10 Wirusowe i zakaźne choroby kotów

W tym artykule przedstawię krótki przegląd powszechnych chorób wirusowych kotów, takich jak wścieklizna, białaczka, nieżyt nosa i tchawicy, panleukopenia itp. Opiszę objawy tych chorób oraz metody leczenia. Opowiem ci, jak przenoszone są choroby i jak są niebezpieczne.

Odmiany chorób wirusowych kotów: objawy i leczenie

Wiele chorób, których rozwój jest spowodowany infekcjami bakteryjnymi, wirusowymi i adenowirusowymi, jest śmiertelnych, jeśli środki nie zostaną podjęte na czas. Takie choroby są bardzo zaraźliwe, łatwo przenoszone z chorego zwierzęcia na zdrowe..

Choroby wirusowe występują częściej u zwierząt zatłoczonych i z osłabionym układem odpornościowym. Czynniki ryzyka obejmują również niezrównoważoną dietę, brak leczenia pasożytów i szczepień.

Wścieklizna

Ta choroba jest wywoływana przez wirusa wścieklizny. Wpływa na mózg i układ nerwowy. Śmiertelność w przypadku wścieklizny wynosi 100%. Patogen jest przenoszony przez krew (zwykle przez ugryzienie).

Okres bezobjawowy może trwać do 6-8 tygodni, a czasem do sześciu miesięcy. Wścieklizna przebiega w kilku formach (gwałtowna - występuje najczęściej, nietypowa, łagodna). Zachowanie zwierzęcia zmienia się, staje się albo czule, potem przejawia niekontrolowaną agresję.

W ostatnim etapie u zwierzęcia szybko rozwija się paraliż. Najpierw cierpi szczęka, potem kończyny, co w efekcie paraliżuje całe ciało, w tym narządy oddechowe. Zwierzę zapada w śpiączkę, po czym umiera.

Nie ma lekarstwa na wściekliznę. Koty z objawami są izolowane i obserwowane przez 10-14 dni. Zwierzęta zabite przez wściekliznę są usuwane na stacjach weterynaryjnych.

Panleukopenia

Drugie imię panleukopenii to dżuma kotów lub ataksja. Patogeny znajdują się w ślinie, kale, moczu, wydzielinach z nosa. Choroba jest łatwo przenoszona przez wspólne przedmioty (miski, kanapy, zabawki itp.). Kocięta mogą zarazić się chorą matką.

Śmiertelny wynik panleukopenii przekracza 90%. Choroba jest niebezpieczna nie tylko dla kociąt, ale także dla dorosłych zwierząt. Zwierzęta, które przeżyły zarazę, przez długi czas pozostają nosicielami patogenu..

W przypadku panleukopenii obserwuje się następujące objawy:

• gorączka (do 41 stopni);
• wymioty żółtej piany ze śluzem;
• brak apetytu;
• cuchnąca krwawa biegunka;
• tworzenie się małych czerwonych plam na skórze, które ostatecznie zamieniają się w wypełnione cieczą bąbelki;
• obfity wypływ śluzu z oczu i nosa.

Cat Distemper są leczeni lekami przeciwwirusowymi, które stymulują układ odpornościowy (Fosprenil, Maxidin, Vitafel itp.). Odwodnienie leczy się płynami dożylnymi. Bez leczenia zwierzęta umierają w ciągu 3-5 dni.

Zapalenie błony śluzowej nosa i tchawicy

Zapalenie błony śluzowej nosa i tchawicy zwany także wirusowym nieżytem nosa. Jest przekazywany poprzez bezpośredni kontakt. W przypadku zapalenia nosa i tchawicy cierpią oczy, nos, błona śluzowa jamy ustnej, oskrzela i płuca. Często choroba występuje w połączeniu z zapaleniem płuc i zapaleniem rogówki i spojówek.

Chore zwierzęta są ospałe, unikają jasnego światła, kaszlu, ropnej wydzieliny z oczu i nosa. Często z zapaleniem nosa i tchawicy rozwija się zapalenie jamy ustnej (na błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się małe i bolesne rany). Do leczenia stosuje się Fosprenil, Maxidin, Ampicillin, Tetracyklina.

Kalcywiroza

W przypadku kalcywirozy wpływa na drogi oddechowe zwierzęcia. Czynnikami wywołującymi chorobę są wirusy z rodzaju Calicivirus. Choroba jest przenoszona przez bezpośredni kontakt lub przez unoszące się w powietrzu kropelki.

Zagrożone są młode zwierzęta i kocięta.

Charakterystyczny objaw kalcywiroza - pojawienie się wrzodów na języku, wargach i błonie śluzowej jamy ustnej. Wraz z tą chorobą często rozwija się zapalenie spojówek. W ciężkich przypadkach gorączka, utrata masy ciała z powodu braku apetytu, anemia.

Na początku rozwoju choroby Vitafel jest skuteczny. Na późniejszych etapach stosuje się Fosprenili i Maxidin, a także Cerebrolysin i Aminovit.

Chlamydia

Czynnikiem wywołującym chorobę jest mikroorganizm Chlamydophila felis. Przekazywane chlamydia seksualnie, poprzez kontakt bezpośredni, powietrze lub płyny biologiczne (ślina, wypływ z nosa i oczu, mocz). Kocięta mogą zarazić się chorą matką podczas porodu..

Objawy chlamydii są następujące:

• niewielki wzrost temperatury ciała;
• rozwój zapalenia spojówek, a następnie skurcz powiek;
• pojawienie się prądów z nosa;
• w ciężkich przypadkach - duszność, kaszel, zapalenie płuc, gorączka.

Przy łagodnym przebiegu koty dobrze jedzą i prowadzą normalne życie. Ciężka postać może spowodować obrzęk płuc, z powodu którego zwierzę umiera.

Chlamydia jest leczona antybiotykami (tylozyną, enrofloksacyną, erytromycyną itp.). Stosowano również leki na oczy - krople Bary, Dextra-2. Pamiętaj, aby przepisać przyjmowanie leków immunostymulujących (Immunofan, Fosprenil itp.).

Białaczka

Drugą nazwą białaczki jest białaczka lub FeLV. Choroba jest zaraźliwa, przenoszona poprzez bezpośredni kontakt i korzystanie ze wspólnych łóżek. U zwierząt z silnym układem odpornościowym wirus może po prostu umrzeć, ale u osłabionych kotów zaczyna aktywnie rozprzestrzeniać się po całym organizmie..

Nie ma specyficznych objawów białaczki. Zwierzę może cierpieć na choroby układu oddechowego, często obserwuje się biegunkę i stany zapalne skóry. Koty z białaczką są podatne na rozwój nowotworów złośliwych.

Nie ma lekarstwa na białaczkę. Lekarze przepisują leczenie objawowe mające na celu wyeliminowanie współistniejących chorób. Dobry efekt daje transfuzja krwi. Chore koty należy odizolować od zdrowych kotów..

Kocia grypa

Choroba ta charakteryzuje się wysoką śmiertelnością - do 100% u kociąt i do 90% u młodych kotów. Najpierw dotyczy to gardła i nosa, a następnie zapalenie przechodzi do oskrzeli i płuc. Grypa przebiega szybko - po 2-3 dniach zwierzę ma silną gorączkę, z nosa pojawiają się ropne prądy, z powodu obrzęku kot ma trudności z oddychaniem.

Leczyć kocią grypę antybiotykami o szerokim spektrum działania, Fosprenil i Gamavit. Prowadzą także leczenie objawowe (obniżają temperaturę, leczą oczy itp.).

Zapalenie otrzewnej

Ta choroba jest często określana jako FIP. Czynnikiem sprawczym jest koronawirus, który jest przenoszony z kałem lub zanieczyszczoną wodą i napojem.

Najbardziej podatne na wirusa są kocięta, młode i starsze koty.

Wycieki zapalenie otrzewnej w dwóch formach: mokrej i suchej. W pierwszym przypadku kot ma wodobrzusze, gorączkę, anemię i ciężką biegunkę. Zwierzęciu trudno oddychać, dochodzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych. W tej formie koty żyją nie dłużej niż 12 tygodni..

W przypadku suchego FIP na ścianach jelita tworzą się gęste guzki. Chorobom jelit często towarzyszy zapalenie spojówek, uszkodzenie wątroby, nerek i płuc, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.

FIP u kotów jest nieleczona i zawsze prowadzi do śmierci. Możesz złagodzić stan, pompując płyn z otrzewnej. Lekarze przepisują również terapię wspomagającą: immunostymulanty, antybiotyki, transfuzje krwi.

Wirus niedoboru odporności kotów

Czynnik sprawczy niedoboru odporności kotów jest podobny do ludzkiego wirusa AIDS. Częściej choroba występuje u dorosłych chodzących po ulicy i jest przenoszona przez ukąszenia.

Objawy niedoboru odporności u kotów są następujące:

• wzrost temperatury ciała do 40 stopni;
• powiększone węzły chłonne;
• ciężka biegunka;
• bladość skóry i błon śluzowych (anemia).

Choroba często staje się przewlekła i może nie objawiać się przez miesiące lub lata. Następnie zwierzę zaczyna wykazywać takie objawy, jak utrata apetytu, pojawienie się ran na dziąsłach i błonach śluzowych jamy ustnej, okresowa gorączka, katar, prądy z oczu.

Leczenie ma na celu złagodzenie objawów. Lekarze weterynarii przepisują antybiotyki (penicylinę, ampicylinę itp.), Immunoglobulinę, witaminy, leki przeciwhistaminowe (Tavegil, difenhydramina itp.). Niemożliwe jest całkowite wyleczenie choroby, koty pozostają nosicielami na całe życie.

Opryszczka

Wirus opryszczki występuje częściej u młodych kociąt. Choroba ta objawia się gorączką, ropnym wydzielaniem z oczu, apatią, brakiem apetytu, zielonkawą biegunką. Ponadto opryszczce może towarzyszyć zapalenie tchawicy i pojawienie się wrzodów na błonie śluzowej jamy ustnej.

Do leczenia stosuje się leki takie jak Maxidin, Fosprenil, Immunofan. Jeśli zwierzę ma biegunkę, przepisuje się biegunkę i probiotyki (Vetom, Linex itp.). Wirus opryszczki przenoszony jest przez łożysko z chorej matki na potomstwo.

Zapobieganie infekcjom wirusowym

Zapobieganie chorobom, których rozwój jest wywoływany przez infekcje wirusowe, przedstawia się następująco:

1. Spożywanie zbilansowanej diety.
2. Pozbycie się zwierzęcia od pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych.
3. Regularne szczepienia Quadricat, Nobivac, Purevax, Multifel, Felovax, Leukocel. Te szczepionki chronią Twojego zwierzaka przed zapaleniem nosa i tchawicy, panleukopenią, białaczką, kalcyiwirozą, chlamydią, wścieklizną.

Wiele wirusowych chorób zakaźnych jest śmiertelnych, dlatego konieczne jest terminowe izolowanie chorych zwierząt i jak najszybsze rozpoczęcie ich leczenia. Coroczne szczepienia uchronią Twojego pupila przed wieloma dolegliwościami.