Czy lis to pies czy kot?

Lis to drapieżny ssak z rodziny psów, łacińska nazwa bestii to Vulpes. Znanych jest około 40 gatunków lisów, ich rozmiary i waga wahają się od 18 do 90 cm, a od 0,7 do 10 kg. Wiele osób uważa, że ​​lis to mieszanka psa i kota. W pewnym sensie tak jest: systematycznie to urocze zwierzę o gęstej sierści, dużym puszystym ogonie i smukłym podłużnym ciele zajmuje miejsce pośrednie między dzikim kotem a wilkiem. Dlatego mają cechy zarówno psów, jak i kotów..

Wspólne cechy lisa i kota

Istnieje fizyczne podobieństwo między lisami i kotami. Obie mają zgrabną sylwetkę, elegancki i zwinny chód, zapewniający doskonałe widzenie w nocy, źrenice oczu z pionowymi szczelinami, wyjątkowo wrażliwe wąsy, twarde kolce na języku.

Jeszcze większe podobieństwo między tymi zwierzętami dotyczy zachowania. Lisy, podobnie jak koty, należą do drapieżników, które czyhają na ofiarę z zasadzki; nie są w stanie długo ścigać zdobyczy. Wiele lisów jest świetnymi wspinaczami i może z łatwością wspinać się na dachy i drzewa.

Uważa się, że koty są stworzeniami niezależnymi, człowiekiem interesują się głównie jako narzędzie do spełniania pragnień: dawania pożywienia, zapewnienia schronienia. Te same cechy są nieodłączne dla lisów: nawet oswojone zwierzęta te rzadko są w stanie odczuwać silne uczucie do właściciela..

To interesujące. Naukowcy uważają, że przyczyną krnąbrnego, „autokefalicznego” zachowania kotów jest fakt, że dzikie koty nadal żyły w pobliżu ludzkich osiedli nawet po udomowieniu kota przez człowieka i przez wiele stuleci zachodziła wymiana genów między populacjami kotów domowych i dzikich..

Wspólne cechy lisa i psa

Fizjologicznie lisy są bliżej psów niż kotów. Mają średnio tę samą wielkość ciała, nie chowane pazury, puszysty ogon, który zimą może zakryć przednie łapy i nos. Styl życia lisa jest również podobny do stylu życia wilka: w przeciwieństwie do dzikich kotów zwierzęta te osiedlają się w norach, które mogą samodzielnie wykopać lub odebrać dawnemu właścicielowi.

O sztuczkach lisów: Lisy często zamieszkują nory innych zwierząt. Na przykład mogą „wywłaszczyć” jamę borsuka, którą lubią, nawet jeśli jest w niej właściciel. Borsuki są wyjątkowo czyste, a jeśli wyczują w domu nieprzyjemny zapach lisa lub znajdą resztki gnijącego jedzenia, po prostu opuszczają dziurę..

W stosunku do ludzi zachowanie lisa i psa różni się radykalnie. Nawet wychowany w niewoli lis nigdy w pełni nie ufa ludziom i chociaż potrafi słuchać lub uczyć się wykonywania poleceń, jest w stanie w każdej chwili przejawiać agresję. Główny powód - tysiącletni status udomowiony psa, który zmienił swój charakter na poziomie genetycznym, jest nieobecny u lisów. Nawiasem mówiąc, pomimo wspólnoty gatunkowej nie można skrzyżować psa z lisem: kod genetyczny tych zwierząt zawiera inną liczbę chromosomów.

Czy potrafisz oswoić lisa

Patrząc na wdzięcznego, ruchomego pięknego lisa o przyjemnej twarzy i wspaniałym ogonie, wielu myśli: „Co za kochanie, chciałbym mieć takiego w domu!”. W zasadzie prawie każde dzikie zwierzę można oswoić, ale nie należy oczekiwać od lisa dużej lojalności i czułości. Chociaż podejmowano próby udomowienia lisa, czyli zaszczepienia mu cech „wilka domowego” - psa. Rosyjski genetyk Dmitrij Belyaev zdołał wyhodować udomowionego lisa srebrnego. Jest nieagresywna, czuła, przywiązana do właściciela, pragnie jego uwagi, a nawet macha ogonem, gdy się pojawia. To prawda, że ​​takie zwierzę kosztuje około 6 tysięcy dolarów.