Opowieść o trudnościach na szkoleniu ogólnym

OKD to ogólne szkolenie. Z tytułu jasno wynika, że ​​chodzi o posłuszeństwo. Sercem OKD jest znajomość takich komend jak „blisko”, „siad”, „kładź się”, „stój”, „ustaw”, a także aport, nastawienie psa do pyska i pokazywanie brania. Z reguły przebieg szkolenia OKD jest „przyspieszony”, z czterech do sześciu miesięcy. To nie jest do końca prawdą i szczerze mówiąc, wcale nie jest prawdą. Niemniej jednak celem tego artykułu nie jest bynajmniej podważenie pewnych postulatów kynologicznych, ale pomoc początkującym właścicielom psów w przygotowaniach do egzaminu OKD..

Tak więc minęły cztery miesiące, instruktor grupy, w której właściciel uczył się ze swoim pupilem, ogłasza dzień „X”. Ze strachu wszystko, czego instruktor nauczył swoich podopiecznych na miejscu, jest zapomniane, a kolejność działań jest jeszcze bardziej. Nie ma powodu do paniki, wcale nie wszystko jest tak przerażające, jak się wydaje. Tylko, że nie powinieneś zajadać się psem w ostatnim tygodniu przed egzaminem, to raczej nie pomoże. Zajęcia należy prowadzić normalnie, bez dodawania różnych „nowości”.

Dzień przed „wyjściem” należy dać swojemu pupilowi ​​odpoczynek. Nadszedł dzień sądu, właścicielka w stroju sportowym (można założyć dżinsy, wygodny T-shirt i trampki, jeśli egzamin odbywa się w ciepłym sezonie), z niepokojem czeka na kolejkę do wejścia na stronę, obserwując, kto teraz przystępuje do egzaminu. Podniecenie narasta, a kiedy nadchodzi kolej na nowo rozpoczęty trening, kolana zaczynają drżeć, a nogi ustępują. Właściciel pochyla się do psa, żeby odpiąć smycz i ... Przestań!

Na początek weź głęboki oddech, zamknij oczy i w myślach powiedz „Odniosę sukces”. Z wiarą i mocnym przekonaniem w swoich myślach. Następnie spokojnie pochyl się do psa, odpnij smycz, gdyż zwierzę musi bez niej wyjść na pomost, założyć kaganiec i na komendę „blisko” ruszyć. Podchodząc do sędziego należy się zatrzymać, wydać komendę „usiąść” i bez niego iść do sędziego. Właściciel wręcza sędziemu kartę psa, na której znajduje się jego inicjały, a także pełne imię i nazwisko psa oraz jego rasy. Karta ta jest wydawana przez instruktora przed rozpoczęciem egzaminu. Po wręczeniu karty konduktor melduje:
„Towarzyszu sędzio! Instruktor Iwanow z owczarkiem niemieckim o imieniu Jesse przybył, aby zdać standard ogólnego kursu szkolenia ".

Następnie na polecenie sędziego trener wraca do psa, który cały czas siedział w miejscu, zdejmuje z niego kaganiec. Sędzia podchodzi z psem do przewodnika i żąda pokazania ugryzienia. Przewodnik kładzie lewą rękę pod dolną szczęką psa, prawą w górną szczękę, palcami otwiera fafle, wydając komendę „pokaż ugryzienie”. Zwierzę nie powinno się opierać, jeśli jednak pies przejawia agresję, wówczas sumaryczny wynik za tę komendę maleje.

Pokazuje ugryzienie, sędzia wydaje rozkaz oddalenia się od psa, pozostawiając go w określonej pozycji. Zwykle jest to polecenie „położyć się”, ale czasami jest to polecenie „usiąść”. Przewodnik wydaje podopiecznemu komendę wskazaną przez sędziego, oddala się od psa na odległość ustaloną przez sędziego. Najczęściej od 15 do 30 metrów. Następnie sędzia ogłasza „Polecenie stanąć!” (lub w inny sposób), a przewodnik, używając głosu i gestu, musi „przekazać” polecenie swojemu psu. Za odstępstwo od prawidłowego wykonania uważa się powtórzenie komendy, jeżeli pies jej nie wykonał za pierwszym razem, ruch do przodu z określonego miejsca (z komendą „stój”), próbę ucieczki z miejsca do właściciela. Są podejmowane trzy próby, jeśli pies nie zastosuje się do polecenia, zostaje usunięty z egzaminu. W sumie są trzy zespoły - złożone „siad”, „stój” i „leż”.

Kompleks jest zakończony, przewodnik podchodzi do psa, ustawia się tak, aby znalazł się przy jego lewej nodze i na polecenie sędziego zaczyna poruszać się obok. Dziesięć metrów, trener z psem idzie do przodu, a następnie sędzia wydaje polecenie, w którym kierunku zawrócić.

Zwykle wygląda to tak: „Rozpocznij ruch„ blisko ”! Prosto! Lewo! Dobrze! Prosto! Plecy! "
Po słowie „powrót” przewodnik i pies wracają do pozycji wyjściowej, pies siada przy lewej nodze trenera, czekając na kolejną komendę. Może to będzie aport. Zwierzę siada na lewej nodze, przewodnik rzuca przedmiot. Pies w żadnym wypadku nie powinien spieszyć się za „zabawką” bez komendy „aportuj”, za to punktacja jest obniżona. Na komendę biegnie za obiektem, zabiera go, wraca do przewodnika, siada naprzeciw niego i dopiero wtedy przekazuje plik trenerowi.

Następnie pojawia się polecenie „umieść”. Przewodnik kładzie psa, kładzie przed nim coś (plecak, torba itp.), Wydaje komendę „ustaw”. Odsuwa się od psa na odległość wskazaną przez sędziego, przyzywa psa komendą „do mnie” głosem i gestem. Zwierzę podbiega do przewodnika, obchodzi go, siada na lewej nodze, po czym przewodnik kieruje psa na lewą rzecz, wydając komendę „ustaw”. Musi wrócić na swoje miejsce i położyć się obok rzeczy.

Po próbie posłuszeństwa rozpoczyna się drugi etap..

Przedmioty mają do dyspozycji następujące przeszkody: wysięgnik, zjeżdżalnia, schody i wreszcie szlaban. Pies podchodzi do wszystkich muszli razem z przewodnikiem na komendę z boku. Siada przy lewej stopie i dopiero po wydaniu komendy „naprzód” pokonuje przeszkodę. Po przekazaniu zwierzętom jednego lub drugiego pocisku, przewodnik wydaje w pobliżu komendę, gdy tylko pies dotknie ziemi przednimi łapami. I kontynuuje przejście muszli.

Po zakończeniu egzaminu sędzia dziękuje przewodnikowi i prosi go o powrót na swoje miejsce. Trener wraca do grupy i już tam czeka na wyniki. OKD-1, OKD-2, OKD-3 - to trzy stopnie szkolenia ogólnego. Jeśli pies i przewodnik zdobędą od 60 do 79 punktów, otrzymują OKD-3. Od 80 do 89 - OKD-2. I wreszcie ci, którzy uzyskają od 90 do 100 punktów, otrzymują OKD-1.

Aby Twój pies był energiczny i zdrowy, musisz karmić go zdrową, zbilansowaną karmą. Zalecamy stosowanie zbilansowanej diety, łączącej zarówno suchą, jak i mokrą żywność. Zdrowie dla twojego przyszłego mistrza!