Rasy psów środkowoazjatyckich ze zdjęciami i opisami

Niezwykła siła fizyczna, złożony, ale stanowczy charakter i niezależność - wszystkie psy z Azji Środkowej posiadają te cechy charakteru. Tutaj przeczytasz o czterech rasach, które najlepiej wykazują te cechy..

Alabai (owczarek środkowoazjatycki)

To najstarszy pies, jego wizerunki znaleziono podczas wykopalisk z 2000 roku pne. Eksperci określają wiek tej rasy na trzy do czterech tysięcy lat. Zgodnie ze swoim wielowiekowym rodowodem konkurować z nim może tylko owczarek kazachski. Dzięki dobrze wyrażonym cechom fizjologicznym i anatomicznym są to psy stróżujące i pasterskie.Charakterystyka wyglądu Alabai:

• Dobrze zbudowana sylwetka z dobrze zarysowanymi mięśniami, dużą głową i ciężką dolną szczęką całkowicie otoczoną mięsistymi wargami.
• Oczy są okrągłe, ciemne lub orzechowe, szeroko rozstawione.
• Uszy obwisłe, trójkątne, zwykle przycięte.
• Kłąb dobrze przylegający do skóry i mięśni, szyja niewielka.
• Czasami Alabai charakteryzują się krzywizną w kształcie kopuły wyglądu w okolicy lędźwiowej..
• Grzbiet od tyłu do ogona wyróżnia się szerokimi fałdami woreczkowymi.
• Nogi są wyprostowane i proste. Muskularne i mocne stopy.
• Ogon gruby, kopiowany lub nie, wysoko osadzony.
• Wysokość w kłębie około 70 centymetrów, waży od 40 do 60 kilogramów.
• Ciało, nieco wydłużone do ogona, pokryte jest grubą i szorstką skórą, która chroni przed niekorzystnymi wpływami natury i nie tylko. Jednak pomimo całej swojej „ciężkości” Alabai jest zaskakująco zwinny i zwinny.
• Kolor jest biały, cynamonowy, czerwono-żółty, bladożółty z różowym odcieniem lub szary. Maść pstrokata, pręgowana lub w cętki.
• Sierść jest jędrna i równa, podszerstek gruby. W zależności od konkretnej osoby są 3 lub 7 centymetrów.

Charakter Alabaevów jest niezwykle interesujący, ukształtowany przez tysiąclecia. Wielowiekowa selekcja naturalna rozwinęła w nim umiejętność nie obrażania się, stąd genetyczna agresywność wobec innych psów: rzuci się na każdego, co pojawi się przed jego oczami. Ale dla „przyjaciół”, z którymi mieszka - pełna życzliwość. Choć jest to pies stróżujący, to nie zaatakuje najpierw człowieka - odjedzie z groźnym rykiem i nie pozwoli zbliżyć się dystansu, który sam decyduje.

Alabai jest nieufny wobec obcych, ale jest bardzo lojalny wobec właściciela: pójdzie z nim wszędzie i weźmie udział w każdej walce, nawet oczywiście śmiertelnej. Nigdy nie wyda pisku ani jęku i nigdy nie będzie narzekać na ból. Kochając tylko swojego pana, z dumą będzie strzec swojego domu, krewnych i dzieci. Jest bardzo spokojny i zrównoważony, a jednocześnie odważny i rozsądny - najpierw przeanalizuje sytuację i dopiero wtedy zacznie coś robić.Nawiasem mówiąc, alabai w pracy iw domu jest zupełnie inne. W domu szczęśliwie pozwala dzieciom robić z nim co chcą, z przyjemnością bawi się z właścicielem. Ale oto, co jest interesujące - biorąc pod uwagę właściciela jako przywódcę stada, Alabai stawia siebie ponad wszystkich w rodzinie.

Ale pomimo miłości i oddania Alabai kocha wolność i jest niezależny. Nie jest sługą człowieka i nigdy nie spełni pragnienia pana. Jest przyjacielem lub wrogiem.

Wilczarz buriacko-mongolski

Od czasów starożytnych znany jest jako pies stróżujący rdzennych koczowniczych plemion Buriacji, Syberii, Chin i Tybetu. Trzymano ich w klasztorach, strzegły bydła i domów, zabierając je na polowanie. Te psy były uważane za święte.

W Mongolii i Buriacji istnieje legenda, według której te wilczury mają czworo oczu i przynoszą szczęście swoim właścicielom. Zniknęły pod koniec XIX wieku, ale zostały przywrócone w drugiej połowie XX wieku..Charakterystyka wyglądu:

1. Wielkość wilczarza jest dość duża: samce dorastają do 75 cm, samice - nie mniej niż 65 cm - dorośli ważą ok. 75 kg.
2. Niezwykle proporcjonalna sylwetka. Głowa i tułów są duże. Krótka i szeroka kufa mocno osadzona.
3. Oczy są owalne, koloru żółtawego do czekoladowego.
4. Wyraźna klatka piersiowa i kłąb.
5. Nogi są masywne i muskularne.
6. Istnieją dwie rasy: długowłosa i krótkowłosa. Sierść jest gęsta, inna na łapach, ma właściwości hydrofobowe - do wyschnięcia pies wystarczy się otrząsnąć. Bliżej zimy sierść staje się dłuższa i gęstsza, ale latem wilczarz zrzuca. Dzięki tej funkcji czuje się dobrze o każdej porze roku..
7. Kolor wilczarza może być czarny, ciemnobrązowy z czerwonawym odcieniem, czerwony z białymi plamami lub maść wilka.

Charakter wilczarza buriacko-mongolskiego jest spokojny, miły, czuły, a nawet dowcipny. Jest czarująco ciekawy: interesuje go wszystko, co się pojawiło lub okazało się nie na miejscu, wszystko, co się rusza. I nie tylko zainteresowany - sprawi, że właściciel na to spojrzy. Cudowna niania dla dzieci.

Dla niego najważniejsze jest ochrona swojej przestrzeni i członków rodziny. Dobrze dogaduj się z innymi zwierzętami.

Wilczarz jest bardzo mało wymagający dla środowiska i żerujący, może osiedlić się w dowolnym miejscu. Pies ma specyficzne poczucie humoru: przedstawiając bardzo zdecydowane spojrzenie, rozprasza się w stronę tego, z którym chce się bawić, ale w ostatniej chwili, tylko dotykając, biegnie obok, jakby zachęcając do wspólnego biegu.Ale nie wszystko jest takie idealne: jeśli wilczarz buriacko-mongolski uzna, że ​​właściciel traktuje go nieprawidłowo, nie wykona poleceń.

Jednak wspaniały umysł, spokojny charakter i niesamowita zdolność przystosowania się do nowych warunków sprawiają, że wilczarz buriacko-mongolski staje się prawdziwym przyjacielem.

Charcik kazachski tazy (chart środkowoazjatycki)

To jedna z najstarszych ras chartów, która od wieków otaczana jest aurą tajemniczości i nierozwiązania. Ze wszystkich zwierząt tylko ona mogła wejść do jurty i była traktowana jak człowiek. Nigdy nie nazywano jej słowem „pies”, tylko „tazy”, co oznacza „czysty”. Lojalność Tazy`ego wobec człowieka jest śpiewana w legendach.Charakterystyka wyglądu:

• Tazy jest pełen wdzięku i harmonii. Ma elastyczną, dobrze przylegającą skórę, lekkie kości i dobrze rozwinięte mięśnie..
• Długa głowa w kształcie klina z dużymi brązowymi oczami.
• Czasami kufa może być ciemna. Nos czarny lub kawowy (jeśli sam kolor jest jasny).
• Wiszące, lekko uniesione na chrząstce, cienkie uszy na wysokości oczu.
• Długa i okrągła szyja z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
• Klatka piersiowa szeroka i głęboka, żebra u góry zaokrąglone.
• Gładki grzbiet i wyrazisty kłąb.
• Ogon jest długi i wąski, kształtem przypominający szablę, w pierścieniu. Kiedy pies jest spokojny - ogon jest opuszczony, podczas ruchu - na wysokości grzbietu.
• Mała, jedwabista i równa sierść wydłuża się na uszach, wisi na ogonie, na łapach z tyłu z piórami.
• W kolorze są czerwone, białe, szare, siarkowe, czerwone we wszystkich odcieniach, żółte z ciemnymi paskami, z białymi plamami.
• Samce w kłębie 61-71 cm, suki 55-65 cm. Na wagę - około 30 kilogramów.

Istnieją dwie rasy Tazy: Turkmeński i Kazachski. Różnica polega na tym, że Turkmenowie są mniejsi i lżejsi, a Kazachowie silniejsi..

Puszki są szybkie (mogą przyspieszyć ponad 60 km / h), mają dobry wzrok i doskonały talent do chartów.

W domu Tazy jest z natury delikatna i przyjazna: przyjmie pozę sfinksa i będzie obserwować, co robi właściciel. Ponieważ Tazy jest z natury liderem, bez względu na sytuację, zajmie wiodącą pozycję, chroniąc dom przed osobami postronnymi.Na polowaniu doskonale rozumie właściciela, od razu łapie polecenia, jak mówią. Mając godny pozazdroszczenia talent, zręczny i pomysłowy leniwiec sama odnajdzie i złapie bestię.

Taigan chartów kirgiskich

Kolejny pies z najstarszym rodowodem. Świadczy o tym kirgiski tysiącletni epos „Manas”, wzorzyste rysunki codziennych scen na filcu i hafcie, przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Ale być może nie wiadomo już, jak i od kogo powstała ta rasa. Wiadomo tylko, że powstał w trudnych warunkach gór kirgiskich, w szczególności w regionie Tien Shan.

Taigan jest podobny do Tazy`ego, ale ma mocniejszą kość i silniejszą sylwetkę..Charakterystyka zewnętrzna:

1. Jest to silny pies o proporcjonalnej budowie i dobrze umięśnionym..
2. Głowa jest długa, sucha, szorstka i większa niż miednica.
3. Obwisłe uszy, ukryte w futrzanych "butach".
4. Gładki, szeroki grzbiet z wyraźnym kłębem. Tył jest długi i szeroki.
5. Kończyny są proste i muskularne.
6. Ogon jest zakrzywiony, z powodu akcentowanych kręgów na końcu ogona, pierścienia, co nie pozwala ogonowi na wyprostowanie.
7. Jedwabista, gęsta szata, dłuższa na uszach, bokach, łopatkach i udach. Zimą tajgan zyskuje podszerstek. Gęstsze, twardsze łapy dobrze zapobiegają uszkodzeniom.
8. Kolor w większości przypadków jest czarny z białymi plamami, może być czarny bez śladów, szary, z plamkami wełny innego koloru.
9. Najważniejszą cechą tajganów jest możliwość polowania w wysokich górach (2-4 tys. Metrów).
10. W kłębie wysokość 60-70 cm u samców i 60-65 cm u suk.

Główną cechą bohatera jest poczucie własnej wartości. Taigan jest niezależny i powściągliwy, nie ma żadnej służalczości. Przywiązany do właściciela, ale nie pozbawiony woli.Mimo, że kocha wolność (nie warto trzymać go na smyczy), jest uległy właścicielowi. Ceni zarówno właścicielkę jak i całą rodzinę, bardzo dobroduszny.

Wszystkie psy Azji Środkowej to najbardziej wyjątkowe zwierzęta o tysiącletniej historii, pełne dramatyzmu ich zniknięcia i trudnego odrodzenia. Psy o niesamowitych zdolnościach i zdolnościach, lojalni przyjaciele i niestrudzeni pomocnicy.