Białko w moczu kota: przyczyny i leczenie

Kliniczna analiza moczu dość w pełni odzwierciedla procesy metaboliczne zachodzące w organizmie zwierzęcia i pozwala zidentyfikować wiele chorób. Tak więc w badaniu laboratoryjnym białko (białko) można wykryć w moczu kota. Zwykle mocz nie powinien zawierać zdrowego białka zwierzęcego. Jego obecność jest dozwolona w ilości nie większej niż 0,3 g / l.

I chociaż pojawienie się związków białkowych w moczu kota jest czasami spowodowane przyczynami fizjologicznymi, które nie są niebezpieczne, w większości przypadków wskazuje to na patologię układu rozrodczego, moczowego lub krążenia zwierzęcia..

Białko w moczu może być jednym z objawów tych chorób:

• zapalenie pęcherza;
• zapalenie cewki moczowej;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• Kłębuszkowe zapalenie nerek;
• amyloidoza nerkowa (naruszenie metabolizmu białek i węglowodanów);
• choroba kamicy moczowej;
• niedokrwistość;
• choroby zakaźne (erlichioza, borelioza);
• wysokie ciśnienie krwi;
• pyometra (jedna z niebezpiecznych postaci endometrium);
• lipemia (obecność lipidów we krwi);
• toczeń rumieniowaty układowy;
• cukrzyca;
• choroby onkologiczne układu moczowo-płciowego.

Rodzaje białkomoczu

Białkomocz jest czynnościowy (fizjologiczny) i patologiczny. Pierwsza z nich jest nieszkodliwa, to chwilowa reakcja na nagły wysiłek fizyczny, przegrzanie, hipotermię lub pokarm o dużej zawartości białka. Wskaźnik zwykle wraca do normy, gdy prowokujący wpływ na organizm ustaje, na przykład, gdy zmienia się dieta kota.

Postać patologiczna rozwija się na tle choroby i dzieli się na:

• Przednerkowe, kiedy małe cząsteczki białka dostają się z krwi do nerek, przenikając przez barierę filtracyjną.
• Postrenal - frakcje białkowe powstają w drogach moczowych w wyniku zapalenia. Najczęściej ta forma rozwija się z infekcją bakteryjną..
• Nerki, które są spowodowane funkcjonalnymi lub anatomicznymi zaburzeniami nerek. W tym przypadku pojawienie się białka w moczu jest wynikiem zapalenia lub uszkodzenia tkanki miąższu..

Objawy

W niektórych przypadkach białko w moczu kota jest wykrywane przypadkowo, nie obserwuje się żadnych innych oznak złego samopoczucia. Jest to możliwe przy funkcjonalnym białkomoczu lub w początkowym okresie patologicznej postaci choroby. Wraz z dalszym rozwojem choroby można wykryć objawy charakterystyczne dla wielu patologii, dlatego na podstawie samej historii nierealistyczne jest postawienie diagnozy.

Można założyć, że kot ma białkomocz, jeśli zwierzę:

• utracony apetyt;
• szybko traci na wadze;
• obserwuje się osłabienie, apatię;
• często występują wymioty;
• mocz jest mętny, można w nim znaleźć fragmenty krwi.

Ważny! Jeśli kot ma przynajmniej niektóre z tych objawów, jest to powód, aby pilnie udać się do kliniki weterynaryjnej w celu jak najszybszego ustalenia przyczyny choroby. Białkomocz jest jedną z patologii, której sukces w leczeniu w dużej mierze zależy od dokładnej identyfikacji wywołującej choroby i terminowego rozpoczęcia terapii.

Diagnostyka

Lista testów diagnostycznych jest ustalana przez lekarza weterynarii. Wstępną metodą diagnostyczną jest ogólna analiza moczu. Szybki test na obecność białka w moczu, który przeprowadza się za pomocą papierowego paska pH, nie zawsze daje miarodajny wynik i nie dostarcza danych ilościowych.

Jeśli podejrzewa się białkomocz, kotowi przepisuje się bakteriologiczne i chemiczne testy moczu. Określane są następujące wskaźniki:

• Kolor;
• przezroczystość;
• gęstość;
• kwasowość (pH);
• charakter osadu;
• białko;
• szlam;
• nabłonek;
• ciała tłuszczowe i ketonowe;
• obecność elementów krwi;
• Bilirubina barwnikowa „wątrobowa”;
• glukoza.

Uwaga! Aby wyniki analizy moczu pod kątem białka nie były fałszywe, nie zaleca się karmienia zwierzęcia pokarmem zawierającym dużo białka co najmniej dzień przed jego przyjęciem. Są to drób, wątróbka, twarożek, mleko, jajka.

Diagnostyka różnicowa białkomoczu może również obejmować ogólne i biochemiczne badania krwi, USG, RTG i inne badania.

Leczenie

Białkomocz jest najczęściej leczony ambulatoryjnie. Terapia zależy bezpośrednio od choroby, która spowodowała pojawienie się białek w moczu..

Najczęstszą przyczyną obecności białka w moczu jest choroba nerek. Jeśli jest to choroba funkcjonalna, kotu można przepisać inhibitory ACE w celu wyeliminowania niewydolności nerek: Benazepril, Imidapril, Lisinopril, Ramipril. Preparaty zawierające kwasy tłuszczowe ALA, EPA i DHA (z grupy omega-3) pomagają poprawić stan naczyń nerkowych. Te nienasycone kwasy są przyjmowane przez długi czas i zaleca się ciągłe podawanie ich starszym zwierzętom.

W przypadku procesów zapalnych w nerkach lub drogach moczowych (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej) przepisuje się antybiotyki z grupy penicylin lub cefalosporyn (penicylina, karbenicylina, amoksycylina, cefepim, cefotaksym), a także sulfonamidy (sulfonamid, sulfad). Terapia antybiotykowa lekami tetracyklinowymi jest stosowana, jeśli u kota zdiagnozowana zostanie erlichioza - ostra choroba zakaźna przenoszona przez kleszcze.

Jeśli okaże się, że kot cierpi na nadciśnienie, przepisuje się mu kurację lekami przeciwnadciśnieniowymi (losartan lub telmisartan) i / lub diuretykami oszczędzającymi potas (na przykład spironolakton). Jako dodatkowy sposób leczenia i profilaktyki stosuje się dietę o ograniczonej zawartości tłuszczu i soli.

W przypadku niedokrwistości niezwiązanej z utratą krwi (hemolitycznej, hipoplastycznej lub pokarmowej) zwierzęciu przepisuje się leki zwiększające hemoglobinę. Są to preparaty żelaza, miedzi, kobaltu, a także witamin z grupy B. Często u młodych kotów i kociąt obserwuje się niedokrwistość pokarmową ze spadkiem poziomu czerwonych krwinek i hemoglobiny z powodu nieprawidłowo zorganizowanego odżywiania lub naruszenia wchłaniania żelaza przez organizm. W takich przypadkach lekarz weterynarii zaleci dodanie produktu, takiego jak wątroba zwierzęca, do diety kota..

Intensywność objawów białkomoczu, nawet jeśli jest spowodowana ciężką patologią, można skutecznie zmniejszyć ograniczając pokarmy bogate w białko w menu kota i zwiększając w nim ilość kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6. Ważny jest również stan układu odpornościowego zwierzęcia. Aby zwiększyć jego odporność na kota, który miał białkomocz, zalecany jest cykl immunomodulatorów, weterynarze zwykle przepisują Gamapren, Gamavit, Vetosal lub Immunovet.

Jak zebrać mocz kota do analizy: wideo