Otyłość u psów: przyczyny i metody radzenia sobie z otyłością

Od tego czasu, jako że zwierzęta domowe stały się nie tylko pomocnikami, ale także członkami rodziny, dotknęły je problemy ludzkości: palenie, niska aktywność i oczywiście otyłość. Według statystyk około 40% czworonożnych zwierząt domowych cierpi na tę dolegliwość! A najbardziej oczywiste rozwiązanie - dieta psa otyłego - nie zawsze prowadzi do pożądanego rezultatu. Jak pomóc zwierzęciu schudnąć?

Każdy pies, nawet nieaktywna rasa, jest piękny i doskonały w ruchu. Nawet pulchny mops, o ile jest w dobrej kondycji, podziwia zwinność skoku i zwrotność biegu. Gdy objawy otyłości u psów dają o sobie znać, nie sposób patrzeć na zwierzaka bez współczucia: narastająca duszność, kaczkowy chód, obwisły brzuch, „kurze udka” i „hipopotamia”. To już nie jest dziecko natury, ale niefortunna ofiara ludzkiej nieodpowiedzialności lub „nadmiernej miłości”, wyrażającej się w systematycznym przekarmianiu.

Właściciel musi być nie tylko kochający, ale także odpowiedzialny. A osoba odpowiedzialna nie będzie patrzeć na umierające zdrowie zwierzaka. Otyłość u psów nie powinna być usprawiedliwiona tym, że „patrząc w te smutne, błagalne oczy, nie mogę się powstrzymać od potraktowania swojej radości kolejnym kawałkiem kiełbasy”. Osoba z nadwagą jest świadoma problemu i świadomie podejmuje ryzyko, nie podejmując żadnych działań. Pies jest istotą zniewoloną, wybór dokonuje właściciel.

Poinformuj dziś swoją rodzinę, że świadomą decyzją zawetujesz wszystkie słodycze, mąkę, kiełbaski i inne materiały ze stołu. Zastąp cukierki owocami i warzywami, ciasta chudymi ciasteczkami dla niemowląt, a kiełbaski specjalnymi przysmakami dla psów.

Krótko mówiąc, otyłość u psa to skrócenie średniej długości życia. Jaką formę przybierze, nie zgadniesz: problemy z wątrobą i nerkami, choroby serca, słaba odporność, bóle stawów, zaburzenia hormonalne, choroby skóry, cukrzyca, ślepota i tak dalej, prawie w nieskończoność.

Rasy najbardziej podatne na otyłość to wszystkie molosy, pekińczyki i mopsy, cockery, jamniki, labradory, lapdogi, muszelki i collie, beagle i bassety. Właściciele przedstawicieli tych ras powinni starannie dobrać menu i upewnić się, że smakosz nie przejada się.

Ponadto sama nadwaga jest niebezpieczna, ponieważ nawet łagodna otyłość prowadzi do jeszcze większej otyłości. A leczenie otyłości u psów, gdy przebiegły człowiek nie ma już tylko nadwagi, ale przypomina stolik nocny z krzywymi nogami lub kolobok z nogami, to długie i nerwowe ćwiczenie. Dlatego nie możesz popadać w skrajności: jeśli zauważysz dodatkowe fałdy i wyrazistą krągłość - natychmiast podejmij działanie.

Zanim drastycznie zmienisz dietę, musisz odwiedzić weterynarza. Oczywiście banalne przekarmienie i niezrównoważone menu są głównymi pomocnikami choroby. Ale karma dla psów na otyłość nie zawsze jest skuteczna. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę wiek zwierzaka i stopień jego aktywności. Zdanie testów nie zaszkodzi: choroby tarczycy, nadnerczy i przewodu pokarmowego, zaburzenia hormonalne, przewlekły stres trzeba leczyć lekami. W przypadku ukrytej choroby sama dieta nie pomoże, a czasem nawet zaszkodzi.

Jeśli zwierzę jest chore, a nie tylko wyrwane z duszy szerokiego pana, weterynarz przepisuje dietę dla psów z otyłością. Jak wspomniano powyżej, skuteczność zmiany diety będzie wystarczająca tylko wtedy, gdy choroba przewlekła zostanie opanowana. W przypadkach, gdy nadwaga jest wynikiem przekarmienia, możesz spróbować samodzielnie pomóc swojemu pupilowi..

Żywienie naturalne: chude białe ryby, cielęcina, białe mięso drobiowe, warzywa i owoce, zboża, produkty mleczne. Oczywiście żadnych smakołyków ze stołu, kiełbasek i słodyczy smażonych, skrobiowych i słonych. Porcję należy zmniejszać stopniowo: z całkowitej ilości produktów usuwamy 10% i całą objętość dzielimy na trzy (otyłość u dużego psa) lub cztery (decorashki) przyjęcia. Jeśli karmisz swojego zwierzaka raz lub dwa razy dziennie, napełniając miskę po brzegi, walka z chorobą potrwa dłużej niż rok. Aby zmniejszona ilość mięsa i ryb nie powodowała niedoboru makro- i mikroelementów, do pożywienia należy dodawać mączkę kostną (lub gotowe suplementy mineralne) oraz witaminy.

Jeśli zwierzę osiągnęło wiek, preferowane jest jednorazowe karmienie. Nierozsądne jest obciążanie układu pokarmowego starzejącego się psa od rana do wieczora. W tym przypadku mięso / ryby podaje się wieczorem (dwie godziny przed ostatnim spacerem na dziś lub dwie godziny później), a rano osłabiają apetyt chudymi płatkami zbożowymi, jajkami z twarogiem, warzywami.

Gotowe pokarmy: Istnieją dwa rodzaje suchej lub puszkowanej karmy dla psów otyłych. Niektóre karmy po prostu dodają mniej mięsa, osiągając wymaganą objętość dzięki zbożom, miazdze warzywnej i mączce kostnej. Są to puste, mało przydatne pasze, zwykle klasa ekonomiczna. Dobra karma dietetyczna zawiera mięso (ryby) w wystarczających ilościach, ale jest przygotowywana w specjalny sposób: białka i tłuszcze są częściowo przetwarzane, dzięki czemu organizm psa szybko wchłonie przydatne substancje. A łatwo przyswajalne składniki po prostu nie mają czasu na odkładanie się w postaci tłuszczu..

I tutaj musisz być bardzo ostrożny. Przede wszystkim otyłość u psów obciąża serce i stawy. Nie możesz bezmyślnie gonić swojego zwierzaka po domu, mając nadzieję, że w ten sposób przywrócisz grubasowi kształt. Taka gwałtowna zmiana w działaniu może prowadzić do najbardziej smutnych konsekwencji, aż do śmierci. Najpierw musisz wydłużyć czas wędrówki o półtora do dwóch razy. Po kilku miesiącach, gdy serce przyzwyczai się do tego tempa, można rozpocząć ćwiczenia od spokojnego biegu i grać „przynieść piłkę” do pełnoprawnych ćwiczeń z pokonywaniem przeszkód i bieganiem „na pełnych obrotach”. Nie leń się wstawać pół godziny wcześniej, bo takie spacery są przydatne nie tylko dla psa, ale także dla właściciela.

Idealnie byłoby, gdyby dieta odchudzająca psa i harmonogram zwiększania aktywności były prerogatywą lekarza weterynarii. Najlepszą opcją jest znalezienie kompetentnego specjalisty, który zwiększy stopień aktywności i dostosuje menu, kontrolując wagę i kondycję zwierzaka. To nie jest jednorazowa wizyta, ale ścisła współpraca trwająca około roku. Drogie, ale czy zdrowie lojalnego przyjaciela nie jest tego warte??

Udostępnij w sieciach społecznościowych: