Veriben dla psów

Veriben to pierwotniakowy lek przeciwpasożytniczy francuskiego producenta. Znajduje zastosowanie w leczeniu groźnej choroby - piroplazmozy, a także innych chorób wywoływanych przez najprostsze szkodliwe mikroorganizmy.

Głównym składnikiem leku jest diminazyna. Jego stężenie wynosi 44,5%. Reszta pochodzi z elementów pomocniczych. Substancja czynna działa na najprostsze mikroorganizmy:

• babesia;
• theilerium;
• trypanosom.

Zasada działania leku opiera się na naruszeniu syntezy DNA u szkodliwych mikroorganizmów, co prowadzi do ich szybkiej śmierci. Cechą leku jest szybkie osiągnięcie terapeutycznego stężenia substancji czynnej po podaniu.

Veriben gromadzi się w wątrobie i nerkach, częściowo w mózgu, dlatego przekroczenie dawki może negatywnie wpłynąć na pracę tych narządów. Diminazyna jest wydalana z organizmu wraz z moczem. Instrukcje użytkowania wskazują, że Veriben dla psów w zalecanych dawkach nie uzależnia ani nie drażni.

Po zastosowaniu

Zwykle lekarstwo jest przepisywane w leczeniu piroplazmozy. Może być również stosowany przy rzęsistkowicy i trypanosomatozie. Niebezpieczeństwo piroplazmozy, której rozwój wywołują babeszje, to wysokie ryzyko śmierci. Wraz z pojawieniem się pierwszych objawów konieczne jest rozpoczęcie leczenia, ale nie można stosować leków przeciwpasożytniczych bez badań laboratoryjnych i konsultacji z lekarzem.

Wjazd do Veriben bez potwierdzenia diagnozy jest surowo wzbroniony. Z uwagi na toksyczność, niewłaściwie stosowany lek może wywołać nieodwracalne procesy w organizmie. Nie leczyć zwierząt domowych!

Instrukcja użycia

Podczas stosowania leku należy wykonać następujące czynności:

1. Proszek należy rozcieńczyć jałową solanką lub wodą destylowaną. W przypadku paczki o wadze 2,36 g należy wziąć 25 ml płynu.
2. Dokładnie wstrząsnąć roztworem, aż proszek całkowicie się rozpuści.
3. Odmierz wymaganą ilość leku i wstrzyknij go w głąb mięśnia.

Na każde 10 kg masy ciała psa potrzebny jest 1 ml przygotowanego roztworu Veriben. Lekarz powinien określić dokładną dawkę leku, biorąc pod uwagę stopień rozwoju choroby, przewlekłe dolegliwości, indywidualne cechy organizmu.

Lek podaje się domięśniowo raz. Przy silnej porażce piroplazmozy powtórz spożycie w tej samej dawce co drugi dzień. Drugie wstrzyknięcie wykonuje się tylko wtedy, gdy objawy utrzymują się całkowicie, temperatura pozostaje wysoka, a stan ogólny psa nie ulega poprawie. Zabrania się wykonania drugiego zastrzyku bez recepty. Przekroczenie dawki może prowadzić do poważnych konsekwencji..

Piroplazmozie towarzyszy ciężkie zatrucie. Nerki, wątroba, śledziona i serce są bardzo obciążone. Veriben niszczy czynnik wywołujący chorobę - najprostsze organizmy, ale złożona terapia jest ważna dla wyzdrowienia. Jest stosowany w połączeniu z innymi lekami:

• hepatoprotektory;
• leki na nerki;
• leki na serce;
• immunomodulatory;
• kompleksy witaminowo-mineralne.

Zakraplacze mogą być przepisywane w zależności od stanu zwierzęcia. Ważne jest również przestrzeganie diety, aby zmniejszyć obciążenie narządów wewnętrznych..

Przeciwwskazania

Instrukcje wskazują, że jedynym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Veriben dla psów jest indywidualna nietolerancja składników. W takim przypadku może rozwinąć się reakcja alergiczna..

Lek zawiera substancję toksyczną, dlatego należy go stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku następujących kategorii zwierząt:

• osłabione zwierzęta;
• szczenięta;
• ciężarne suki.

W przypadku przewlekłych chorób wątroby, nerek i serca należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. W takim przypadku dawkę leku oblicza się indywidualnie..

Skutki uboczne

Z instrukcji wynika, że ​​przy stosowaniu leku w zalecanych dawkach nie powoduje on skutków ubocznych, ale w praktyce sytuacja jest inna. Veriben może powodować rozwój toksycznej encefalopatii. Szczególnie wysokie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych przy wielokrotnym podawaniu leku lub przekraczaniu dawki.

Objawy toksycznej encefalopatii pojawiają się dopiero drugiego lub trzeciego dnia. W przypadku braku terminowej opieki medycznej śmierć zwierzęcia jest nieunikniona. Patologia rozwija się w następującej kolejności:

1. Trzeciego dnia po podaniu leku zwierzę może odczuwać zaburzenia koordynacji ruchów, brak apetytu. Zwierzę ma trudności z chodzeniem.
2. W dniach 4-5 dni następuje nadmierne pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego objawiające się drgawkami, odrzuceniem głowy do tyłu, szczekaniem rozdzierającym serce i innymi przykrymi objawami.
3. W tym samym okresie zwiększa się praca gruczołów ślinowych, pojawiają się wymioty, mimowolne ruchy połykania.
4. W piątym lub szóstym dniu pojawia się stan przedśpiączkowy lub śpiączka spowodowana niedotlenieniem mózgu. Na tym etapie ryzyko śmierci wynosi 90-95%.

Jeśli zauważysz nietypowe zachowanie psa lub objawy, które mogą wskazywać na rozwój toksycznej encefalopatii, powinieneś natychmiast zgłosić się do lekarza. Pamiętaj, że opóźnienie może kosztować Twojego zwierzaka.

Ze względu na wysokie ryzyko śmierci wielu lekarzy weterynarii i klinik porzuciło stosowanie preparatu Veriben dla psów na rzecz łagodniejszych i bezpieczniejszych leków. Nawet leki oparte na tej samej substancji czynnej są zwykle łatwiej tolerowane przez zwierzęta i nie powodują nieodwracalnych procesów w przypadku fałszywej diagnozy..

Zasady przechowywania i środki ostrożności

Preparat w postaci proszku można przechowywać przez 4 lata od daty produkcji przy zachowaniu prostych zasad. Lek należy przechowywać z dala od światła słonecznego oraz poza zasięgiem dzieci i zwierząt. Temperatura powinna wynosić od 0 do 20˚С.

Przygotowany roztwór można przechowywać przez 15 dni, jeżeli:

• znajduje się w sterylnym szklanym pojemniku;
• hermetycznie zamknięte;
• temperatura nie przekracza 15 stopni.

Do przechowywania lepiej wybrać ciemne miejsce niedostępne dla promieni ultrafioletowych. Roztwór wstrząsnąć przed użyciem.

Do podawania leku można używać wyłącznie jednorazowych strzykawek. Wstrzyknięcie należy wykonać w gumowych rękawiczkach, a po wstrzyknięciu dobrze umyć ręce. Podczas zabiegu obowiązuje całkowity zakaz picia, palenia i jedzenia.

Cena £

Główną zaletą Veriben jest cena. Koszt jednej paczki to zwykle około 50 rubli. Spadek popytu na ten lek ze względu na jego wysoką toksyczność doprowadził do tego, że nie jest on sprzedawany we wszystkich aptekach weterynaryjnych. Nawet w Internecie czasami trudno jest znaleźć lekarstwo..

Recenzje właścicieli

Ekaterina, właścicielka husky:

„Diagnoza piroplazmozy była ciosem dla naszej rodziny, ale okazało się, że najgorsze dopiero nadejdzie. Po wstrzyknięciu Veriben stan psa znacznie się poprawił, ale po 2 dniach stan gwałtownie się pogorszył. Pies odmówił jedzenia i wody, chód stał się niestabilny, 4 dnia doszło do drgawek. Siódmego dnia nasz husky zmarł w agonii, kroplówki i leczenie objawowe nie pomogło ”.

Tatiana, właścicielka 6-letniego owczarka niemieckiego:

„Gdy u psa wystąpiły objawy piroplazmozy, natychmiast udaliśmy się do kliniki weterynaryjnej. Nie czekając na wyniki badań, lekarz podał Veribenowi zastrzyk, mówiąc, że zwierzę ma piroplazmozę i nie można się wahać. Odesłano nas do domu, ale pies nie wyzdrowiał. Całkowita odmowa jedzenia. Nie wstała, a jej serce waliło jak szalone. Rano wróciliśmy do szpitala. Lekarze wlewali kroplówkę. Pies poczuł się trochę lepiej, a po godzinie ciało zaczęło bić w konwulsjach, a serce zatrzymało się. Oto takie negatywne doświadczenia związane z używaniem Veriben ”.

Michał, właściciel rozgrywającego:

„Po usunięciu trzech kleszczy z psa zauważyliśmy letarg i spadek apetytu. Natychmiast udaliśmy się do szpitala. Po badaniu zdiagnozowano piroplazmozę. Lekarz wstrzyknął Veriben. Pies szybko wyzdrowiał. Nie było żadnych komplikacji. Dodatkowo używano leków na wątrobę, nerki i układ odpornościowy ”..

Recenzje lekarza weterynarii

Vadim, weterynarz z 15-letnim doświadczeniem:

„Ten narkotyk jest najsilniejszą trucizną. Niszczy nie tylko babesie, ale także organizm zwierzęcia. Po ponownym wprowadzeniu prawie zawsze kończy się śmiercią. Nasza klinika całkowicie zrezygnowała z jego stosowania, zastępując je Imidosanem. Fortikarb wykazał się również wysoką wydajnością i bezpieczeństwem ”.

Galina Ivanovna, weterynarz z 13-letnim doświadczeniem:

„Veriben jest toksyczny. Pracuję w małym mieście. Imidosan i inne bezpieczniejsze leki nie są łatwo dostępne bez recepty. W takich przypadkach przepisuję Veriben. Jest wprowadzany jednorazowo i musi być połączony z leczeniem objawowym. W mojej praktyce zdarzały się przypadki śmierci zwierząt w wyniku działań niepożądanych leków ”.