Mops: historia, charakter i cechy rasy (+ zdjęcie)

Bardzo niewiele współczesnych ras jest otoczonych tak gęstą zasłoną tajemniczości jak mopsy. Patrząc na te dziwaczne psy, z jakiegoś powodu nie ma wątpliwości, że ich pochodzenie nie jest przypadkowe. Okrągłe oczy, spłaszczona małpia twarz, sprężysta wędrówka i nieodparty urok. Dotyk ludzkiej dłoni jest wyraźnie osadzony w tych cechach. Jednak zrozumienie tego rodzi nowe pytanie, dlaczego powstała ta rasa? Przecież to we współczesnym świecie nowe rasy to „duma”, aw starożytności psy były używane w życiu codziennym do wykonywania określonych zadań.

Odniesienie do historii

Wiadomo, że historia rasy sięga starożytności, zmiażdżona solidną warstwą kurzu. Pochodzenie ukochanych mopsów jest otoczone tajemnicami i mitami. Na podstawie zapisów historycznych można śmiało powiedzieć, że wczesne mopsy żyły w V wieku pne. Figurki i wizerunki psów o płaskich pyskach znaleziono na wschodzie Eurazji, są one związane z okresem powstania buddyzmu.

Zgodnie z ogólnie przyjętą wersją pochodzenie rasy jest związane ze starożytnymi Chinami. Władcy kraju byli bardzo mili dla psów o krótkich pyskach. Wiadomo również, że na terytorium starożytnych Chin aktywnie hodowano dwie rasy małych psów - długowłosych i krótkowłosych. Pierwsi byli najprawdopodobniej wczesnymi pekińczykami, drudzy mopsami.

To interesujące! Według jednej wersji mopsy pochodzą z Indii. Na przykład o krótkich nogach, kwadratowych psach wspomniano w eposie Mahabharata, która jest uważana za dzieło literackie zawierające informacje o wszystkim na świecie..

Dla wielu fakt znaczącej modyfikacji szkieletu, aw szczególności czaszki psów, nie jest jasny. W końcu starożytne kły miały czaszkę typu wilka, doża lub policjanta (z wypukłym karkiem). Z tą rozbieżnością wiąże się wersja o udomowieniu starożytnych niedźwiedzi jaskiniowych przez Chińczyków. Dzikie zwierzęta również były kwadratowe i miały spłaszczone kagańce. Jednak wersja pochodzenia mopsa od niedźwiedzia jest raczej absurdalna..

Najprawdopodobniej rasa mopsów swój niezwykły wygląd zawdzięcza ścisłemu chowu wsobnemu. W rzeczywistości skrócone kagańce, zmodyfikowany zgryz i wyłupiaste oczy to nic innego jak mutacja spowodowana zwyrodnieniem. Za tą wersją przemawia sposób hodowli psów blisko władcy. Możliwe, że linia rasy przez pewien czas była w całkowitej konserwacji i była hodowana wyłącznie w hodowlach władców Chin.

To interesujące! Przywracając historię rasy, eksperci nigdy nie podają jednoznacznych danych. Wynika to z dużego prawdopodobieństwa udziału rodzeństwa skał w tworzeniu ostatecznego wyglądu. W przypadku mopsów sytuacja prawdopodobnie rozwinęła się w podobny sposób, po zaistnieniu dwóch podobnych linii ras, różniących się jedynie długimi włosami, jest niezaprzeczalna.

W przeciwieństwie do pekińczyków, mopsy nie były psami ściśle królewskimi i mogły mieszkać w domach szlacheckich. Dbałość o wygodę zwierzaka nie zależała od „grubości portfela” właściciela. Do psa przydzielono sługę, który czuwał nad stanem zdrowia i komfortem czworonoga. Zamiast wstążek noszonych przez Pekińczyków, Mopsy nosiły kołnierze z małym dzwoneczkiem.

To interesujące! Noszenie dzwonków z czasem zanikło, ale, jak wiesz, historia się powtarza. W XVII-XVIII w. Tradycja powróciła i znalazła odzwierciedlenie w sztukach wizualnych.

Urocze małe mopsy, pozbawione luksusowego futra, miały wyraźne fałdy na czołach. Chińczycy nazwali ten rysunek „królewskim znakiem” ze względu na pewne podobieństwo do hieroglifów. Rasa, otoczona tajemnicami, zaczęła rozprzestrzeniać się w całej Europie wraz z nawiązaniem stosunków handlowych między Wschodem a Zachodem. W XVI wieku o mopsach mówiono jako o dobrze ugruntowanej iw pełni ukształtowanej rasie..

Charyzmatyczny, lojalny, a do tego mops karłowaty stał się tak zwanym psem buduarowym. Czworonożni wszędzie towarzyszyli świeckim damom, po pierwsze uważano to za dobrą formę, a po drugie, na tle małpiej twarzy zwierzaka każda dama wyglądała pięknie. Nie zapominajcie, że w tamtych czasach nawet nie marzyli o ogrzewaniu domu, a psy spały z hostessami nie z kaprysu, ale po to, by je ogrzać.

Niewiele osób wie, ale mops o imieniu Fortuna stał się ważną częścią związku miłosnego między Napoleonem i jego przyszłą żoną Józefiną. Pies dostarczał listy od Napoleona do ukochanej iz pewnością wróci z odpowiedzią. Jednak miłość Józefiny do rasy wywołała negatywne konsekwencje. Po upadku panowania Napoleona psy karłowate zostały stłumione.

Wskrzeszenie rasy miało miejsce w Anglii. Psy przedstawione na obrazach z tamtych czasów nie przypominały współczesnych mopsów. Długie nogi, wydłużona kufa, krótko przystrzyżone i rozstawione uszy, wszystkie te „cechy” korygowano doborem. To Brytyjczycy rozpoczęli podstawową pracę hodowlaną z rasą, jak „surowy” był materiał można ocenić na korzyść, w postaci wystającego języka, który nie mieści się w pysku..

Hodowcy w Anglii pracowali z rasą krok po kroku, ale dość szybko. Już w 1883 roku powstał pierwszy klub hodowlany, aw 1885 roku odbył się przegląd hodowlany. Po wyłonieniu najlepszych przedstawicieli i kontynuowaniu ich pracy po 3 latach eksperci stworzyli wzorzec rasy. Muszę powiedzieć, że mopsy szybko rozprzestrzeniły się po całym świecie, a wiele hodowli wykazało szybkie i imponujące wyniki w pracy hodowlanej. Opis rasy podlegał poprawkom i uzupełnieniom, ale „kręgosłup” pozostał ten sam. Mopsy z Anglii aktywnie konkurują z czworonożnymi zwierzętami hodowanymi w Niemczech, Polsce i Finlandii.

Wygląd

Od czasów starożytnych do dziś mopsy są uważane za psy domowe, ozdobne i do towarzystwa. Krótki opis ich wyglądu brzmi jak „dużo za mało”. Kompaktowy, krępy, krępy pies z dobrze rozwiniętymi mięśniami i kośćmi, mimo niewielkich rozmiarów wygląda na silnego. Na tle niezwykłego wyglądu Mopsy wyróżniają się żywym zachowaniem, zrównoważoną psychiką, rozwiniętą pamięcią i inteligencją. Wzrost psów nie jest opisany w normie i statystycznie waha się w granicach do 30,5 cm. Głównym wskaźnikiem oceny eksterieru są proporcje ciała, a idealna waga 6,3–8,1 kg jest wskazana jako wskazówka..

Standard rasy

• Głowa - zaokrąglone, ale nie kuliste. Czoło wysokie, z przodu ozdobione łukowatymi fałdami. Oczodoły są wyrażane i podkreślane przez ruchome mięśnie twarzy. Przejście do kufy jest ostre, tył nosa nie (!) Podkręcony, krótki.
• Zęby - możliwie równomiernie, chociaż dopuszczalne jest lekkie nachylenie dolnych siekaczy. Zgryz buldoga - przodozgryz, z małą lub żadną szczeliną między siekaczami. Oczywiście krzywe zęby, usta, które się nie zamykają i widoczny język przy zamkniętych ustach to poważna wada..
• Nos - dobrze rozwinięta, średniej wielkości, czarna, z „guziczkiem”. Z tyłu nosa wyrazista fałda tworząca trójkąt z linią podbródka.
• Oczy - duży, okrągły, lekko wypukły z żywym połyskiem. Podekscytowany wyraz oczu jest bardzo zaciekawiony. Powieki są gęste, powinny zakrywać biel oka. Kolor tęczówki jest ciemny, w odcieniu brązowym. Za wadę uważa się zbyt wybrzuszone oczy.
• Uszy - mały, częściowo wyprostowany, trójkątny kształt z zaokrągloną końcówką. Pod względem kształtu rozróżnia się dwa typy: preferowane uszy guzikowe (końcówki schodzą do twarzy) i różowe (końcówka jest lekko odchylona do tyłu).
• Ciało - powalony, kwadratowy format, bardzo mocny. Szyja szeroka, zakrzywiona, podkreślająca siłę fizyczną. Grzbiet jest szeroki, płaski, nieznacznie zwężający się od łopatek do zadu. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, umiarkowanie wysunięta do przodu, opadająca do stawów łokciowych. Lędźwie niewidoczne, zad opadający.
• Odnóża - harmonijna długość, szeroka, mocna, umieszczona pod tułowiem. Łopatki dobrze odchylone w kierunku tułowia, łokcie i staw skokowy równoległe do osi kręgosłupa, nie opadające ani skręcone. Kończyny tylne mocne, o dobrze rozwiniętych, ale niezbyt długich udach. Pędzel owalny, skrzyżowanie zająca i kota, pazury czarne, krótkie, zakrzywione. Wilcze pazury usunięte.
• Ogon - mały, zawinięty w dwa (najlepiej) lub jeden pierścień, wysoko osadzony, dociśnięty do tyłu.

Rodzaj i kolor szaty

Sierść strażnika jest krótka, przylegająca, raczej miękka, nie powinna wyglądać na zbyt jasną ani nierówną. Sierść całkowicie dopasowuje się do konturów ciała i wszystkich fałd. Obecność czarnej maski, "pieprzyków" na twarzy i znaczeń na uszach, kontrastujących z kolorem głównym, dotyczy wszystkich kolorów oprócz czarnego. Dopuszczalne są również czarne znaczenia na czole i plecach. Kolory są jasno opisane w standardzie:

• Czarny, jednolity kolor.
• Morela i beż.
• Srebro, ważne jest, aby kolor nie zmienił się w biały. Mops może mieć „zimny” odcień, ale kolor podstawowy jest cieplejszy.

To interesujące! Początkowo rozpoznawano tylko psy piaskowe i srebrne. Czarny mops od dawna uważany jest za małżeństwo hodowlane. Nawiasem mówiąc, kolory rasy zostały opisane pewnym romansem: Ciepłe słońce, Błyszczący księżyc i Ciemność nocy.

„Rasy bliźniacze”

Pomimo zewnętrznej oryginalności mopsy są często mylone z buldogami. Nawiasem mówiąc, po rozprzestrzenieniu się rasy w całej Europie, tymczasowo dano do niej nazwę „Mastif chiński”. Przeglądając zdjęcie, widać największe podobieństwo właśnie do Buldoga Francuskiego. Dla doświadczonej osoby różnica będzie oczywista, ale dla początkującego różnice między mopsem a buldogiem francuskim mogą być „rozmyte”, zwłaszcza jeśli chodzi o hodowlę nie czystej krwi.

• Pochodzenie: obie rasy pochodzą z Chin. Mopsy służyły ludziom jako towarzysz, a Buldogi, jak sama nazwa wskazuje, marynowały psy. Co więcej, obie rasy wyemigrowały do ​​Anglii, a potem buldogi trafiły do ​​Paryża, gdzie polubiły szlachtę, nie bez powodu rasa otrzymała francuski przedrostek. Mops został „wyrafinowany” w Wielkiej Brytanii i nadal jest uważany za rasę angielską..
• Wygląd - oba psy są kwadratowe i małe. Buldogi mają wyprostowane, zaokrąglone uszy, ogon raczej załamany niż zakręcony i głęboką, mocną szczękę. Główne zamieszanie wynika z koloru brzoskwini z maską na czarno, wspólnego dla obu ras.
• Postać - Buldogi są wyraźnie bardziej aktywne i zabawne niż mopsy, szczególnie te różnice są zauważalne u dorosłych psów. Obie rasy są przywiązane do właściciela i rodziny.
• - obie rasy wymagają mieszkania, ale mopsy są uważane za bardziej „wygodne” i zadbane.

Charakter i szkolenie

Baby Pug jest bardzo energiczny i zabawny, jest jak wąchająca bryła energii, która musi wiedzieć wszystko. Dorastając i przechodząc w wiek dojrzewania, zwierzak może zmienić się w łobuza i dopiero w wieku 2-3 lat szlachta i królewskie usposobienie, które zostało mu zaszczepione od wieków, budzi się w czworonożnym. Charakterystyka rasy opisuje mopsa jako przyjaznego psa kochającego towarzystwo i towarzystwo. Warto wyjaśnić, że opis jest podany w łagodnej formie, rasa wymaga większej uwagi ludzi, a konkretnie właściciela.

W przeciwnym razie natura Mopsów to coś więcej niż rodzina, te psy dobrze dogadują się z dziećmi, gośćmi lub innymi zwierzętami. Należy pamiętać, że trzymając zwierzęta tej samej płci, będziesz musiał uciekać się do kastracji. Nawet samce wychowane od szczenięcia prędzej czy później zaczną walczyć. Dzieci, które osiągnęły wiek 12-14 lat, mogą zostać pełnoprawnymi właścicielami czworonogów. Oczywiście bycie mistrzem to nie tylko chodzenie, ale także karmienie, trening, opieka. Nawiasem mówiąc, szkolenie mopsów jest dostępne dla początkujących, rasa ma doskonałą pamięć i zdolność naśladowania. Jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie uczyć oddziałów, warto rozważyć możliwość treningu w grupie. Korzystając z motywującej i nagradzającej metody, możesz nauczyć mopsa poleceń i sztuczek. Sport i poważne obciążenia mają znaczenie tylko w okresie dojrzewania, zajęcia należy kontynuować z dorosłym zwierzakiem, jeśli pies sam czuje przyjemność lub występuje skłonność do nadwagi.

Specyfika rasy, a dokładniej jej konstytucja, powoduje szereg trudności w doborze amunicji. Obroża nie jest niezawodna, ponieważ średnica szyi dorosłego mopsa jest prawie równa obwodowi głowy. Najlepszą opcją jest uprząż krzyżowa na klatce piersiowej. Kolejny niuans - kaganiec dla mopsa, to prawie utopia. Jeśli masz dużego zwierzaka, możesz rozważyć amunicję dla Bulldogów, ale najczęściej też nie działa. Jeśli uwielbiasz podróżować i wiesz, że nie możesz zostawić psa bliskim znajomym, powinieneś wcześniej pomyśleć o zakupie transportera i nauczeniu go swojego zwierzaka..

Absurdalny, zarozumiały charakter, na który często narzekają odnoszący sukcesy właściciele, jest bezpośrednią konsekwencją „eksplozji hormonów” lub niskiego poziomu socjalizacji. W pierwszym przypadku bully należy stopniowo reedukować lub sterylizować, w drugim należy zwrócić większą uwagę na komunikację zwierzaka ze światem zewnętrznym.

Konserwacja i pielęgnacja

Oczywiście Mops to pies do mieszkania. Krótkie włosy i budowa przegrody nosowej prowadzą do chronicznych przeziębień z częstą hipotermią. Aby wytresować mopsa do toalety, szczeniak jest wyprowadzany na zewnątrz 5-6 razy dziennie, dorosłe zwierzę jest chodzone 2-3 razy. W okresie jesienno-zimowym, aby zapobiec hipotermii, będziesz potrzebować:

• Wodoodporny kombinezon - chroni skórę przed działaniem wilgoci i opadów atmosferycznych, zatrzymuje ciepło, zapobiega zanieczyszczeniom.
• Zimowe ubrania dla mopsa - koc lub kombinezon do chodzenia w mroźne dni. Materiały powinny być niestatyczne, miękkie, nie krępujące ruchów.
• Buty Mopsa - odpowiednie zarówno przy niesprzyjającej, jak i mroźnej pogodzie. Należy pamiętać, że chodząc w butach pies nie ociera pazurów.

Ważny! Mopsy są podatne na przegrzanie w czasie upałów, dlatego spacer należy zaplanować wcześniej rano i wieczorem po zachodzie słońca.

Pierwszą rzeczą, która zapewni Twojemu psu bezpieczeństwo, są przeciągi. Przed zakupem szczeniaka należy zaaranżować miejsce dla Mopsa w mieszkaniu, ważne jest, aby leżak znajdował się w odległym pomieszczeniu lub kącie, ale nie na korytarzu, w pobliżu grzejnika czy pod oknem. Biorąc pod uwagę zalety i wady rasy, musisz zrozumieć, że opieka nad mopsem to codzienna czynność, która powinna przekształcić się w rytuał:

• Kontrola i czyszczenie fałdów skórnych, zwłaszcza na twarzy. Skóra powinna być gładka, wolna od wyprysków, łupieżu czy pęknięć. W przypadku zaobserwowania objawów zapalenia skóry pies powinien zostać zbadany przez lekarza weterynarii, ponieważ zakres przyczyn jest bardzo szeroki..
• Monitorowanie stanu oczu - należy obserwować błyszczącą błonę śluzową, proteiny wolne od zaczerwienień, umiarkowane łzawienie (na twarzy nie powinno być łez). Biało-żółta wydzielina wskazuje na proces zapalny spowodowany wysychaniem błony śluzowej lub uszkodzeniem przez wirusa.
• Nos i drogi oddechowe muszą być czyste i wolne. Chrapanie i chrapanie są typowe dla rasy..
• Uszy są czyste, gdy się brudzą.
• Zęby są regularnie czyszczone szczoteczką lub specjalnymi przysmakami. Jeśli obecny jest kamień nazębny, zwróć się o pomoc do lekarza weterynarii.

Pielęgnacja i kąpiel zwykle nie stanowią problemu. Nie należy myć psa zbyt często, ponieważ skóra nie jest chroniona przez podszerstek, a rasa jest podatna na zapalenie skóry. Do czyszczenia wełny użyj miękkiej szczotki z naturalnym włosiem. W razie potrzeby pazury skracamy pazurem gilotynowym.

Ze względu na skłonność do alergii przyszli właściciele mają wiele pytań dotyczących prawidłowego odżywiania mopsa. Na początek warto zacząć od sposobu karmienia rodziców szczeniaka. Jeśli matka i ojciec Twojego zwierzaka nie są uczuleni, jest mało prawdopodobne, aby zwierzę miało gwałtowną reakcję. W każdym razie właściciel ma wybór:

• Naturalne jedzenie - mięso, podroby, zboża, warzywa, owoce, nabiał, oleje. Nie należy narzucać mleka, ponieważ wiele dorosłych zwierząt nie toleruje laktozy. Zwykle za najwygodniejszy sposób uważa się gotowanie owsianki lub podawanie surowej, posiekanej żywności. Owsianka dla mopsa powinna składać się z mięsa, warzyw i łatwo przyswajalnych zbóż - gryki lub ryżu. Karmienie warto rozcieńczać miękkimi chrząstkami i surowymi warzywami, ponieważ żucie i żucie twardych pokarmów jest naturalnym sposobem mycia zębów. Pamiętaj, aby karmić psa suplementami witaminowymi, szczególnie w okresie wzrostu, ciąży i starości. W przypadku karmienia naturalnego zaleca się cotygodniowe ważenie psa, aby pomóc w regulacji spożycia kalorii.
• Pasza przemysłowa - wygodniejszy sposób karmienia, oszczędza czas i wysiłek, ale jest droższy. Produkt z klasy poniżej „premium” nie jest zalecany do karmienia mopsów, jak każdego innego zwierzęcia. Najczęściej tanie jedzenie przygotowywane jest z roślin strączkowych, których organizm nie może wchłonąć. Pasze przemysłowe to nie tylko suszenie, ale także uwielbiane przez wszystkie zwierzęta konserwy. Te produkty można mieszać, jeśli są tej samej marki i linii. Ogromnym plusem paszy jest jej zbilansowanie i łatwość obliczania stawki dziennej. Ponadto wiele marek produkuje specjalistyczne linie dla szczeniąt, alergików i psów z wrażliwym układem pokarmowym..

Zdrowie

Zwykle oczekiwana długość życia mopsów wynosi 12-15 lat, ale jakość opieki i ogólny stan psa odgrywają bardzo ważną rolę. Rasa jest podatna na otyłość, a nadwaga jest uważana w weterynarii za chorobę pełnoprawną. Przepracowane stawy, serce, nerki, wątroba, trzustka i tarczyca zawodzą znacznie wcześniej. Oznacza to, że nawet otyły pies w wieku 7-8 lat może cierpieć na dolegliwości związane z wiekiem. Wybór szczeniaka to bardzo odpowiedzialne wydarzenie, ponieważ rasa jest podatna na szereg chorób genetycznych, a niewłaściwa pielęgnacja w pierwszych miesiącach może niekorzystnie wpłynąć na strukturę szkieletu. Najlepszym wyjściem jest zakup z hodowli, w której szczenięta mopsa przechodzą badanie lekarskie przed sprzedażą..

Kupując dziecko, należy zapytać, czy w rodzinie były choroby typowe dla mopsów:

• Sezonowe lub alergia pokarmowa - dolegliwość objawia się obfitym łzawieniem, kichaniem, swędzeniem, zapaleniem skóry. W obu przypadkach właściciel ma dwie możliwości: stworzyć psu odpowiednie warunki lub uciec się do leków przeciwhistaminowych. W przypadku alergii sezonowych pies cierpi na kwitnienie ziół, dlatego ważne jest złagodzenie choroby.
• Procesy zapalne w jamie ustnej - najczęściej cierpi dolna szczęka. Ze względu na gęsty wzrost siekaczy mops wymaga regularnego szczotkowania, co jest często pomijane. Ponadto należy monitorować proces wymiany zębów, ponieważ często zęby trzonowe i siekacze zaczynają ciąć, zanim wypadną zęby mleczne..
• Problemy ze wzrokiem - rasa jest podatna zaćma, jaskra, brak łez i zapalenie błon śluzowych. W przypadku zaćmy zauważalne jest zmętnienie soczewki i utrata wzroku, jaskra dodaje do tych objawów światłowstręt. Niewielka liczba łez prowadzi do wysychania błon śluzowych, w wyniku czego pojawiają się żółtawe wydzieliny (nie mylić z zapaleniem spojówek) i zaczerwienienie.
• Zapalenie skóry - najczęściej zapalenie skóry wpływa na fałdy na twarzy. Przyczyn może być wiele, od wnikania kurzu lub cząstek jedzenia, po brak układu hormonalnego.
• Problemy z oddychaniem - chrapanie, sapanie, odwrotne kichanie, skłonność do nieżytu nosa i oskrzeli, jest to bezpośrednia konsekwencja skrócenia kufy. Rozpoczynając mopsa, musisz zrozumieć, że leczenie elementarnych chorób układu oddechowego sprawi więcej trudności niż pies z prostą, „standardową” kagańcem.
• Zapalenie mózgu - schorzenie dziedziczne, objawiające się nagłym napadem drgawek, z którego pies albo sam wychodzi, albo zapada w śpiączkę i umiera. Obecność lub brak choroby można potwierdzić za pomocą laboratoryjnego badania krwi.
• Padaczka - również choroba dziedziczna, jest dość rzadka, może objawiać się w każdym wieku, diagnozowana jest przez drgawki. Napad może być jednorazowy lub nawracający. Nadal nie ma pełnej strategii leczenia tej choroby.

Zdjęcia