Najstraszniejsze pająki na świecie

Dla większości ludzi pająki wywołują tylko nieprzyjemne skojarzenia. Pająki wcale nie są owadami, jak wielu uważa. Należą do gatunków zwierząt, do rodzaju stawonogów, do klasy pajęczaków. Zwykle, gdy się pojawiają, ludzie się boją, uciekają, starają się trzymać z daleka. Ktoś jest im po prostu obojętny. Ale są wśród ogólnej masy i kochanków, którzy rozmawiają o wszystkich rozkoszach tych stworzeń, chwalą ich umiejętności. Najodważniejsi z nich hodują pająki w domu..

Ale nie ma łatwych przerażających pająków, ale naprawdę niebezpieczne osoby, których ukąszenia są obarczone poważnymi konsekwencjami dla każdej osoby. W naturze występuje dość duża liczba jadowitych pająków, większość z nich jest dość dobrze znana, ale do dziś w przyrodzie występują niezbadane gatunki. Istnieją oczywiście antidotum na ich ukąszenia. Szczególnie w krajach, w których często spotyka się te stawonogi, są one szeroko stosowane..

W ciągu ostatniego stulecia odnotowano trzynaście przypadków, w których ludzie umierali z powodu ukąszeń pajęczaków. Ale wszystkie ofiary miały słabą odporność i zły stan ogólny. Sprawcą wszystkich trzynastu zgonów była czarna wdowa. W zależności od stopnia zagrożenia bez wątpienia prowadzi grupę „najstraszniejszych pająków”.

Wszystkie pająki mają parę kłów, za pomocą którego wprowadzają swoją truciznę. Cały proces wygląda tak: ofiara zostaje nagrodzona porcją trucizny, po czym pod wpływem trucizny jej wnętrzności zamieniają się w bulion, który pająk po prostu ssie.

Spośród czterdziestu tysięcy wszystkich typów tylko kilka jest niebezpiecznych, które mogą przebić skórę. Warto zauważyć, że najstraszniejsze pająki nie zawsze stanowią poważne zagrożenie i odwrotnie, nieokreślone lub nawet „urocze” okazy mogą nieść realne zagrożenie.

Wyświetlenia

Żółty (złoty) Sak

Głównym siedliskiem jest Europa. Nie rosnąć więcej niż 1 cm objętości. Na kolor - złoty, prześwitujący. Żółty Sak może długo czołgać się po budynku mieszkalnym, pozostając niezauważonym, ponieważ pozwala na to jego nieokreślony wygląd i niewielkie wymiary. W warunkach naturalnych zawsze buduje sobie dom, który wygląda jak worek na fajkę. Po ugryzieniu tego zwierzęcia powstaje martwicza rana powodująca silny ból. Takie objawy są bardzo podobne do działania jadu pająka skrzypcowego. Saki mają skłonność do samoobrony, atakują tylko wtedy, gdy czują w stosunku do siebie zagrożenie.

Wędrujący brazylijski pająk

Nie bez powodu dostali taki przydomek. - stale zmieniają swoją lokalizację w poszukiwaniu zdobyczy. Te pająki żyją głównie w Ameryce Południowej. Gatunek ten uważany jest za jeden z najbardziej niebezpiecznych. Wędrowcy mają już dość imponujące objętości - ok. 10 cm, ilość trucizny zawarta w jednym osobniku wystarcza na zabicie 225 myszy. Antidotum na niego już istnieje. Ale jego ugryzienie, w taki czy inny sposób, doprowadzi ludzkie ciało do ciężkiej reakcji alergicznej.

Wędrowiec jest trudny do zauważenia w przyrodzie ze względu na dyskretny, piaszczysty kolor. Choć brzmi to zabawnie, zwykle można go znaleźć w koszykach bananów, dlatego otrzymał przydomek „banan”. Wędrowiec wybiera swoją ofiarę o rząd wielkości większą niż jego własny rozmiar - mogą to być ptaki, jaszczurki, a nawet inne pajęczaki.

Brown Hermit (skrzypce)

Ten widok stanowi bardzo duże zagrożenie dla ludzi, ponieważ po ukąszeniu trucizna rozprasza się po całym organizmie w ciągu zaledwie jednego dnia. Jeśli ofiara nie zostanie hospitalizowana na czas, wynik będzie bardzo katastrofalny. Ten pająk, podobnie jak Żółty Sak, nie zaatakuje jako pierwszy, jeśli nie poczuje zagrożenia dla siebie, ale w każdym przypadku należy unikać kontaktu z nim.

Pustelnicy dorastają maksymalnie do 2 cm i zwykle chowają się w suchych i ciemnych miejscach. Można je znaleźć w Kalifornii i innych stanach USA. Gatunek ten wyróżnia się charakterystycznymi kudłatymi „czułkami”, mają też tylko 3 pary oczu, w przeciwieństwie do większości pająków, które mają 4 pary, tj. 8 oczu.

Czarna Wdowa

Jak wspomniano wcześniej, najbardziej niebezpiecznym pająkiem na ziemi jest kobieta czarna wdowa. Jego trucizna jest śmiertelna. Rozmiarem, jak pustelnik, może osiągnąć maksymalnie 2 cm, łatwo ją rozpoznać: czarna, z małymi plamkami na plecach. I wdową, bo po kryciu odbiera życie swojemu partnerowi. Dla porównania jad grzechotnika jest 15 razy mniej niebezpieczny niż jad tego strasznego stawonoga. Ukąszenie samicy jest tak niebezpieczne, że jeśli ofiara nie zostanie wstrzyknięta po pół minucie, może dojść do śmierci. Czarne wdowy nie ograniczały się do zamieszkiwania w jednym kraju, można je spotkać na pustyniach całego globu.

Tarantula (Tarantula)

Występuje w regionach pustynnych i stepowych, gdzie kopią sobie głębokie dziury. Natura obdarzyła ten gatunek szczególnym pięknem. Jego ciało jest w kolorze szarym, brązowym, pomarańczowym. Czasami spotyka się osobniki w paski. W przeciwieństwie do pustelników ptaszniki są całkowicie owłosione. Dorastają zwykle do 3-4 cm, ma drugie imię - ptasznik, gdyż żeruje na małych ptakach. Polują w nocy dzięki doskonałemu widzeniu w nocy.

Pająki wodne

Stawy w Azji Północnej i Europie są ich stałym domem. Nie rosną więcej niż 1,7 cm. Bardzo dobrze pływają, dlatego mają takie imię. Żyją pod wodą, w tym samym miejscu, w wodorostach, tkają sieci. Jedzą różne małe zwierzęta wodne. Jego trucizna absolutnie nie jest niebezpieczna dla ludzi, ale wygląda przerażająco.

Krab pająk

Na świecie jest ponad 3 tysiące gatunków. Są duże i mają najbardziej zróżnicowany kolor, który, co dziwne, jest podobny do siedliska. Podobnie jak kameleony, mogą wtapiać się w prawie każdą powierzchnię, czy to zieleń, czy teren piaszczysty.. Zakorzenione w trzech miejscach:

• Południowa Europa
• Azja
• Ameryka północna

Pająki kraby nie stanowią poważnego zagrożenia dla ludzi, ale często mylone są z jadowitymi pustelnikami, dlatego boją się nie mniej niż inne naprawdę niebezpieczne gatunki. Otrzymali nazwę na cześć krabów, ponieważ mają podobny wygląd i są bardzo mobilni, jak te skorupiaki dziesięcionogów. Podobnie jak brazylijskie pająki nie tkają sieci, ale wolą polować. Mogę się tylko cofać i na boki.

Ściana tegenaria

Dość rzadki gatunek, jednak największy gatunek w Europie. Jego wymiary wahają się od 12,5 do 16 cm w wyprostowanych kończynach. Siedziba tego pająka jest następująca:

• Urugwaj
• północna Afryka
• Azja centralna

Na Tegenarię można przypadkowo natknąć się w jaskiniach lub starych budynkach. W Anglii ten pająk został nazwany „kardynałem”: według legendy żyjący kiedyś kardynał Wolsey, widząc tego pająka, przeżył bardzo silny strach. Tegenari działa bardzo szybko. Struktura ich sieci jest bardzo gruba, więc napotykane owady praktycznie nie mają szans na ocalenie.

Cerbal arabian

Po raz pierwszy znaleziono pod koniec 2010 roku w Izraelu. Można go znaleźć na wydmach. Posiada duży, srebrzystoszary korpus z charakterystycznymi prążkami na nogawkach. Ubarwienie jest dość przerażające. Do tej pory niewiele wiadomo o ich stylu życia. Zdaniem naukowców są szczególnie aktywne w najgorętszym sezonie..

Gigantyczny pająk pawian

Ma drugie imię - Czerwony Kamerun. Długość ciała 10 cm, nogi ok. 20 cm, co generalnie daje pająkowi aż 30 cm Pająk pawian należy do rodziny ptaszników, uwielbia lasy subtropikalne. W kolorystyce dominuje dość dużo kolorów:

• Pomarańczowy
• szary
• brązowy
• czarny

Jego nogi, w przeciwieństwie do łydki, pokryte są drobnymi włoskami. Dieta jest wystarczająco duża, może żerować na owadach, ale nie zrezygnuje z myszy i innych podobnych zwierząt. Wstrzykuje zabijającą truciznę w swoją ofiarę.

Spośród wszystkich powyższych, tytuł najbardziej śmiercionośnego pająka na ziemi został przypisany sobie przez „Czarną Wdowę”. Tytuł najstraszniejszego bez wątpienia należy do wędrownego pająka brazylijskiego.

Największe pająki

Tytuł największego zasługuje Tarantula tarantula (Goliath), drugie imię to Terafosa Blond. Można go spotkać tylko w leśnych rejonach Brazylii, ponieważ klimat tropikalny jest dla niego najkorzystniejszym siedliskiem. Rozpiętość kończyn tego pająka może sięgać 29 cm, może żerować na wszystkim: od myszy po ropuchy, od ptaków po węże..

Nieco mniej Goliatów, do 25 cm rozpiętości, nazywano pająkami Heteropoda maxima. Następnie pojawia się wspomniany już gatunek pajęczaków, do 10 cm, brazylijski pająk. Kolejny, wilczy pająk, którego długość ciała wynosi 4 cm, ma rozpiętość prawie 10 cm, jest agresywnym myśliwym, który obywa się bez pajęczyn. Występuje w południowych regionach Ukrainy i Federacji Rosyjskiej. Podobnie jak ptaszniki ma owłosione ciało. Wpływ jego trucizny na organizm ludzki może wywołać pojawienie się tylko niewielkiego guza. Jedyne, co należy zrobić po ukąszeniu, to wykluczyć rozprzestrzenianie się trucizny pod skórą, aby kauteryzować dotknięty obszar. Jego dieta to małe robaki i owady..

Poprzeczka. Dość rozpowszechniony w WNP i Rosji. W żaden sposób nikomu nie szkodzi. Dorasta do 2,5 cm, nadano mu charakterystyczny biały krzyż na brzuchu. Zjada komary i muchy, które łapie za pomocą okrągłej sieci. Osadza się zwykle w koronach drzew lub krzewów. Co dwa lub trzy dni w nocy tka nową sieć, ponieważ stara sieć szybko pęka. Krzyż, mimo swoich niewielkich rozmiarów, wciąż jest w stanie wgryźć się w ludzką skórę, ale dawka jego trucizny jest niezwykle mała i nie stanowi zagrożenia.

Ogólnego zachowania pająków wobec ludzi nie można nazwać agresywnym. Są skłonni do obrony, ale gdy pojawi się zagrożenie, mogą zaatakować jako pierwsi. Dlatego po znalezieniu pająka nie trzeba natychmiast uciekać. Najważniejsze jest zachowanie pewnej odległości, określenie rodzaju pająka i podjęcie dalszych działań na tej podstawie. Zdaniem naukowców niektóre jadowite pająki są nadal podatne na nieprzewidywalne ataki..