Plaga mięsożerców: formy i leczenie u psów

Nie tylko człowiek musi być chory. Istnieje wiele niebezpiecznych dolegliwości, które mogą mieć wpływ na psy. Wśród nich szczególnie groźna dla zdrowia wydaje się plaga drapieżników, których przypadki odnotowano wiele wieków temu. Nie mniej problemów stwarza dzisiaj. Dlatego warto, aby każdy hodowca psów wiedział, jak się zachować, aby zapobiec infekcji swojego zwierzaka, a jeśli to już się stało, to jak pomóc mu szybciej wyzdrowieć.

Jak psy zapadają na plagę mięsożerców?

Wysokie ryzyko zarażenia dżumą wynika z faktu, że niebezpieczny wirus jest stale obecny w środowisku dzikich mięsożernych mieszkańców. Może uderzyć nie tylko w zwierzęta, ale także przedstawiciele zwierząt futerkowych żyjących w pasie leśnym w pobliżu osad. Zaraza może wpływać na zwierzęta, takie jak fretki, wilki, sobole, lisy i psy. Stanowi śmiertelne zagrożenie dla młodych osobników i poszczególnych ras zwierząt o niskiej odporności na tę infekcję..

Wśród ras psów do grupy ryzyka należy przede wszystkim przypisać pekińczyk, collie, pudel, owczarek niemiecki i lajki. Wyhodowane kundle i teriery, u których odporność organizmu rozwinęła się w ciągu ostatnich stuleci, mogą czuć się stosunkowo bezpiecznie.

Ale nawet o tym wiedząc, właściciele powinni nadal być czujni i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze. Zawsze istnieje prawdopodobieństwo, że zwierzę zostanie zakażone drogami oddechowymi przez zakażonego psa lub gdy czworonożny przyjaciel wejdzie w kontakt z wodą, jedzeniem lub innymi przedmiotami, które mogą dostać ślinę od nosiciela infekcji. Nawet odzyskane zwierzęta w wieku poniżej 3 miesięcy stanowią zagrożenie dla zdrowych psów poprzez ślinę, mocz i inne wydzieliny, z których może rozprzestrzenić się straszny wirus.

Dżuma u psów: objawy

Najpierw powinieneś powiedzieć, że u każdej konkretnej osoby dolegliwość, o której mowa, może objawiać się na różne sposoby. Wszystko zależy od przyczyn i warunków, które sprowokowały jego wystąpienie. Głównymi czynnikami są stopień patogeniczności szczepu wirusa zarejestrowanego w Twojej okolicy, stan odporności psa, obecność wtórnej infekcji w organizmie, która może osłabić organizm zwierzęcia.

Dżuma u psów może rozwijać się w kilku formach:

• ostry;
• podostry;
• typowy;
• nietypowy;
• chroniczny.

Na szczególną uwagę zasługuje uogólniona postać dżumy, która przebiega z objawami towarzyszącymi wszystkim innym typom tej choroby..

Wraz z przelotnym przebiegiem zarazy istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci, która może nastąpić dość szybko. A najbardziej nieprzyjemne jest to, że w takich przypadkach objawy charakterystyczne dla tej choroby mogą być nieobecne przez długi czas. Najkrótszy okres odpływu ma postać ostrą, którą można rozpoznać po objawach takich jak gorączka, brak apetytu.

Jeśli zignorujesz takie zmiany w stanie zwierzęcia, bardzo szybko nastąpi śmierć psa. W niektórych przypadkach choroba może stać się przewlekła i trwać kilka miesięcy, powodując od czasu do czasu zaostrzenia u zwierzęcia, po których następują okresy remisji.

Choroba skórna psów

Chociaż postać choroby i jest najłagodniejsza, ale nawet może spowodować poważne pogorszenie samopoczucia zwierzęcia. Głównymi objawami, które pozwalają określić jego początek, jest pojawienie się pęcherzy na skórze, najczęściej na udach, uszach, powierzchni brzucha, a także wokół ust i nosa..

Z biegiem czasu, po otwarciu bąbelków, w tych obszarach tworzy się brązowawa lub brązowawa skorupa. Eksperci identyfikują również inny rodzaj skórnej postaci dżumy, która objawia się obrzękiem kończyn, powiek, skóry w nosogardzieli, części ustnej gardła i uszu. Z biegiem czasu na tych obszarach tworzy się wyładowanie, w miejscu którego następnie pojawia się skorupa.

Jelitowa postać dżumy

Ta forma zarazy łatwe do zdiagnozowania. Musisz tylko wiedzieć, jakie objawy są dla niego typowe. W większości obraz kliniczny dżumy jelitowej psów jest podobny do zatrucia truciznami lub zepsutym jedzeniem. Zmiany w zachowaniu zwierzęcia wiążą się z pojawieniem się zaparć i krwawej biegunki, które często występują przy wymiotach. Podczas badania wymiotów mogą zawierać spieniony śluz z żółcią, a także białą lub żółtą pianę..

Z powodu problemów z trawieniem, anoreksji, często rozwija się depresja, zwierzę traci apetyt, z ust wydobywa się nieprzyjemny zapach. Z biegiem czasu, przy braku szybkiego leczenia może rozwinąć się niebezpieczne zapalenie wątroby, co prowadzi do zauważalnego wzrostu narządu.

Dżuma płucna u psów

Przejście choroby do tej postaci trwa zwykle od dwóch do trzech dni od momentu zakażenia. W tym momencie można znaleźć główne objawy charakterystyczne dla płucnej postaci dżumy. Wskazuje na to zatkanie przewodów nosowych wydzieliną śluzową. Na ich tle często występuje obrzęk, na skórze pojawiają się czerwone wysypki, nieżyt nosa i kaszel.

Leczenie rozważanej formy dżumy jest dość trudne. Powikłania mogą wystąpić, jeśli u zwierzęcia rozwinie się rozległe ropne lub nieżytowe zapalenie płuc. Taka patologia może powodować pojawienie się białej lub szarej wydzieliny, co może spowodować poważne pogorszenie stanu chorego zwierzęcia.. Gdy wysycha wydzielina ta zaczyna zatykać powieki, oczy i uszczelniać rzęsy.

Gorączka u psów

Najmniejszą szansą na pomoc choremu zwierzęciu jest to, że po postawieniu diagnozy ma objawy nerwicy. Wyjaśnia to fakt, że na jego tle często rozwijają się niebezpieczne powikłania - epilepsja, paraliż, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych. Po pewnym czasie niebezpieczny wirus może dostać się do rdzenia kręgowego i mózgu, w wyniku czego organizm może zostać poważnie uszkodzony..

Zwykle objawy charakterystyczne dla omawianej postaci pojawiają się kilka tygodni po zakażeniu.. Wcześniej z powodu możliwej infekcji dżumą może jedynie wskazywać na słabość, na podstawie której bardzo trudno jest postawić trafną diagnozę.

Wywołanym przez dżumę zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i zapaleniu mózgu towarzyszy nie tylko stan pobudzenia. Z biegiem czasu do tego objawu można dodać gorączkę, drgawki, epilepsję i zaburzenia przedsionkowe. Podczas choroby psy zmieniają zachowanie, zaczynają wykonywać niewytłumaczalne ruchy pyskiem i głową, przypominające łapanie nieistniejących much.

Ich zachowanie staje się najbardziej dziwne rano, kiedy podekscytowane zaczynają jęczeć, ale potem nagle uspokój się i zasypiaj. Rozpoznanie dżumy u drapieżników jest bardzo trudne ze względu na niejednoznaczność obserwowanych objawów. W tym okresie stan zwierzęcia pozostaje niestabilny, dość często po poprawie stanu zdrowia dochodzi do regularnych ataków.

Plaga psów: leczenie

Lekarze weterynarii nie zalecają właścicielom samodzielnej walki z niebezpiecznym wirusem. Istnieje wiele przypadków, w których mięsożerne zostały zaatakowane przez uogólnioną postać, w której infekcja przeniknęła do kilku narządów jednocześnie. Ze względu na jednoczesne występowanie mieszanych objawów klinicznych bardzo trudno jest postawić dokładną diagnozę w domu. Jakość leczenia możliwe tylko przy zastosowaniu podejścia zintegrowanego.

Aby zrozumieć, czy można pomóc psu, należy wykonać szereg czynności. Oprócz przeniesienia zwierzęcia na specjalną dietę, przepisuje mu oczyszczające lewatywy, leki i witaminy, a dodatkowo zabiegi fizjoterapeutyczne.

Farmakoterapia

Przez lata, w których weterynarze borykali się z różnorodnymi patogenami, wielokrotnie udowadniali skuteczność stosowania określonych leków przepisywanych w ramach terapii najgroźniejszych chorób - dżumy, zakażenia parwowirusem, koronawirusowego zapalenia jelit, adenowirusa. Sprawdzonych leków konieczne jest podkreślenie takich jak immunoglobulina, Giskan-5, Vikatan-S. Aby pomóc psom zakażonym wirusem dżumy postaci nerwowej, przepisuje się im leki o określonych właściwościach.

Główne z tych leków to siarczan magnezu i furosemid, które pomagają przywrócić ciśnienie śródczaszkowe. Aby wyeliminować stan pobudzenia, pokazano fenobarbital i kwas foliowy.

Obowiązkowe w ciągu Do leczenia przepisywane są również antybiotyki, wśród których najbardziej znane to:

• gentamycyna;
• sulfadimetoksyna;
• chloramfenikol;
• streptomycyna;
• penicylina;
• tetracyklina.

Ponadto oprócz głównego leczenia przepisywane są naturalne i syntetyczne stymulanty:

• roztwory wodne i solne;
• immunomodulatory (Vitan);
• promieniowanie ultrafioletowe;
• multiwitaminy („Glutamevit”);
• kokarboksylaza;
• Aneuryna.

Często psy zakażone wirusem dżumy, przepisać rozwiązania lecznicze:

• proseryna 0,05% (przeciw niedowładom);
• kwas askorbinowy 5%;
• difenhydramina 1%;
• chlorek sodu;
• glukoza 40%;
• glukonian wapnia 10%;
• urotropina 40%.

Karmienie psów dżumą

Aby chore zwierzę mogło wyzdrowieć, nie wystarczy tylko odpowiednio przeprowadzić działania terapeutyczne z użyciem przepisanych leków. Ważne jest również prawidłowe odżywianie. Specjalna dieta może przyspieszyć proces gojenia i pomóc zwierzęciu szybciej nabrać sił. Rekomendowane produkty, które można włączyć do diety chorych drapieżników, należy podkreślić:

• mięso;
• surowe jajka (nie więcej niż 2-3 razy w tygodniu);
• kefir i twarożek, które mają łagodny wpływ na żołądek.

Jeśli podjęte środki pomogły ustabilizować stan chorego zwierzęcia, w żadnym wypadku nie należy natychmiast wracać do zwykłej diety. Pies powinien pozostać na diecie przez jakiś czas, aż organizm całkowicie się wzmocni. Podczas diety warto podawać chorym zwierzętom wywary na bazie miodu, co pomoże zapobiec nerwowości infekcji.

Szczepienie psów przeciwko zarazie

Niestety, w większości przypadków weterynarze podają rozczarowujące prognozy dotyczące powrotu zwierzęcia do zdrowia po potwierdzeniu diagnozy dżumy. Jedynym sposobem, który może pomóc uniknąć zakażenia tą dolegliwością, jest regularne prowadzenie działań profilaktycznych.. Główna rola w nich jest skierowany na leczenie odwykowe. Aby zapobiec zarażeniu dżumą, zwierzętom przepisuje się leki importowane (VANGARD - 5 / CV-L Plus, Hexadog) lub leki produkowane lokalnie (Vakchum, KF-668).

Dodatkowo możesz zaszczepić się przeciwko dżumie mięsożernych, co najlepiej zrobić w młodym wieku, przestrzegając czasu zalecanego przez ekspertów:

• dzieci w wieku 3 miesięcy;
• młode psy w wieku 6 miesięcy;
• coroczne szczepienia dla dorosłych.

Wniosek

Plaga drapieżników może być dla nich wyrokiem śmierci, zwłaszcza jeśli nie podejmiesz żadnych działań po potwierdzeniu strasznej diagnozy. Główne trudności w leczeniu wynikają z faktu, że rozpoznanie choroby na początkowym etapie jest prawie niemożliwe.. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy u zwierzęcia zostanie zdiagnozowana nerwowa postać dżumy.

Lekarze weterynarii często dają złe prognozy dotyczące wyleczenia tych psów. Tylko regularne środki zapobiegawcze pozwalają uniknąć zakażenia niebezpiecznym wirusem. Ale należy to zrobić za zgodą lekarza weterynarii, który musi ustalić dokładną listę środków i czas ich wdrożenia..