezmoczem;
• choroba kamicy moczowej;
• zawał mięśnia sercowego, zwężenie (aortalne, dwudzielne);
• naruszenie metabolizmu wody i soli lub równowagi kwasowo-zasadowej;
• małe stężenie potasu we krwi.

Furosemid nie jest również przepisywany zwierzętom w śpiączce lub alergikom, którzy wykazują negatywną reakcję organizmu na jeden ze składników leku.

Warunki przechowywania i okres trwałości

Warunki przechowywania leku podlegają standardowym wymaganiom:

• reżim temperaturowy płynnej postaci uwolnienia - 5-25 stopni (butelka zamknięta), 2-8 stopni (po otwarciu butelki);
• ciemne miejsce;
• brak otwartego dostępu dla dzieci i zwierząt.

Furosemid zachowuje właściwości farmakologiczne przez dwa lata, biorąc pod uwagę datę produkcji leku. Po otwarciu butelki okres zostaje skrócony do 28 dni.

Okres trwałości preparatu w tabletkach wynosi 2 lata..

Cena i analogi

Koszt jest przystępny:

• roztwór 5% (50 ml) - 14,70 rubla;
• tabletki 40 mg (50 szt.) - 26-32 rubli.

Następujące leki mają podobne właściwości i działanie farmakologiczne:

• Lasix;
• Torasemid;
• Toriksal;
• Frusemide;
• Indapamid.

Furosemid jest skutecznym lekiem, ale jego samodzielne stosowanie jest zabronione. Tylko specjalista posiadający pewną wiedzę i doświadczenie może opracować skuteczny schemat leczenia, uwzględniający cechy zdrowotne zwierzęcia.