Langhaar: świetny przegląd rasy (+ zdjęcie)

W Niemczech opracowano trzy typy wszechstronnych ras myśliwskich, z jedną główną różnicą - długimi włosami. Langhaar długowłosy, Drathaar półdługie i Kurzhaar krótki. Jednak Langhaar był i pozostaje mało znany, a często nawet o nim nie wspominano w kontekście niemieckich gliniarzy. Wygląd rasy również nie gra zbyt dobrze, Wyżeł niemiecki długowłosy wygląda jak seter, cechy wspólne są widoczne nawet na zdjęciu.

Odniesienie do historii

Powszechnie przyjmuje się, że niemiecki Langhaar jest potomkiem seterów i wyżłów krótkowłosych. Nie ma sensu spierać się z tym faktem, ponieważ argumenty są „obecne”. W przeciwieństwie do swoich braci, myśliwych od czubka nosa do ogona, Langhaars są bardziej wszechstronni w treningu i pracy. Opierając się na elastyczności w postrzeganiu, treserzy psów sugerują, że wśród przodków rasy byli nie tylko gliniarze. Nawiasem mówiąc, groźny wygląd wczesnych długowłosych niemieckich gliniarzy niepokoi intuicję - z nadwagą, kudłaty, z dużą głową i szerokimi kośćmi, psy nie mogły być przyjaciółmi nawet w teorii.

Aktywne ukrwienie wskaźników pozwoliło rasie uzyskać charakterystyczne różnice zewnętrzne do 1877 roku. Jednak w miotach nadal pojawiały się „młode niedźwiadki starego typu”. Po 2 latach podjęto pierwszy krok na początku prac hodowlanych, a dokładniej celem było pozyskanie tego samego gatunku żywca. Prace nad uzyskaniem referencji Langhaar trwały do ​​początku drugiej wojny światowej. Rasa okazała się nie przystosowana do życia frontowego, co doprowadziło do zakończenia prac hodowlanych. Gwałtowny spadek liczebności zwierząt, odrzucił hodowców o kilka kroków w tył. Pomimo oficjalnie uznanego opisu rasy i uznania, Wyżeł niemiecki długowłosy do dziś pozostaje rzadkością..

Wygląd

Hodowana wyłącznie do polowania, rasa Langhaar powoli staje się rasą towarzyszącą i rodzinną. Pojawienie się długowłosego policjanta emanuje szlachetnością, zachowanie świadczy o inteligencji. W porównaniu do „braci” Langhaar ma mocniejszą kość, większe kończyny i oczywiście długą sierść z pięknym upierzeniem. Rasa ma doskonały słuch i węch, potrafi wykorzystywać swoje umiejętności zarówno do pracy, jak i do zabawy..

Waga, niezależnie od płci, waha się od 25-30 kg, wzrost ma bardziej restrykcyjne ograniczenia:

• Psy: dopuszczalne 60-70 cm - preferowane 63-66 cm.
• Suki: pozwól na 59-66 cm - preferowane 60-63 cm.

Standard rasy

• Głowa - proporcjonalne do wielkości ciała, większe i szersze u samców. Kontury są wyraźne, proste. Czoło nie jest zbyt szerokie i wypukłe, guz potyliczny jest umiarkowanie zaznaczony. Czoło przedzielone jest wgłębieniem (bruzdą) o średniej głębokości. Przejście czaszki do grzbietu nosa jest gładkie, grzbiet nosa posiada lekki garb, który tylko podkreśla sylwetkę. Kufa i przednia część są równej długości. Wargi średniej grubości, niezbyt „suche”, całkowicie zakrywają dolną szczękę po bokach, całkowicie napigmentowane na brązowy kolor. Krawędź warg widziana z boku jest prawie pionowa, a kufa w kształcie litery U.
• Zęby - w mocnym, prawidłowym zgryzie i kompletnym zestawie z dużymi kłami.
• Nos - Prawidłowo kwadratowy kształt, z dobrze rozwiniętymi, ruchomymi nozdrzami. Pigmentacja jest bogata, brązowa.
• Oczy - wyrazista i inteligentna. Nacięcie ma kształt migdała z lekkim opadaniem wewnętrznych kącików oczu w kierunku grzbietu nosa. Powieki są gęste, w pełni pigmentowane. Kolor oczu jest ciemnobrązowy lub w brązowej palecie. Jasne oczy są dopuszczalne, ale odradzane.
• Uszy - dość duże, szeroko osadzone i wysoko osadzone, opadające, ozdobione długimi włosami, trójkątne z zaokrągloną końcówką, chrząstka ucha umiarkowanie elastyczna. W spoczynku uszy przyciskane są do policzków, czubki w kącikach ust lub poniżej.
• Ciało - format jest zwykle kwadratowy, z wdzięcznie opadającą górną linią. Szyja jest muskularna, wysoko osadzona, z wyraźnym łukiem i karkiem. Kłąb i obwód barkowy dobrze zaznaczone. Mostek jest obniżony poniżej łokci, umiarkowanie szeroki, w harmonii z ogólną sylwetką. Żebra są cofnięte i nie powinny być zbyt zaokrąglone ani wybrzuszone. Grzbiet jest prosty, oglądany z boku obniżony od obręczy barkowej do zadu (w pozycji stojącej). Lędźwie umiarkowanie wyrażone, zad opadający, mocny i szeroki. Linia brzucha jest dopasowana i tworzy piękną krzywiznę.
• Odnóża - oglądana z przodu płaska, o mocnych stawach i dobrze rozwiniętych mięśniach. Łopatki dobrze rozwinięte i dobrze przylegające do tułowia, nie powinny wystawać ponad linię grzbietu. Łokcie skierowane są ściśle do tyłu (chociaż przy rozwiniętej okolicy klatki piersiowej dopuszcza się lekkie odwrócenie na zewnątrz). Kąty artykulacji są naturalne, co świadczy o sile i szybkości psa. Udo długie i mocne, staw skokowy mocny. Łapy owalne, mocne, o zwartych, wysklepionych palcach. Zakrzywione brązowe paznokcie. Poduszki na łapy są dość duże, pokryte elastyczną brązową skórą.
• Ogon - Długość naturalna, równa, gruba u nasady, ozdobiona długimi włosami. Osadzony i noszony wysoko, ale nie prosto, opuszczony w spoczynku. Włos na środkowym odcinku ogona jest najdłuższy na tułowiu. W przypadku psów pracujących dozwolone jest obcinanie ogonów w 1/3 lub 1/2.

Rodzaj i kolor szaty

Włos okrywowy jest elastyczny, zachowujący swój kształt, średnio miękki. Podszerstek dobrze rozwinięty i gęsty. Na kufie i głowie możliwie najkrótszy włos, na tułowiu i po bokach do 5–6 cm długości. Tył nóg, uszy, ogon, bryczesy ozdobione są piórami.

Odcienie i kombinacje plam tworzą niezliczone wariacje, ale są tylko trzy główne kolory:

• Brązowy z szarym. Siwe włosy to kolor biały, szary, czerwony..
• Siwowłosy, z całkowicie ubarwioną brązową głową i znaczeniami.
• Liczne brązowe plamki o różnych rozmiarach i kształtach na białym tle.

Charakter i szkolenie

Wyżeł niemiecki długowłosy to urodzony myśliwy o żywym temperamencie i samokontroli. Szczenięta Langhaar mają skłonność do długotrwałej zabawy, podczas gdy starsze zwierzątko potrzebuje polowania lub jego imitacji. Rasa posiada wysoko rozwiniętą umiejętność podawania aportu, który może być używany jako główna aktywność fizyczna. Langhaar ma przyjazny, wręcz miłosny charakter, szybko i mocno przywiązany do właściciela i wszystkich członków rodziny, w tym zwierząt. Podejście do dzieci jest opiekuńcze, pies może godzinami bawiąc się z maluchem lub towarzyszyć dorosłemu dziecku na długich spacerach. Postawa wobec obcych jest nieufna, w razie potrzeby pies stosuje taktykę obronną. Rasę wyróżnia powściągliwy temperament i szlachetność, Langhaara trzeba sprowokować długo i mocno do ataku. Dorosłe, dojrzałe płciowo samce mogą przejawiać dominującą agresję, ale ich twarde usposobienie nie ma nawet porównania z wściekłą Drathaar.

Ważny! Po teoretycznym zapoznaniu się z policją wielu potencjalnych właścicieli dochodzi do wniosku, że psy te mają skłonność do ucieczek. Jest w tym trochę prawdy, ale formułowanie problemu jako skłonności jest zasadniczo błędne. Na polowaniu psy chodzą kilometry, nawet nie myśląc o zeskoczeniu z miejsca i ucieczce. W mieście mogą być dwa powody - wady edukacji i brak rekompensaty za naturalne potrzeby (obciążenia).

Langhaary są bardzo łatwe do wyszkolenia, pod warunkiem, że podchodzą do nich prawidłowo. Przed treningiem pies powinien mieć ujście energii (zabawy). Ważną rolę odgrywa wzajemne zrozumienie między trenerem a psem. Jeśli zwierzę jest kupowane na polowanie, ważne jest śledzenie jego rodowodu, ponieważ wiele psów rasowych „migrowało” do klasy wystawowej.

Konserwacja i pielęgnacja

Langhaar można trzymać w mieszkaniu lub wolierze. W przypadku trzymania na świeżym powietrzu konieczne jest posiadanie ciepłej budy i półzamkniętej woliery, aby pies mógł schronić się przed zimnem i opadami atmosferycznymi. Mieszkanie na miejscu nie przemawia za długimi spacerami i zabawami. Wyżeł niemiecki długowłosy jest dobry w psich sportach, które z powodzeniem można wykorzystać do zaspokojenia instynktownych potrzeb.

Opuszczanie polega na czesaniu sierści codziennie w okresie linienia, w pozostałych okresach 2-3 razy w tygodniu. W okresie kwitnienia traw, zwłaszcza podczas chodzenia po wysokiej roślinności, w wełnie pozostają wytrwałe nasiona, dosłownie na naszych oczach przekształcając się w sploty. Do rozczesywania potrzebny jest slicker lub furminator, grzebień z długimi zębami, szczoteczka do masażu i obcinacz do kołnierzyków. Kąpiel odbywa się w zależności od pory roku lub przy silnym zabrudzeniu. Nie zaleca się kąpieli psa w zimnych porach roku, pływanie w stawie nie jest zabronione, ale nie zaleca się celowego zwilżania podszerstka.

Oczy są badane pod kątem wydzieliny lub podrażnienia błon śluzowych. Jeśli zauważysz zmętnienie lub inne nietypowe objawy, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Uszy wymagają więcej pielęgnacji i regularnego czyszczenia. Aby usunąć płytkę nazębną, musisz kupić specjalny antybakteryjny środek do czyszczenia psów. Zęby zwykle nie sprawiają problemów, uważaj na płytkę nazębną i usuwaj kamień nazębny w odpowiednim czasie, to wszystko. Paznokcie ściera się naturalnie, w razie potrzeby przycina gilotyną.

Langhaar nie jest podatny na alergie ani inne problemy trawienne. Zwierzę może żyć pełnią życia, jedząc zarówno żywność naturalną, jak i przemysłową. Jak pokazuje praktyka, psy pracujące są utrzymywane w stanie „suszenia”, co jest wygodne w warunkach łowieckich. Ulubieni towarzysze, pozytywnie oceniający owsiankę mięsną (mięso / zboża / warzywa) i surowe produkty. Warto pamiętać, że naturalna dieta wymaga uzupełnienia witamin i kompleksów mineralnych..

Zdrowie

W przeciwieństwie do „braci” Langhaar jest podatny na niewielką liczbę chorób. Jednak wyklucz typowe pliki Kurtskhaarov choroba jest niemożliwa. Langhaar jest aktywny i ma przestronną klatkę piersiową, co stwarza ryzyko skrętu. Dysplazja stawu biodrowego jest dość powszechna wśród wszystkich ras usługowych. Zaćma i zaburzenia powiek (wywinięcie, skręt), typowe dla prawie wszystkich ras gliniarzy.

Jeśli chodzi o choroby wąskich ras, musisz podkreślić:

• Hepatopatia - niewydolność wątroby. Pomimo wielkiego postępu w medycynie weterynaryjnej, niewydolność wątroby nie jest w pełni poznana. Najczęściej leczenie polega na leczeniu wspomagającym i łagodzeniu jawnych objawów..
• Zapalenie jelit - złożona patologia, której towarzyszy rozrzedzenie lub zapalenie jelita grubego i cienkiego. Leczenie zależy od przyczyny. Ponieważ Langhaary nie są podatne na alergie (najczęstsza przyczyna), diagnoza jest raczej trudna.
• Zapalenie torebki stawowej - tworzenie się stożków lub kropelek w wyniku wycieku płynu do przestrzeni śródmiąższowej. Choroba może w ogóle nie przeszkadzać psu, ale czasami towarzyszy jej zespół bólowy. Leczenie uzależnione jest od stopnia zaawansowania i głębokości zmiany, najczęściej sprowadza się do zabiegów miejscowych i terapii wspomagającej.

Zdjęcia