Dżdżownica. Opis zwierzęcia i roli w przyrodzie

Po długich badaniach naukowych i pracach zoologicznych udało się ustalić ciekawy fakt: zwykła dżdżownica odgrywa bardzo ważną rolę w rozkładzie substancji organicznych, które dostają się do gleby, wzbogacając ją w próchnicę i inne ważne składniki odżywiania roślin, wznosząc się z głębokich warstw systemu korzeniowego.

Dżdżownica. Opis zwierzęcia i roli w przyrodzie

To te zwierzęta zajmują czołową pozycję wraz z najważniejszymi pomocnikami glebowymi, i nadal nie znaleziono przyzwoitej alternatywy dla dżdżownicy. Jeśli w glebie znajdują się kolonie tych eukariontów, wskaźniki płodności będą maksymalne, ponieważ bezpośrednio zależą od ilości materii organicznej, która dostanie się do gleby.

Bardzo trudno przecenić rolę dżdżownicy w ekosystemie. Takie maleńkie stworzenie wzbogaca glebę we wszystkie przydatne składniki, czyniąc ją żyzną i zdrową. Niewiele osób o tym wie, ale życie i istnienie rasy ludzkiej jest silnie związane z działalnością tych zwierząt. Ich zniknięcie miałoby fatalne skutki, w tym masowe zgony spowodowane głodem..

Dżdżownica: główne cechy

Dżdżownica lub dżdżownica to segmentowy robak o cylindrycznym kształcie. Zwierzę występuje na wszystkich kontynentach globu, w miejscach z obfitym zasobem wilgoci i materii organicznej. Oczekiwana długość życia sięga 4-8 lat i jest określana przez rodzaj konkretnych mieszkańców. Niektóre z nich mogą żyć nawet dziesięć lat. Ciekawą cechą strukturalną jest układ pokarmowy, który przebiega na całej długości ciała. W tym przypadku trawienie pokarmu odbywa się poprzez poruszanie zestawem mięśni.

Mała dżdżownica ma centralny i obwodowy układ nerwowy. Może również oddychać przez skórę. Ciało tego stworzenia jest wypełnione śluzowatą cieczą i działa jak szkielet hydrostatyczny. Brak jakiejkolwiek chrząstki i tkanki łącznej. Obecność mięśni pierścieniowych i podłużnych umożliwia zwierzęciu normalne przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego.

Należy zauważyć, że ze względu na unikalną budowę ciała dżdżownica jest często nazywana najbardziej tajemniczą istotą na planecie. Nie ma oczu, uszu, a nawet płuc. Ale zwierzę ma kilka serc. Jednocześnie płyn śluzowy ma nieprzyjemny smak, więc drapieżniki nie używają go jako pokarmu..

Odmiany dżdżownicy

Grupa dżdżownic składa się z wielu podgatunków i rodzin. Obecnie można wyróżnić ponad dwa tysiące gatunków, które występują we wszystkich regionach naszego globu. 40 z nich mieszka na kontynencie europejskim. Najpopularniejsze są dwa główne typy: dżdżownica pospolita i robak obornika. Rozważ szczegółowe cechy obu odmian.

• Dżdżownica pospolita dorasta do 30 centymetrów długości i wyróżnia się brązowym lub czerwonym ciałem. Może mieszkać w ludzkich ogrodach i warzywnych, na polach iw lasach. Potrafi wyciągać głębokie dziury w ziemi, które sięgają trzech metrów głębokości. Występuje prawie wszędzie tam, gdzie występuje wilgotna, bogata w organiczne gleby gleba.
• Glista mniejszy niż jego poprzednik i ma długość od 4 do 14 centymetrów. Korpus jest pomalowany na rdzawy kolor z charakterystycznymi żółtymi paskami wokół pierścieni. Z nazwy można zrozumieć, że robak preferuje miejsca o dużej zawartości substancji kompostowych, czyli w oborniku. Aby przetrwać, zwierzę to potrzebuje gleby z gotowym materiałem organicznym i wskaźnikami temperatury od 15 do 25 stopni Celsjusza..

Dżdżownice mogą się różnić oraz właściwości biologiczne, takie jak rodzaj pożywienia i siedlisko gleby. Z tego powodu naukowcy wyróżniają dwa główne typy:

1. robaki żyjące na powierzchni gleby;
2. robaki, które kopią głębokie doły i zamieszkują w glebie.

Cykl życiowy dżdżownic

Jeśli podkreślimy główne cechy cyklu życia dżdżownicy, zostaną one podzielone na cztery etapy:

• Pierwszy krok oznacza narodziny maleńkich robaków ze specjalnego kokonu. Okres inkubacji jaj tego bezkręgowca trwa od dwóch tygodni do trzech miesięcy, po czym nowonarodzone zwierzęta opuszczają swoje kokony. Tempo rozwoju potomstwa zależy od zakresu temperatur: im wyższa temperatura powietrza, tym szybciej pojawią się zwierzęta. Jeśli na dworze jest bardzo ciepło, na przykład latem, jajka dojrzewają za dwa tygodnie. W niskich temperaturach może to zająć do dwóch miesięcy;
• w drugim etapie przeprowadza się dojrzewanie dorosłych. Młode robaki zaczynają się intensywnie rozwijać już we wczesnych stadiach życia. Ich układ rozrodczy poważnie się zmienia i już w wieku jednego roku robaka można uznać za dojrzałego płciowo;
• trzeci etap obejmuje obowiązki reprodukcyjne zwierzęcia. Należy zauważyć, że te stworzenia należą do hermafrodytów, którzy mają zarówno cechy płciowe żeńskie, jak i męskie. Muszą jednak kojarzyć się ze sobą, co następuje poprzez kojarzenie dwóch osobników, po czym tworzy się charakterystyczna błona, w której gromadzą się plemniki. Proces zapłodnienia dotyczy obu ciał;
• czwarty etap oznacza naturalne układanie kokonu. Po zakończeniu krycia oba robaki rozdzielają się, a następnie w ich ciałach tworzą się charakterystyczne kokony, które szybko wtaczają się w ziemię i dojrzewają. Standardowy kokon może zawierać od jednego do pięciu malutkich embrionów.

Korzyści z dżdżownicy w ogrodach warzywnych

Jak wspomniano powyżej, rola robaków w przyrodzie jest kolosalna. Z tego powodu zwierzęta te są obecnie hodowane i popularyzowane w celu poprawy żyzności ogrodów warzywnych. Obfitość takich bezkręgowców w glebie prowadzi do udanej uprawy różnych roślin. Również robaki są ważne dla ogrodników, dlatego często nazywa się ich „pierwszymi technikami rolnictwa”. Wyjaśnia to prosty fakt: im więcej robaków w glebie, tym lepsze będą drzewa ogrodowe..

Ale jaki jest wpływ takich stworzeń na ziemi? Przede wszystkim rozwiązują wiele zadań spulchniających ziemię, poprawiając jej strukturę i zwiększając urodzajność. W rezultacie ogrodnik ma wiele dodatkowych zmartwień..

Ponadto podczas poruszania się po ogrodzie zwierzęta przebijają głębokie tunele, które zapewniają stabilny przepływ powietrza przez nasiona i korzenie roślin. Takie zachowanie pozwala nazwać robaki niewidzialnymi małymi oraczami. Należy również zauważyć, że bezkręgowce chronią roślinność przed licznymi chorobami i szkodnikami. Wytwarzają stabilną próchnicę, jedząc składniki organiczne, w tym zgniłe liście, brud i sadzonki..

W trakcie trawienia pokarmu robak wydziela dużą ilość organicznych odchodów, które zawierają takie elementy jak:

• fosfor;
• wapń;
• azot;
• magnez.

Dlatego jeśli spotkasz kolonię dżdżownic w swoim ogrodzie lub w ogrodzie, pytanie „czy ten mieszkaniec jest przydatny dla lokalnego ekosystemu” powinno automatycznie zniknąć.

Interesujący fakt: Słynny naukowiec Karol Darwin, który zaproponował teorię doboru naturalnego, poświęcił wiele uwagi badaniu cyklu życiowego dżdżownic. W ciągu 40 lat swojego życia przeprowadził różne eksperymenty i badania z tymi bezkręgosłupami, w wyniku których powstała książka zatytułowana „Tworzenie się warstwy roślinnej ziemi przez aktywność dżdżownic i obserwacje ich sposobu życia”..

Jak zwiększyć zawartość dżdżownic w ogrodzie. Hodowla domowa

Istnieje wiele sposobów na poprawę żyzności gleby w ogrodzie warzywnym lub ogrodzie poprzez promowanie bezkręgowców. Doświadczeni ogrodnicy używają w tym kierunku różnych substancji organicznych. Pomaga również okresowe ściółkowanie gleby. Na powierzchniowej warstwie gleby umieszcza się humus, opadłe liście, obornik, kompost i inne podobne materiały.

Ponadto wielu ogrodników zajmuje się hodowlą robaka w domu. Należy zauważyć, że taka działalność nie wymaga żadnego szczególnego wysiłku ani inwestycji. Wystarczy zapewnić optymalny dostęp do pożywienia, odpowiednią wilgotność, ciemność i wolną przestrzeń. Udaną organizację tunelu czasoprzestrzennego można przeprowadzić wiosną lub wczesnym latem, ponieważ w tym okresie zakres temperatur pozostaje optymalny. Robaki zdążą się rozmnażać i wzmocnić, zanim nadejdzie zima. A więc teraz bezpośrednio o hodowli robaków w ogrodzie.

Układ wormholu

Wormhole to specjalna konstrukcja, w której będą żyć i rozwijać się przedstawiciele osobników bez kręgosłupa. Możesz użyć absolutnie dowolnego pojemnika w jego pojemności - skrzynek, koryt, starej wanny itp. W celu udanej uprawy zaleca się przeprowadzenie procedury na otwartym kompoście. Ale ważne jest, aby zabezpieczyć wybrany obszar specjalną siatką, aby zapobiec masowemu zjadaniu robaków przez ptaki i inne zwierzęta..

Aby pielęgnacja i konserwacja tych małych oraczy była jak najbardziej efektywna, kompost należy położyć na dnie przyszłego domu (optymalna warstwa to 40 cm grubości) i dokładnie potraktować ciepłym płynem. Następnie musisz wyposażyć łóżko ze słomy i odczekać 5-6 dni na pełne wchłonięcie. To wszystko, mieszkanie można uznać za gotowe do wprowadzenia się..

Znalezienie dżdżownic do nadchodzącej osady jest bardzo proste. Aby to zrobić, wystarczy wykopać niewielką warstwę ziemi we własnym ogrodzie warzywnym lub ogrodzie. W szczególny sposób dobrze zakorzeniają się osobniki, które pojawiły się na górnej warstwie gleby po ulewnym deszczu. Możesz także kupić robaki w odpowiednim sklepie..

Proces odprawy można podzielić na kilka etapów. Najpierw musisz wykopać mały otwór na środku mieszkania i wrzucić tam wiadro robaków. Następnie można je przykryć słomą lub płótnem na wierzchu. Pierwsze efekty udanego rozliczenia będą widoczne w ciągu siedmiu dni. Musisz okresowo obserwować stworzenia i ich zachowanie w nowym środowisku. Jeśli zwierzęta prowadzą aktywny tryb życia, oznacza to, że doskonale się zakorzeniły i wszystko jest z nimi w porządku..

Aby okruchy szybko przystosowały się do nowych warunków, zacznij je karmić zaledwie 3-4 tygodnie po osiadaniu. Ale ciepłą wodę należy wlewać do wormholu co najmniej 2 razy w tygodniu..

Opieka nad dżdżownicami

Zadając pytanie „jak długo żyją dżdżownice”, należy zwrócić uwagę na właściwą opiekę i stworzone warunki. Aby zwierzęta mogły normalnie się rozwijać i wypełniać swoje obowiązki reprodukcyjne, muszą zapewnić im względny chłód, cień i zrównoważone zaopatrzenie w pokarm. Doświadczeni eksperci zalecają dodanie do kompostu niewielkiej ilości piasku lub pokruszonych skorupek jaj. Raz na 14 dni należy dodawać paszę do ziemi. Ale w żadnym wypadku nie należy przekarmiać zwierząt..

Jeśli zamierzasz hodować robaki w swoim środowisku domowym, powinieneś wiedzieć, że te stworzenia są w stanie przetworzyć prawie każdą żywność organiczną. Najważniejsze jest to, że są zmiażdżone, ponieważ zwierzęta nie mają zębów.

Należy zauważyć, że przed uzupełnieniem robaka świeżą paszą upewnij się, że poprzednia porcja została całkowicie zużyta. W przeciwnym razie pozbawione kręgosłupa zostaną przesycone i wkrótce zginą. Jeśli związki organiczne pozostaną w kompoście, wartości kwasowości mogą gwałtownie wzrosnąć, tworząc śmiertelne warunki w glebie. Nadmiar paszy prowadzi również do rozmnażania się niebezpiecznych szkodników, w tym kleszczy..

Opieka nad robakami i pielęgnacja to prosty proces, ale wymagający. Aby chronić potomstwo przed śmiercią i zapewnić mu optymalne warunki do rozwoju, ważne jest odpowiedzialne wykonywanie podstawowych obowiązków i kierowanie się radami doświadczonych specjalistów.