Kot środkowoeuropejski: historia, opis i styl życia

Dziki kot leśny (łac. Felis silvestris)

Jest ssakiem drapieżnym, przedstawicielem rodziny kotów. Inną nazwą tego zwierzęcia jest kot europejski. Halo jego siedliska to zachodnia i wschodnia część Europy, północna część Azji i Afryki, aw zależności od regionu występują różne podgatunki zwierzęcia.

Historia pochodzenia rasy

Europejski dziki kot leśny bardzo długa historia, zamieszkiwała naszą planetę w okresie plejstocenu, który zakończył się prawie 12 tysięcy lat temu. Oznacza to, że jego historia rozpoczęła się jeszcze przed epoką lodowcową. Kiedy lód zaczął się cofać, populacja tych zwierząt znacznie się zmniejszyła, ale pozostali przedstawiciele kota leśnego dobrze przystosowali się do życia w lesie..

Obecnie rasa aktywnie krzyżuje się z zdziczałymi kotami domowymi, zwłaszcza w Szkocji. Dzikie koty żyjące w zachodniej Ukrainie, Mołdawii i na Kaukazie są mniej skłonne do krzyżowania się z innymi populacjami. Jednak wielu ekspertów nie uważa rozcieńczenia rasy za duży problem, wierząc, że zależy to bardziej od stylu życia niż genetyki..

Teraz w naturze dziki kot najczęściej żyje w głębokich lasach mieszanego typu, aw górach wznosi się na wysokość nawet do trzech kilometrów nad poziomem morza. Poluje na małe zwierzęta i ptaki, i jej główni wrogowie - ryś, lis, kuna, szakal, wilk, jastrząb i sowa.

Wygląd. Standard rasy

Zgodnie z opisem rasy kot leśny ma następujące parametry:

• wzrost - 45-90 cm;
• wysokość w kłębie - 35-43 cm;
• długość ogona - 30 cm;
• waga - 5-8 kg;

Jego wygląd jest bardzo podobny do kota domowego, ale pod względem wielkości jest masywniejszy niż koty domowe lub stepowe i ma wyższą sierść. Typowe kolory kota leśnego to szary, dymny i brązowy. Dodatkowo wzdłuż kalenicy ciemne pasy i jaśniejsze jednolite boki. Brzuch - jasny, ochra.

Kot leśny ma gruby i puszysty ogon z dużą liczbą poprzecznych pasków i ciemnym, jakby obciętym chwostem. Afrykańskie podgatunki wydają się być mniejsze i jaśniejsze w kolorze.

Dziki kot ma średnie, szeroko rozstawione uszy bez frędzli, żółto-zielone oczy i spiczaste, małe zęby. Zwierzę ma doskonały słuch, doskonały wzrok i dobry instynkt..

Oczywiście kot leśny w domu, osiąga duże rozmiary, niż jego dziki gatunek. Dotyczy to zwłaszcza osobników wykastrowanych, starszych i wykastrowanych..

Kot leśny w domu

Jeśli chcesz mieć to kochające wolność i niezależne zwierzę, to lepiej skontaktować się z profesjonalnymi hodowcami. Ponieważ zwierzęta, przyzwyczajone do ludzi od urodzenia, przytępiają ich drapieżne instynkty i uczą się przyjmowania pokarmu i opieki z rąk ludzkich. Ponadto poważne hodowle zawsze dbają o szczepienie i odrobaczenie swoich pupili..

Należy pamiętać, że zwierzęta przyzwyczajone do warunków naturalnych wymagają dużo przestrzeni i swobody, więc onewiększy prywatny dom niż standardowe mieszkanie jest bardziej odpowiedni w Korei.

Charakter i zachowanie

Koty leśne żyjące w przyrodzie wyróżniają się ostrożnym, często agresywnym charakterem iw warunkach naturalnych wolą nie zbliżać się do domu człowieka. Z natury te zwierzęta są samotnikami. W tym samym czasie jedna osoba kontroluje obszar około trzech kilometrów kwadratowych.Dlatego należy być przygotowanym na to, że w domu Twój zwierzak nie stanie się czułym i delikatnym kotem. Ma złożony i niezależny charakter, potrafi nawet syczeć na właściciela. Ale generalnie nie lubi konfliktów, zachowuje się w sposób zrównoważony, nie okazuje agresji bez powodu.

Kot leśny w normalnych warunkach całkiem cichy, tylko w okresie godowym wydaje zachęcające dźwięki. Jednak z agresją w jego kierunku będzie aktywnie syczał, wyje i gwizdał.Jeśli to możliwe, kot chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, wspinając się po drzewach i zwiedzając okolicę.

jedzenie

Dieta kota norweskiego leśnego powinna być jak najbardziej identyczna z naturalną. Aby zrozumieć, czym ją karmić, musisz zrozumieć, co te zwierzęta jedzą w naturze. A w warunkach naturalnych kot je głównie pokarm białkowy.. Dlatego jej dieta musi koniecznie obejmować:

• ryba;
• chude mięso;
• podroby;
• jajka;
• mleczarnia.

Nie zapomnij o kompleksach witaminowych. Dodatkowo możesz zaopatrzyć kota w pojemnik z kiełkami owsa i kiełkami specjalnej trawy dla kotów..

Należy pamiętać, że jedzenie nietypowe dla kota leśnego może zakłócić jego metabolizm fosforu i wapnia i prowadzić do urazów, a nawet złamań kości zwierzęcia. A jego imponująca masa jeszcze bardziej skomplikuje sytuację..

Jeśli wolisz suchą karmę, nie zapomnij o stałym dostępie do świeżej wody dla swojego pupila..

Zdrowie

Żywotność środkowoeuropejskiego kota leśnego sięga 15 lat w lesie i 30 lat w niewoli, czyli więcej niż w przypadku zwierząt domowych.

Dzięki wielowiekowej historii przodków żyjących w trudnych warunkach naturalnych, żbik genetycznie posiada doskonałą odporność i dobre zdrowie. jednak Istnieje kilka chorób, które występują najczęściej w tej rasie:

• glikogenoza - rzadka choroba dziedziczna związana z metabolizmem glukozy, prowadząca do śmierci kociąt w ciągu kilku miesięcy po urodzeniu;
• Wielotorbielowatość nerek - liczne cysty w nerkach prowadzą do pogorszenia ich pracy, rozpoznawanej w badaniu USG;
• Kardiomiopatia przerostowa - dziedziczna choroba serca;
• dysplazja siatkówki - pojawienie się plam na siatkówce prowadzi do spadku widzenia.

Na szczęście te choroby nie są powszechne. Głównym zadaniem właściciela jest zapewnienie zwierzęciu wysokiej jakości i zbilansowanego pożywienia, terminowe szczepienia, podanie środków przeciwrobaczych i wszystkie niezbędne witaminy i minerały. A wtedy Twój zwierzak zachwyci Cię swoją radością i witalnością..

Reprodukcja

Kobiety osiągają dojrzałość płciową w wieku 9-10 miesięcy, i tylko mężczyźni w trzecim roku. Kot gotowy do krycia wydziela zapach, który przyciąga samce. W naturze między kotami toczą się prawdziwe walki, a ich zwycięzca ma możliwość poczęcia potomstwa.

Ciąża kota środkowoeuropejskiego trwa 63-68 dni, rodzi się zwykle 1-7 kociąt. Niemowlęta ważą nie więcej niż 250 gramów, nic nie widzą, nie trzymają się dobrze na łapach i całkowicie wymagają opieki.Oczy kociąt otwierają się w dniach 9-11 po urodzeniu i karmienie ich mlekiem matki trwa 3-4 miesiące. Po około pięciu miesiącach kocięta stają się całkowicie niezależne..

Cechy postępowania z drapieżnikiem

Należy zauważyć, że dziki kot jest znacznie bardziej konkurencyjny niż w pełni udomowiony. Dlatego lepiej nie zabierać tego zwierzęcia do domu, jeśli ma już zwierzęta. Próba „zaprzyjaźnienia się” z nimi może skończyć się tragicznie.

Samiec dzikiego kota może nawet zacząć uważać swojego właściciela za konkurenta i wtedy trzeba będzie podjąć wysiłki, aby wskazać zwierzęciu jego miejsce w domowej hierarchii..

Ponadto koty leśne, jak zwykłe, uwielbiają ostrzyć pazury. Tyle tylko, że rozmiar ich pazurów jest nieco większy, a także potencjalne kłopoty z meblami tapicerowanymi i ościeżnicami.Wielu ludzi inspiruje perspektywa posiadania w domu prawie dzikiego zwierzęcia. Ale powinieneś dobrze ocenić swoje mocne strony, ponieważ pomimo warunków przetrzymywania, dzika i nieokiełznana natura domowego kota leśnego może nagle wyjść. Ale jeśli zechcesz pogodzić się z tym dumnym i niezależnym stworzeniem, stanie się niezawodnym członkiem Twojej rodziny na długie lata..