Zapalenie pęcherza moczowego u psów: przyczyny, objawy, leczenie

Problemy z układem moczowo-płciowym są dość powszechne u zwierząt domowych. Z reguły rozwijają się pod wpływem dwóch negatywnych czynników: są to infekcje bakteryjne lub kamienie w pęcherzu. Jeśli zwierzę ma przynajmniej jedną z tych patologii, możliwe jest zapalenie pęcherza moczowego - u psów jest to trudne i często prowadzi do poważnych konsekwencji.

Informacje ogólne

Tak zwane połączone zapalenie pęcherza i cewki moczowej. Ten ostatni jest kanałem, przez który mocz przechodzi z pęcherza do cewki moczowej, znajdującym się na końcu penisa u mężczyzn i przed pochwą u kobiet. Istnieją (z natury procesu zapalnego) następujące typy:

• Nieżytowe zapalenie pęcherza moczowego. Przy tego typu patologicznym procesie dochodzi do obfitego złuszczania warstwy nabłonkowej, po którym następuje tworzenie się gęstej, lepkiej i prześwitującej wydzieliny (katar).
• Ropne zapalenie pęcherza moczowego. Tutaj wszystko jest jasne - proces zapalny jest wywoływany przez przenikanie mikroflory ropotwórczej do narządów układu moczowo-płciowego. Przebieg jest trudny, chorobie towarzyszy znaczne pogorszenie ogólnego samopoczucia zwierzęcia.
• Błonicze zapalenie pęcherza moczowego. Jeszcze poważniejsza patologia. Towarzyszy temu pojawienie się włóknistych filmów na błonie śluzowej pęcherza i cewki moczowej. Ten typ zapalenia rozwija się tylko w przypadku szczególnie ciężkich infekcji bakteryjnych i wirusowych. Może być śmiertelne.
• Ropne zapalenie pęcherza moczowego. Towarzyszy mu ropne zapalenie w grubości ściany pęcherza. Podobnie jak w przeszłości, ten typ zapalenia jest możliwy tylko przy ciężkim przebiegu infekcji bakteryjnych i wirusowych. Ponownie proces ten jest również niezwykle niebezpieczny, może prowadzić do śmierci z powodu posocznicy i ciężkiego zatrucia..

Ponadto z natury przepływu choroba dzieli się na dwa główne typy: ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego. Z reguły patologia przebiega zgodnie z ostrym typem, przewlekły przebieg jest znacznie mniej powszechny..

Główne czynniki predysponujące

W ponad 90% przypadków pierwotna przyczyna jest taka sama - przenikanie patogennej mikroflory do narządów układu moczowego.. Może się to zdarzyć w dwóch scenariuszach. Bakterie powstają z cewki moczowej (typ wstępujący) lub schodzą bezpośrednio z nerek (typ zstępujący). Często choroba jest wynikiem nieostrożnego cewnikowania pęcherza moczowego, kiedy z powodu nieostrożności specjalisty dochodzi do uszkodzenia delikatnej błony śluzowej cewki moczowej. Ale przyczyny tej choroby są znacznie bardziej zróżnicowane..

Bardzo często zapalenie pęcherza moczowego (zwłaszcza u starych zwierząt) jest spowodowane ich rozwojem kamica moczowa. Urolity (czyli kamienie, które pojawiają się z powodu złogów soli) nie są zbyt podobne do kul bilardowych: ich ostre krawędzie poważnie uszkadzają błony śluzowe układu moczowego, na których rozwija się reakcja zapalna. Często reakcja zapalna jest naturalną reakcją organizmu na wydalanie niektórych toksycznych substancji przez nerki. W szczególności zapalenie pęcherza moczowego może dobrze rozwinąć się na tle zatrucie psy z solami metali ciężkich lub niektórymi lekami, które zwierzę może spożywać pod nadzorem właścicieli.

Niezwykle niebezpieczne urazy, w tym pooperacyjne. W szczególności nieudane zespolenie pęcherza po operacji może prowadzić do bliznowacenia całego narządu. Spowoduje to zastój moczu, co z kolei doprowadzi do zapalenia zarówno samego pęcherza, jak i cewki moczowej. Bardzo predysponuje do stanów zapalnych układu moczowo-płciowego, miejscowych lub ogólnych hipotermia. W szczególności zapalenie pęcherza moczowego jest „zawodową” chorobą psów służbowych i myśliwskich, które często są zmuszane do pływania przy każdej pogodzie, spędzając długi czas na świeżym powietrzu..

Jakie mikroorganizmy najczęściej prowadzą do zapalenia pęcherza i cewki moczowej? Głównymi „bohaterami tej okazji” są: gronkowce, paciorkowce, a także Pseudomonas aeruginosa. Ten ostatni jest jednym z najniebezpieczniejszych czynników wywołujących procesy ropne, ponieważ mikroorganizm ten jest niezwykle odporny na działanie wielu leków przeciwbakteryjnych najnowszej generacji.

Na szczęście rzadko dochodzi do uogólnienia zapalenia pęcherza i cewki moczowej. Częściej dotyczy to tylko stosunkowo niewielkich obszarów błony śluzowej, co znacznie ułatwia terapię. Najłatwiej jest określić obecność zapalenia pęcherza moczowego wg badanie moczu, ponieważ pojawia się ten ostatni krew, komórki nabłonka w nieodpowiednich ilościach, mikroorganizmy. Z reguły w 90% przypadków zapalenia pęcherza moczowego częstotliwość oddawania moczu gwałtownie wzrasta (z powodu ciągłego podrażnienia błony śluzowej tego narządu), a objętość wydalanego moczu maleje. W ciężkich przypadkach ogólny stan zdrowia chorego zwierzęcia znacznie się pogarsza, możliwy jest rozwój okresowej gorączki.

Obraz kliniczny choroby i rozpoznanie

Objawy zależą od rodzaju choroby. Kiedy choroba przebiega zgodnie z ostrym scenariuszem, pies staje się ospały, jest przygnębiony, może rozwinąć się stan gorączki, oddawanie moczu staje się bolesne, a krew często pojawia się w moczu. Doświadczony specjalista podczas badania palpacyjnego może wyczuć powiększenie pęcherza, a także zgrubienie ścian cewki moczowej, które jest spowodowane wnikaniem limfocytów w grubość ich tkanek. Przydatne może być zebranie całego moczu wydalanego przez zwierzęta w ciągu dnia: zmniejszenie ilości wskazuje na poważne uszkodzenie nerek. We wszystkich przypadkach wykonuje się ogólne badanie moczu. Jeśli występuje stan zapalny, pod mikroskopem można łatwo zobaczyć ogromną liczbę „odpadających” komórek nabłonka, a także najmniejsze kryształy kamieni moczowych, „odlewy” kanalików nerkowych.

Najgorsze ze wszystkiego, gdy mocz wychodzi zaznaczony śmierdzący lub zgniły zapach, ponieważ te objawy wskazują na gangrenowy charakter zapalenia. Zwróć uwagę, że w przewlekłym przebiegu choroby obraz kliniczny jest bardzo zamazany, niektóre zwierzęta w ogóle nie wykazują żadnych oznak nieprawidłowości. Z reguły wraz z terminowym rozpoczęciem leczenia chorobę (z wyjątkiem postaci ropnych i zgorzelowych) można całkowicie zatrzymać w ciągu kilku dni. W przeciwnym razie choroba staje się przewlekła, którą można leczyć miesiącami i bez większego sukcesu..

Diagnoza jest dość prosta: główną rolę odgrywają badanie dotykowe i badanie moczu, w bardziej złożonych i wątpliwych przypadkach uciekają się do ultradźwiękowy badanie pęcherza i cewki moczowej oraz radiografia kontrastowa.

Techniki terapeutyczne

Jak przebiega zabieg? Konieczne jest wprowadzenie do diety chorego zwierzęcia dużych ilości płynów, gotowanych warzyw. Niektórzy weterynarze zalecają „przepisywanie” mleka, ale większość dorosłych psów go nie trawi, więc nie ma potrzeby ryzykować biegunki. Pamiętaj, aby sprawdzić pH moczu. Może być konieczne przepisanie psu leków zakwaszających lub alkalizujących. W przypadku wielu rodzajów zapalenia pęcherza moczowego bardzo dobrze jest podać zwierzęciu wywar z liści mącznicy lekarskiej lub pestkowców. Jeśli bakterie zostaną zidentyfikowane podczas testów diagnostycznych, przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania i inne leki przeciwbakteryjne.