Dogo argentino - przystojny biały z ameryki południowej

Wiele osób chciałoby mieć szczeniaka z przyjemnością, ale nie może zdecydować się na rasę. Hodowcy psów uważają, że pożądany jest wybór zwierzęcia dla każdej osoby, indywidualnie w oparciu o jego charakter, a także możliwości i warunki życia. Dogo Argentino nie jest odpowiednie dla każdego. Nie chodzi nawet o przerażający wygląd i jego wielkość, ale o charakter psa..

Duńczycy z natury są myśliwymi, więc spacery uliczne, treningi i aktywny trening są dla nich koniecznością. Chociaż, jeśli masz wystarczająco dużo wolnego czasu, aby zająć się swoim zwierzakiem, to władcze, ale spokojne, wesołe, odważne i szlachetne zwierzę tej rasy będzie Ci pasować idealnie i nie zawiedzie.

Śnieżnobiały przystojny Ameryka Południowa

Dogo argentino uważany za psa przewodnika. Jego głównym przeznaczeniem jest polowanie na niebezpieczną i grubą zwierzynę (jaguara, kuguara, dzika itp.). Zwykle oprócz dogów niemieckich w polowaniu biorą udział także inne rasy psów, ale należy zwrócić uwagę na siłę i wytrzymałość „Argentyńczyka”, który goni zdobycz do końca i zawsze wygrywa w finałowej bitwie..

Wygląd Doga jest bardzo solidny. To dość duży pies o atletycznie zbudowanym ciele, dobrze rozwiniętych mięśniach i dużej czaszce. Ten wojowniczy wygląd uzupełnia silna, mocna szyja i potężna szczęka. Sierść „Argentyńczyka” jest błyszcząca i krótka, o wyjątkowo białym kolorze.

Pochodzenie rasy

Historia powstania tej rasy na pewno będzie interesujący dla wielu. Zaczęło się od wprowadzenia mastifów do Argentyny w XVI wieku. Z biegiem czasu stopniowo „przekształcały się” w nowocześnie wyglądające argentyńskie psy.

Wiele ze swojego rozwoju zawdzięczają argentyńskiemu profesorowi i hodowcy psów Antonio Nores Martinezowi. Zwrócił uwagę na silne i odważne mastify i postanowił stworzyć nową rasę, której wachlarz cech jakościowych będzie znacznie szerszy. I tak, aby oprócz walk psów, ta rasa mogła polować na grubego zwierza, pilnować mienia, być przewodnikiem i po prostu niezawodnym i lojalnym przyjacielem i towarzyszem.

Kandydaci do przeprawy byli starannie i długo wybierani przez Martineza. Podczas formowania rasy psy takie jak:

• Niemiecki bokser;
• buldog;
• dogo z Cordoby;
• dogue de bordeaux;
• bulterier;
• Irlandzki wilczarz;
• duża biała rasa pirenejska.

Formację ukończono dopiero w 1947 roku i jednocześnie zaprezentowano pierwszy wzorzec dla tej rasy. Światowe uznanie Dogo Argentino otrzymany w 1964 roku. I należy zaznaczyć, że ta rasa z Argentyny jest obecnie jedyną uznaną rasą. Nie na próżno ten pies jest symbolem Argentyny, posiadając tak doskonałe cechy i będąc odważnym obrońcą, doskonałym myśliwym, dzielnym strażnikiem, doskonałym towarzyszem, przewodnikiem i lojalnym niezastąpionym przyjacielem. Wszystko to harmonijnie łączy na pierwszy rzut oka groźnego, ale bardzo przyjaznego psa - Dogo Argentino.

Dogo Argentino i jego charakter

„Killer Dog” lub „Killing Machine” to być może najczęstsze plotki o Dogo Argentino. Ale tylko ci, którzy mało znają „Argentyńczyka” i nie mają najmniejszego pojęcia o wszystkich zaletach i zaletach tego psa, tak mówią. I ci, którzy doceniłem to domowe „Cud natury” i szczęśliwi właściciele nazywają go „moim kochającym i delikatnym zwierzęciem”.

Wygląd jest często mylący, więc nie trzeba wyciągać pochopnych wniosków, patrząc tylko na potężne szczęki i groźny wygląd, a tym bardziej przypisywać psu nieuzasadnione etykiety, takie jak agresywny i okrutny. W pewnych sytuacjach i tak jak w zasadzie wszystkie psy, może występować agresja i wytrzymałość, ale radość i życzliwość są dominującymi cechami Dogo Argentino.

Recenzje tego psa w większości przypadków tylko pozytywne. Negatywne pozostawiają tylko ci właściciele, którzy nie będąc w stanie wyszkolić i wychować psa, popełniając przy tym wiele błędów.

Charakter „Argentyńczyka” to połączenie instynktu łowieckiego, odwagi, ogromnej miłości do dzieci i dorosłych oraz wielu innych wybitnych cech. Wiele osób uważa, że ​​„Argentyńczyk” jest psem bojowym, ale nie jest to do końca prawdą. Ma oczywiście doskonałe cechy fizyczne, które pozwalają mu brać udział w walkach i odnosić zwycięstwo, ale jego naturalna inteligencja i umiejętność oceny sytuacji zajmują. Po prostu nie będzie bezmyślnie „walczyć” z innymi psami.

Podczas treningu Dogo Argentino wykazuje niezwykłe umiejętności i pamięta wszystkie polecenia z pierwszego razu. Ponadto ma doskonały węch, dlatego często przychodzi z pomocą policji jako pies służbowy lub wyszukiwarki, pomagając im w akcjach ratowniczych..

„Argentyńczyk” ma bardzo przyjacielski stosunek do dzieci, jak również do wszystkich ludzi. Ale dzieci nie powinny okazywać agresji, ale być wzajemnie życzliwe, dlatego przy wzajemnej miłości i zrozumieniu często można obserwować czułe i pełne szacunku relacje między psem a wszystkimi członkami rodziny.

Jedyny negatywny charakter „Argentyńczyk” to jego naturalne poczucie dominacji. Dlatego obecność innych psów czy kotów w domu może zniszczyć spokojną idyllę domowego życia, choć zazwyczaj agresja jest okazywana tylko wobec psów. Aby uniknąć takich nieprzyjemnych sytuacji podczas spaceru, zwierzaka trzeba wyprowadzać na smyczy..

Główne cechy rasy "argentyńskiej" standard

Ogólny opis wyglądu:

• proporcjonalnie złożony, atletyczny wygląd;
• rozwinięte mięśnie;
• duża głowa;
• potężne szczęki;
• gruba i elastyczna skóra;
• potężne mięśnie;
• kolor śnieżnobiały.

Całość wyglądu doga niemieckiego sprawia wrażenie siły i siły, a niektórym wydaje się przerażająca, choć w rzeczywistości jest psem przyjaznym, posłusznym, inteligentnym i inteligentnym. Nie szczeka bez powodu, będzie potrafił ocenić swoje możliwości i mocne strony, odważny, odważny i nieagresywny.

Parametry fizyczne i fizjologiczne cechy „Argentyńczyka” są następujące:

Wzrost i waga dorosłego doga niemieckiego (samca) - odpowiednio 60-68 cm i 40-45 kg.

Wzrost i waga dorosłego psa niemieckiego (suka) - odpowiednio 60-65 cm i 40-43 kg.

• Głowa, choć duża, jest proporcjonalna do tułowia.
• Linie i przejścia są gładkie bez kątów. Głowa i szyja tworzą potężny, muskularny łuk.
• Z przodu kości czaszki są lekko wypukłe, ale zwarte.
• Kości potyliczne nie są zbyt widoczne.
• Nozdrza są szerokie, nos czarny.
• Mocna, długa kufa, ale nie szeroka i płaska. Górna linia jest wklęsła, co jest jedną z głównych cech wyróżniających dogę niemiecką spośród podobnych ras.
• Wargi są lekko grube, krótkie i przylegające.
• Doskonale rozwinięte szczęki, lekko zbiegające się jednorodnie, co gwarantuje mocny chwyt i maksymalny zgryz.
• Zęby białe i duże.
• Policzki płaskie, bez zagłębień i fałd, mocno pokryte skórą.
• Oczy w kształcie migdałów o orzechowym lub ciemnym kolorze są szeroko rozstawione i znajdują się na średniej wysokości. Wygląd jest żywy, czujny i trochę twardy.
• Uszy są trójkątne, stojące i dostatecznie wysoko osadzone, pokryte gładkim włosem, znacznie krótszym niż na tułowiu. Muszą być zadokowane. Niecięte uszy są średniej długości, grube i szerokie, z zaokrąglonymi końcami. Dopuszczalne są małe czarne plamki na uszach, które nie psują ogólnego wyglądu estetycznego „Argentyńczyka”.
• Etui jest mocne i ma prostokątny format.
• Rozwinięty kłąb lekko wystaje, górna linia jest równa i prosta.
• Mocna szyja o grubej i elastycznej skórze. Małe fałdy na szyi z przodu nie powinny zbytnio zwisać. Włos na szyi jest nieco dłuższy niż na tułowiu.
• Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, sięgająca prawie do poziomu łokci.
• Brzuch jest podciągnięty, a lekko zakrzywione żebra pozwalają psu na jak najgłębsze wdechy podczas biegu.
• Grzbiet jest szeroki i mocny.
• Kończyny przednie i tylne są proste i równoległe. Brak fałd i zmarszczek na łokciach.
• Łopatki są mocne i dobrze rozwinięte.
• Ułożenie grubego i długiego ogona jest dość wysokie. Podczas ruchu lekko unosi się, przypominając kształtem szablę.
• Sierść jednolita i krótka (około 2 cm), gładka w dotyku.
• Kolor jest biały. Dopuszczalne są małe czarne plamki wokół oczu i uszu.
• Kroki są ciche i ledwo słyszalne.

Edukacja i szkolenie „Argentyny”

Eksperci zalecają, aby tylko doświadczeni właściciele rozpoczynali tę rasę. Chociaż jeśli jesteś szalenie zakochany w tych psach i jesteś gotowy zaopatrzyć się w dużo cierpliwości, możesz spróbować prawidłowo wychować swojego zwierzaka.. Należy zauważyć, że pomimo jego spokojnego i spokojnego charakteru, wiele problemów i kłopotów może wyniknąć z treningu i edukacji dogów argentyńskich.

Wychowanie „Argentyńczyka” należy rozpocząć od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Umiarkowanie miękki proces edukacyjny musi być wytrwały, z konieczności spokojny i konsekwentny. Te psy są bardzo inteligentne, ale w treningu nawet szczenięta potrzebują motywacji.

Zapamiętaj! Ostre obelgi, surowe kary, a nawet podwyższony ton, należy wykluczyć, komunikując się i pracując z argentyńskim zwierzakiem. Wszystko to w przyszłości może obrócić się przeciwko tobie. Chociaż te psy kochają i szybko przywiązują się do ludzi, trudno jest im wybaczyć przewinienia, aw wyniku nagromadzonych negatywnych emocji mogą stać się niekontrolowane i agresywne.

Na początek trzeba zdobyć szacunek swojego zwierzaka i nie tracić ani na chwilę autorytetu, w przeciwnym razie „Argentyńczyk” natychmiast to wykorzysta i okaże naturalne pragnienie dominacji. A postawa i zachowanie dorosłego psa będą prawie niemożliwe do skorygowania. Dlatego terminową i prawidłową edukację należy rozpocząć już w wieku szczenięcym..

Na szczególną uwagę zasługuje socjalizacja doga niemieckiego. W przypadku tego małego szczeniaka częściej bierz go ze sobą, aby mógł zapoznać się z dziećmi, dorosłymi, różnymi zwierzętami, innymi psami i ogólnie z otaczającym go światem. A jeśli są próby agresywnego szczekania lub ugryzienia kogoś, zatrzymaj to pewnym i zdecydowanym tonem, lekko poklepując zarost..

Funkcje konserwacji, karmienia i pielęgnacji

Dogo argentino idealny zarówno do wiejskiego domu, jak i mieszkania w mieście. Ze względu na swoją „naturę” poradzi sobie bez specjalnego treningu wytrzymałości i siły, ale nie powinien długo leżeć bezczynnie, w przeciwnym razie może znaleźć sobie jakieś niewłaściwe hobby z banalnej nudy. Aby temu zapobiec, musisz wyprowadzać psa co najmniej 2 razy dziennie i poświęcić co najmniej godzinę na jeden spacer. Dzięki temu energiczny „Argentyńczyk” wyrzuci cały ładunek, który nagromadził się w nim w ciągu dnia i wyśle ​​go we właściwym kierunku..

Nie zaleca się pozostawiania zwierzaka bez opieki przez długi czas, w przeciwnym razie, czując wolność, uwolni się od naturalnego instynktu łowieckiego. A potem inne zwierzęta z pewnością nie będą miały szczęścia, jeśli istnieją, cóż, a buty lub meble nie będą miały dokąd pójść z silnych zębów myśliwskich dowcipnisia.

Nie ma specjalnych problemów w opiece nad zwierzakiem.. Oto mała lista niezbędnych procedur:

• Usuń włosy, które wypadły podczas linienia specjalną szczotką.
• Wypłucz oczy i odetnij pazury w odpowiednim czasie.
• Czyść uszy co najmniej raz na dwa tygodnie.
• W celu uniknięcia przeziębień zaleca się kąpać psa tylko wtedy, gdy jest to konieczne, gdy bardzo się zabrudzi.

Zbilansowane i prawidłowe odżywianie to gwarancja długowieczności i zdrowia każdego psa, a Dogo Argentino nie jest wyjątkiem. Szczenięta - "Argentyńczycy" mają doskonały apetyt, ale nie muszą przekarmiać. Dzienna porcja karmy dla szczeniąt nie powinna przekraczać 7 proc. Wagi, a do sześciu miesięcy powinny jeść 4 razy dziennie, a starsze psy przenosi się na dwa posiłki dziennie.

W diecie „Argentyńczyka” muszą być obecne:

• surowe mięso;
• gotowane podroby (serce, wątroba itp.);
• warzywa, z wyjątkiem ziemniaków;
• warzywa;
• płatki;
• płatki;
• ryba;
• kefir;
• twarożek o niskiej zawartości tłuszczu;
• inne produkty mleczne.

Czego nie należy dawać „Argentyńczykowi”:

• słony;
• Słodkie;
• gorzki;
• wędzony;
• mąka;
• pieczeń;
• jedzenie ze wspólnego stołu.

Doskonałą opcją byłaby zbilansowana sucha karma, którą w razie potrzeby można łączyć z tradycyjną żywnością..

Dogo Argentino - zdrowie i choroba

Ten pies ma doskonałe zdrowie.. Oczekiwana długość życia „Argentyńczyka” ma od 14 do 16 lat. Nie ma tendencji do skręcania żołądka i jelit, pomimo solidnych rozmiarów. Chociaż istnieją pewne charakterystyczne choroby związane z tą rasą, nadal istnieją:

• dysplazja stawów łokciowych i biodrowych;
• wrodzona głuchota;
• alergia pokarmowa;
• niedoczynność tarczycy;
• jaskra i łzawienie.

Jak wybrać odpowiedniego szczeniaka

Kupując, musisz upewnić się, że masz paszport oraz wszystkie niezbędne dokumenty potwierdzające cechy fizyczne i psychiczne określone w standardzie.

Idealny wiek dla szczeniaka to 1,5 miesiąca..

• Pierwszym krokiem jest skupienie się na wyglądzie i zdrowiu szczeniaka: aktywnym, wesołym, z dobrym apetytem. Jednocześnie powinien być tobą zainteresowany i starać się zainteresować cię sam..
• Jeśli szczeniak ma zamknięty charakter, trzyma się z dala, jest tchórzliwy lub agresywny, lepiej nie podejmować ryzyka i go ominąć..
• Oczy i sierść muszą być błyszczące.
• Utrzymuj wilgotny nos i czyste uszy.
• Mali Argentyńczycy są zwykle trochę ciasni.
• Ale najważniejsze jest to, że wybrana osoba powinna reagować na pieszczoty i twoją uwagę..

Podsumowując, jeszcze raz o najważniejszym. Na początku należy jasno zrozumieć, że dla mastifa argentyńskiego trzeba być autorytetem i „przywódcą stada”, ale jednocześnie traktować go z szacunkiem i miłością. Dlatego jeśli nie jesteś pewien siebie, a ponadto nie masz doświadczenia w wychowywaniu i tresowaniu psów, to załóż „argentyńską”, możesz „zrujnować” życie nie tylko sobie, ale także swojemu zwierzakowi. Dlatego przed rozpoczęciem takiego psa należy zważyć za i przeciw..