Diagnostyka i leczenie listeriozy u kotów i psów

Listerioza to sporadyczna infekcja bakteryjna, która atakuje wiele zwierząt, a także ludzi i ptaki. Choroba występuje najczęściej w krajach o klimacie umiarkowanym i zimnym. Bardzo wysoki odsetek zwierząt, które nie wykazują żadnych objawów klinicznych, ale są nosicielami patogenu przez całe życie. Choroba jest niezwykle niebezpieczna, ponieważ często powoduje zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Na szczęście u psów i kotów ten przebieg choroby jest rzadki, pod tym względem krowy mają najtrudniejszą część..

Etiologia i epidemiologia

Listeria to mały, ruchliwy organizm Gram-dodatni, nie jest kontrowersyjny, ale mimo to wyjątkowo stabilny w środowisku zewnętrznym. Ogólnie przyjmuje się, że patogen może żyć, a nawet rozmnażać się w zakresie temperatur od 4–44 ° C (39–111 ° F). Ze względu na zdolność do wzrostu w temperaturze 4 ° (jak w zwykłych domowych lodówkach) Listeria nazywana jest „mikroorganizmem chłodniczym”, a sama choroba nazywana jest „chorobą lodówki”. Zatem listerioza u psów i kotów jest dość niebezpieczną patologią..

Co dziwne, ale Listeria jest trudna do zaklasyfikowania jako niezwykle niebezpieczny mikroorganizm, ponieważ można go łatwo znaleźć w glebie, wodzie, podczas badań mikroorganizm znaleziono w odchodach ~ 42 gatunków ssaków domowych i dzikich oraz 22 gatunków ptaków, a także ryb, skorupiaków, owadów.

Listeria została znaleziona „w głębinach” ścieków, wody pitnej, kiszonki i innych pasz, mleka, sera, mekonii (oryginalne odchody, odchody tylko urodzonych zwierząt). W ten sposób, patogen w środowisko jest niezwykle rozpowszechnione. Być może dzieje się tak nie tylko w sterylnych warunkach sal operacyjnych..

Listeria, która dostaje się do wrażliwego organizmu, ma tendencję do połączenie posocznica, poronienie i utajona infekcja. Mikroorganizm bardzo często „zapuszcza korzenie” w błonach śluzowych jelit, łożysku, częste przypadki uszkodzenia mózgu po wniknięciu patogenu w rany jamy ustnej.

Obraz kliniczny choroby

Objawy kliniczne są dość zróżnicowane, ale nie zadziała nazywanie objawów listeriozy charakterystycznych: aborcja i śmiertelność okołoporodowa we wszystkich odmianach, zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (niezwykle rzadkie u zwierząt), posocznica, uszkodzenia mięśnia sercowego itp.

Zapalenie mózgu o etiologii „wrzaskliwej” jest niezwykle rzadkie u psów i kotów. Zasadniczo jest to infekcja miejscowa, która rozwija się, gdy pasożyt wspina się na nerw trójdzielny. Objawy kliniczne różnią się w zależności od funkcji uszkodzonych neuronów. Najczęściej zauważane depresyjny stan zwierząt, osłabienie lub oznaki płuc paraliż połowa ciała, porażenie nerwu trójdzielnego i nerwu twarzowego. Czasami zdarza się, że chory kot lub pies wiruje w miejscu, zakopując pysk w podłodze. Z reguły zaburzenia neurologiczne są wykrywane u zwierząt w wieku powyżej czterech miesięcy..

Najczęściej listerioza u kotów, psów i innych zwierząt z jednym żołądkiem występuje w postaci septycznej. Należy pamiętać, że te same zwierzęta często stają się nosicielami infekcji na całe życie. Postać septyczna dotyka najbardziej narządów poza mózgiem wątroba. Opisano przypadki, w których zwierzęta padały z powodu rozproszonej martwicy wątroby i praktycznie nic nie zostało z narządu.

Początkowo chore psy i koty całkowicie tracą apetyt, są przygnębione i zdezorientowane. Czasami zwierzę potrafi „toczyć” na miejscu lub wielokrotnie taranować krzesła, narożniki, ściany, nie mogąc zorientować się, że stoi przed nim przeszkoda. Porażenie nerwu twarzowego objawia się opadającymi uszami, wargami, powiekami (zwierzę nie może mrugać).

Pies lub kot często ma „Przekrzywiona pysk”, bardzo często widać jak z jego ust nieustannie wypływa ślina. Zwierzęta nie mogą jeść z powodu paraliżu mięśni żujących. W szczególnie ciężkich przypadkach chore koty i psy po prostu upadają, nie mogąc nawet wstać i iść dalej.

Do aborcji dochodzi zwykle w ostatnim trymestrze ciąży. Płody często umierają w macicy, zdarzają się również przypadki szybkiej śmierci noworodków. Należy pamiętać, że aborcje występują u około 20% chorych kobiet. Na szczęście ciężki zapalenie błony śluzowej macicy po poronieniach jest to rzadkie. Z reguły „nerwowe” i nieudane formy choroby nie występują razem. Ale w ostatnich latach weterynarze coraz częściej mówią o pojawieniu się mieszanej formy infekcji, z chorobą, której wszystkie te objawy kliniczne są odnotowywane.

Terapia i profilaktyka

Leczenie listeriozy polega na wczesnej, „agresywnej” antybiotykoterapii. Niestety, przy uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego terapia w ponad 83% przypadków jest absolutnie nieskuteczna (ze względu na obecność bariery krew-mózg), zwierzę umiera. Czynnik sprawczy jest wrażliwy na proste antybiotyki z grupy penicylin, działały one dobrze: ceftiofur, erytromycyna i trimetoprim / sulfonamid. Jeśli istnieje choćby najmniejsze ryzyko / podejrzenie uszkodzenia tkanki nerwowej, dawki (nawet wstrząs) są podwajane.

Czas trwania leczenia to co najmniej dwa tygodnie. Decyzję o zmniejszeniu dawki może podjąć tylko lekarz weterynarii. Zwierzęta, które z jakiegoś powodu nie mogą normalnie jeść, są „karmione” dożylnie. Ostatnie badania wykazały, że przepisywanie deksametazon w dawkach wstrząsowych (1 mg / kg żywej wagi), ale jednocześnie eksperci zauważają, że u ciężarnych kotek i psów często (szczególnie w ostatnich trymestrach) powoduje poronienia. Jednak w monografiach weterynaryjnych niejednokrotnie zauważono, że szczenięta i kocięta urodzone przez samice, które miały listeriozę (czyli bezpośrednio w czasie ciąży) są często gorsze. Dlatego ryzyko aborcji w takich przypadkach należy uznać za akceptowalne..

A więc jeśli chodzi o profilaktykę szczegółową sytuacja dotycząca szczepionek jest nadal niepewna. W przypadku wystąpienia choroby zwierzęta należy natychmiast odizolować. jedzenie podawać tylko świeże, najlepiej użyć żywność w puszkach, w którym patogen jest gwarantowany. Miejsce, w którym trzymane są chore zwierzęta, należy codziennie dezynfekować, ich wydzieliny (jeśli to możliwe) spalać.

Nadal nie ma zgody co do tego, czy listerioza u zwierząt może być niebezpieczna dla ludzi. Mimo to musisz pracować z chorym zwierzakiem niezwykle ostrożnie, ściśle przestrzegając wszystkich zasad higieny indywidualnej..

Ale! W przeciwieństwie do powyższego, w różnych krajach odnotowano przypadki zarażenia się zapaleniem opon mózgowych, śmierci na posocznicę, wykwit grudkowy na rękach po pracy z chorymi zwierzętami. Bądź bardzo ostrożny!

Największym zagrożeniem są poronione płody i wypis chorych samic. Najmniej niebezpieczne przypadki mają miejsce, gdy dotyczy to układu nerwowego: jeśli nie dotrzesz gołymi rękami do mózgu zmarłego zwierzaka, nie ma ryzyka infekcji. Ściśle izoluj zwierzę (nawet jeśli podejrzewa się listeriozę) od dzieci i kobiet w ciąży, ponieważ konsekwencje (nawet w teorii) mogą być najbardziej smutne.