Enrofloksacyna dla psów: instrukcje użytkowania

Enrofloksacyna jest antybiotykiem. Lek jest szeroko stosowany w leczeniu małych i dużych zwierząt domowych. FDA (Food and Drug Administration, USA) oficjalnie zatwierdziła lek do stosowania w weterynarii.

Skład i charakterystyka leku

Na rynku występuje enrofloksacyna w postaci proszku, tabletek i roztworu do wstrzykiwań, ta ostatnia jest aktywnie wykorzystywana w weterynarii, ponieważ jest łatwiejsza w dawkowaniu i działa szybciej.

Można znaleźć roztwory do iniekcji różnych marek oraz w pojemnikach od 20 do 100 ml. Niezależnie od przynależności leki są analogami. Ze względu na jej wieloletnią reputację wiele osób czuje się bezpieczniej stosując Enrofloxacin 10% firmy Bayer.

Roztwór jest żółtawą cieczą bez zanieczyszczeń i osadu. 1 ml roztworu zawiera 100 mg enrofloksacyny. Po podaniu lek jest szybko wchłaniany i rozprowadzany w tkankach wszystkich narządów. Maksymalny efekt terapeutyczny osiąga się w 30-60 minut. Enrofloksacyna jest wydalana z organizmu z żółcią i moczem w postaci częściowo przekształconej.

Uwaga! Enrofloxacin i Baytril to ten sam lek, pierwszy to nazwa składnika aktywnego, drugi to marka firmy Bayer.

Enrofloksacyna (ENR) jest „środkiem” bakteriobójczym. Aktywność zależy bezpośrednio od stężenia leku. Przy prawidłowej dawce śmierć wrażliwych mikroorganizmów następuje w ciągu 20-30 minut po podaniu.

Wykazano, że enrofloksacyna jest wysoce skuteczna przeciwko:

• Pseudomonas aeruginosa.
• Klebsiella.
• Pasteurella.
• Colibacillus.
• Enterobacter.
• Pseudomonads.
• Shigella.
• Campylobacter.
• Salmonella.
• Aeromonas hydrofilny.
• Haemophilus influenzae.
• Krętki.
• Proteus (Proteus).
• Yersinia.
• Ząbkowanie.
• Vibrio.
• Micrococcus.
• Brucella.
• Chlamydia (Chlamydia trachomatis).
• Clostridium.
• Staphylococci (w tym szczepy wytwarzające penicylinazę i oporne na penicylinę)
• Mikoplazmy.
• Mycobacterium (Mycobacterium).

Enrofloksacyna wykazała umiarkowaną skuteczność w walce z paciorkowcami. Lek nie jest skuteczny przeciwko bakteriom beztlenowym (żyjącym w środowisku beztlenowym).

Uwaga! Enrofloksacyna jest antybiotykiem „syntetycznym”, co oznacza, że ​​ma szerokie spektrum działania przy minimalnych skutkach ubocznych..

Wskazania i przeciwwskazania

Enrofloksacyna jest stosowana w leczeniu:

• Salmonelloza.
• Streptokokoza.
• Narządy oddechowe.
• Bakteryjne i enzootyczne zapalenie płuc.
• Atroficzny katar.
• Bakteryjny uszkodzenie przewodu żołądkowo-jelitowego i układ moczowo-płciowy.
• Posocznica.
• Kolibakterioza.
• Zespół MMA (Metritis - zapalenie sutek - bezmleczność).
• Wszystkie choroby, których czynniki sprawcze są wrażliwe na enrofloksacynę.

Leku nie zaleca się podawać szczeniętom poniżej 1 miesiąca życia, sukom w ciąży i karmiącym. Z zastrzeżeniem dawkowania, nie obserwuje się skutków ubocznych.

Sposób podawania i dawkowanie

Enrofloksacynę podaje się psom podskórnie (w kłębie). Dawkę oblicza się wagowo ze stosunku 1 ml leku na 10 kg masy ciała lub 5 mg enrofloksacyny na 1 kg. Leczenie trwa 5, 7 lub 10 dni.

Ważny! Zawsze skonsultuj się z weterynarzem przed użyciem Enrofloxacin.

W miejscu wstrzyknięcia może powstać niewielki obrzęk, ale nie powinien być guzek. Jeśli część leku wyciekła podczas podawania, nie można „nakłuć”, ponieważ prowadzi to do naruszenia dawkowania.