Gruczolak gruczołów wątrobowych u psów

Gruczolak gruczołów wątrobowych u psów jest łagodnym nowotworem tkanek miąższowych charakterystycznym dla osobników dojrzałych. Rośnie powoli, znacznie zwiększa swoją objętość, a nieleczony może pojawić się na nim owrzodzenie. Zwracając w odpowiednim czasie uwagę na niepokojące objawy i zwracając się o pomoc do kliniki weterynaryjnej, właściciel uratuje zwierzaka przed bolesnymi odczuciami i dyskomfortem, a także zapobiegnie złośliwemu zwyrodnieniu guza.

Gruczoły wątrobowe i ich funkcje

Gruczoły wątrobowe to sparowane formacje o kształcie gruszki, o wielkości od 10 do 50 mm, w zależności od rasy. Są umiejscowione symetrycznie po obu stronach odbytu w tkance okołoanalnej, a ich przewody wydalnicze otwierają się do jamy odbytniczej poniżej zwieracza odbytu. Komórki gruczołów wątrobowych przypominają strukturą hepatocyty tworzące tkankę wątroby.

Funkcją narządu jest syntetyzowanie sekretu, który ma specyficzny zapach i służy jako rodzaj środka komunikacji, gdy zwierzęta komunikują się w ramach swojego gatunku. Ten zapach jest indywidualny dla każdego psa. Z jego pomocą zwierzak wyznacza granice swojego terytorium, odstrasza wrogów, a także przyciąga osoby przeciwnej płci.

Wydzielanie sekretu do środowiska zewnętrznego następuje wraz z kałem. Zwykle gruczoły są całkowicie opróżniane podczas każdego ruchu jelit. Dzięki temu nie dochodzi do zastoju ich zawartości, rozciągania ścian i stanów zapalnych..

Co to jest gruczolak wątrobowy u psów

Nowotwór ten składa się z guzków tkanki gruczołowej o twardej konsystencji i różnej wielkości, charakteryzujących się powolnym wzrostem i zdolnością do owrzodzenia. Wizualnie może wyglądać jak pojedynczy guz zlokalizowany w pobliżu odbytu, na ogonie lub w napletku, a także mieć wygląd rozproszonego pierścienia wokół odbytu.

Ważny! Gruczolak gruczołów wątrobowych nie daje przerzutów, a po jego usunięciu w pojedynczych przypadkach odnotowuje się nawroty.

Przyczyny gruczolaka u psów

Jeśli nie nastąpi terminowa ewakuacja wydzieliny, wówczas proces rozkładu rozpoczyna się w gruczołach, wywołując szybki rozwój patogennej mikroflory. Prowadzi to do zapalenia i nieprawidłowej proliferacji tkanki gruczołowej..

Przyczyny rozwoju gruczolaka u psów to:

• czynnik dziedziczny;
• uraz;
• otyłość;
• niewystarczające ćwiczenia;
• częsty zaparcie;
• nadmierna aktywność seksualna;
• zaburzenia hormonalne.

W celu skutecznego leczenia konieczne jest wykrycie prowokujących oznak początku choroby i ich wyeliminowanie..

Objawy i pierwsze oznaki choroby

Powolny wzrost guza nie pozwala zauważyć rozwoju procesu we wczesnych stadiach powstawania. Ale wraz ze wzrostem objętości pojawiają się objawy i pierwsze oznaki choroby..

Zwierzę staje się niespokojne, zwraca większą uwagę na okolice odbytu, wyrażające się lizaniem, gryzieniem, ocieraniem się o ściółkę lub otaczające przedmioty.

Uwaga! Niektórzy właściciele zwracają uwagę na to, że posłuszne zwierzę przestaje wykonywać polecenie „Siad!” lub siada przez długi czas, zanim przyjmie wygodną pozycję.

Szczególnie niepokojący dla psa jest akt defekacji. Podczas popędu może wykazywać agresję, panikę lub apatię..

Objawy kliniczne gruczolaka gruczołów wątrobowych to:

• obrzęk okolicy odbytu, dobrze wyczuwalny przy badaniu palpacyjnym;
• łysienie w miejscu nowotworów;
• ograniczona natura guza;
• obrzęk i przekrwienie wokół nowotworu;
• bolesność i napięcie w dotkniętym obszarze.

W przypadku infekcji gruczolaka dochodzi do wzrostu ogólnej temperatury ciała, spadku lub utraty apetytu, letargu i braku aktywności. Przetoki powstają w środku guza, z którego uwalnia się surowiczo-ropny wysięk.

Metody diagnostyczne

Główne metody diagnozowania gruczolaka gruczołów wątrobowych obejmują badanie i badanie palpacyjne.

Podczas badania palpacyjnego odnotowuje się obecność uformowanej torebki nowotworu i jej ruchliwość pod skórą.

Głównym celem badania jest wykluczenie złośliwego charakteru guza. W tym celu sonduje się regionalne węzły chłonne, wykonuje się biopsję narządu, a następnie badanie histologiczne, a także biochemiczne badanie krwi.

Ważny! Przy rozproszonym charakterze wzrostu niemożliwe jest postawienie diagnozy tylko na podstawie badania, bez dodatkowych badań klinicznych i laboratoryjnych..

Schemat leczenia i leki

Wszystkie leki i schemat leczenia gruczolaka gruczołów wątrobowych powinny być wybrane przez lekarza weterynarii.

Aby uniknąć interwencji chirurgicznej, na początkowym etapie lekarz może zaproponować wprowadzenie ogólnoustrojowych preparatów estrogenowych, które sprzyjają regresji guza. Jednak ta metoda nie jest szeroko stosowana, ponieważ hamuje czynność szpiku kostnego i ma niską skuteczność..

Gdy nowotwór jest zakażony, koniecznie przepisuje się kurację antybiotykową, która obejmuje stosowanie amoksycyliny z metronidazolem. Takie połączenie zwiększa skuteczność zabiegu i przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek.. Minimalny cykl leczenia to 10 do 12 dni z codziennymi zastrzykami leków. Jednak czas jego trwania może zostać zmieniony przez lekarza prowadzącego..

Przez cały okres kuracji zwierzęciu należy zapewnić spokój, brak czynników stresogennych i aktywność fizyczną. Odżywianie powinno być delikatne, ale zapewniające powstawanie wystarczającej ilości kału.

Zabiegi chirurgiczne

Jeśli leczenie zachowawcze nie przyniosło pożądanych rezultatów, stosuje się chirurgiczne metody leczenia.

• Usunięcie guzów. Ta operacja jest możliwa tylko we wczesnych stadiach rozwoju patologii i przy braku stanu zapalnego..
• Usunięcie tkanki nowotworowej wraz z gruczołami wątrobowymi.
• Kastracja zwierzęcia, co prowadzi do samoistnej regresji guza przy braku hormonów płciowych.

Ważny! Kastracja jest również zalecana, jeśli niemożliwe jest wycięcie zajętego gruczołu z powodu nadmiernej bliskości zwieracza odbytu.

Zapobieganie chorobom

Lekarze weterynarii uważają kastrację za główną metodę zapobiegania chorobom. Jeśli zwierzę jest wykorzystywane w hodowli, wymaga regularnych badań profilaktycznych, które pozwalają zidentyfikować patologię na początkowym etapie formacji.

Pośrednie środki zapobiegawcze obejmują:

• dobre odżywianie z wystarczającą zawartością błonnika, który poprawia motorykę jelit i zapobiega zaparciom;
• unikanie otyłość;
• optymalny poziom aktywności fizycznej zgodny z rasą i stanem fizjologicznym zwierzęcia;
• terminowe leczenie choroba zakaźna;
• higiena okolicy odbytu.

Wraz z terminowym rozpoczęciem leczenia gruczolaka ustala się korzystne rokowanie. Jednak w ciężkich przypadkach, z zaawansowaną postacią choroby, podaje się ostrożne rokowanie, ponieważ ryzyko nawrotu wzrasta do 65%.