Leczenie atopowego zapalenia skóry u psów

Atopowe zapalenie skóry (atopia) jest chorobą przewlekłą z częstymi nawrotami. Ta choroba ma swoje charakterystyczne cechy, które pojawiają się na skórze zwierzęcia - wysypki, swędzenie, stany zapalne skóry, łupież, nadżerki (w zaawansowanych przypadkach).

Pierwsze objawy mogą pojawić się po sześciu miesiącach..

A w niektórych rasach, takich jak Shar Pei, nawet wcześniej, w wieku 3 miesięcy. W większości przypadków atopowe zapalenie skóry prowadzi do powikłań w postaci chorób współistniejących.

Najbardziej podatne rasy

Atopia to ostra reakcja organizmu na czynnik drażniący; wszystko może stać się alergenem, od jedzenia po pocieranie ciasnym kołnierzem. Pomimo powszechnego rozprzestrzeniania się choroby, zwierzęta z silnym układem odpornościowym i dobrą genetyką mogą nigdy nie dostać zapalenia skóry..

Atopowe zapalenie skóry występuje u różnych ras psów, ale jest kilka typów, które są bardziej podatne na tę chorobę niż inne:

• Buldogi (francuskie, amerykańskie);
• Bokser;
• Shar Pei;
• Cocker Spaniele;
• Mops;
• Niemiecki pies;
• Pies gończy;
• Pudle;
• Retrieverów (Labrador i Golden);
• Chow Chow;
• Owczarek niemiecki;
• Setery (angielski, irlandzki);
• Dogue de Bordeaux;
• West highland white terrier.

Lista jest długa, niestety nie wszyscy hodowcy dopuszczają do rozmnażania tylko zdrowe psy. Chęć posiadania pieniędzy jest czasami stawiana ponad zdrowie potomstwa..

Przyczyny i objawy

Bezkrytyczne rozmnażanie doprowadziło do tego, że w wielu rasach, które wcześniej nie były podatne na przejawy reakcji alergicznych i chorób skóry, takie problemy stały się predysponowane genetycznie. Przykładem tego jest owczarek niemiecki, początkowo pies bardzo silny i silny zdrowotnie. Dziś sytuacja jest dokładnie odwrotna - pasterze stali się jednym z najbardziej bolesnych zwierząt.

Oprócz niekontrolowanej, przypadkowej hodowli, ekologiczny składnik środowiska przyczynił się do powszechnego występowania alergicznego zapalenia skóry u psów. Ogromna liczba fabryk i fabryk, które emitują odpady przemysłowe do powietrza i wody, dodatkowo zwiększyła liczbę alergenów w atmosferze, których jest już dość dużo (pyłki, roztocza, ludzki naskórek, pchły).

Jednak oprócz czynników środowiskowych i selekcji istnieje szereg powodów, które mają korzystny wpływ na rozwój atopii:

• Globalne ocieplenie doprowadziło do kolejnych korzystne warunki do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych.
• Sezonowość i lokalizacja - wysoka wilgotność w połączeniu z roślinami kwitnącymi inspiruje również na czas trwania i manifestację objawów atopowego zapalenia skóry.
• Mikroklimat miejsca, w którym mieszka zwierzak. Na przykład, jeśli pies ma indywidualną nietolerancję na roztocza żyjące w kurzu domowym, objawy zapalenia skóry będą pojawiać się przez cały rok..
• Szereg chorób współistniejących, powodując atopię - kamicę moczową, niedoczynność tarczycy, lambliozę, alergie pokarmowe.
• Genetyczne predyspozycje i dziedziczność.

Pierwsze objawy zapalenia skóry mogą zacząć pojawiać się już w wieku 3 miesięcy. Większość skarg zgłaszanych do klinik dotyczy psów w wieku od 6 miesięcy do 5 lat. Lekarze weterynarii przypisują ten trend zmianom hormonalnym w organizmie..

Choroba może przybierać różne formy:

• Ostry;
• Podostry;
• Częściowa remisja;
• Umorzenie.

Objawy choroby:

• Łysienie na całym ciele lub miejscowo wokół oczu, pod pachami, w pachwinie lub na łapach.
• Przepełnienie naczyń krwionośnych (przekrwienie) i nadmierna pigmentacja (rogowacenie czarne).
• Pojawienie się współistniejących chorób - pochodzenie bakteryjne lub drożdżopodobne. W rezultacie powstają grudki, krosty lub czyraki, które z powodu drapania mogą tworzyć otwarte rany.
• Najbardziej charakterystyczna cecha to stale nawracające zapalenie ucha środkowego i pododermatozy.
• Haileitis, imetigo, pachyderma.
• Kiedy atopia przechodzi w fazę przewlekłą, występuje brązowe zabarwienie sierści zwierzęcia.

Pchły zapalenie skóry u psów rozwija się w wyniku ukąszenia pasożytów zewnętrznych. Co więcej, same pchły na psie mogą nie być, ugryzienie może być całkowicie przypadkowe.

Diagnostyka i leczenie

Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry jest niezwykle trudne, ponieważ można go wykryć tylko wykonując analizę na obecność immunoglobuliny E (IgE) i test śródskórny.

W przypadku braku możliwości przeprowadzenia takich badań, które dadzą 100% odpowiedzi na obecność alergicznego zapalenia skóry, weterynarze oferują następującą opcję diagnostyczną:

• Zbierana jest anamneza - w jakim wieku pojawiły się pierwsze objawy, obecność tej samej choroby u miotów lub innych miotów po tych samych rodzicach, czy występuje sezonowość choroby, rodzaj karmienia, inne zaburzenia (zaburzenia trawienia i po których zaburzenia hormonalne).
• Wizualny badanie zwierzęcia.
• Diagnostyka laboratoryjna: biopsja skóry, hodowla bakteryjna w celu określenia wrażliwości na antybiotyki, analiza kału, moczu, krwi (biochemiczna i ogólna), analiza hormonów.
• Dieta do wykrywania alergie pokarmowe. Bardzo ważne jest tutaj przekonanie właściciela psa do przeniesienia zwierzaka na określony rodzaj karmy i nie zmieniania go przez 5 tygodni (najlepiej 14 tygodni, dla dokładniejszej diagnozy) iw tym okresie surowo zabrania się dodawania do diety obcych pokarmów - ciastek, przysmaków.

Leczenie atopowego zapalenia skóry u psów może trwać przez całe życie. Schemat leczenia obejmuje:

• Identyfikacja przyczyny powstania choroba i jej eliminacja. Jeśli nie można wyeliminować czynnika wystąpienia (np. Nie ma możliwości zmiany miejsca zamieszkania), przepisuje się środki przeciwpasożytnicze, wymienia się amunicję psa - miski (plastik na metalu lub ceramice), legowisko.
• Idealnie musisz wydać allergo i na podstawie jego wyników rozpocząć immunoterapię.
• Jeśli zwierzę reaguje dobrze na lekach przeciwhistaminowych można je również stosować. Ale tylko 20-35% psów dobrze reaguje na leki przeciwhistaminowe..
• Konieczna jest terapia systemowa przeciwko wszystkim typom infekcji.

Aby oczyścić skórę z patogenów zapalenia skóry, możesz użyć szamponów o działaniu przeciwgrzybiczym i przeciwbakteryjnym..

Ważny! W przypadku wtórnej infekcji nie należy stosować kortykosteroidu..

Leczenie skojarzone:

• Na zaburzenia żołądkowo-jelitowe są przepisywane probiotyki.
• Pamiętaj, aby przeprowadzić terapię witaminy A i D, wielonienasycone i niezbędne aminokwasy tłuszczowe. Terapię prowadzić bez przerwy przez co najmniej 12 tygodni.
• Jeśli objawy powracają choroby, konieczne jest przeprowadzenie immunoterapii.

Możliwe komplikacje

Atopia u psów nie jest chorobą śmiertelną, ale jeśli nie jest leczona, stan pogorszy się, a częstotliwość i czas trwania ostrej fazy wzrośnie.

Następnie pojawia się przewlekła postać zapalenia skóry, która nakłada się na wiele chorób wtórnych z ciężkim odurzeniem organizmu.

Zapobieganie

Zawsze lepiej jest zapobiegać chorobom niż leczyć. Atopy nie jest wyjątkiem. Środki zapobiegawcze obejmują:

• Opieki nad Zwierzętami - kąpanie, obróbka wełny, utrzymywanie psa w czystości.
• Psie jedzenie. Dieta psa powinna być zbilansowana, ponieważ pies otrzymuje wszystkie potrzebne mu składniki z pożywienia i wspomaga odporność. Słaba odporność to otwarte drzwi dla wszelkich infekcji..
• Warunki zatrzymania - psy uliczne są bardziej narażone na stany zapalne skóry.
• Aktywność fizyczna na dworze.

Leczenie atopowego zapalenia skóry powinno być dostosowane do każdego psa ściśle indywidualnie: schemat leczenia w dużej mierze zależy od stadium choroby, objawów. Przewlekłe zapalenie skóry to cała historia detektywistyczna dla weterynarza, bo trzeba poznać etiologię problemu.

Właściciel musi bardzo dokładnie monitorować skórę i sierść swojego zwierzaka, aby zapobiec ponownemu zakażeniu.

Wszystkie psy są różne, nie może być identycznych reakcji organizmu na tę samą terapię. Dlatego potrzebne jest indywidualne podejście do każdego zwierzaka, wybór leków musi być dokonany na podstawie cech konkretnej osoby.

Wniosek

Atopia jest chorobą o charakterze genetycznym, objawia się zwykle w całych liniach hodowlanych, a jeśli ktoś z linii hodowlanej miał przypadki atopowego zapalenia skóry, to takie przypadki wystąpią u przyszłego potomstwa. Surowo zabrania się dopuszczania do hodowli zwierząt zakażonych zapaleniem skóry. Potencjalnymi nosicielami choroby będą szczenięta z miotów chorych psów.

Tylko leczenie terapeutyczne może się nie powieść, jeśli jest wykonywane przypadkowo. Kompleksowe leczenie może być bardzo kosztowne dla właściciela psa, ale ta terapia jest bardzo skuteczna i zapobiega nawrotom choroby.