Demodectic mange u kotów: objawy i leczenie

Demodectic mange to choroba, która może powodować prawdziwe cierpienie zwierzaka, ponieważ wpływa nie tylko na wygląd, ale także samopoczucie kota. Aby rozpocząć leczenie na czas, musisz znać objawy tej choroby, ponieważ tylko właściciel może zrozumieć, że zwierzę potrzebuje pomocy i zapewnić wszystkie niezbędne środki, aby złagodzić stan i odzyskać zwierzę.

• niezrównoważona dieta;
• spadek odporności po ciężkich patologiach;
• obecność infekcji pasożytniczych;
• skłonność do reakcji alergicznych;
• okres rekonwalescencji po operacji;
• uszkodzenie skóry.

Po zakażeniu pasożyt zaczyna szybko się namnażać, żerując na komórkach mieszków włosowych i gruczołach łojowych. W przypadku ciężkiej nużycy kleszcz wnika do limfy i rozprzestrzenia się wraz z nią po całym ciele, co dodatkowo pogarsza przebieg choroby.

Grupy ryzyka

Najczęściej demodikoza rozwija się u kotów o słabym statusie odpornościowym: u kociąt w wieku poniżej jednego roku iu starszych osobników. Weterynarze zauważają, że istnieje predyspozycja rasy do tej patologii, którą wykazują koty birmańskie i syjamskie..

Zwierzęta, które aktywnie komunikują się z bezpańskimi zwierzętami, są bardziej narażone na zakażenie. Wynika to z faktu, że przenoszenie kleszczy może nastąpić nawet u kota, który nie wykazuje objawów nużycy..

Demodex nie pasożytuje na ludzkiej skórze, więc właściciel nie powinien obawiać się infekcji zwierzęcia.

Objawy

Główne objawy zależą od formy, w jakiej objawia się patologia. Istnieją dwie opcje przepływu:

• Zlokalizowane. Dotknięte obszary nie są rozległe, w sumie jest ich nie więcej niż pięć.
• Uogólnione. W tej formie ogniska są duże, jest ich więcej niż sześć. Często może to dotyczyć całego ciała.

W przypadku braku leczenia zlokalizowana postać nużycy z czasem często zmienia się w uogólnioną.

Objawy rozwijają się stopniowo, szybkość ich manifestacji zależy od indywidualnych cech ciała kota i poziomu odporności. We wczesnych stadiach roztocza rozmnażają się w naskórku w pobliżu oczu, na uszach i wokół nich, na czole i wokół ust. Najpierw w tych strefach pojawiają się różowe obszary, na których rozwijają się małe guzki, wystające ponad skórę. Pojawiają się w miejscach niszczenia komórek nabłonka przez demodeksy. Rozmiar tych guzków wynosi 3-5 mm. Z biegiem czasu rosną, stają się twardsze, po naciśnięciu wydobywa się z nich posoka lub zielonkawa ciecz. Po kilku tygodniach lub miesiącach na skórze głowy pojawiają się łyse plamy, które powoli się powiększają. Ich powierzchnia może stać się łuszcząca się i łuszcząca..

Objawy te determinują pewne zachowanie kota: nieustannie stara się lizać uszkodzone miejsca, połykając jednocześnie dużo wełny, co powoduje zaburzenia trawienia i wymioty. Z powodu ciągłego lizania miejsca przekrwienia nasiąkają, może do nich dołączyć infekcja grzybicza lub bakteryjna.

W ostatnich stadiach zwierzę szybko wyłysieje, sierść staje się rzadka i nie występuje normalne linienie. Objawy nasilają się w przypadku reakcji alergicznej na obecność kleszcza.

Diagnostyka

Właściciel może jedynie zakładać występowanie demdecozy u zwierzęcia, ale tylko wykwalifikowany lekarz weterynarii może to potwierdzić, dlatego konieczne jest skontaktowanie się z chorym zwierzęciem w klinice weterynaryjnej. Lekarz oceni wszystkie objawy i przepisze badanie, które zapewni prawidłowe leczenie w przyszłości..

Rozpoznanie nużycy polega na przeprowadzeniu takich analiz:

• Skrobanie do mikroskopii. Ponieważ Demodex jest bardzo mały (około 0,3 mm długości), można go zobaczyć tylko pod mikroskopem. Skrobanie odbywa się w miejscach, w których najbardziej prawdopodobne jest gromadzenie się roztoczy - w pobliżu uszu. Czasami tę analizę powtarza się kilka razy w odstępie kilku dni, ponieważ patogen nie zawsze może zostać wykryty za pierwszym razem..
• Analiza stolca. Demodex można znaleźć w kale u zwierząt, które aktywnie polizają bolesne miejsca.
• Biopsja skóry.
• Trichogram wełny.

Przy silnym nasileniu objawów nużycy zaleca się rozszerzone badanie, w tym następujące dodatkowe testy:

• ogólna analiza krwi;
• oznaczanie wirusów białaczki;
• identyfikacja wirusa niedoboru odporności itp..

Jeśli w domu są inne koty bezobjawowe, również należy je zdiagnozować..

Leczenie

Leczenie nużycy odbywa się w dwóch głównych kierunkach:

• eliminacja patogenu i eliminacja objawów;
• przywrócenie odporności i obrony organizmu zwierzęcia.

Przeprowadzenie leczenia w domu bez konsultacji z weterynarzem zagraża życiu, gdyż leki mające na celu zwalczanie kleszcza są bardzo toksyczne, a ich umyślne stosowanie, które nie uwzględnia cech zwierzęcia, może nie tylko dodatkowo zagrozić zdrowiu, ale także doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Spośród leków ogólnoustrojowych do zwalczania nużycy najczęściej wybierane są leki na bazie amirtrazy, iwermektyny i awesektyny, które w niektórych przypadkach podaje się kotu w postaci tabletek, a czasem domięśniowo. Aby szybko zmniejszyć objawy i skuteczne leczenie, do leków ogólnoustrojowych dodaje się leki miejscowe: maści lub emulsje zawierające syntetyczne insektycydy.

Oprócz leków mających na celu zniszczenie nużycy przepisywany jest cały szereg środków:

• przyjmowanie hepatoprotektorów zapewniających bezpieczną eliminację toksyn zawartych w insektycydach;
• codzienne sprzątanie obszarów dla zwierząt;
• dezynfekcja naczyń i miejsc do spania zwierzęcia;
• okresowe kąpiele w szamponie przeciwgrzybiczym lub przeciwbakteryjnym;
• smarowanie dotkniętych obszarów olejem z rokitnika zwyczajnego lub pictoiną;
• mianowanie immunostymulantów i preparatów witaminowo-mineralnych;
• w przypadku skomplikowanego przebiegu przeprowadza się leczenie antybiotykami.

W czasie leczenia należy zwrócić szczególną uwagę na odżywianie: dieta powinna składać się z łatwo przyswajalnych pokarmów bogatych w białka. Wielu lekarzy weterynarii w tym okresie zaleca przejście na wysokiej jakości żywność hipoalergiczną..

Leczenie nużycy trwa co najmniej cztery tygodnie, ale czasami trwa znacznie dłużej niż ten okres. Nie można skupić się na braku objawów, ponieważ jaja pozostają żywe po śmierci dorosłych kleszczy. Jeśli wcześniej przerwiesz leczenie, wkrótce pojawi się druga fala choroby, z którą jeszcze trudniej będzie sobie poradzić..

Lekarz weterynarii kontroluje przebieg terapii. Aby to zrobić, przepisuje powtarzaną mikroskopię materiału pobranego ze skóry raz w miesiącu. Po trzech testach wykazujących brak patogenu leczenie można uznać za zakończone. Jeśli testy kontrolne nie zostaną przeprowadzone, spodziewane są wielokrotne nawroty nużycy..