Opis rasy kotów himalajskich

W artykule rozważę warunki utrzymania i opieki nad kotem lub kotem himalajskim, a zwłaszcza jego hodowlę. Wymienię zewnętrzne cechy rasy, opowiem o naturze zwierzęcia i jego relacji z właścicielem.

Opis rasy kota himalajskiego

Pierwsze próby krzyżowania ras kotów syjamskich i perskich odnotowano w 1924 roku, podjęto je w Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Aby uzyskać nową rasę, od 1931 roku w Ameryce uruchomiono eksperymentalny program hodowlany, w wyniku którego uzyskano pierwsze kocięta rasy himalajskiej, były krótkowłose i nie przypominały współczesnych..

U rasowego kota himalajskiego maska ​​nie nakłada się na klatkę piersiową i szyję..

W czasie II wojny światowej prace zostały przerwane i kontynuowane przez hodowcę M. Gofortha z Kalifornii. To dzięki jej pracom została doceniona rasa himalajska, uznana najpierw w CFA (1957), a później w TICA (1979). Pierwsi przedstawiciele rasy himalajskiej zostali sprowadzeni na terytorium Rosji z USA, stało się to pod koniec lat 80. ubiegłego wieku.

Standardy ras dla aktualnej klasyfikacji TICA podano w tabeli.

Charakterystyka	Opis
Głowa	Rozmiar głowy jest zgodny z wielkością ciała, jej rozmiar waha się od średniego do dużego. Kształt szerokiej czaszki jest wypukły. Głowa jest okrągła, szeroka, wyposażona w mocne szczęki z prawidłowym zgryzem.
Oczy	Kolor od jasnoniebieskiego do niebieskiego. Podest jest szeroki. Duży rozmiar, okrągły kształt.
Uszy	Osadzone nisko na głowie, szeroko rozstawione, małe, z zaokrąglonymi końcami.
Nos	Szeroki i krótki, z zadartym nosem z profilu.
Profil	Prostą linię uzyskasz, jeśli połączysz mentalnie czoło, nos, podbródek.
Tułów	Średni do dużego rozmiaru. Szkielet jest mocny, masywny w zadzie i łopatkach. Linia grzbietu jest prosta, brzuch i żebra zaokrąglone. Tył jest krótki.
Szyja	Gruby i krótki z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
Ogon	Rozmiar jest proporcjonalny do wielkości ciała, nie długi, prosty.
Nogi	Muskularny, mocny, prosty z okrągłymi, dużymi łapami.
Wełna	Długi z gęstym podszerstkiem, zakrywający całe ciało.
Ubarwienie	Ciemne, dobrze zaznaczone znaczenia na pysku, łapach, uszach, ogonie. Sierść na tułowiu musi być jednolicie ubarwiona. W przypadku starszych kotów dopuszczalne są niewielkie zacienione obszary.

Zdrowe zwierzę rasy himalajskiej powinno mieć dobrze rozwinięte mięśnie o dobrym tonie i braku tłuszczu. Wszystkie części ciała powinny być proporcjonalne do wielkości tułowia.

Samica może być mniejsza od samca, ale ciało musi zachować wszystkie wymagane proporcje.

Wady obejmują:

• wąska głowa i kufa;
• prosty, długi nos;
• brak kłów-
• asymetria;
• spiczasty kształt uszu, ich duży rozmiar;
• brak odpowiedniego napięcia mięśniowego;
• zły płaszcz;
• jasne oczy, małe rozmiary i przylegające do ciała.

Poważne niedociągnięcia obejmują załamanie ogona, nieregularny zgryz, problemy z oczami: nieprawidłowe ustawienie ostrości, zez.

Zabarwienie

Kolor syjamski zapewnia gen himalajski. Tak więc hodowcy nazwali zmutowany gen, dzięki czemu pigment jest wytwarzany tylko na wystających partiach ciała (punktach), gdzie temperatura ciała jest niższa. Ten kolor nazywany jest punktem koloru..

W temperaturze otoczenia 25-28 ° C kolor kotów himalajskich jest lepiej widoczny. Im niższa temperatura powietrza, tym ciemniejsza sierść.

Zgodnie ze standardem rasa himalajska może mieć jeden z dwóch rodzajów umaszczenia:

• punkt linków, są to ciemniejsze pionowe pręgi na czole w kształcie litery „M”, poziome na policzkach, ciemne obwódki wokół oczu, biały kolor wewnętrznej powierzchni uszu i ogona;
• punkt koloru, jest to ciało jasne i ciemne, wyraźne znaczenia na pysku, ogonie, łapach, uszach.

Kolory wspólne: czerwony, czekoladowy, liliowy, ciemnobrązowy, niebieski, kremowy. Ubarwienie tworzy się w pierwszych 2-3 latach życia. Kocięta rodzą się bez plamek, z czasem pojawiają się punkty.

Konserwacja i pielęgnacja

Opieka nad zwierzętami długowłosymi polega na obecności specjalnych grzebieni do pielęgnacji skóry, systematycznych kąpieli zwierzaka. Istnieją pewne wymagania dotyczące jakości paszy i wypełniacza.

Żwirek zbrylający stosowany jest przy trzymaniu kotów długowłosych.

Musisz mieć dwa grzebienie:

• do wstępnego oddzielania wełny narzędzie z rzadkimi zębami;
• ukończyć procedury instrumentem o drobnych zębach.

W okresie okresowego linienia zwierzę czesane jest kilka razy w tygodniu (2-4). Kąpiel z szamponem. Od najmłodszych lat obcinane są pazury (co 2-3 tygodnie). W domu musisz mieć drapak. Każdego dnia musisz zbadać twarz kota, przepłukać oczy wacikiem zamoczonym w ciepłej przegotowanej wodzie.

Temperament zwierząt

Spokój i opanowanie - tak można scharakteryzować główne cechy charakteru kota himalajskiego. Otrzymali te cechy od Persów. Zwierzęta kochają ciszę, spokój, wygodę. Ze względu na krótkie nogi nie dążą do podbijania wysokości (szafy, stoły, zasłony), ich ulubionym miejscem jest fotel (sofa).

Zwierzak podąża za właścicielem na piętach, nie trzeba go długo namawiać, sam wskakuje na kolana. Zwierzę dogaduje się z dziećmi, nie wypuszcza pazurów i nie wykazuje oznak agresji. Nie zaleca się wypuszczania na podwórko bez opieki, mogą cierpieć z powodu komunikacji z psami lub innymi rasami kotów.

Karmienie kotów i kociąt

Ciężarne samice i małe kocięta otrzymują pokarm 3 do 4 razy dziennie. Od 1,5 roku życia zwierzę przenosi się na dietę dorosłego kota. Przedstawiciele tej rasy są podatni na otyłość, dlatego dieta powinna zawierać żywność z klasy:

• premia;
• super premium.

Dorosłe zwierzę otrzymuje pokarm 2 razy dziennie..

Nie musisz przekarmiać swoich zwierząt. Jedzenie powinno być zróżnicowane, w tym zarówno sucha, jak i mokra. Zawsze powinna być miska czystej wody.

Cena kota

Zakup kociaka rodowodowego będzie musiał wydać pieniądze, koszt bez rodowodu to 5 tysięcy rubli od osoby prywatnej, w hodowli od 10 tysięcy rubli i więcej, jeśli istnieje rodowód, przedział cenowy wynosi od 20 tysięcy rubli do 35 tysięcy rubli. Na poziom ceny wpływają: kolor, eksterier, płeć, wiek.

Zwierzaka lepiej szukać w znanych żłobkach, które specjalizują się w tej rasie:

• Oresans;
• Tigris Amigo;
• Szafir.

Zdrowie

Zdrowe zwierzęta - tak pewnie można scharakteryzować koty rasy himalajskiej. Istnieją nieudane mioty, w których są kocięta z objawami policystycznej choroby nerek.

U kotów perskich ta choroba jest dziedziczna..

W wyniku głębokich prac hodowlanych odsetek takich przypadków uległ zmniejszeniu. Aby uniknąć kłopotów ze swoim zwierzakiem, poproś o dokumenty potwierdzające stan zdrowia kociaka. Konieczne jest kontrolowanie dziennej ilości karmy dla kotów. Niektórzy przedstawiciele rasy mają nadwagę z powodu spożywania dużych ilości pożywienia.

W celu zapobiegania chorobom zwierzę zaczyna być szczepione w wieku 9 tygodni, drugie szczepienie podaje się w wieku 11 tygodni. Szczepienia te podaje się w żłobku, lekarz weterynarii ustala dalszy schemat. Właściciel futrzanego zwierzaka może napotkać problemy, takie jak skrzywienie powiek i problemy z zębami.

Cechy hodowlane

W miocie młodego kota są 3 lub 4 kocięta, starsze samice mogą wychować do 8 kociąt. Rodzą się z siwymi włosami, pierwsze ślady przyszłego ubarwienia pojawiają się pod koniec pierwszego tygodnia życia. Drogie kocięta z dobrym rodowodem przeznaczone są do dalszej hodowli.

Znalezienie odpowiedniej pary zajmuje dużo czasu. Rodzice dobierani są zgodnie z zasadą - podobnie jak w przypadku podobnych, zwierzęta mają podobieństwa w cechach zewnętrznych. Często pary dobierane są na podstawie doświadczenia kojarzenia. Młoda kobieta - dorosły mężczyzna lub młody mężczyzna - dorosła kobieta.

Kot do towarzystwa rozjaśni życie domownika. W ciepłym towarzystwie futrzanego przyjaciela miło jest odpocząć po pracy i spędzić niedziele. Dla dzieci jest partnerem w zabawach na świeżym powietrzu, dla dorosłego - przyjemna troska i oddana miłość kochającego zwierzaka.