Malinois belgian shepherd dog: standard rasy i opis charakteru, pielęgnacja, pielęgnacja, żywienie

Belgian Malinois Shepherd Dog jest najbardziej poszukiwanym podgatunkiem wśród hodowców spośród czterech odmian owczarków belgijskich. To bardzo poważna rasa, jedna z najlepszych wersji pracujących zwierząt. Posiada wysoki poziom wywiadowczy, dobre walory w zakresie bezpieczeństwa i poszukiwań, dzięki czemu może być wykorzystywana w służbie w policji, wojsku i Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych, a także jako wartownik lub przewodnik.

Pochodzenie rasy

Nazwa Malinois pochodzi od belgijskiego miasta Malines. Ten typ psa należy do słynnych czterech owczarków belgijskich. Jej przodkami były psy pasterskie, które już w XII wieku służyły rolnikom do przywracania porządku w stadzie i jego ochrony. A pierwszy opis zwierząt podobnych do współczesnych przedstawicieli pełnej krwi pojawił się dopiero w połowie XVII wieku..

W XIX wieku hodowcy postanowili wyhodować owczarka krótkowłosego o dobrych właściwościach użytkowych. Jednym z nich był profesor i weterynarz Adolf Riyul, który podjął żmudną pracę, aby poprawić naturalne cechy psów pasterskich przy pomocy czterdziestu różnych ras. Później utworzyli Narodowy Klub Owczarka Belgijskiego. I już w latach 90. tego samego wieku rasa została oficjalnie uznana.

Hodowlą zajmowali się także inni hodowcy, którzy zorganizowali oddzielny klub do hodowli innych odmian. Tak więc wyhodowano cztery podgatunki owczarka belgijskiego, różniące się kolorem i rodzajem sierści:

Odmiana owczarka belgijskiego	Krótki opis	Zdjęcie
Tervuren	Ma długą, grubą szatę. Kolor - jasnoczerwony, z domieszką nalotu węgla na ciele i ciemną maską na twarzy
Laquenois	Ma długie włosy o czerwonawo-czerwonym kolorze, rozrzedzone niejednorodnymi czarnymi plamami na całym ciele. Wymagana jest czarna maska ​​i ciemna pigmentacja nosa, ust i powiek. Zaciemnienia występują również na ogonie i stopach
Groenendael	Charakteryzuje się miękką czarną szatą z niebieskawym odcieniem. Na szyi ma wydłużoną linię włosów, która przypomina kołnierzyk. Wymagana jest obecność maski, poplamionych powiek, ust i nosa, ciemny odcień pazurów. Obecność białych plam jest niedozwolona
Malinois	Ma krótką, średnio jędrną sierść o płowym kolorze, z czarną maską i nalotem

To właśnie Malinois są szczególnie cenione wśród innych przedstawicieli psów pasterskich. Wyróżniają się zwiększoną wytrzymałością, rozwiniętymi właściwościami ochronnymi i wysokim poziomem inteligencji..

Interesujące fakty

Oto kilka interesujących faktów na temat Malinois:

• w Federacji Rosyjskiej zwierzęta te są wykorzystywane do służby w Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych ze względu na ich doskonałe walory poszukiwawcze, które najlepiej przejawiają się podczas poszukiwań zaginionych po klęskach żywiołowych i ratowaniu ofiar z gruzów;
• również te psy są używane przez służby specjalne obcych państw, pomagają wykrywać i neutralizować terrorystów;
• przedstawiciele rasy chronią terytorium Białego Domu, Pentagonu i innych ważnych budynków rządowych USA;
• Malinois są aktywnie wykorzystywane przez ochroniarzy amerykańskiego prezydenta, pomagają sprawdzić teren pod kątem obecności niebezpiecznych materiałów wybuchowych lub chemikaliów;
• Belgowie brali udział w kręceniu filmu Teheran 43;
• Malinois pomagał rosyjskiej armii podczas działań wojennych na Kaukazie Północnym;
• mocne kończyny psów pozwalają im na wykonywanie skoków do 5 metrów szerokości i do 3 metrów wysokości.

Standard rasy

W 1891 roku w Belgii zorganizowano wystawę, na której hodowcy zaprezentowali ponad sto osobników owczarka belgijskiego. Jednak tylko jedna trzecia wystawionych psów została przez sędziów dopuszczona do dalszej hodowli. Już w następnym roku pojawił się pierwszy szczegółowy opis wzorca rasy, który nigdy nie otrzymał oficjalnego uznania..

Oryginał zawierał wiele błędów w opisie wyglądu zewnętrznego psów. Był poprawiany przez kilka lat i do 1910 roku został całkowicie zmieniony i zatwierdzony. Kontrowersyjne punkty są nadal obecne tylko w charakterystyce kolorów różnych podgatunków.

Cechy konstrukcyjne

Malinois nie jest największym przedstawicielem owczarka belgijskiego. Wysokość w kłębie u samców wynosi około 60 cm, waga maksymalnie 30 kg. Samice są nieco mniejsze, około 56 cm, waga - 24-25 kg.

Podczas hodowli rasy główny nacisk położono nie na zewnętrzne dane psa, ale na jego wydajność. Zwierzę o średniej wielkości, muskularnej i elastycznej budowie, wdzięku, chudości, dużej wytrzymałości. Wszystkie te cechy sprawiają, że Malinois jest godnym obrońcą, gotowym ruszyć do bitwy w razie niebezpieczeństwa..

Wzorzec rasy belgijskiego owczarka malinois zawiera następujące opisy fizyczne:

Cechy szaty i koloru

Włosy Malinois są krótkie. Najkrótszy włos jest na głowie, na zewnętrznej stronie uszu i na dolnej części kończyn, ale na biodrach i ogonie jest dłuższy i bardziej bujny. Na szyi raczej gęsta, rosnąca prostopadle. Podszerstek obfity, dobrze rozwinięty, co zapewnia dobrą ochronę nawet podczas silnych mrozów.

Głównym kolorem psa jest jeleń (rudy). Konieczne jest założenie wyraźnej maski na twarzy, która zakrywa obszar od łuków brwiowych, czoła i zewnętrznych kącików górnej powieki po kąciki ust. Pigmentacja ust, powiek, uszu - czarna jak węgiel. Malinois powinien mieć czarną nakładkę, w której każdy pojedynczy włos ma ciemną końcówkę. Jest „rozpylany” na całym ciele (szczególnie na bokach i łopatkach), ocienia kolor podstawowy, ale nie tworzy wzoru w postaci plamek czy prążków. Dopuszczalne małe białe znaczenia na piersi i palcach.

Odchylenia od normy to:

• kolory niestandardowe;
• zbyt ciemny lub rozcieńczony odcień sierści;
• duże białe plamy rozciągające się na szyi lub powyżej śródręcza, śródstopia;
• całkowity lub częściowy brak maski;
• wzór nakładki.

Postać

Wszystkie zalety i wady rasy dotyczą cech charakteru:

Walory robocze

Malinois to odważne i wytrzymałe psy, które mogą być:

• pasterze;
• myśliwi;
• osłony i ochraniacze;
• ogary;
• asystenci i przewodnicy.

Belgowie mają stabilną psychikę, talent zawodowy, wysoki poziom inteligencji, posłuszeństwo i pracowitość nawet w sytuacjach awaryjnych..

Dzięki tym wszystkim cechom Malinois z powodzeniem służą w policji i wojsku, gdzie wykorzystywane są do wykrywania nielegalnych chemikaliów i narkotyków, pomagają w poszukiwaniu zaginionych osób, są wykorzystywane do pracy w miejscach zniszczeń i osuwisk po wypadkach domowych, katastrofach, klęskach żywiołowych itp. Również naturalne walory w połączeniu z fenomenalnym treningiem i umiejętnościami uczenia się pozwalają na wykorzystanie tych zwierząt w zawodach sportowych i różnych zawodach..

Oczekiwana długość życia i skłonność do chorób

Belgijskie owczarki malinois mają silną odporność i dobre zdrowie. Żyją około 12-15 lat. Ale przedstawiciele tej rasy mogą wykazywać pewne choroby, w tym dziedziczne:

Co musisz wiedzieć o rasie dla przyszłych właścicieli

Przed zakupem szczeniaka Malinois przyszły właściciel musi wziąć pod uwagę następujące niuanse:

• pies potrzebuje dużo aktywności fizycznej;
• owczarek belgijski czuje się nieswojo w ciasnym mieszkaniu, lepiej trzymać go w wiejskim domu;
• Malinois ma niezależne usposobienie, dlatego potrzebuje lidera-właściciela, który jest gotowy poświęcić wystarczająco dużo czasu na wychowanie i szkolenie zwierzaka.

Posiadanie szczeniaka tej rasy jest możliwe tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie trzy warunki. Jednocześnie ważne jest, aby poznać ogólne zalecenia specjalistów dotyczące wyboru zwierzaka, jego żywienia, pielęgnacji i utrzymania, edukacji, hodowli..

Jak wybrać szczeniaka

Belgian Malinois Shepherd to poważna rasa. Nie jest polecany niedoświadczonym właścicielom jako pierwszy pies lub tym, którzy nie mają wystarczająco dużo czasu na ćwiczenia. Zwierzę powinno być kupowane wyłącznie w renomowanym żłobku, w którym osoby są starannie dobierane, testowane pod kątem temperamentu i socjalizowane.

Szczeniak musi spełniać wymagania:

• nie mają znaczących wad i odchyleń od wzorca rasy;
• mieć dobre zdrowie i charakter;
• mają rasowych rodziców o doskonałych cechach roboczych, ponieważ z reguły przejawiają się w potomstwie;
• posiadać wszystkie niezbędne dokumenty, w tym rodowód i paszport weterynaryjny wskazujący na wykonane szczepienia.

Duże znaczenie ma również płeć dziecka. Samce są silniejsze, bardziej pewne siebie, ale też krnąbrne. Kobiety są milsze, milsze i posłuszniejsze, ale mało aktywne. Nie warto podnosić zwierzęcia, dopóki nie osiągnie dwóch lub trzech miesięcy. W tym wieku szczeniak jest już gotowy do samodzielnego życia i opanował wszystkie niezbędne umiejętności, których nauczył się od matki.

Potomstwo czystej krwi z żłobka kosztuje co najmniej 40 tysięcy rubli. Dla przedstawicieli klasy pokazowej będziesz musiał zapłacić ponad 50 tysięcy rubli. Szczenięta Mestizo będą kosztować mniej, ich koszt waha się od 10 do 15 tysięcy rubli. Nie można jednak przewidzieć, jakie dane zewnętrzne i cechy robocze półrasa uzyska od swoich krewnych..

Niuanse szkolenia i edukacji

Podczas szkolenia Malinois należy wziąć pod uwagę następujące zalecenia przewodników psów:

• Owczarki belgijskie są bardzo wrażliwe na nastrój właściciela, wychwytują najmniejszą intonację jego głosu. Trzeba coś wyjaśnić spokojnym i równym tonem, bez krzyku, a tym bardziej bez stosowania kar fizycznych.
• Przedstawiciele tej rasy byli pierwotnie hodowani jako psy pasterskie, zdolne do uporządkowania stada, aby je chronić. Są podatni na nadmierną niezależność, więc tylko lider-mistrz będzie posłuszny.
• Podczas szkolenia zwierzęcia należy wykazać się cierpliwością. Pomimo wysokiej inteligencji i stabilnej psychiki, Belgowie potrzebują ciągłego szkolenia z właścicielem lub opiekunem psa, tylko w takim przypadku będą posłuszni i wyraźnie podążali za poleceniami.

Malinois to psy, dla których bardzo ważny jest emocjonalny związek z właścicielem. Pies będzie oddany i stanie się prawdziwym przyjacielem i obrońcą tylko wtedy, gdy właściciel go szanuje i kocha, poświęci mu dużo czasu i uwagi.

Opieka i

Owczarki belgijskie Malinois są bezpretensjonalne. Opieka nad nimi obejmuje następujące standardowe procedury:

Nie zapomnij o regularnych badaniach lekarskich i szczepieniach. Konieczne jest szczepienie Malinois zgodnie z harmonogramem, podawanie preparatów na robaki mniej więcej raz na kwartał, ściśle przestrzegając instrukcji zawartych w instrukcjach. Pasożyty zewnętrzne zwierząt domowych należy leczyć raz na sześć miesięcy, szczególnie ważne jest to w ciepłym sezonie.

Trzymając Malinois w mieszkaniu, zarówno właściciel, jak i jego czworonożny przyjaciel mogą napotkać wiele trudności, ponieważ zwierzę będzie czuć się skrępowane i niekomfortowe, a także może zacząć psuć rzeczy. Szczególnie wiele problemów pojawi się w okresie linienia..

Z psem trzeba wyprowadzać jak najczęściej, co najmniej półtorej godziny 2-3 razy dziennie. W tym samym czasie powinieneś uprawiać z nią sport. Malinois odnoszą sukcesy w posłuszeństwie, zwinności, frisbee itp..

Odpowiednie odżywianie

Aby zachować zdrowie, zadbany wygląd i aktywność fizyczną zwierzaka, należy zwrócić szczególną uwagę na jego żywienie.. Dieta musi być kompletna i zbilansowana, aby zapewnić zwierzęciu wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe.. Właściciel może preferować zarówno gotowe suche i mokre karmy premium, jak i produkty naturalne. Obie opcje mają swoje zalety:

Jeśli właściciel zdecydował się karmić zwierzaka naturalną karmą, musi wiedzieć, które z produktów są dozwolone, a które przeciwnie, nie mogą być podawane. Psu przyda się chude gotowane lub surowe mrożone mięso (wołowina, cielęcina, jagnięcina, kurczak). Powinien stanowić podstawę diety (około 80%). Pozostałe 20% obejmuje:

• podroby (wątroba, nerki, serce, płuca itp.);
• ryby morskie (nie więcej niż dwa razy w miesiącu);
• gotowane jajka z kurczaka lub przepiórcze (dwa razy w tygodniu);
• puree z warzyw;
• owsianka z płatków owsianych, gryki, ryżu;
• jogurt naturalny bez barwników;
• sfermentowane mleko pieczone;
• jogurt lub kefir.

Ser twardy może być oferowany jako przysmak. Unikaj tłustego mięsa (wieprzowiny), mięsa mielonego, konserw, produktów mącznych, słodyczy, słonego, wędzonego jedzenia.

Zasady wyżywienia:

• odsadzenie od produktów, które hodowca zaoferował szczenięciu;
• stopniowe wprowadzanie nowej żywności do diety;
• karmienie o tej samej porze dnia;
• umiarkowana ilość jedzenia;
• codzienna wymiana wody w misce.

Konieczne jest dozowanie paszy zgodnie z instrukcją na opakowaniu (do sztucznego karmienia). W odmianie naturalnej dawkę żywienia należy dobrać indywidualnie dla każdego psa. Jeśli zwierzę ma wysoką aktywność fizyczną, potrzebuje lepszego odżywiania. Przy hipodynamicznym stylu życia należy unikać dużych porcji, w przeciwnym razie rozpocznie się przyrost masy ciała, co doprowadzi do otyłości. Samice w ciąży również potrzebują dodatkowego karmienia..

Tryb karmienia:

• szczenięta od 3 do 4 miesiąca życia - 5–6 razy dziennie;
• od 5 miesięcy do pół roku - 4 razy dziennie;
• od 6 do 9 miesięcy - 3 razy dziennie;
• psy od roku i starsze - dwa razy dziennie.

Hodowla

Od 1974 r. Zabronione jest krzyżowanie wszystkich czterech odmian owczarków belgijskich, pomimo ich bliskiego związku. Dlatego hodowcy powinni mieć świadomość, że Malinois można kojarzyć tylko z podobnymi psami..

Krycie zwykle rozpoczyna się w wieku 18 miesięcy zarówno u suk, jak iu samców.. Pierwszy bieg należy pominąć, a planowanie krycia dopiero od drugiego biegu. Jednocześnie ważne jest, aby sprawdzić stan zdrowia partnerów i czy mają jakieś choroby dziedziczne. Leczenie odrobaczające i przeciwpasożytnicze należy przeprowadzić na dwa miesiące przed planowanym kryciem oraz szczepienie.

Robienie na drutach psów częściej niż dwa razy w roku jest zdecydowanie odradzane. Zbyt częsty poród może wywołać wiele chorób u kobiety, a także doprowadzić do pojawienia się niezdolnego do życia potomstwa z nieprawidłowościami genetycznymi.

Zwykle po pomyślnym zapłodnieniu w miocie rodzi się od 6 do 10 szczeniąt. Przy tak dużej liczbie dzieci trudno matce karmić je samym mlekiem matki, dlatego karmienie powinno odbywać się na jak najwcześniejszym etapie..

Owczarek belgijski Malinois jest bardzo popularny na całym świecie. Jednak rasa ta ma wiele cech charakteru, więc niedoświadczonym hodowcom nie zaleca się rozpoczynania jej jako pierwszego zwierzaka. Pies potrzebuje poważnego właściciela-przywódcy, który poświęci dużo czasu na wychowanie i szkolenie zwierzęcia..