Chin japoński: opis rasy, pielęgnacja, karmienie, zdrowie (+ zdjęcie)

Podbródek japoński to raczej rzadka, ale bardzo pożądana rasa psów. Hins są czasami nazywane spanielami japońskimi, a bezpośrednie tłumaczenie nazwy rasy jest interpretowane jako „cenny pies”. Mali, ale bardzo odważni towarzysze uważani są za psy rodzinne, uwielbiają się wygłupiać, bawić i spędzać czas z właścicielem.

Odniesienie do historii

Rasa psów Japanese Chin pozostaje tajemnicą, a dokładniej jej historia i pochodzenie. Literatura kynologiczna zawiera wiele informacji o czworonogach, ale większość z nich graniczy z mitami i jawnymi fikcjami. Dane częściowo potwierdzone, przodkowie rasy pochodzą z Tybetu. Nawiasem mówiąc, w dzisiejszym Tybecie istnieje rasa bardzo podobna do Chin, z wyjątkiem koloru - spaniel tybetański.

To interesujące! Uważa się, że Mopsy a podbródki japońskie mają jednego przodka - tybetańską zabawkę.

Pierwsi przedstawiciele rasy przybyli do Japonii jako prezent dla władcy od tybetańskich mnichów. Według drugiej wersji mnisi nie byli przeciwni eksportowi psów. Ta wersja jest bardzo nieprawdopodobna, ponieważ wszystkie rasy wyhodowane w Tybecie są nadal bardzo rzadkie ze względu na konserwatywne przepisy eksportowe..

Wiek pierwszych zarejestrowanych danych potwierdzających istnienie czarno-białych psów z zadartym nosem szacuje się na 3 tysiące lat. Niektórzy eksperci uważają, że rasa powstała jeszcze wcześniej. Jednak jest też kwestia kontrowersyjna. W niektórych źródłach podbródki i pekińczyk są opisywane jako jedna rasa, to znaczy nie możemy powiedzieć, że historia 3 tysięcy lat opisuje ścieżkę wyłącznie podbródków japońskich..

Istnieje również bardziej odważna wersja, przypisująca rasę wyłącznie Japonii. Według niektórych patriotycznych znawców podbródki powstały i rozwinęły się dopiero w Japonii, co potwierdzają freski sprzed trzech tysięcy lat. Jeśli wziąć pod uwagę fakt, że rasa nie może być starsza, ta wersja jest bardzo wiarygodna i może rościć sobie tytuł prawdziwego.

To interesujące! Religia Japonii jest bardzo różnorodna, a pod względem duchowym podbródki japońskie są uważane za boskie psy..

Ostatnia i najciekawsza wersja mówi, że podbródek japoński narodził się ze związku lwa i małpy. I taka dziwna miłość wydarzyła się dzięki pobłażaniu Buddy. Król zwierząt skarżył się Bogu na swoją nieodwzajemnioną miłość do małpy i został wysłuchany. Dopiero teraz lew musiał zapłacić swoim rozmiarem, ponieważ małpa pochodziła z rodzaju makaków. Budda zmniejszył lwa, wyznał swoją miłość makakowi i urodziło się cudowne dziecko - podbródek japoński. Oprócz tak wielkiej przysługi Budda zadbał o przyszłość dziecka. Hin dorastał miły i posłuszny, ponieważ nie musiał polować, jadł z królewskiego stołu.

Wygląd

Małe ozdobne pieski o elegancji, wdzięku i emocjach charakterystycznych dla osób królewskich. W porównaniu do swoich odpowiedników podbródki mają dość szeroką kufę, ozdobioną długimi, lśniącymi włosami.. Charakterystyka rasy opisuje Chiny jako zrównoważony, nieco pobłażliwy, inteligentny i dobroduszny pies.

Waga i wzrost psów nie są określone w normie, ponieważ główna orientacja dotyczy budowy ciała. Zwykle samce dorastają do 25-27 cm w kłębie, a samice są nieco niższe. Na wagę ma duży wpływ ogólny rozmiar i płeć, wskaźnik może wynosić od 1,5 do 6,8 kg.

Uwaga! Wzorzec rasy obejmuje wielkość i ważne proporcje psów. Ten ostatni wskaźnik jest bardziej istotny w ocenie. W przypadku podbródków japońskich szczególną uwagę zwraca się na kształt ciała, który jest zwykle kwadratowy (chociaż samice można wyciągnąć).

Czas porozmawiać, jaka jest różnica między podbródkiem japońskim a pekińczyk. Na początek pochodzenie, pierwsza z Japonii, druga z Chin. Pekińczyki są mniejsze, ich wzrost waha się w granicach 15-23 cm, a waga 3-6 kg (chociaż osobniki są znacznie większe). Podbródki japońskie wyróżniają się odwagą i chęcią ochrony właściciela, pekińczycy są bardziej arystokratyczni i pasjonaci siebie.

Obie rasy dobrze nadają się do treningu, ale podbródki lubią trening, a pekińczyk jest posłuszny, ponieważ jest to konieczne. Pekińczycy byli rozpieszczani od urodzenia rasy, opiekowali się nimi jak członkowie rodziny królewskiej, zaszczepiając niezależność i wzniosłe usposobienie. Podbródki zostały wyhodowane, aby towarzyszyć osobom królewskim, to znaczy zostały celowo zaszczepione cechy towarzyszące.

Standard rasy

• Głowa - duże, dobrze zaokrąglone, obszerne czoło. Przejście od czoła do grzbietu nosa jest bardzo wyraźne, lekko zagłębione. Grzbiet nosa jest skrócony, zadarty tak, aby nos znajdował się na jednej linii z oczami.
• Zęby - proporcjonalne, możliwie proste i równoległe. Jeśli chodzi o zgryz, nie ma żadnych stałych wymagań - preferowany jest prosty (szczypce), ale prawidłowy (nożyczki) i przodozgryz bez luki są dopuszczalne bez utraty punktów.
• Nos - preferowane są małe, szeroko otwarte nozdrza. Budowa tylnej części nosa i płata nie powinna przeszkadzać w oddychaniu psa. Kolor od ciemnobrązowego do czarnego w zależności od koloru.
• Oczy - wyraźne zaokrąglone, nie wypukłe i nie zapadnięte, wyraziste z żywym połyskiem. Kolor irysów jest brązowy, stopień nasycenia zależy od koloru. Powieki są gęste, dobrze pigmentowane, pasujące do nosa.
• Uszy - dość duży i szeroko rozstawiony, trójkątny, zdobiony (u dorosłych psów) o błyszczącej, długiej sierści. Chrząstka ucha jest załamana, opadająca w kierunku policzków i lekko do przodu.
• Ciało - jak najbliżej formatu kwadratu. Szyja proporcjonalnie krótka, wyprostowana, głowa dumnie noszona wysoko. Klatka piersiowa harmonijnie szeroka, nieco wydłużona na wysokość, owalna w przekroju. Kłąb umiarkowanie zaznaczony, grzbiet krótki, mocny, lędźwie wypukłe, zad opadający. Linia pachwiny dobrze podciągnięta, ukryta pod futrem.
• Odnóża - nie za ciężkie, nawet o cienkiej kości. Łopatki są harmonijnie nachylone, przedramiona proste, nogi ustawione pionowo. Tylne nogi są szersze niż przednie, uda umięśnione, kąty stawów wyraźne. Przednie i tylne łapy dorosłych psów są obficie pokryte dekoracyjnym włosiem. Pędzle są małe, owalne, u dorosłych psów tworzy się włos ozdobny między palcami.
• Ogon - długość standardowa lub nieco krótsza, zawsze noszona na plecach. U dorosłych psów ogon jest obficie pokryty długą, opadającą, dekoracyjną sierścią. Ważne jest, aby zdobienie szóstki było zdrowe i błyszczące.

Rodzaj i kolor szaty

Japońskie podbródki słyną z bardzo pięknych, długich włosów, które nie sprawiają kłopotów ani psu, ani właścicielowi.. Ciało pokryte jest bardzo gęstym włosem ochronnym, który ściśle przylega do podszerstka. Wydłużony włos na uszach, górnej części przednich nóg, udach i ogonie. Na kufie, dolnej przedniej części kończyn przednich i tylnych włos jest krótki.

Kolory są ściśle ograniczone do opisu rasy, w rzeczywistości jest ich dwa. Podstawowym kolorem jest zawsze biały. Plamy są równomiernie rozmieszczone, duże, czerwonawe lub czarne. U psów z czerwonymi plamami dominuje brązowa pigmentacja nosa i rozjaśniony odcień opalizujących jabłek.

Uwaga! Biały pasek od grzbietu nosa do czoła jest uważany za cechę rasy i jest zaletą.

Wskazówki dotyczące wyboru szczeniaka

Najpierw musisz zdecydować, do czego kupujesz psa, czy stanie się domowym, kanapowym zwierzakiem, czy gwiazdą wystaw i producentem rasy? Zwierzaka łatwiej kupić i mało kosztowne finansowo, obiecujące wystawowo psy są droższe i trudniejsze do kupienia. Ogólnie szczenięta wszystkich ras są podzielone na trzy klasy:

• Zwierzę domowe - zwierzaka, nie ubiegającego się o pracę hodowlaną i wystawową. Zwykle szczenięta sprzedawane są pod warunkiem obowiązkowej sterylizacji..
• Rasa - pies o dobrej krwi, ale niedoskonały eksterierem. Tych szczeniąt jest większość, nadają się do hodowli i mogą dać miot w którym będą szczenięta z klas pokazowych.
• Pokazać - pies o wielkich perspektywach w pracy wystawienniczej. Zróbmy od razu zastrzeżenie, że odróżnienie wystawy od rasy w wieku szczenięcym jest bardzo trudne, a może wręcz niemożliwe. Radzimy unikać sprzedawców, którzy od razu deklarują, że ich szczenięta mają zagwarantowaną klasę wystawową. Doświadczeni hodowcy kupują psy z klas wystawowych powyżej 5 miesiąca życia, co zwiększa szanse na odpowiednią ocenę perspektyw szczenięcia.

Ważny! Dość często hodowcy mówią, że ich szczenięta mają elitarną krew i nie może to być prawda. Tytuł „elita” przyznawany jest producentowi, który wielokrotnie uzyskiwał najwyższe noty na wystawach i wydał potomstwo, które również poszło w ślady rodzica.

Jeśli jesteś początkującym hodowcą psów i wybierasz szczeniaka na sofę, oprócz koloru i emocji, musisz wziąć pod uwagę szereg niuansów:

• Rozwój psa powinien być dostosowany do ich wieku.
• Szczenięta podbródka mają raczej tłuszcz niemowlęcy niż szczupłość.
• Niezależnie od wieku sierść na brodzie powinna lśnić.
• Skóra powinna być czysta, a szczenięta nie powinny swędzieć. Zwróć uwagę na zapach sierści szczeniąt i mamy, powinien być neutralny.
• Powieki powinny ściśle przylegać do czystych, błyszczących oczu bez zaczerwienień.
• Uszy trzeba nie tylko zbadać, ale także pociągnąć nosem. Zdrowy pies ma czyste uszy, brak widocznej płytki nazębnej i zapachu.
• Obrzęk brzucha wskazuje na inwazję robaków lub problemy trawienne (z których można wywnioskować o niewłaściwym karmieniu).
• Biegunka i wymioty to bardzo ostrzegawcze znaki.
• Szczenięta w tym samym miocie mogą mieć różne temperamenty, ale niemowlęta nie powinny wyglądać na przygnębione ani okazywać tchórzostwa.

Ważny! Zapytaj hodowcę szczegółowo o karmienie i niuanse w utrzymywaniu psów. Umów się na bieżącą komunikację i regularne konsultacje dotyczące pielęgnacji szczeniąt. Jeśli zauważysz, że hodowca lekceważy dalszą komunikację - odmów zakupu szczeniaka!

Charakter i szkolenie

Wszystkie czworonogi mają swoje wady i zalety, a podbródek japoński nie jest wyjątkiem. Wady wynikają ze specyficznej budowy twarzy, czyli zdrowia zwierzaka. Charakter podbródka japońskiego jest pełen zalet, ale niewłaściwe wychowanie może prowadzić do wad..

Szczeniak, może zaniedbane zepsuć rzeczy osobiste i meble, a skala zniszczenia jest nieporównywalna z niewielkimi rozmiarami psów. Dorosłe psy, które nie są wyszkolone w posłuszeństwie, mają skłonność do ucieczki i bójki z (czasami dużymi) kongenerami. Podbródki japońskie uważają za swój obowiązek chronić właściciela, co może skutkować dźwięcznym korowanie pod przednimi drzwiami przy najmniejszym szelestu.

Główne cechy rasy opisują dobrze wychowanego i zsocjalizowanego psa, który naprawdę stanie się oddanym przyjacielem. Przedstawiciele rasy są bardzo cierpliwi w stosunku do dzieci, dlatego ważniejsza jest kontrola dzieci. Podbródki japońskie bardzo lubią chodzić i potrzebują socjalizacji, czyli komunikacji ze światem zewnętrznym. Właściciele, którzy mieli miejsce, zauważają, że po spacerze ich zwierzaki są wesołe i wesołe, ale po siadaniu w domu stają się zrzędliwe.

Uwaga! Podbródki japońskie mają subtelne wyczucie stanu i nastroju właściciela, mają tendencję do naśladowania osoby i opieka o nim. Pies może wyraziście współczuć właścicielowi, zachęcać do szczekania, a nawet potępiać, rzucając wyniosłe spojrzenie.

Cechy rasy opisują japońskie podbródki jako psy hodowane, aby towarzyszyć właścicielowi i dekorować dom.. Cechy nadawane czworonogom na ścieżce rozwoju prowadziły do ​​narzekania i zdolności do intuicyjnego rozumienia wymagań. Bardzo pozytywną cechą rasy jest całkowite poddanie się hierarchii, podbródki nie mają skłonności do dominacji, zawsze umieścić osobę do twojego poziomu lub wyższego.

Pomimo niewielkich rozmiarów podbródki potrzebują pociąg. Dla własnego bezpieczeństwa pies musi znać i wykonywać podstawowe polecenia. Podczas treningu ogoniaste bestie mają skłonność do długiego myślenia i protekcjonalnego zachowania. Pies niejako pokazuje, że wszystko doskonale wie i że jest nadwyrężone Twoimi rozkazami, ale niech tak będzie, będę posłuszny.

Ouwaga brata! Podbródki bardzo przyzwyczajają się do tempa życia właściciela i boleśnie przechodzą przez nagłe zmiany. Jeśli uczysz szczeniaka częstego wychodzenia z domu, ta tradycja powinna być kontynuowana, gdy pies dorośnie..

Konserwacja i pielęgnacja

Japoński podbródek to rasa ozdobna przeznaczona dla mieszkający wyłącznie w mieszkaniu. Zaletą jest niewielki rozmiar, ponieważ czworonożny będzie wygodny zarówno w domu, jak iw małym mieszkaniu. Bez względu na typ domu, w którym mieszkasz, należy chodzić po japońskiej brodzie.

Miłośnicy psów, którzy nie są zaznajomieni z rasą, uważają zachowanie japońskiego podbródka za bardzo kłopotliwe, ale jest to dalekie od przypadku. Jeśli Twój pupil ma zdrową sierść to nie plącze się i wystarczy codzienne czesanie, które zajmie kilka minut. W sezonie linienie, podbródek należy czesać codziennie, aż do całkowitego usunięcia podszerstka. Suki mają tendencję do wypadania większej ilości włosów, a samce pozostają bardzo puszyste nawet latem.

Ważny! W zimie i podczas deszczowej pogody podbródek japoński potrzebuje ubranie, chroniąc nie tyle wełnę, co skórę.

Kąpielowy wykonywane 2-4 razy w roku, częściej, tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Szata zdrowego psa wyraźnie błyszczy i jest nie tylko piękna, ale i niezbędna. Lśniące włosy mniej odpychają kurz i plamy. Przed wystawami i zimą lepiej jest używać na sucho szampony, niż kąpiel. Strzyżenie podbródka japońskiego jest istotne latem, ale jest dozwolone tylko dla psów, które nie biorą udziału w wystawach. Zwierzęta pokazowe otrzymują higieniczne fryzury - skracają włosy między palcami iw okolicy pachwiny.

Uwaga! Pomimo grubej sierści podbródki japońskie zamarzają w mroźne dni. Regularna hipotermia z pewnością prowadzi do obniżenia poziomu odporności organizmu, a co najwyżej do przeziębień.

Codzienna, a raczej regularna pielęgnacja oznacza uwagę nie tylko na wełnę. Podbródki japońskie mają wiele cech, które mogą prowadzić do problemów zdrowotnych. Troskliwy właściciel powinien zwrócić uwagę na:

• Codzienne badanie oczu i uszu.
• Pielęgnacja powiek i okolic oczu (brody często mają łzawiące oczy).
• Czyszczenie uszu 1-2 razy w miesiącu.
• W razie potrzeby zapobiegawczo szczotkowanie zębów.
• Obrzynek i kontrolę ich wzrostu.

Uwaga! Często rozwijają się starsze psy Tatar, które należy wyeliminować tylko w klinice weterynaryjnej.

Karmienie

Podbródki japońskie są zwykle wybredne, jeśli chodzi o jedzenie, pod warunkiem, że pies jest zdrowy i nie ma na to skłonności alergie. Jednak niewłaściwe odżywianie, a raczej naruszenie elementarnych zasad, szybko prowadzi do dość namacalnych, negatywnych konsekwencji.. Kolejnym niuansem jest niekontrolowany apetyt, na który podatne są podbródki.. Czworonogi dosłownie zawsze proszą o jedzenie, ale jedzą „dopóki nie zobaczą dna miski”..

Ważny! Wytrenuj japoński podbródek według ścisłego harmonogramu karmienia od okresu szczenięcia. Przekarmienie prowadzi do otyłości, a to pomaga w rozwoju kilkudziesięciu patologii.

Zrównoważony karmienie Dieta psa to taka kompozycja diety, która uwzględnia zapotrzebowanie organizmu na białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i pierwiastki śladowe. W wieku szczenięcym białka i mikroelementy są ważniejsze dla psa, dorosły pies ma zwiększone zapotrzebowanie na węglowodany, dlatego dieta musi być dostosowana do wieku, aktywności i pory roku. Na całym świecie istnieją trzy rodzaje karmienia psów:

• Dieta naturalna - mięso, płatki, warzywa, owoce, mleczarnia żywność, jajka, oleje, witamina dodatki.
• Racja przemysłowa - pasza sucha, półwilgotna, mokra z produkcji fabrycznej.
• Dieta mieszana (niezalecane, choć często używane) - jeden posiłek z produktów naturalnych, a drugi z przemysłowego.

Ważny! Jedyna silna rekomendacja dotyczy karmienie szczeniaka, który właśnie wprowadził się do nowego domu. W ciągu pierwszych 10-14 dni nie zaleca się zmiany rodzaju karmy i harmonogramu karmienia.

Zdrowie

Przy średniej długości życia 12-14 lat japońskie podbródki są uważane za całkiem zdrowe psy. Główne choroby związane są ze specyficzną budową kufy i małymi wymiarami.

Uwaga! Szczenięta muszą otrzymać terminowo szczepionka od chorób wirusowych, ponieważ szanse na wyzdrowienie zapalenie jelit a inne dolegliwości są bardzo małe.

Wrodzony zwichnięcie rzepki - problem większości małych ras związany z wewnątrzmacicznymi zaburzeniami wzrostu. Szczeniak może wyglądać zdrowo, ale ma tendencję do zwichnięcia i podwichnięcia rzepki. W stanie ostrym pies nie może opierać się o kontuzjowaną kończynę. Problem częściowo rozwiązuje redukcja (lub operacja), a następnie leczenie, ale czworonogi z wrodzonym zwichnięciem często doznają urazów nawet przy niewielkich obciążeniach.

Problemy ze stawami - często rozwijają się starsze i dorosłe psy artretyzm, i bez wyraźnego powodu. Najczęściej proces zaczyna się w stawach łokciowych lub biodrowych. Starsze psy często mają z tym problemy kręgosłup.

Uwaga! Psy w wieku powyżej 7 lat powinny regularnie brać udział w kursach witaminy C. chondroprotektory.

Przemieszczenie gałka oczna - uraz spowodowany niepełnym zamknięciem tkanki kostnej oczodołu. Zewnętrzne boczne części gałek ocznych pokryte są płaskimi mięśniami, które utrzymują oczy w oczodołach i chronią je. W przypadku kontuzji, upadku z wysokości oraz w innych niebezpiecznych sytuacjach mięśnie mogą nie wytrzymać nacisku. Poszkodowanego psa należy zabrać do weterynarza, gdyż sytuację można poprawić tylko podczas operacji. W przypadku pierwotnego urazu istnieją szanse częściowego zachowania wzroku, w przypadku powtarzającego się urazu szanse są minimalne.

Zaćma - patologia starszych psów, której towarzyszy zmętnienie soczewki oka (lub obu oczu). Potrzeba i intensywność leczenia zależy od stopnia i tempa postępu choroby. Jaskra - zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, które może wystąpić z powodu urazu lub innych stanów, takich jak udar cieplny.

Skrócony grzbiet nosa i zagłębione przejście do czoła powodują szereg problemów z oddychaniem. Podbródki japońskie chrapią we śnie (czasami bardzo głośno), świszczący oddech, gdy jest pobudzony, może kaszleć lub kichać gwałtownie, jeśli jest nerwowy. Rasa jest podatna na ataki odwrotnego kichania, nie ma w tym śmiertelnego niebezpieczeństwa, ale niedoświadczony właściciel powinien nauczyć się sposobów udzielania pomocy.

Zwężenie nozdrzy (zespół brachycefaliczny) to zaburzenie rozwoju lub wzrostu, które zwęża kanały nosowe. Syndrom w połączeniu ze skróconą kufą może powodować szereg poważnych, a nawet śmiertelnych problemów z oddychaniem.

Zapadnięcie się tchawicy - patologia nieodłączna dla podbródków japońskich metysów i innych małych ras. Szczeniak lub dorosły pies z nadmiernie miękkim lub wydłużonym podniebieniem cierpi na nawracające ataki kichania. Z tendencją do zapadania się pierścienie tchawicze stają się mniej elastyczne. Odwrotne kichanie w połączeniu ze zmniejszoną elastycznością tchawicy powoduje zwężenie i zablokowanie dróg oddechowych. Stan jest obarczony uduszeniem, dlatego przy najmniejszym ryzyku tchawica jest stentowana (wzmocniona siatką), aby się nie zwężała.

Uwaga! Cechy budowy kufy gwałtownie zwiększają skłonność do udaru cieplnego. Stan niebezpiecznie wysoki temperatura i zatrucie organizmu produktami rozpadu krwi.

Zdjęcie