Choroby kotów i ludzi: rzeczywistość i uprzedzenia

Zadowolony

• Mit numer 1. toksoplazmoza: burza dla kobiet w ciąży
• Mit numer 2. robaki: czy można zarazić się kotem?
• Mit numer 3. grzybica: łysa głowa przez długi czas, a kota trzeba będzie zabić
• Mit numer 4. te przerażające słowa „mykoplazmoza” i „chlamydia”

• Kocie zadrapania są powodem do podniecenia?

Więc co można złapać od kota? Czy wszystkie nasze obawy przed chorobami „kotów” są uzasadnione??

Mit numer 1. Toksoplazmoza: burza dla kobiet w ciąży

Ta choroba jest w rzeczywistości odzwierzęca. W żadnym wypadku nie chcemy zrobić muchy z tego słonia. Rzeczywiście, toksoplazmoza jest bardzo niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Do tego stopnia, że ​​przy pierwotnej infekcji toksoplazmozą w pierwszym trymestrze lekarze zalecają przerwanie ciąży.

W późniejszym okresie ryzyko toksoplazmozy wpływającej na płód, prowadzącej do poważnych wad rozwojowych, jest jeszcze większe. Ale w tym wieku dopuszczalne jest (choć bardzo niebezpieczne dla dziecka) leczenie.

Wiedząc o zagrożeniu, musisz jasno zrozumieć, skąd może ono pochodzić.

Możesz dostać toksoplazmozę:

• podczas pracy w letnim domku;
• jedzenie niemytych owoców i warzyw;
• praca z surowym mięsem;
• w kontakcie z kotem.

Jak toksoplazmoza „dostaje się” do kotów i co powinni z tym zrobić ich właściciele, możesz dowiedzieć się z filmu na kanale JitZdorovo.

Prawie co piąty Europejczyk ma toksoplazmozę i nawet o tym nie wie. To jedna z tych chorób, które zdrowi ludzie „odchodzą” bez leczenia. Po wyzdrowieniu osoba uzyskuje silną odporność na chorobę. W rzeczywistości toksoplazmoza jest niebezpieczna dla kobiet w ciąży, osób z nowotworami złośliwymi, pacjentów zakażonych wirusem HIV.

Właścicielom kotów dobrze jest tolerować toksoplazmozę bez zajścia w ciążę. Nabyta odporność ochroni ich przed burzą kobiet w ciąży. W rzeczywistości tak dzieje się z miłośnikami kotów..

Kupowanie kota w czasie ciąży nie jest tego warte. Rzeczywiście, jeśli przyszła mama nie zajmowała się kotami przed ciążą, to jest narażona na pierwotne zakażenie toksoplazmozą. Jeśli doszło do kontaktu (musiałeś zająć się zwierzakiem znajomych lub sprzątnąć odchody kota), pamiętaj, aby umyć ręce.

Jeśli kot stał się członkiem rodziny na długo przed tym, zanim dowiedział się o rychłym dodaniu, można się tylko cieszyć! Śledź stan zdrowia swojego zwierzaka i swoje własne i baw się ze swoim futrzanym zwierzakiem! Po prostu potrzebne są pozytywne emocje dla przyszłej mamy i jej dziecka!

Mit numer 2. Robaki: czy można zarazić się kotem?

Nie wszystkie robaki „kocie” są niebezpieczne dla ludzi. Tak zwane biohelmnty, choć mogą skrzywdzić człowieka, są bezpośrednio niezdolne do przeniesienia się z organizmu kota do człowieka.

To samo można powiedzieć o takich robakach, jak dirofilarie, należące do grupy geohelminthów. Śmiertelne dirofilariae mogą zarazić serce kota (to nie jest figura retoryczna!). Ale mogą dostać się do swoich właścicieli tylko przez ugryzienie komara..

Robaki obłe, „powszechne” u ludzi i kotów, są naprawdę niebezpieczne. Te robaki bardzo łatwo przenoszą się z jelit kota do człowieka. W przeciwieństwie do dirofilarii nie potrzebują do tego żadnego pośredniego „właściciela”. Liżąc się, koty zostawiają na futrze jaja niebezpiecznych robaków. Dlatego, aby zarazić się ascaris, osoba musi tylko pogłaskać zakażone zwierzę.

Aby zmniejszyć ryzyko odrobaczania, potrzebujesz:

• myć ręce po kontakcie z kotem;
• regularnie poddawać zwierzę badaniom profilaktycznym przez lekarza weterynarii;
• unikaj kontaktu z bezpańskimi kotami.

Mit numer 3. Grzybica: łysa głowa przez długi czas, a kota trzeba będzie zabić

Zarażenie się grzybicą wymaga źródła i sprzyjającego środowiska. Źródłem może być chory, artykuły higieniczne lub, jako opcja w przypadku postaci odzwierzęcej, kot. Możesz również przenieść infekcję do domu na butach. Korzystne warunki dla grzybicy to osłabiona odporność, nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej itp..

Najczęściej dzieci cierpią na grzybicę. Możesz chronić swoje dziecko, dając swojemu zwierzakowi szczepionki przeciwgrzybicze i ograniczając interakcje dziecka ze zwierzętami domowymi..

Co zrobić, jeśli kot domowy (a wraz z nim dziecko) jest chory? - Leczyć! Im szybciej rozpoznasz chorobę, tym skuteczniejsze i szybsze będzie leczenie. Ale ignorując objawy choroby grzybiczej, „maskowanie” ognisk za pomocą jaskrawej zieleni lub jodu to najszybszy sposób na wyłysienie.

Jednak grzybica nie zawsze wpływa na włosy (sierść). Łuszczące się plamy na skórze i łuszczące się paznokcie u dziecka, plamy na twarzy kotka mogą stać się oczywistymi objawami infekcji grzybiczej.

Od momentu kontaktu dziecka z chorym kotkiem do wystąpienia choroby może minąć dość długi czas. W zależności od rodzaju choroby okres inkubacji grzybicy może trwać od kilku dni do 10 tygodni..

Należy pamiętać, że kontakt z chorym kotkiem nie zawsze prowadzi do choroby. Zwalczanie grzybicy może dać silną odporność.

Nie należy samodzielnie leczyć grzybicy, pytając farmaceutę o nowe leki przeciwgrzybicze. Kompleksowa terapia tej choroby powinna być przepisywana przez specjalistów.

Mit numer 4. Te przerażające słowa „mykoplazmoza” i „chlamydia”

Ludzie boją się chlamydii i nie bez powodu. Jest to choroba przenoszona drogą płciową, niebezpieczna ze względu na często bezobjawowy przebieg i poważne powikłania. Po osiedleniu się w ciele mężczyzny chlamydia może uczynić go bezpłodnym i grozi kobiecie w ciąży poronieniem.

Chlamydia jest również straszna dla kotów. Po uderzeniu w błonę śluzową oczu kota chlamydia może przenieść się do płuc zwierzęcia. Zwierzę może umrzeć bez odpowiedniego leczenia.

Chlamydia może być przenoszona ze zwierząt na ludzi przez unoszące się w powietrzu kropelki, ale zdarza się to niezwykle rzadko. W tym przypadku dotyczy to błony śluzowej oczu i rozwija się chlamydiowe zapalenie spojówek. Dla ludzi, nawet tych słabych, nie jest to śmiertelna choroba. Leczenie tej dolegliwości przeprowadza się za pomocą antybiotyków..

Podobnie jak chlamydia, mykoplazmoza występuje również u ludzi i kotów. Jednak w przeciwieństwie do chlamydii mykoplazmoza nie jest przenoszona ze zwierząt domowych na ich właścicieli. Dlatego leczenie tej choroby u kotów można przeprowadzić w domu..

Nawiasem mówiąc, w ciele kota, podobnie jak w organizmie człowieka, mykoplazmy mogą żyć latami, nie ujawniając się w żaden sposób. Z kolei mykoplazmoza rozwija się w czasie stresu lub po ciężkiej chorobie, gdy układ odpornościowy jest osłabiony.

Na co należy uważać?

Niestety od kota, nawet domowego, można złapać nieprzyjemną ranę. Zdarza się to rzadko i głównie nieświadomie, z powodu błędów popełnianych przez właścicieli podczas opieki i komunikacji ze swoimi zwierzętami.

Najgroźniejszą i najczęstszą chorobą odzwierzęcą jest wścieklizna. Na ludzi przenoszone są także kocie dolegliwości, takie jak pasterelooza, gruźlica, tularemia. Te choroby są rzadkie. Niebezpieczeństwo polega na tym, że u kotów trudno jest je zdiagnozować samodzielnie..

Kocie zadrapania są powodem do podniecenia?

Jeśli wielu z nas jest przyzwyczajonych do niedbałego traktowania własnego zdrowia, to wszyscy jednogłośnie nie są leniwi wobec dzieci. - Rzadka matka nie będzie przerażona widokiem podrapanych przez kota dłoni dziecka. Czy takie obawy są uzasadnione? Co zrobić, jeśli kot drapie członka rodziny?

Lekkie zadrapania na dłoni, otrzymane podczas gry z faworytem, ​​najczęściej nie stanowią zagrożenia. Jeśli jednak jakiś nieprzyjemny ślad zostawi zabłąkany kot, ramię jest spuchnięte, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Jeśli podczas zderzenia ze zwierzęciem zauważysz w jego zachowaniu niewłaściwą agresję, nie powinieneś czekać, aż ręka spuchnie. Musisz natychmiast szukać pomocy medycznej. Zwierzę, które cię skrzywdziło, może mieć wściekliznę.

Zwierzęta również chorują na wściekliznę, choć znacznie rzadziej są to zwierzęta bezpańskie. Dlatego jeśli w miejscu, w którym kot zostawił ślady zębów lub pazurów, ręka jest spuchnięta, zrób to, co zrobiłbyś w podobnej sytuacji z bezdomnym kotem.

Jeśli kot cię drapie, ale zadrapania nie zniknęły same, twoja ręka jest spuchnięta i boli, nie oznacza to, że zostałeś zarażony wścieklizną. Jednak sam objaw jest nieprzyjemny, więc kontakt ze specjalistą nie będzie zbyteczny.

Środki ostrożności

Nie powinieneś bać się chorób kotów. Po pierwsze, ponieważ nie wszystkie z nich są niebezpieczne dla ludzi. Po drugie, przestrzegając kilku prostych zasad, można uniknąć zakażenia nawet chorobą odzwierzęcą.

Oto zasady:

• wyczyść kuwetę kota na czas, użyj rękawiczek i środków dezynfekujących;
• poddawać kota regularnym badaniom profilaktycznym przez lekarza weterynarii;
• nie pozwól swojemu kotu polować na gryzonie, bo to właśnie te ostatnie bardzo często stają się źródłem chorób kotów;
• jeśli zwierzę jest chore, nie stosuj samoleczenia, szukaj pomocy weterynaryjnej;
• uzyskać niezbędne szczepienia;
• unikaj kontaktu z kotami domowymi, chroń swojego kota przed takimi kontaktami;
• postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii w celu utrzymania i wzmocnienia odporności zwierzęcia.

Cóż, nie zapominaj o własnym zdrowiu. Pamiętaj, że Twoja własna silna odporność może uchronić Cię przed wieloma chorobami, w tym przed „kocią”!

Galeria zdjęć

Film „Styl życia: choroby odzwierzęce”

Ten film z Channel Moscow 24 opowiada o chorobach, na które można się zarazić od zwierząt domowych.