Łuszczyca - choroba skóry psów

Choroby skóry zwierząt domowych to także „radość”. Dają naszym zwierzakom wiele cierpienia i niedogodności, zwierzęta rozwijają się silnie swędzący

. Istnieją również bardziej niebezpieczne konsekwencje, takie jak uogólnione posocznica a nawet śmierć zwierzaka. Od czasu do czasu literatura weterynaryjna omawia również łuszczycę u psów i za każdym razem te dyskusje przeradzają się w intensywne debaty. Dlaczego to się dzieje?

Trochę o łuszczycy

Co to za choroba? Pomimo częstych dyskusji w różnych mediach, niewielu myśli o istocie patologii. Ona jest dość twarda. Łuszczyca jest niezapalną chorobą charakteryzującą się zmianami skórnymi. Na tym ostatnim pojawiają się ogniska erozji, narasta warstwa naskórka, powodując złuszczanie się i wybrzuszanie skóry w postaci łusek. Niebezpieczeństwo łuszczycy polega na tym, że wkrótce następuje reakcja autoimmunologiczna, gdy mechanizmy obronne organizmu zaczynają „szturmować” skórę. Stan pacjenta tylko się z tego powodu pogarsza.

Ale wszystko to dotyczy wyłącznie osoby. Czemu? Ponieważ fakty dotyczące choroby psów „na wolności” nie zostały jeszcze zidentyfikowane. Tak, na skórze Twojego zwierzaka mogą pojawić się uszkodzenia i inne erozje. Nawet jeśli to wszystko wygląda jak łuszczyca, te patologie prawie na pewno nią nie są..

W latach 40-50 ubiegłego wieku w Mińsku naukowiec B.S. Yablenik przeprowadzał eksperymenty próbujące wywołać łuszczycę u psów doświadczalnych. Najciekawsze jest to, że mu się udało. W teorii. Obecnie naukowcy dysponują możliwościami, które wtedy po prostu nie istniały. Dlatego trudno powiedzieć, czy Yablenikowi naprawdę udało się wywołać łuszczycę u zwierząt, czy też udało mu się osiągnąć tylko egzemę. Jednym słowem wszystko jest dość skomplikowane i zagmatwane..

Z drugiej strony, nowoczesny weterynarze prawie 100% uważają, że w normalnych warunkach psy nie mogą mieć łuszczycy. W każdym razie tak się jeszcze nie stało w praktyce specjalistów na całym świecie. Co więcej, w źródłach zagranicznych generalnie nie ma informacji o łuszczycy u zwierząt - nawet w przypadku ukierunkowanej prośby można znaleźć tylko artykuły na wyprysk i miliarstwo zapalenie skóry. Nawiasem mówiąc, jest to ostatnia kwestia, którą należy omówić. Faktem jest, że widoczne objawy „łuszczycy” u psów - w 99% przypadków tłumaczy się jej wyglądem.

Objawy kliniczne

Wszystko zaczyna się od pojawienia się różowo-czerwonych fok na skórze zwierzaka. Jeśli przyjrzysz się uważnie, mają na wierzchu cienką skórkę. Z reguły w miejscu pojawienia się grudek zaczyna się intensywne wypadanie włosów. Jest to szczególnie łatwe do zauważenia na twarzy, co za kilka tygodni może być zauważalne łysieć. Z powodu silnego swędzenia, które się pojawiło, zwierzę swędzi stale i gwałtownie, zmiany stają się bardziej wyraźne.

Tym, którzy zostawiają pazury zadrapania szybko wnikają w chorobotwórczą i warunkowo patogenną mikroflorę, powodując stan zapalny. Skóra na dotkniętych obszarach ciała staje się czerwona, pojawiają się łuski i strupy wysuszonych wydzielin, włosy w tych miejscach (najczęściej) wypadają. Zwierzak nie wygląda najlepiej.

Przyczyny występowania

Najczęstszą przyczyną tej dolegliwości jest alergia na pchły. Wbrew powszechnemu przekonaniu bardzo często mają nawet psy domowe. Problem w tym, że chociaż pasożytów jest niewiele, to nie „deklarują” one szczególnie swojej obecności, pies rzadko swędzi. Niestety, wiele zwierząt szybko rozwija się na ukąszeniach tych krwiopijców. alergia, dlatego nawet niewielka liczba pcheł może prowadzić do poważnych problemów.

Ale nie zakładaj, że zapalenie skóry występuje wyłącznie z ich powodu.. Roztocza, przykładami są zwłaszcza gatunki Notoedres cati, Cheyletiella blakei, Demodex cati i Otodectes cynotis (świerzb uszny). Wszy prowadzą również do podobnych konsekwencji.

Grzybica skóry to grzybicza choroba skóry wywołana przez jeden z wielu grzybów dermatofitowych. Psy są szczególnie podatne na infekcje, ponieważ koty znacznie częściej przebywają na zewnątrz, a nawet żyją w pomieszczeniach na zewnątrz. Powszechnie przyjmuje się, że objawem grzybicy skóry (liszaja) jest pojawienie się zaokrąglonych łysych plam na skórze, ale tak nie jest - w niektórych przypadkach pojawiają się grudki.

Pioderma (bakteryjne zakażenie skóry) jest kolejną przyczyną prosówkowego zapalenia skóry. Przyczyną może być inna choroba skóry, w wyniku której mechanizmy obronne organizmu atakują własną warstwę nabłonkową. Ponadto choroby osłabiające układ odpornościowy psa mogą prowadzić do wtórnych infekcji skóry. Pies, który jest chory i cierpi na prosówkowe zapalenie skóry, jest bardzo często leczony lekami immunosupresyjnymi (na przykład przeciwzapalnymi kortykosteroidami).

Autoimmunologiczne choroby skóry są rzadkie u psów, ale mogą powodować prosówkowe zapalenie skóry. Jednak znacznie częściej występuje jako reakcja organizmu na niekontrolowane spożycie jakiegoś narkotyku..

Złe jedzenie (niedobór makro- i mikroelementów, witamin) oraz infekcja robakami są również dość częstymi przyczynami prosówkowego zapalenia skóry. Innym niebezpiecznym czynnikiem predysponującym jest naprężenie, iz jakiegoś powodu wielu właścicieli psów o nim zapomina. Na skutek zmian psychogennych pies może się denerwować, często swędzi, a na jego skórze pojawią się wysypki charakterystyczne dla prosówkowego zapalenia skóry.

Terapia

Jak więc leczy się łuszczycę u psów? Wszystko zależy od przyczyn, które spowodowały pojawienie się charakterystycznych objawów. W szczególności w przypadku alergii konieczne jest zidentyfikowanie (przynajmniej najlepiej) alergenu, aby zabezpieczyć psa przed jego działaniem, przypisać zwierzęciu kompleks leki przeciwhistaminowe. W przypadku alergii pokarmowych (w łagodnych przypadkach) może wystarczyć po prostu usunięcie z diety zwierzęcia pokarmu, który powoduje niewystarczającą odpowiedź układu odpornościowego.

Prawie wszystkie warianty prosówkowego zapalenia skóry można wyleczyć w domu, ale tylko lekarz weterynarii powinien być zaangażowany w przepisywanie leków i techniki terapeutyczne!