Choroby skóry u psów: rodzaje, objawy, leczenie

Choroby skóry psów - rozległa grupa schorzeń różnego rodzaju.

Patologie skóry obserwuje się u psów różnych ras i grup wiekowych. Każda choroba ma swoje przyczyny, objawy i leczenie. Rozważ główne rodzaje chorób skóry, które najczęściej diagnozuje się u psów, ich objawy i leczenie..

Rodzaje chorób skóry u psów: informacje ogólne

Choroby skóry psów to częsty problem, z którym może się zmierzyć każdy hodowca. Patologie, problemy ze skórą pojawiają się z różnych powodów. Pasożyty zewnętrzne, czynniki środowiskowe, naruszenie zasad żywienia, brak higieny, osłabiona odporność, inne niekorzystne czynniki mogą prowadzić do rozwoju patologii skóry.

Ważny! Skóra i sierść zwierząt to jeden z głównych wskaźników stanu zdrowia i ogólnego stanu naszych pupili..

Główne przyczyny rozwoju zapalenia skóry, dermatoz, chorób skóry u psa:

• zła, niezrównoważona dieta, naruszenie reżimu, zasady żywienia;
• hipowitaminoza;
• nierównowaga hormonalna;
• zaburzenia psycho-emocjonalne, naprężenie;
• pasożyty zewnętrzne i endopasożyty, inwazje pasożytnicze (pchły, kleszcze, robaki);
• choroby endokrynologiczne, nieprawidłowe działanie przewodu żołądkowo-jelitowego;
• niewłaściwa pielęgnacja, nieprofesjonalna pielęgnacja;
• obniżona odporność, odporność;
• patologie, choroby autoimmunologiczne;
• zmiany związane z wiekiem;
• rany, uszkodzenie integralności skóry, samookaleczenia;
• wirusy, bakterie, pasożyty;
• infekcje grzybowe (grzybice).

Patologie skóry są spowodowane złą jakością produktów higienicznych (szampony, balsamy), częstym myciem, zbyt dokładną pielęgnacją włosów, użyciem brudnych szczotek, grzebieni. Długotrwałe stosowanie leków (hormony, witaminy, immunomodulatory, antybiotyki), rany, zadrapania, przez które przenika patogenna flora, obniżenie funkcji barierowej naskórka są również częstymi przyczynami rozwoju zapalenia skóry, dermatoz, alergii.

Ważny! Niezależnie od przyczyny choroby skóry należy leczyć natychmiast po pojawieniu się pierwszych charakterystycznych objawów. Jeśli choroba stanie się ciężka, może być konieczne przewlekłe, długotrwałe i kosztowne leczenie, aw niektórych przypadkach leczenie podtrzymujące przez całe życie. Ponadto niektóre patologie są niebezpieczne nie tylko dla zdrowia psów, ale także dla ludzi..

Choroby skóry zwierząt mają charakter bakteryjny, pasożytniczy, alergiczny, grzybiczy..

Choroby skóry u psów:

• Zapalenie skóry, dermatozy o różnej etiologii (pchła, kontakt, atopowy, sezonowy).
• Liszaj obrączkowy, microsporia, trichofitoza.
• Świerzb sarkoptyczny (świerzb).
• Demodecosis.
• Alergie o różnej etiologii.
• Pitarosporoza (malassezia).
• Pioderma.
• Łysienie (choroba czarnej skóry);
• Nowotwór skóry.

Psy z fałdami skórnymi (Shar-Pei, Dog niemiecki, mastify, buldogi), proces zapalny często dotyka te części ciała.

• Najpierw pojawia się wysypka pieluszkowa.
• Skóra staje się czerwona, zaczyna łuszczyć się, pokryta drobnymi plamkami.
• Bolesność jest obserwowana przy badaniu palpacyjnym.
• Z ciała wydobywa się nieprzyjemny kwaśny zapach.
• Pies staje się ospały, nieaktywny.
• W ciężkich przypadkach temperatura wzrasta o jeden do dwóch stopni od normy.

Aby zapobiec poważnym powikłaniom i podjąć niezbędne działania na czas, konieczne jest poznanie przyczyn rozwoju i głównych objawów chorób skóry, najczęściej diagnozowanych u naszych mniejszych braci..

Grzybicze choroby skóry psów

Grzybicze zmiany skórne (grzybica skóry) - rozległa grupa chorób skóry wywołanych przez pleśń, drożdżaki-dermatofity (dermatomycetes). Grzyby żyją w małych ilościach na wełnie, w uszach, na ciele zwierząt. Warunkowo patogenne mikroorganizmy wykazują swoją aktywność tylko w obecności korzystnych czynników, które przyczyniają się do ich aktywnego rozwoju i rozmnażania.

Aktywność grzybów chorobotwórczych powoduje spadek potencjału immunologicznego, niekorzystne warunki przetrzymywania, niewłaściwą pielęgnację włosów, inwazje pasożytnicze.

Ważny! Dermatofitozy są najbardziej podatne na szczenięta, młode, dorosłe psy z osłabioną odpornością, osoby cierpiące na przewlekłe patologie i choroby.

Zarodniki grzybów są z natury wszechobecne. Mogą znajdować się na roślinach, trawie, powierzchni gleby, wodzie, a także na butach, ubraniach właściciela, artykułach gospodarstwa domowego. W sprzyjających warunkach pozostają aktywne przez 20-25 miesięcy. Korzystne warunki ich rozwoju i rozmnażania - środowiska wilgotne.

Główną drogą zakażenia grzybicami jest kontakt. Zarodniki są łatwo przenoszone od zakażonego zdrowego osobnika. Infekcja może nastąpić nie tylko przez bliski kontakt, ale także przy użyciu amunicji, środków higienicznych, zaszczepionych zarodnikami. Pies może pić wodę z kałuży lub jeść na ulicy lub w domu jedzenie, które zawiera zarodniki patogennych pasożytów.

Najczęściej psy cierpią na grzybicę, trichofitozę, mikrosporię. Każda choroba powoduje określony rodzaj patogennego grzyba.

Liszaj obrączkowy

Grzybica u psów to grzybica wywoływana przez grzyby dermatofitowe z rodzaju Trichophyton, które atakują mieszek włosowy i skórę. Infekcja grzybicza występuje głównie przez kontakt lub w gospodarstwie domowym.

Ważny! Grzybica to wysoce zaraźliwa, szybko rozprzestrzeniająca się choroba grzybicza. Odnosi się do zoantropozoonoz. Przenoszone ze zwierząt na ludzi. Zarodniki grzybów są dość odporne na czynniki zewnętrzne, niektóre rodzaje środków dezynfekujących i długo zachowują zdolność zakażania.

Pies ze stabilną obroną immunologiczną może uniknąć infekcji porostami. Dlatego grupa ryzyka obejmuje:

• osłabiony chorobami, infekcjami psa;
• szczenięta z niedojrzałą odpornością;
• zwierzęta, u których zdiagnozowano przewlekłe patologie, choroby zapalne;
• rasy miniaturowych, karłowatych psów, ponieważ grzyb bardzo szybko rozprzestrzenia się po całej powierzchni ciała.

Objawy

Nasilenie i intensywność manifestacji objawów zależy od wieku, fizjologicznych, indywidualnych wskaźników, stadium, nasilenia choroby. Czas trwania okresu inkubacji wynosi od 10 dni do miesiąca lub dłużej.

• Na początku choroby choroba może przebiegać bez swędzenia..
• Na niewielkich obszarach ciała pojawiają się drobne wysypki i łupież.
• Skóra jest zaogniona, łuszcząca się, szorstka.
• Obszar tego miejsca zwiększa się wraz z postępem choroby..
• Stan sierści pogarsza się. Robi się krucha, matowa.

W ogniskach pasożytniczych grzybów wypadają włosy, co prowadzi do powstania bezwłosych obszarów o zaokrąglonym kształcie, które mają wyraźnie określone granice, szarawy odcień. Odnosi się wrażenie, że włosy w ogniskach zmian grzybiczych są krótko obcięte. Najczęściej dotknięte obszary są zlokalizowane na twarzy, u nasady uszu, na łapach, w pobliżu ogona.

Po chwili pojawiają się suche skórki w kolorze brązowym lub ciemnoczerwonym. Jeśli zostaną oderwane, wydziela się ropa, która ma nieprzyjemny zapach. Obszar uszkodzenia stale się powiększa. Małe zmiany zlewają się i tworzą duże, bezwłose, zaognione plamy na ciele psa. Od tego momentu choroba zmienia się w zaniedbaną formę..

Pies odczuwa niepokój, swędzenie, nieustannie liże dotknięte obszary. Niewielki wzrost temperatury jest możliwy ze względu na stan zapalny rozwijający się w powierzchownych warstwach skóry właściwej. Zmniejsza się apetyt, spada aktywność. Pies szybko się męczy, odmawia zabaw na świeżym powietrzu, słabo reaguje na bodźce.

Diagnostyka

Leczenie grzybicy, podobnie jak innych grzybic skóry, należy rozpocząć na wczesnym etapie ich rozwoju. Leki, metody terapii zostaną przepisane przez lekarza weterynarii prowadzącego na podstawie wyników diagnozy.

Podczas diagnozy brane są pod uwagę dane historyczne, objawy kliniczne:

• Do badań laboratoryjnych pobiera się zeskrobiny skóry, wełnę z uszkodzonych obszarów.
• Używają specjalnych testów, uprawiają bakterie.
• Dokładna diagnoza zostaje postawiona po ekspozycji na lampę Wooda. Dotknięte obszary, jeśli pies ma porosty, są podświetlone na jasnozielono.

Leczenie porostów u psów

Leczenie liszaja obrączkowego opiera się na stosowaniu określonych, objawowych leków do użytku ogólnego i miejscowego.

• Leczenie dotkniętych obszarów odbywa się za pomocą maści przeciwgrzybiczych, żeli (Fungina, Mikonazol, Klotrimazol), sprayów, środków antyseptycznych, roztworów przeciwzapalnych.
• Dodatkowo pies jest kąpany przeciwpasożytniczymi, grzybobójczymi szamponami (Keto plus).
• Przed obróbką skóry włosy są przycinane wokół dotkniętego obszaru. Usuń strupy, strupy za pomocą środków antyseptycznych w roztworach. Możesz użyć ciepłej wody z mydłem, nadtlenku wodoru.

• Jeśli łysienie dotyczy dużych obszarów ciała, do podawania doustnego przepisuje się intrakonazol, flukonazol, gryzofulwinę i inne preparaty w postaci tabletek. Dawkowanie, częstotliwość podawania, czas trwania kuracji ustala lekarz weterynarii.
• Zwrócono uwagę na wzmocnienie układu odpornościowego witaminami, kompleksami mineralnymi, suplementami (Ribotan, Immunofan, Vetom-1), eliminację objawów wtórnych chorób towarzyszących.

Domowe środki zaradcze

Jeśli chodzi o metody medycyny alternatywnej stosowane w domu (smoła brzozowa, preparaty zawierające siarkę, wywary ziołowe), to stosowane są wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, jako uzupełnienie terapii podstawowej.

Zapamiętaj! Środki ludowe dają dobre wyniki tylko w początkowych stadiach rozwoju choroby skóry. Najlepiej stosować je w celach profilaktycznych..

Konieczne jest dokładne oczyszczenie domu, dezynfekcja misek, amunicji, środków higienicznych. Wełna z dotkniętych obszarów jest spalona. W przypadku ciężkiej infekcji lepiej wymienić ściółkę, zabawki, szczotki, miski na nowe.

Trichofitoza, mikrosporia

Objawy trichofitozy, mikrosporii u psów są prawie takie same jak u grzybicy. Jedyna różnica dotyczy charakteru i kształtu zmian. Z mikrosporiami, owalnymi bezwłosymi obszarami.

Ważny! Trichofitoza jest przenoszona na ludzi od chorego zwierzęcia, mikroporia nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Objawy

• W ciężkich postaciach choroby patogenne grzyby atakują nie tylko wełnę, ale także skórę poduszek łap, łożysko okołokalne.
• Pies ma trudności z chodzeniem ze względu na objaw bólu, który powoduje stan zapalny.
• Pies szybko się męczy po krótkiej aktywności, kuleje, bardzo przygnębiony.

Leczenie

• W leczeniu stosuje się kompleksowe leki grzybobójcze, szampony przeciwgrzybicze (Nizoral, Dermazole).
• Przepisuj leki objawowe (przeciwhistaminowe, przeciwzapalne, hormony), witaminy, a także leki przyspieszające regenerację uszkodzonych tkanek, stymulujące wzrost włosów.

Alergiczne choroby skóry

Alergie u zwierząt są wywoływane przez różne specyficzne substancje alergizujące. Kurz, pleśń, pyłki, ukąszenia pasożytów zewnętrznych, chemia, chemia gospodarcza, niektóre produkty, leki, czynniki zewnętrzne mogą działać jako alergeny. Obroże przeciw pchłom, preparaty owadobójcze acaro stosowane do pielęgnacji sierści, często wywołują alergie u zwierząt domowych, zwłaszcza u psów o wrażliwej skórze.

Ważny! Alergia - ochronna reakcja organizmu na działanie niekorzystnych czynników, czynników obcych.

Alergie pasożytnicze (pchle zapalenie skóry), atopowe, kontaktowe, urazowe zapalenie skóry są najczęściej obserwowane u psów, w zależności od przyczyny..

Objawy i przejawy alergii

Objawy, oznaki alergii oraz intensywność ich manifestacji zależą od stopnia narażenia na alergen, jego ilości, wieku oraz stanu układu odpornościowego. Z reguły wszystkie alergiczne choroby skóry występują ze swędzeniem. Pies staje się niespokojny, ciągle przeczesuje swędzący obszar. Na ciele pojawiają się rany, zadrapania, zadrapania, drobne krostki, które mogą stać się bramą do przenikania czynników chorobotwórczych, flory chorobotwórczej, dlatego na tle alergii rozwijają się wirusowo-bakteryjne, inne współistniejące wtórne patologie i choroby.

Objawy alergii psa:

• silny świąd, niepokój;
• zły stan sierści;
• zmniejszona aktywność;
• wymioty, nudności;
• niestabilna temperatura;
• osłabienie, senność, depresja;
• bezwłose obszary na ciele.

Jeśli infekcja dostanie się w rany, zadrapania, uszkodzenie skóry, rozwija się ostry ropny stan zapalny, który może wpływać na głębokie warstwy naskórka. Temperatura ciała wzrasta, z oczu, nosa wydziela się surowiczy wysięk śluzowy. Zwierzę staje się ospałe, apatyczne, przygnębione.

Alergie pokarmowe praca przewodu pokarmowego jest zakłócona. Biegunka, po której następuje zaparcie. Pies odmawia jedzenia, oferuje smakołyki, traci na wadze, wygląda na bardzo słabego, wychudzonego. Sierść matowieje, traci połysk, wypada w strzępach.

W przypadku atopowego zapalenia skóry następuje stan zapalny mieszków włosowych. Na ciele pojawia się wiele łysych plam z grubą, zaczerwienioną, łuszczącą się skórą. Zapalenie rozwija się wystarczająco szybko, co sygnalizowane jest pojawieniem się małych pęcherzyków, pęcherzy wypełnionych mętnym wysiękiem. Proces zapalny może dotyczyć wszystkich warstw naskórka, co znacząco wpłynie na stan psa.

Alergie zaburzają funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, hormonalnego, nerwowego i oddechowego. Obserwuje się skurcze, skurcze mięśni, gorączkę, duszność, częste ataki suchego kaszlu, arytmię. W ciężkich przypadkach, z powodu silnego narażenia na alergen, może wystąpić wstrząs anafilaktyczny.

Leczenie alergii u psów

Pierwszym krokiem jest wyeliminowanie głównego źródła alergii, stworzenie sprzyjających warunków dla pupila i odpowiedniej pielęgnacji..

Leczenie polega na:

• Stosowanie leków przeciwhistaminowych (Tavegil, Suprastin, difenhydramina), maści, kremów, żeli łagodzących stany zapalne, przyspieszających regenerację tkanek, blokujących reakcje alergiczne.
• Zalecane są roztwory antyseptyczne, środki homeopatyczne.
• Weterynarz przepisuje zwierzęciu również środki wzmacniające ogólne, objawowe, witaminy (Zoovit, Kanvit, Balance)

W przypadku alergii pokarmowej dostosowywana jest dieta, zalecana jest dieta lecznicza, specjalne gotowe pasze lecznicze i profilaktyczne. Terapię można uzupełnić środkami ludowymi, które zostaną przepisane przez lekarza weterynarii. Niektóre psy ze względu na rasę, predyspozycje genetyczne są podatne na alergie, dlatego przepisuje się im dożywotnie terapię podtrzymującą. Właściciele powinni przestrzegać wszystkich instrukcji i zaleceń lekarza weterynarii, aby uniknąć ataków alergicznych i objawów u ukochanego zwierzaka.

Zapalenie skóry u psów

Zapalenie skóry to kolejna grupa chorób powszechnie diagnozowanych u psów. Objawia się stanem zapalnym skóry, uszkodzeniem mieszków włosowych.

Warunkowa klasyfikacja zapalenia skóry:

• Pasożytniczy. Patologiczna reakcja występuje na ukąszenia owadów na zewnątrz.
• Traumatyczny. Patologia skóry rozwija się w wyniku urazu, naruszenia integralności skóry właściwej z powodu mechanicznego wpływu na skórę właściwą.
• Uczulony. Przyczyną choroby jest działanie na organizm, skórę substancji alergizujących o różnym charakterze i nasileniu.
• Zapalny. Może rozwijać się na tle chorób wirusowych i bakteryjnych, przewlekłych patologii.
• Sezonowy. Najczęściej objawia się latem. Choroba zaczyna się nagle i postępuje bardzo szybko. Ciało zwierzęcia jest stopniowo pokrywane ropniami, krwawiącymi ranami, które, jeśli nie zostaną rozpoczęte, zostają zakażone patogenną florą.

Zapalenie skóry objawia się pojawieniem się ognisk zapalnych na ciele.. Na skórze zwierzaka widać czerwone małe bąbelki wypełnione płynem, ropnie, długie, nie gojące się rany. Krosty, małe fioletowe pęcherze pojawiają się na ustach, brodzie, pachwinie i brzuchu psa. W miarę postępu zapalenia skóry na ciele psa pojawiają się duże obszary zmian, bezwłose obszary zapalne. Pies swędzi, zespół bólowy. Stan zapalny obejmuje wszystkie warstwy skóry i stopniowo rozprzestrzenia się w głębokie obszary naskórka.

Ważny! W przypadku zapalenia skóry o dowolnej etiologii bariera, inne funkcje naskórka są zakłócone, co może powodować rozwój zaburzeń ogólnoustrojowych.

Leczenie zapalenia skóry zależy przede wszystkim od pierwotnej przyczyny, charakteru i ciężkości choroby.

• Zastosuj środki bakteriobójcze, antyseptyczne, przeciwhistaminowe.
• Dotknięte obszary są leczone środkami przeciwzapalnymi do leczenia zewnętrznego.
• W ciężkich przypadkach zalecany jest kurs antybiotykoterapii.

Pasożytnicze choroby skóry u psów

Ta grupa chorób skóry jest wywoływana przez pasożyty zewnętrzne, które żyją na ciele zwierząt, żywią się krwią, komórkami nabłonka, zrogowaciałymi komórkami skóry właściwej.

Ważny! Kleszcze, pchły, heyletiella, wszy i inne ektopasożyty wysysające krew nie tylko wywołują choroby skóry, ale także przenoszą niebezpieczne wirusy i bakterie.

Objawy chorób pasożytniczych skóry właściwej u psów:

• silne swędzenie, niespokojne zachowanie;
• mała czerwona wysypka;
• foki na skórze;
• zadrapania, zadrapania, rany, ropiejące języki, które goją się przez długi czas;
• zmniejszona aktywność;
• łupież, strupy, suche strupy na ciele;
• alergia.

Objawy rozwijają się stopniowo; jeśli pies ma silny układ odpornościowy, objawy choroby mogą nie być od razu widoczne. Pchle zapalenie skóry, świerzb skórny i nużyca są najczęściej diagnozowane u psów..

Pchły zapalenie skóry

Gdy na zwierzaka wpływają pasożyty zewnętrzne, można je zobaczyć na ciele gołym okiem. Pchły zlokalizowane głównie w zadzie, kłębie, mostku, brzuchu, nogach. Ślina pcheł zawiera białko alergenowe, które wywołuje rozwój alergii, procesy zapalne.

Miejsca ukąszenia są spuchnięte. Pojawiają się małe pęcherze, ropnie, czerwona wysypka, łupież. Pies swędzi, wykazuje niepokój, drapie, gryzie skórę. Sierść blaknie i staje się krucha. W rany dostaje się infekcja, która może wywołać piodermię, ropnie, ropne zapalenie głębokich warstw skóry właściwej. Przy silnej infestacji włosy wypadają.

Demodektyczny świerzb i świerzb skórny: objawy, leczenie

Demodecosis (świerzb czerwony) to choroba skóry wywoływana przez nużeńca nużeńskiego. Tworząc duże kolonie, pasożyty żywią się tkanką podskórną, cząstkami skóry. Choroba najczęściej objawia się u zwierząt wiosną i latem..

Płynie w postaci krostkowej lub ropnej

• Na początku choroby na łapach, pysku psa pojawiają się małe zaokrąglone zmiany.
• Skóra jest zgrubiała, przekrwiona.
• Pies swędzi.
• Na ciele widoczne są małe czerwone pęcherze zawierające cuchnącą zawartość.
• W miejscach uszkodzeń włosy sklejają się, wypadają.
• W miarę postępu choroby ciało zwierzęcia pokrywa się dużymi, objętymi stanem zapalnym, bezwłosymi obszarami..
• Zwierzęta stają się ospałe, niechętne do kontaktu, odmawiają jedzenia, tracą na wadze.
• Temperatura ciała jest niestabilna i może spaść o jeden do dwóch stopni.

Świerzbowiec to wysoce zaraźliwa, szybko postępująca choroba skóry, wywoływana przez mikroskopijne roztocza z rodziny Sarcoptidale (Sarcoptes canis). Pasożyty żyją i aktywnie rozmnażają się w naskórkowej warstwie skóry. Ulubione miejsca lokalizacji kleszczy: pysk, okolice uszu, stawy kończyn, plecy.

Świerzbowiec rozpoznawany jest u psów w różnych grupach wiekowych i rasach. Choroba postępuje szybko. Źródło infekcji - osoby ze świerzbem skórnym.

• Na początku choroby na ciele pojawiają się czerwone plamy na głowie, łapach, plecach, zadzie..
• Pojawia się silne swędzenie.
• Na całym ciele pojawiają się bezwłose plamy.
• Skóra w dotkniętym obszarze grubsza, łuszczy się, pęka.
• Widoczne są grudki, strupy, łuski.
• Z ciała wydobywa się nieprzyjemny kwaśny zapach.

Leczenie

• W leczeniu pasożytniczych chorób skóry stosuje się środki acaro-owadobójcze w sprayach, szamponach, kroplach (Advocate, Dermatosol, Estrozol, Stronghold, Frontline), antyseptykach, makrolidach.
• Na początku choroby dotknięte obszary są smarowane 4% zawiesiną olejową siarki koloidalnej. Dodatkowo zalecana jest terapia objawowa.

Bakteryjne, wirusowe choroby skóry

Choroby skóry z tej grupy wywoływane są przez różnego rodzaju bakterie, wirusy, najprostsze, riketsje. Na przykład u psów najczęściej obserwuje się infekcje gronkowcowe, paciorkowcowe, pyoderomię..Patogenna flora przenika przez rany, zadrapania iw sprzyjających warunkach aktywnie się rozmnaża, co prowadzi do szybkiego postępu choroby. Pojawia się ostry stan zapalny, który może wpływać na wszystkie warstwy skóry właściwej.

Objawy:

• Stan psa się pogarsza.
• Temperatura wzrasta.
• Zwierzęta stają się nieaktywne, uciskane.
• Na ciele pojawia się wysypka, czerwone plamy, pęcherze, ropnie, czyraki, ropnie, ropne rany, erozja.
• Stan sierści pogarsza się.

Patologiczne zmiany skórne często występują na tle chorób wirusowych i infekcji. Wirusowe choroby skóry obejmują zakażenie wirusem opryszczki, brodawczakowatość, kalcywirozę, wirus ospy.

Leczenie

Leczenie zależy od rodzaju wirusa, rodzaju bakterii, które doprowadziły do ​​rozwoju patologii.

Terapia polega na zastosowaniu:

• Środki przeciwbakteryjne (Cephalen, Tsiprovet, Ksiklav).
• Leki przeciwwirusowe, przeciwzapalne, sulfonamidy.
• Ponadto przepisywane są immunomodulatory, witaminy, a dieta jest dostosowywana.

Piodermia: objawy, leczenie

Piodermia u psów to zapalna choroba skóry. Postępuje w formie powierzchownej lub głębokiej, cięższej. Najbardziej podatne są mastify, buldogi, shar-pei, chihua-hua, bokserki i inne rasy z fałdami skórnymi na ciele.W rasach podatnych na tę chorobę piodermia może wystąpić nie tylko latem, ale także zimą. Choroba charakteryzuje się szybkim postępem i prowadzi do poważnych konsekwencji i powikłań..

Pyoderma prowokuje:

• obniżona odporność;
• niewłaściwa pielęgnacja włosów;
• brak higieny;
• niekorzystny klimat wewnętrzny (wilgoć, ciepło);
• gwałtowna zmiana diety.

Naruszenie integralności skóry właściwej, stres, czynniki hormonalne, nadmiar witamin może również powodować rozwój piodermii u psów.

W sprzyjających warunkach obecność czynników predysponujących, patogennych, oportunistycznych mikroorganizmów żyjących na ciele zwierzęcia zaczyna się aktywnie namnażać. Jeśli są rany, urazy na ciele, mikroorganizmy wnikają w warstwy naskórka, wywołują ropne zapalenie.

Objawy:

• Skóra jest zapalna, nadciśnieniowa, bolesna.
• Pies odczuwa silne swędzenie, samookaleczenie.
• Patogenna flora uszkadza mieszki włosowe.
• Pojawiają się krosty, wrzody, krosty.
• Wełna wypada w miejscach lokalizacji zapalenia.
• Ogólny stan zwierzaka pogarsza się.

Zabieg piodermy przeprowadzany jest wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii.

• W leczeniu stosowane są leki przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, objawowe, antybiotyki w postaci zastrzyków, roztworów, tabletek, aerozoli, balsamów, neutralizujących mikroorganizmów.
• Przepisuj leki przyspieszające procesy regeneracji, leki zwiększające odporność.

Zapobieganie chorobom skóry u psów

Działania profilaktyczne obejmują przestrzeganie zasad utrzymania, systematyczną higienę, zbilansowaną dietę, wzmacnianie potencjału odpornościowego organizmu, przede wszystkim eliminację i unikanie narażenia na negatywne czynniki.

• Przemyśl dietę zwierzęcia, nie zaniedbuj szczepień ochronnych, odrobaczania. Harmonogram szczepień, skuteczne leki przeciwrobacze zostaną wybrane przez lekarza weterynarii.
• Nie zapomnij o regularnych zabiegach wełny środkami owadobójczymi roztoczobójczymi, które pomogą uniknąć rozwoju inwazji pasożytniczej..
• Unikaj kontaktu psa z bezpańskimi, bezpańskimi zwierzętami.
• Po każdym spacerze badaj ciało swojego zwierzaka.
• Jeśli są rany, potraktuj zadrapania środkiem antyseptycznym..

Jeśli pies zachowuje naturalność, uzupełnij dietę w złożone suplementy witaminowo-mineralne. Wprowadzaj do diety zieleninę, sfermentowane przetwory mleczne, zboża, warzywa doprawione olejem roślinnym, owoce, przygotowując posiłki uwzględniaj wiek, rasę, poziom aktywności Twojego pupila. Pierwszeństwo mają produkty z kategorii „premium”, „super-premium”, „extra”.

Biorąc pod uwagę, że choroby skóry postępują szybko i mogą być zakaźne dla człowieka, gdy pojawią się pierwsze charakterystyczne objawy, zabierz psa do kliniki weterynaryjnej na badanie. Niektóre zapalenia skóry można całkowicie wyleczyć dopiero na początku ich rozwoju..