Biegunka u kotka w wieku 3 miesięcy: przyczyny, objawy, leczenie

Większość właścicieli zwierząt domowych nie ma informacji, co zrobić, jeśli kociak ma biegunkę w wieku 3 miesięcy. Przede wszystkim konieczne jest ustalenie przyczyn biegunki, pomoże w tym obserwacja innych objawów. Biegunkę trzymiesięcznego kociaka leczy się lekami objawowymi, patogenetycznymi i etiotropowymi.

Przyczyny biegunki

Biegunka u trzymiesięcznego kociaka występuje z wielu powodów:

• Jedzenie złej jakości. Wielkim błędem właściciela jest karmienie kociaka zepsutym pokarmem, licząc na to, że zwierzęta mają mocniejszy żołądek.
• Ostre przejście na żywność dla dorosłych. Powinno następować stopniowo, przez kilka miesięcy, a nie przez tydzień..
• Szybka zmiana diety. Często obserwowane, gdy zwierzę przenosi się od jednego właściciela do drugiego.
• Pojawienie się nowego produktu. Często powoduje to nowy produkt uczulony reakcja.
• Naprężenie. Kupując kociaka trzeba zrozumieć, że zmienia on miejsce zamieszkania, właściciela i często dietę. Wszystko to jest potężnym źródłem stresu..
• Przekarmienie. Kocięta w wieku 3 miesięcy nie wykształciły jeszcze swojego zachowania żywieniowego, więc często przejadają się.
• Reakcje na leki. Szczególnie często występuje negatywna reakcja na leki przeciwrobacze i antybiotyki.
• Alergia na żywność. Sporadycznie u kotów, zwłaszcza przy wprowadzaniu do diety nowego pokarmu.
• Dysfunkcja tarczyca żołądź. Rzadko, ale istnieje predyspozycja genetyczna.
• Niepowodzenie wątroba lub nerka. Dość rzadka patologia u kociąt.
• Bakteryjne lub wirusowe infekcja. Odporność nie powstaje po 3 miesiącach, więc małe zwierzęta często chorują.
• Zablokowanie jelit. Kociak może połknąć mały przedmiot (guzik, kość), którego jelita nie są w stanie opróżnić.
• Inwazja robaków. Kocięta mogą je nawet dostać od matki. Odpowiedzialny hodowca powinien odrobaczać kociaka przed sprzedażą.
• Onkologiczny choroba przewodu pokarmowego. Jest to niezwykle rzadkie u kociąt..
• Cukrzyca. To zaburzenie genetyczne.

Objawy i diagnoza

Częste i luźne stolce u 3-miesięcznego kotka są oznaką wielu chorób, dlatego przed leczeniem należy ustalić przyczyny patologii:

• Jeśli kociak czuje się dobrze, oprócz biegunki, nie ma innych objawów, a stolec jest papkowaty, jasnobrązowy lub żółty, najprawdopodobniej przyczyną biegunki jest niewłaściwe karmienie. Ale jeśli stolec po diecie i podaniu leków na biegunkę nie wyzdrowieje, jest to możliwe.

• W przypadku biegunki spowodowanej stresem kał jest również papkowaty, zwykle bez patologicznego koloru (czarny, zielony itp.). Ale występują zaburzenia psychoemocjonalne, na przykład agresywność, chęć zwierzęcia do ukrycia się. W takim przypadku biegunka może ustąpić, a następnie wznowić..
• W przypadku biegunki alergicznej biegunkę obserwuje się bezpośrednio po karmieniu, natomiast po wykluczeniu alergenu z diety wypróżnianie wraca do normy. Podczas biegunki kał jest papkowaty, często żółty, ogólnie zwierzę dobrze się czuje, nie ma temperatury.
• Z niedrożnością jelit, krwawą biegunką z dużą ilością śluzu, podczas gdy praktycznie nie ma kału. Biegunka występuje naprzemiennie z zaparciami. Temperatura jest nieco podwyższona, przy palpacji brzucha zwierzę wykazuje silny niepokój, czasami (nie zawsze) wyczuwalne jest pieczęć w brzuchu.
• Znak zakażenia bakteryjnego jest wysoki temperatura ciała, powyżej normy o 2-3oC. W tym samym czasie kociak źle się czuje, nie ma apetytu, nie gra, jest ospały. Kał z infekcją bakteryjną często ma zielony odcień, silny nieprzyjemny zapach, ale czasami może być czarny, żółty.
• Oznaką infekcji wirusowej jest wysoka temperatura, ale nie tak wysoka jak w przypadku infekcji bakteryjnej (o 1,5-2oC). Kociak jest osłabiony, mało się bawi, ale zachowany jest wesoły nastrój i apetyt. Biegunka jest zwykle żółta, w niektórych chorobach czarna lub fioletowa, bez nieprzyjemnego zapachu.
• W przypadku robaków kał ma silny cuchnący zapach, czasem z zapachem gnijącego mięsa. W kale znajduje się duża ilość śluzu, czasem krwi, a także robaki, ich części i jaja. W tym samym czasie kociak szybko traci na wadze, apetyt może być nieobecny lub wypaczony..
• W przypadku zatrucia wszystkie objawy pojawiają się nagle. Biegunka jest często krwawa, czarna lub czerwona, ale pierwszym objawem są wymioty. Często obserwuje się inne objawy, które zależą od rodzaju trucizny. Na przykład mogą to być drgawki, paraliż, gorączka, krwotok i inne reakcje skórne..

Leczenie biegunki

W domu można leczyć tylko biegunkę pokarmową lub alergiczną. We wszystkich innych przypadkach zaleca się kontakt z weterynarzem i wykonanie niezbędnych badań (krew i kał). W przypadku wykrycia infekcji bakteryjnej lub wirusowej przepisywane są odpowiednio antybiotyki (Enterofuril) lub leki przeciwwirusowe (Fosprenil).

Mówi o znalezieniu śluzu w kale Pokonać pasożyty. W takim przypadku mogą stać się nie tylko robakami, ale także amebami, kokcydiami, giardiami i innymi pasożytniczymi pierwotniakami. Do zniszczenia są używane przeciwrobacze i leki przeciwpasożytnicze. Po jedzeniu kociak może rozpocząć pewne reakcje związane ze śmiercią pasożytów w jego ciele. Reakcje te obejmują wymioty, biegunkę, reakcje skórne (przy stosowaniu kropli) i gorączkę.

Pierwszego dnia musisz wprowadzić kociaka na dietę głodową. Następnie należy wykluczyć z diety ewentualne alergeny lub żywność niskiej jakości. Możesz karmić jajka na twardo, gotowane płatki zbożowe, chude mięso (wołowina i kurczak).

Gdy odwodnienie konieczne jest, aby kociak wstrzyknął dożylnie roztwór soli fizjologicznej Regidron. Stopień odwodnienia można prześledzić, unosząc kociaka na kłosie, jeśli fałd nie wyprostuje się natychmiast, wówczas zwierzę jest odwodnione. Wprowadzenie soli fizjologicznej jest konieczne, aby przywrócić metabolizm wodno-solny, który może zatrzymać rozwój biegunki.

Aby wyeliminować toksyny w jelitach, musisz użyć adsorbentów (Smecta, Enterosgel). Mają między innymi dobroczynny wpływ na naturalną mikroflorę oraz łagodzą podrażnienia jelit. Dopiero po wyeliminowaniu toksyn można zatrzymać sam mechanizm biegunki za pomocą Loperamidu. Zamiast środków syntetycznych można zastosować garbniki (wywar z kory dębu, czeremchy itp.).