Poznanie przyczyn wypadania włosów u psów

Sierść psa to odziedziczone po przodkach narzędzie zapewniające odporność i przetrwanie populacji w trudnych warunkach atmosferycznych. Wszystkie psy z natury mają „futro”, a narodziny nagich szczeniąt uważane są za anomalię, której przyczyną jest najczęściej kazirodztwo - krycie bliskich krewnych. Oczywiście brak sierści u bezwłosego zwierzaka nie jest patologią, ale wypadanie włosów u psów bez wyraźnego powodu może być wczesnym objawem rozwijającej się choroby..

Klasyfikacja przyczyn wypadania włosów u psów

Sukces leczenia dolegliwości zależy od jej przyczyn. Wypadanie włosów z powodu poważnej choroby jest najczęściej tylko jednym z objawów ogólnego obrazu klinicznego. Trudniejszą kwestią jest diagnostyka chorób skóry, identyfikacja pasożytów. Prawie wszystkie rodzaje chorób sprowadzają się do wielu tych samych objawów - wypadania włosów, swędzenia, wysypki lub łusek..

Kiedy wypadanie włosów jest normalne

Otarcia włosów - łysienie związane z wiekiem występuje na łopatkach, łokciach, pod pachami. U starszego psa z reguły metabolizm zwalnia, utrzymując aktywny tryb życia, pies ściera sierść, a nowe okrywy nie mają czasu na regenerację. Wypadanie włosów wokół oczu, za uszami i na brodzie jest również całkiem naturalne dla starszego zwierzęcia. Problem ma charakter estetyczny, częściowo rozwiązany poprzez dostosowanie diety i specjalną pielęgnację. Ślady na kołnierzu, szelkach, bandażach, kamizelkach znikają same po linieniu.

Naprężenie - po walce, wizycie u lekarza lub przeprowadzce pies może mieć niezwykłe linienie. Wełna wypada masowo, bez wyraźnego powodu. Nie martw się, psa trzeba uspokoić i dać mu czas na przystosowanie się.

Linienie - zjawisko sezonowe obserwowane jesienią i wiosną, zmiany wełny w kilku etapach. Samce są mniej podatne na linienie, u ras puszystych podszerstek jest trudny do zerwania, co często wywołuje choroby skóry.

Łysienie psa w wyniku niewłaściwej pielęgnacji

Pierwszą i najpopularniejszą przyczyną złej jakości sierści psa jest częste kąpiele i stosowanie niespecjalistycznych środków do mycia sierści. Zgodnie z zasadami trzymania zwierząt domowych, pies jest kąpany w miarę brudzenia się, ale nie częściej niż 4 razy w roku. Zwierzaki uczestniczące w wystawach i „brudne”, uwielbiające wypadać w „pachnące” odchody, potrzebują częstszego mycia. Psa nie można myć płynem do naczyń, tanim szamponem, mydłem.

Nie oszczędzaj na zdrowiu swojego psa, jego skóra jest znacznie bardziej wrażliwa niż ludzka i wymaga specjalnej, delikatnej pielęgnacji.

Choroby skórne i pasożyty - konsekwencją przeoczenia lub braku środków zapobiegawczych. Prawie wszystkie choroby skóry wywołują swędzenie, pies swędzi, urazów skóry i wyrywa zębami włosy próbując zabić pasożyty. Wiele zwierząt ma wrodzoną alergię na wydzieliny pcheł (ślinę). Łysienie uszu u psów spowodowane drapaniem wskazuje na obecność pcheł, grzybicy, świerzbowca usznego. Stopniowe ścieńczenie sierści, aż do jej całkowitej utraty, może być wywołane przez wszy - pasożyta żywiącego się krwią i górnymi warstwami skóry.

Liszaj obrączkowy - infekcja grzybicza obejmująca duże obszary skóry. Zakażenie następuje przez kontakt, jest leczone miejscową terapią, w zaawansowanych przypadkach przepisuje się kursy iniekcyjne.

Wyprysk - zmiany skórne, którym towarzyszy zgrubienie lub tworzenie się górnych warstw nabłonka płaczące rany. Najczęściej występuje na plecach w okolicy zadu, po bokach. Możliwe przyczyny - słaba jakość czesania podszerstka, pasożyty, alergie. Na podstawie historii weterynarz określa, jak leczyć zwierzę. Stosowana jest terapia kompleksowa - pobudzenie odporności i miejscowe leczenie dotkniętego obszaru skóry.

Uwaga! Egzema wilgotna komplikuje kontakt z wilgocią, ale rana musi być czysta, dlatego zwierzę wymaga ciągłego monitorowania i specjalnej opieki.

Zapalenie skóry o różnym charakterze - podrażnienie skóry, które zaburza krążenie krwi i powoduje swędzenie, przekształcające się w otwartą ranę. Reakcja alergiczna może objawiać się zapaleniem skóry o różnym stopniu złożoności, któremu towarzyszy wypadanie włosów na twarzy, łapach, brzuchu, przykłady na zdjęciu. Problem rozwiązuje eliminacja alergenu i przeniesienie zwierzęcia na specjalną karmę.

Demodecosis - choroba, która rozwija się na tle masowego pasożytnictwa kleszczy. W początkowej fazie roztocza pasożytują na skórze, gruczołach łojowych, mieszkach włosowych, które dosłownie odcinają psu sierść. Skóra wygląda na bolesną i pokryta strupami, w ciężkim stadium roztocza atakują narządy wewnętrzne zwierzęcia.

Ważny! Demodectic mange jest śmiertelną chorobą; nieleczona dochodzi do atrofii jelit, niewydolności wątroby i śledziony.

Zaburzenia endokrynologiczne - zaburzenia hormonalne, ingerencja w procesy metaboliczne, nadmierny „entuzjazm” dla antybiotyków i kilkadziesiąt innych „zaburzeń” może spowodować wyłysienie psa z powodu obumierania mieszków włosowych. Pierwsze objawy u samców to symetryczne łysienie jąder u psów, tylnej części tylnych nóg u samic. Przed wyznaczeniem leczenia przeprowadza się wywiad i badanie, przyczyny zaburzeń hormonalnych są trudne do ustalenia, najczęściej działają one przez wykluczenie.

Ważny! W przypadku zaburzeń hormonalnych włosy wypadają w symetrycznych, okrągłych obszarach. Patologie tarczycy bez odpowiedniego leczenia prowadzą do prawie całkowitej utraty włosów.

Brak lub nadmiar witamin - występuje punktowa utrata włosów, zauważalna w miejscach z krótkimi włosami - twarz, łapy, brzuch. Problem zostaje rozwiązany poprzez restrukturyzację diety lub wprowadzenie wzbogaconych karm.

Łojotok - wrodzone lub nabyte dysfunkcje skóry. Gruczoły łojowe wydzielają zbyt dużo tłuszczu, co prowadzi do zatykania porów, zaburzeń metabolicznych i obumierania mieszków włosowych. Pierwsze objawy to trądzik, czarne plamy na ogonie, brodzie, brzuchu, zadu. W stanie nieaktywnym wełna staje się bardzo tłusta i wypada. Przede wszystkim u psa występuje łysienie ogona, z czasem łysina rozprzestrzenia się na tylną część grzbietu. Tak zwany tłusty ogon wymaga specjalnej pielęgnacji i regularnego czyszczenia porów.

Lekarze weterynarii identyfikują wiele trudnych do zidentyfikowania (idiopatycznych) przyczyn wypadania włosów. Wypadanie włosów może być objawem:

• Infekcje wirusowe lub bakteryjne.
• Zatrucie, toksyczność, zewnętrzne narażenie na chemikalia.
• Choroba popromienna, oparzenia, odwodnienie.
• Krwiaki, urazy wewnętrzne i krwawienie.

Nie bez powodu prawie każdy wywiad rozpoczyna się od opisu stanu sierści i skóry zwierzęcia. Jeśli organizm pozbawił pożywienia i skóry włosów, oznacza to, że ma poważniejsze problemy wymagające leczenia..