Styl życia i opis paziowatych

Motyle to niesamowite owady, a motyle paziowatych są znane prawie każdemu ze względu na ich rozmiar i jasny kolor. Populacja paziowatych maleje, dlatego niektóre kraje umieściły ją już w Czerwonej Księdze.

Motyle paziowatych należą do rzędu Lepidoptera, do rodzinnych żaglówek. Uważa się, że ich najpiękniejsi przedstawiciele żyją w lasach tropikalnych i na wyspach. Ale tak nie jest. W naszym kraju są też gatunki o pięknym kolorze i wzorze. W naszym regionie żyją motyle paziowatych.

Opis, ciekawe fakty dla dzieci

Istnieje wiele podgatunków paziowatych i około 37 odmian. Motyl ten jest nieco większy od swoich kongenerów, długość ciała dochodzi do 9 cm, rozpiętość skrzydeł do 10 cm, mają czułki w kształcie maczugi i sześć dobrze rozwiniętych nóg. Tylne skrzydła mają wydłużone wyrostki, nie przylegają do brzucha.

Należy zauważyć, że samice są nieco większe niż samce, a ich kolor jest jaśniejszy. Skrzydła są duże różnorodność kolorów i wzorów, można zobaczyć zupełnie inne linie i kształty. Białe, czerwone, czarne, niebieskie wzory na jasnożółtym tle, kolor motyli zależy od klimatu w jakim żyją. Przedstawiciele wiosny mają jaśniejsze kolory niż ich letni krewni..

Ciekawy fakt w opisie motyla paziowatego dla dzieci, stąd pochodzi ta nazwa. Tutaj historia zaczyna się w starożytnej Troi. Według legendy mieszkał tam lekarz, cudownie leczący rannych w bitwie wojowników. Ten lekarz był synem słynnego lekarza Asklepiusza, a nazywał się Machaon.

Ten motyl został opisany przez Karla Linnaeusa, słynnego biologa naturalnego. Założył także nowoczesną taksonomię królestwa zwierząt. Linneusza i nadał imię motylowi na cześć starożytnej postaci Machaon.

Podgatunek Machaon

Palinurus tworzy ponad 30 podgatunków. Niektóre z nich można rozróżnić według siedliska:

• Podgatunek nominatywny zamieszkuje Europę Wschodnią;
• Podgatunek orientis można znaleźć w południowej części Syberii;
• Podgatunek ussuriensis żyje w regionie Primorye i Amur;
• Podgatunek hipokratesa zamieszkuje Japonię i Sachalin;
• Podgatunek amurensis zamieszkuje całe dorzecze środkowego i dolnego Amuru;
• Podgatunek gorganus występuje na południu Rosji, na północno-zachodnim Kaukazie iw Europie Środkowej;
• Podgatunek brutannicus Seitz jest powszechny w Wielkiej Brytanii;
• Podgatunek aliaska Scudder zamieszkuje Amerykę Północną.

Istnieje również wiele innych podgatunków zamieszkujących świat.. Ale taksonomiści nie rozpoznają niektóre z nich, ponieważ są uważane za sezonowe formy gatunków imiennych.

Siedlisko i styl życia

Motyle paziowatych zamieszkują prawie całą kulę ziemską. Mieszkają w Europie i Azji, Ameryce Północnej i Afryce Północnej.

Można wyróżnić niektóre cechy z życia paziowatych:

• Te motyle budzą się w ciągu dnia, dlatego należą do gatunków dziennych. Kwiaty zapylają te, które zakwitły po południu.
• Nie siedzą na jednej roślinie przez długi czas, fruwają od jednego do drugiego, dlatego naukowcy uważają je za energiczne motyle.
• Preferują otwarte przestrzenie: stepy, pola, łąki, skraj lasu. Leć na wysokości od 2 do 4,5 metra.

Karmienie paziowatych

Gdy tylko gąsienica wyjdzie z jajka, zaczyna karmić się rośliną, na której złożono to jajko. Gąsienice żerują intensywnie. Z reguły rośliną paszową dla gąsienicy staje się pietruszka, koper i inne gatunki baldaszkowate, a także piołun, olcha i inne. Ale kiedy rozwój gąsienicy osiąga ostatni etap, przestaje karmić..

Motyle paziowatych żywią się nektarem wszelkich kwiatów, ale mogą też odwiedzać gatunki roślin parasolowych.

Powielanie i oczekiwana długość życia

Wiosna jest uważana za okres sprzyjający rozmnażaniu motyli. Wirują w powietrzu, jakby tańczyły. W tym okresie gromadzą się w stada, ale potem ponownie się rozpraszają. Po zabawach godowych samica składa jaja na liściu lub łodydze rośliny żywicielskiej. Samica w jednym sezonie może złożyć do 120 jaj.. Tydzień później ze sprzęgła rodzą się gąsienice..

Różnią się kolorem czarnym z białymi lub czerwonymi plamami, ale w miarę rozwoju ich kolor zmienia się. Gąsienica paziowatych ma na głowie swego rodzaju ochronę przed drapieżnikami. Są to dwa gruczoły, które nie są widoczne w stanie spokojnym, ale w momencie zagrożenia pojawiają się dwa pomarańczowe guzki. Wydzielają nieprzyjemny zapach, w stanie odstraszyć drapieżnika.

Aby przetrwać zimę, gąsienica przepoczwarcza się iw tym stanie spędza zimę. Żywotność paziowatych wynosi średnio 20 dni, więc latem trzy pokolenia mogą się wzajemnie zmieniać.

Wrogowie pazia

Niebezpieczeństwo dla tych motyli stanowią owadożerne ptaki, pająki, mrówki itp..

Na ich numer badania entomologiczne, ich chwytanie w celu zbierania, badania mogą również wpływać. Będąc na etapie jajka, gąsienicy lub poczwarki, jaskółki mogą umrzeć z pożarów stepowych.

Około 80 lat temu jaskółki nadal były szkodnikami roślin uprawnych i zostały aktywnie wytępione. W tej chwili ich populacja znacznie się zmniejszyła i nie stanowią już zagrożenia dla roślin uprawnych. A nawet potrzebują ochrony.

Dlatego naukowcy na całej planecie monitorować ich liczbę, a wiele krajów już wpisało je do Czerwonej Księgi, głównie kraje europejskie.