Tylne nogi kota nie chodzą dobrze: przyczyny i leczenie

Brak normalnej zdolności podparcia tylnych nóg u kota powoduje silny niepokój właściciela, a to jest całkiem logiczne: dla wszystkich jest jasne, że taki obraz kliniczny jest najczęściej oznaką poważnych chorób, które mogą kosztować życie zwierzęcia. Aby pomóc zwierzęciu w odpowiednim czasie, należy zrozumieć przyczyny i w krótkim czasie przepisać odpowiednie leczenie. Czasami terapia lekowa nie wystarczy. Wtedy konieczna będzie operacja, aby przywrócić funkcje tylnych nóg..

Wśród częstych czynników prowokujących są:

• Zranić się. Bardzo często po nieudanym skoku lub upadku, nawet z małej wysokości, mogą wystąpić urazy o różnym nasileniu. Większość ludzi uważa, że ​​po upuszczeniu koty mogą zbijać się razem w ułamku sekundy, ale nie zawsze tak jest. Konsekwencje traumy widać od razu lub mogą się ujawnić po pewnym czasie, dlatego trzeba pamiętać, czy ostatnio takie incydenty miały miejsce..

• Rasa predyspozycje. Niektóre rasy kotów są narażone na pewne choroby, które mogą powodować odpowiedni niepokojący objaw. W przypadku rasy birmańskiej hipoglikemia jest uważana za powszechny problem. Dysplazja kości udowej często występuje u Chartreux i Maine Coons, a Cimrick jest uważany za rasę z wrodzoną słabością tylnych nóg. Takie trudności to rekompensata za sztucznie wyhodowane piękno i manipulacje genami dokonywane przez hodowców.
• Procesy zapalne i infekcje. Mogą dotyczyć dowolnego organu lub układu narządów, ale na różnych etapach powodują komplikacje w postaci upośledzenia zdolności motorycznych tylnych nóg. W takich przypadkach fakt, że kot nie chodzi dobrze, nie jest jedynym objawem choroby..
• Zakłócenie procesów metabolicznych. Często niedobór ważnych witamin prowadzi do paraliżu łap. Przyczyną tego mogą być zarówno zaburzenia metaboliczne, jak i niewłaściwe odżywianie zwierzęcia..

Przyczyny

Możliwe jest samodzielne ustalenie przyczyny, dla której kot źle chodzi tylko w przypadku kontuzji, która nastąpiła na oczach właściciela. W innych przypadkach tylko wykwalifikowany lekarz weterynarii na podstawie ankiety i badania jest w stanie prawidłowo postawić pierwotną diagnozę.

Choroby, które powodują te trudności, mogą być bardzo różne. Niektóre z nich prowadzą do częściowego podparcia, inne mogą powodować całkowity paraliż tylnych nóg..

Infekcje pasożytnicze

Często kot zaczyna słabo chodzić po tym, jak roztocza ucha znajdują się w uszach przez długi czas. Jego obecność powoduje pojawienie się ropy w uchu wewnętrznym, a jeśli organizm nie jest w stanie samodzielnie przezwyciężyć tego zjawiska, prowadzi to do zapalenia opon mózgowych. Jeszcze poważniejsze konsekwencje mogą wywołać pasożyty wewnętrzne, które przenoszone są przez krwioobieg i osiadają w tkankach mózgu lub układu nerwowego..

Choroba zakrzepowo-zatorowa tętnic

Występuje z powodu migracji skrzepu krwi i zablokowania naczynia krwionośnego. Staje się to przyczyną niedokrwienia i śmierci tkanki. Skrzepy krwi są wywoływane przez patologie, takie jak kardiomiopatia przerostowa lub rozstrzeniowa.

Choroba zakrzepowo-zatorowa ma zawsze wyraźny początek: kot głośno krzyczy lub miauczy, nagle zaczyna słabo chodzić. Próbując wyczuć tkankę w okolicy miednicy, może zachowywać się agresywnie z powodu bólu. Łapy często stają się zimne z powodu upośledzonego dopływu krwi. Możesz zwrócić uwagę na stan poduszek: stają się lżejsze niż na zdrowych łapach. Ogólna temperatura ciała zwierzęcia może spaść. Często zwierzę oddycha ciężko z otwartymi ustami..

W takich przypadkach musisz bardzo szybko zareagować, ponieważ bez interwencji śmierć wkrótce nastąpi.

Przepuklina międzykręgowa

W przypadku przemieszczenia krążka międzykręgowego następuje zwiększony nacisk na rdzeń kręgowy. Z powodu pogorszenia unerwienia kończyn tylnych zwierzę zaczyna słabo chodzić. Może się to objawiać od drobnych zaburzeń koordynacji do całkowitego paraliżu, w zależności od stopnia ucisku. W większym stopniu stare zwierzęta i koty z nadwagą są podatne na przepukliny międzykręgowe, ale taki obraz może się rozwinąć po urazie.

Często problemowe ataki rozmnażają się ze skróconym ogonem, ponieważ mają anatomiczne zmiany w krzyżowej części kręgosłupa. Ich objawy najczęściej postępują stopniowo, a jeśli zostaną wykryte na początkowym etapie i przepisane zostanie odpowiednie leczenie, problem można wyeliminować lub zatrzymać jego postęp..

Zapalenie rdzenia kręgowego

Bardzo groźna choroba, w której kot może zachowywać się agresywnie nawet w stosunku do członków rodziny. Czasami jest wysoka temperatura, tylne nogi są splecione, pojawiają się poważne problemy z trawieniem. Występują zaburzenia oddawania moczu. Chore zwierzę stara się nieustannie lizać tylne nogi lub mocno je gryźć.

Przyczyną rozwoju zapalenia rdzenia kręgowego może być infekcja, ciężkie zatrucie, powikłania po ciąży. W prostszych przypadkach zapalenie rdzenia kręgowego dotyka niewielki obszar rdzenia kręgowego, ale czasami rozprzestrzenia się na wszystkie jego części. Wtedy obraz kliniczny jest najpoważniejszy..

Awitaminoza

Przy ostrym braku niezbędnych witamin zawodzą różne funkcje fizjologiczne. Spowodować to mogą infekcje pasożytnicze przewodu pokarmowego, ciąża, karmienie, niedożywienie (zwłaszcza w młodym wieku). Często niedobór witamin rozwija się z powodu braku światła słonecznego, dlatego częściej cierpią na nie koty trzymane w mieszkaniach niż zwierzęta mieszkające na prywatnych posesjach. Czasami jest to wywołane długotrwałymi chorobami lub przyjmowaniem ciężkich antybiotyków.

Objawy niedoboru witamin to zwiększona senność zwierząt, utrata masy ciała, anemia. Zwierzę odmawia zabawy i próbuje ukryć się w ustronnym miejscu. Dodatkowo pogarsza się stan sierści.

Niewydolność nerek

Objawy szybko się rozwijają, a cały układ moczowo-płciowy szybko zawodzi. Najczęściej niewydolność nerek można określić na podstawie zmniejszenia objętości moczu, która z każdym dniem staje się mniejsza. Oprócz tego, że zwierzak zaczyna słabo chodzić, rozwija się u niego letarg, zaburzenia trawienia w postaci wymiotów czy biegunki, a temperatura często wzrasta. Stan szybko się pogarsza.

Dysplazja

Jeśli staw biodrowy nie rozwija się prawidłowo, zwiększa się ryzyko zwichnięcia lub złamania obręczy górnej kończyn tylnych. Jednocześnie obserwuje się spadek aktywności motorycznej, jasne jest, że zwierzę ma bolesne przechodzenie i chodzenie, pojawia się kulawizna tylnych nóg i możliwa jest skrzywienie kończyn. Kot woli siedzieć w jednym miejscu, a po kontuzji może przestać chodzić i zacząć raczkować..

Diagnostyka

Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym większe szanse na wyleczenie zwierzęcia bez śmiertelnych konsekwencji. Przed umówieniem się na badanie lekarz weterynarii dowiaduje się o następujących kwestiach:

• jak dawno pojawiły się pierwsze objawy;
• zwierzę stopniowo lub nagle przestało chodzić;
• czy zaburzenie było poprzedzone urazem lub chorobą.

W celu szczegółowej diagnostyki zalecane są następujące analizy i badania:

• badanie neurologiczne z określeniem przewodnictwa odruchowego;
• ustawienie wrażliwości tylnych nóg;
• RTG kręgosłupa;
• USG narządów jamy brzusznej;
• ogólne analizy kliniczne moczu i krwi;
• MRI głowy i pleców.

Na podstawie uzyskanych danych specjalista stawia diagnozę i ustala, dlaczego kot nie chodzi dobrze. W rzadkich przypadkach potrzebne są dodatkowe testy, takie jak posiew.

Leczenie

Leczenie rozpoczyna się dopiero po dokładnym zidentyfikowaniu przyczyny, dla której kot zaczął słabo chodzić. Niewłaściwe leczenie może prowadzić do szybkiego pogorszenia stanu, a czasem nawet śmierci.

Terapię w różnych przypadkach przeprowadza się w następujących obszarach:

• Uraz kręgosłupa. Leczenie domowe jest dozwolone tylko w przypadku drobnych urazów: przepisywane są maści i żele, fizjoterapia i masaże dają dobry efekt. Czasami zalecana jest akupunktura. W cięższych przypadkach leczenie przeprowadza się w szpitalu za pomocą interwencji chirurgicznych.
• Zapalenie rdzenia kręgowego. Równolegle z terapią mającą na celu główną przyczynę rozwoju objawów podejmuje się środki zapobiegające odleżynom. Zwierzaka trzeba często przewracać, a dodatkowo - masować tylne nogi rozgrzewającymi olejkami lub maściami (np. Olejkiem kamforowym).
• Choroba zakrzepowo-zatorowa. Jeśli wrażliwość kończyn tylnych zostanie choć trochę zachowana, można przywrócić ich funkcję. W tym celu zalecana jest fizjoterapia i podawane są antykoagulanty..
• Awitaminoza. Doskonale nadaje się do leczenia, jeśli zmiany nie stały się jeszcze nieodwracalne. Ważne jest, aby przestrzegać właściwej diety dla swojej rasy i grupy wiekowej. Mogą być potrzebne suplementy witaminowe.
• Dysplazja. Mocowanie kończyn pomaga zmniejszyć obciążenie. Przyjmowanie chondroprotektorów pomaga dobrze, a na późniejszych etapach często stosuje się zastrzyki przeciwzapalne.
• Niewydolność nerek. Po przywróceniu równowagi wodno-solnej ważne jest przestrzeganie specjalnej diety..