Leczenie i zapobieganie robakom u psów

Helminthiasis jest jedną z najczęstszych chorób zwierząt, w tym psów. Patologię wywołują robaki zamieszkujące narządy wewnętrzne zwierzęcia.

W tym artykule omówimy robaki u psów, objawy ich wyglądu i metody leczenia robaczycy.

Jakie robaki mają psy??

Robaki u psów są dwojakiego rodzaju: okrągłe (nicienie) i taśmowe (tasiemce). Patologie mają odpowiednie nazwy - nematodosis i cestodosis.

W pierwszym przypadku infekcja występuje takimi robakami pasożytniczymi jak:

• ancylostoma caninum;
• uncinaria stenocephala;
• physaloptera spp;
• toxocara canis.

Drugi przypadek sugeruje następujące choroby:

1. Tenioza. Długość robaków wynosi od 0,75 do 5 m. Jaja robaków przedostają się do środowiska z odchodami, zakażając żywicieli pośrednich, czyli zwierzęta rolnicze. Pies zostaje zarażony przez surowe lub niedogotowane mięso. Larwy rozwijają się wewnątrz zwierzęcia w ciągu dwóch miesięcy..
2. Dipylidiosis. Długość robaka wynosi od 15 do 40 cm, dojrzałe segmenty (w których znajdują się jaja) wyglądem przypominają nasiona ogórka. Nosicielami larw tasiemca ogórkowego są pchły. Psy zarażają się po spożyciu zarażonej pchły.
3. Echinokokoza. Pasożyt jest bardzo mały - od 2 do 6 mm i ma specyficzną budowę. Scolex ślimaka jest wyposażony w haczyki i przyssawki. Miejscem lokalizacji echinococcus jest jelito cienkie. Świnie i owce są żywicielami pośrednimi pasożyta. Larwy robaka dostają się przez ściany jelita do narządów wewnętrznych tych zwierząt, gdzie tworzą bąbelki echinokokowe. Ta ostatnia może osiągnąć średnicę 20 cm, infekcja psa następuje w wyniku jego karmienia narządami wewnętrznymi żywicieli pośrednich robaków pasożytniczych.
4. Difylobotrioza. Pod względem długości robak osiąga ogromne rozmiary (może dorastać do 9 metrów). Na scolexie nie ma haczyków, zamiast nich są szczelinowe przyssawki (Bothria). Żywicielami pośrednimi robaka są ryby słodkowodne i cyklopy.
5. Alweokokoza. Czynnikiem sprawczym choroby są pęcherzyki wielokomorowe. Osobniki dojrzałe płciowo żyją w jelicie cienkim, aw stadium larwalnym - w wątrobie psa. Żywicielami pośrednimi cestode są lisy, lisy polarne, wilki. Pies zaraża się pijąc z zanieczyszczonych zbiorników wodnych, a także jedząc trawę i odchody drapieżników.
6. Multiceptoza. Czynnikiem sprawczym jest tasiemiec mózgowy. Lokalizacja robaka to jelito cienkie. Długość tasiemca waha się od 60 do 80 cm. Ostatecznymi (ostatecznymi) żywicielami są wilki, lisy, psy i owce pośrednie. Do zarażenia psów dochodzi w wyniku zjadania łbów owiec (to właśnie one zawierają larwy - tzw. Tsenur - patogenu).

Nicienie może osiągnąć długość od 2 do 18 cm Codziennie samica składa do 200 tysięcy jaj, z których każde pokryte jest mocną skorupą. Jest na tyle mocna, że ​​jaja przebywające w glebie nie giną przez kilka miesięcy (a czasem utrzymują się nawet do 2-3 lat).

Wraz z kałem jaja glisty dostają się do środowiska zewnętrznego, a po tygodniu lub dwóch nabywają zdolność zarażania innych zwierząt. Larwy rozwijają się w jelicie cienkim żywiciela. W szczególności cykl rozwojowy toksokary polega na tym, że larwy pasożyta są przenoszone do wszystkich narządów przez układ krążenia. Następnie wracają do jelita cienkiego, gdzie osiągają dojrzałość płciową. Cały cykl trwa około 40 dni.

Cestodosis sprowokowany przez tasiemce, które są zlokalizowane w jelitach zwierzęcia (tasiemce, tasiemce). Robaki przyczepiają się do powierzchni jelit żywiciela, powodując, że błona śluzowa jelita pokrywa się małymi wrzodami.

Przebieg choroby, jej objawy i leczenie zależą od konkretnego typu robaka, stopnia zakażenia, wieku zwierzęcia, warunków jego utrzymania i opieki.

Jaja różnych typów płazińców są do siebie bardzo podobne. Odmiany tasiemców występujących u psów wyróżniają się strukturą scolex (głowa robaka).

Drogi infekcji

1. Od urodzenia pies jest zagrożony zarażeniem. W szczególności pasożyty mogą przedostać się do organizmu szczenięcia z krwią matki, jeśli nie podjęła ona profilaktyki przeciwko pasożytom.
2. Jaja pasożyta mogą dostać się do ciała psa podczas chodzenia, aw ciepłym sezonie ryzyko infekcji tylko wzrasta.
3. Często infestacja występuje podczas picia skażonej wody lub spożywanie pokarmów zawierających larwy robaków.
4. Zwierzę może zostać zarażone podczas komunikacji z innymi zwierzętami i kontakt z obiektami otoczenia (podczas gier lub treningów).
5. Pchły są jednym z powszechnych sposobów zarażenia robakami. - żywiciele pośredni niektórych rodzajów robaków.

Jak sprawdzić, czy pies ma robaki?

Właściciel musi zrozumieć, że pies ma robaki tak wcześnie, jak to możliwe, zanim spowodują one znaczną szkodę dla zdrowia zwierzęcia. Tymczasem pierwsze oznaki robaków u psów są słabo wyrażone lub wcale ich nie ma..

Główne objawy helminthiasis u psa to:

1. Zakłócenie układu pokarmowego, które wyraża się następującymi objawami:

• nudności;
• wymioty;
• biegunka (naprzemienne zaparcia i biegunka);
• wzdęcia;
• silne wydzielanie śliny;
• zwiększony apetyt lub odwrotnie, jego brak;
• wyczerpanie;

1. Pojawienie się całych robaków lub ich larw w kale psa. Mogą również zawierać śluz i krew..
2. Zakłócenie układu nerwowego, które objawia się w:

• letarg;
• pobudliwość;
• agresywne zachowanie;
• niespokojny sen.

1. Dysfunkcja oddechowa (kaszel).
2. Reakcje alergiczne.
3. Zmniejszona odporność.
4. Bladość błon śluzowych (objaw anemii, która z kolei może wskazywać na inwazję robaków pasożytniczych).
5. Matowy, potargany płaszcz.
6. Choroby skórne.

Jak i co odrobaczać psa?

Odpowiednie i kompleksowe leczenie robaczycy jest przepisywane zgodnie z objawami choroby.

Aby wyleczyć psa z robaków, musisz wybrać odpowiedni lek na pasożyty. Konkretny wybór zależy od rodzaju robaka, ustalonego na podstawie wyników badań laboratoryjnych. Na przykład w przypadku dipylidozy, opisthorchiasis i ankylostomiasis, Praziquanther, z toksokarozą i toksakarozą - Pirantel, Ditrazin, oraz z bąblowicą i difylobotriozą - Cisteks, wypożyczalnia.

Prawidłowe jest odrobaczanie psa przez podawanie mu raz dziennie środka na robaki, dodawanie go do karmy dla psów, kiełbasy lub kawałka mięsa. Pigułkę można podać na siłę, umieszczając ją na nasadzie języka i zmuszając do połknięcia. Wymaganą dawkę zawiesiny wlewa się do ust za pomocą strzykawki bez igły. Aby leczenie było skuteczne, nie musisz uciekać się do głodówki ani podawać psu środków przeczyszczających. Przy dużym stopniu inwazji odrobaczanie przeprowadza się jeszcze raz po 10 dniach.

Wśród uniwersalnych i najpopularniejszych leków przez właścicieli, hodowców i lekarzy weterynarii są Prazitel. Środek jest skuteczny w walce z tasiemcami, nicieniami i inwazjami mieszanymi u psów. Nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych tego leku. Formularz wydania Prazitel - tabletki i zawiesina. Ten ostatni podaje się zwierzęciu z niewielką ilością pokarmu lub siłą na nasadzie języka (dla większej wygody zaleca się użycie dozownika strzykawki). Tabletki podaje się psu na siłę lub dodaje do karmy po zmiażdżeniu na proszek.

Aby pozbyć się robaków u szczenięcia, zaleca się stosowanie preparatu o szerokim spektrum działania przeznaczonego specjalnie dla młodych psów. Aby nie dopuścić do zatrucia zwierzęcia w trakcie odrobaczania należy przestrzegać dawkowania leku wskazanego w instrukcji stosowania. Ilość leku zależy od wagi szczenięcia, dlatego przed rozpoczęciem leczenia psa należy zważyć.

Środki do odrobaczania młodych psów dostępne są w formie zawiesiny, tabletki i krople na kłębie. Tabletki podaje się małym zwierzętom w taki sam sposób, jak dorosłym: umieszcza się je na korzeniu języka lub dodaje do małej porcji pokarmu. Zawiesinę podaje się szczeniakowi za pomocą dozownika strzykawki.

Jak często musisz odrobaczać?

Dorosłe psy powinny być wypędzane przez robaki co 3-6 miesięcy.. Ponieważ pasożyty zewnętrzne są często źródłem infekcji, pchły i inne pasożyty zewnętrzne są leczone przez cały okres ich aktywności (wiosna-lato).

Lekarze weterynarii również zalecają, aby nie odrobaczać psów „na chybił trafił”, lecz zastąpić tę procedurę regularnymi kontrolami na obecność robaków. Pozwoli to uniknąć niepotrzebnego marnowania leków i znaleźć najlepszy sposób leczenia pasożytów wewnętrznych..

Odrobaczanie przed szczepieniem

Jeśli chodzi o pytanie, na ile dni przed szczepieniem należy odrobaczać psa, zaleca się to zrobić 7-10 dni przed szczepieniem.

Kiedy po raz pierwszy odrobaczać szczeniaka?

Konieczne jest pierwsze leczenie psa na robaki pasożytnicze po 2-3 tygodniach od urodzenia. Przed odrobaczeniem szczeniaka należy pozbyć się pcheł i innych pasożytów zewnętrznych..

Czy muszę odrobaczać szczeniaka przed drugim szczepieniem??

Nie jest to konieczne, ponieważ szczeniak był napędzany przez robaki trzy tygodnie temu (z reguły jest to przedział czasu między pierwszym a drugim szczepieniem).

Tak więc, jeśli przed pierwszą procedurą przeprowadzono leczenie robaków pasożytniczych i nie minęły kolejne trzy miesiące, to na razie nie warto odrobaczać, w przeciwnym razie może wystąpić zatrucie.

Zapobieganie robakom u psów

Aby zapobiec chorobie, psom od najmłodszych lat okresowo podaje się leki przeciwrobacze. Szczeniętom należy podawać specjalne leki w postaci syropu lub zawiesiny dla młodych psów..

Przed ustaleniem odpowiedniej dawki psa zważono i podano odpowiednią ilość leku..

W celu zapobiegania robaczycy u psów nie można stosować leków „ludzkich”.

Niedopuszczalne jest karmienie psa surowym mięsem i rybami.

Zaleca się częste mycie pupila (szczególnie latem i wiosną), a także regularne pielęgnowanie sierści preparatami z pasożytów zewnętrznych.

Wniosek

W większości przypadków zarażenia psów robakami pasożytniczy właściciel z łatwością dostrzeże oznaki choroby swojego pupila. Jeśli zostaną znalezione, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc weterynaryjną. Po ustaleniu rodzaju pasożyta lekarz zaleci odpowiednie leczenie i wyda zalecenia dotyczące zapobiegania robakom u psów.