Owczarek niemiecki: chwała nagrodzona za lojalność

Poszukiwanie i aresztowanie sprawcy, poszukiwanie i ratowanie ludzi, ochrona i ochrona ludzi i terenu, poszukiwanie narkotyków, materiałów wybuchowych i broni - opis rasy owczarka niemieckiego jest po prostu niemożliwy do zmieszczenia w jednym artykule. Ludzkość nie jest zobowiązana do żadnej rasy psów, tak jak zawdzięczamy pomysłowi von Stefanitza. Od pierwszej wojny światowej po dziś dzień te psy pozostają najlepszymi i niezastąpionymi uniwersalnymi żołnierzami, lojalnymi i wiernymi do ostatniego tchu..

Różnego rodzaju pasterze służą chłopom i pasterzom w Niemczech od niepamiętnych czasów. Setki farm, rozległe pastwiska i ogromne stada - całe to bogactwo wymagało kontroli i ochrony. Historia rasy owczarek niemiecki jest nierozerwalnie związana z opiekunami owiec. A nazwa grupy psów „Psy pasterskie” mówi sama za siebie - niegdyś tzw. Wszystkie psy należące do pasterzy, pasterzy i hodowców owiec.

Do połowy XIX wieku kilkanaście razy próbowano stworzyć wzorzec rasy owczarka niemieckiego. Wielu pasjonatów marzyło o stworzeniu narodowej rasy, która łączyłaby w sobie najlepsze cechy różnych typów psów pasterskich. Niektóre próby (na przykład „Wirtembergia” i „Turyngia”) zasługiwały na uwagę, inne nie pozostawiły śladu w historii.

Geneza rasy owczarek niemiecki, historia jej powstania to biografia „ojca” rasy Maxa Emila von Stefanitza. Wszystko potoczyło się w tak niesamowity sposób, że zdecydowałaby osoba przesądna - to jest trzymanie, a nie inaczej. Max od dzieciństwa podziwiał i studiował psy pasterskie, pielęgnując marzenie o stworzeniu niezastąpionego kombi. Zrozumiał, że rasa owczarka niemieckiego nie powinna być tylko psem pasterskim, ponieważ odczuwał zbliżanie się stulecia urbanizacji. Dorastał w malowniczej posiadłości otoczonej pastwiskami. Był wojskowym i weterynarzem, ale do rezygnacji został zmuszony z powodu miłości do aktorki, którą w tamtych latach uważano za nie do przyjęcia dla szlachty. W końcu zaprzyjaźnił się z Arthurem Meyerem - najwyższej klasy specjalistą, który zna się na hodowli owiec od podszewki..

Tajemnicą sukcesu było jednak to, że podane przez Stefanitza cechy rasy owczarka niemieckiego stawiają na ostatnim miejscu dobór reproduktorów pod względem parametrów zewnętrznych. Meyer i Stefanitz zwracali szczególną uwagę na walory użytkowe, skrupulatnie szukając złotego środka: pies powinien działać samodzielnie, ale jednocześnie być posłusznym, skierowanym do człowieka. Historia rasy owczarek niemiecki rozpoczęła się od jednego psa i dzięki kolosalnym wysiłkom piśmiennych i wszechstronnie wykształconych przyjaciół młodzieży trwa nadal jako historia światowej sławy i niezastąpionych psów służbowych, zdolnych do wykonywania różnorodnych zadań z takim samym zapałem oddanego czworonożnego przyjaciela.

Związek Właścicieli Owczarków Niemieckich (SV, 1899), założony przez Stefanitza i Meyera, jest nadal największą organizacją monobreed na świecie. Meyer i Stefanitz kierowali pracą SV do końca swoich dni, poświęcając cały swój czas i energię na popularyzację i doskonalenie odważnych, wykonawczych i najmądrzejszych psów pracujących..

Nawet osoba, która jest daleka od kynologii, wie, jak określić rasę owczarka niemieckiego: zwykłym czarno-czerwonym umaszczeniem, piękną głową w kształcie klina i wyrazistym, nieostrym, mocnym pyskiem, trójkątnymi, prostymi uszami i górną linią opadającą do spadzistego zadu..

Chude kości i rozwinięte mięśnie pozwalają na swobodny ruch. Proste przednie kończyny - mocno oprzyj się o ziemię, jednocześnie odpychając intruza. Nieco rozstawione tylne nogi i głęboka, długa klatka piersiowa pomagają rozwinąć ogromną prędkość z miejsca, skakać wysoko i zręcznie manewrować wokół przeszkód. Wzorzec rasy owczarka niemieckiego zwraca szczególną uwagę na proporcje, z naciskiem na cechy anatomiczne, które pozwalają psu spełniać różne funkcje. Rozmiary: suki do 60 cm i 32 kg, samce do 65 cm i 40 kg.

Jeszcze nie tak dawno rozpoznawano tylko owczarki niemieckie krótkowłose: prostą, twardą sierść, dobrze dopasowaną, lekko wydłużoną z tyłu nóg i ogona. Od 2010 roku w rasie owczarków niemieckich występuje odmiana długowłosa - ta sama twarda, z gęstym podszerstkiem, prostym włosem, ale wydłużonym. Z tyłu nogawek pióra tworzą „spodnie”, na szyi „kołnierz”, ogon jest dobrze owłosiony. Ale sierść w obu odmianach nie powinna być miękka, cienka ani zbyt lekka.

„Niemcy” to psy kontaktowe, towarzyskie i bardzo inteligentne. Chętnie pracują, wykonują zadania, szukają rozwiązań i zachwycają sprytem. Recenzje owczarka niemieckiego jako niestrudzonej wszechstronnej osoby - wiernego przyjaciela i niani dla dzieci, bezproblemowego psa pracującego, nieprzekupnego stróża i nieustraszonego obrońcy - to najczystsza prawda. „Niemiec” każdym włóknem psiej duszy tęskni za pracą, uwagą, aktywnością fizyczną i nowymi wrażeniami.

Paradoksalnie wszystkie pozytywne cechy rasy owczarek niemiecki sprawiają, że jest ona nieodpowiednia dla większości ludzi. Po pierwsze, bystry umysł i umiejętność uczenia się odegrały okrutny żart z rasą - niewtajemniczona osoba szczerze wierzy, że szczeniak od urodzenia ma wszystkie cechy prawdziwego pasterza i dlatego nie jest potrzebny żaden szczególny wysiłek. Po drugie, cechy rasy owczarek niemiecki sugerują, że właściciel będzie stale obciążał fizycznie czworonożnego przyjaciela przez co najmniej dwie do trzech godzin dziennie, a nie tylko chodzić, ale pracować z psem. A życie współczesnego człowieka rzadko pozwala poświęcić psu taką ilość czasu..

Ponadto, wychowując szczeniaka owczarka niemieckiego, ważne jest, aby zrozumieć psychologię niezależnych psów pracujących. Ważne jest, aby mieć pewną wiedzę na temat szkolenia i zachowania psów dominujących. Ważne jest, aby nie przekraczać granicy między surowością a okrucieństwem. I tylko doświadczony, stabilny emocjonalnie i fizycznie hodowca psów jest do tego zdolny..

Jeśli opis rasy owczarka niemieckiego i cechy tych doskonałych książek serwisowych Cię nie zaniepokoją, nie będzie problemów z pielęgnacją i konserwacją. Twarda, wodoodporna sierść nie wymaga codziennego szczotkowania, zdrowe oczy i drogi oddechowe nie wymagają codziennej pielęgnacji. Owczarki długowłose nadają się do trzymania w zagrodzie, psy o krótkich włosach świetnie czują się zarówno w mieszkaniu, jak iw prywatnym domu.

Wykształceni „Niemcy” są lojalni wobec dzieci, zwierząt domowych i gości. W przypadku nieznajomych te psy pasterskie są raczej ostrożne, ale przy odpowiednim wychowaniu rzadko wykazują agresję. Gniew jest wyrażany umiarkowanie - pasterz, nawet napastnik, woli trzymać się, a nie rozrywać „wroga” na strzępy.

Owczarki niemieckie są odporne, rozwinięte fizycznie i pozostają aktywne do późnej starości. Tylko jeden problem jest uwarunkowany genetycznie - skłonność do dysplazji. Dlatego zaleca się zakup szczenięcia od kompetentnego hodowcy, który sprawdza wszystkich producentów pod kątem „czystości” genetycznej.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: