Jakim ptakiem jest perliczka domowa? Historia imienia i wyglądu

Nie tak dawno perliczki pojawiły się w fabrykach naszego kraju, a teraz można je już zobaczyć na prywatnych gospodarstwach. Ten cętkowany drób, nieco mniejszy od kurczaka, pochodzi od zwykłej dzikiej perliczki, która do dziś żyje w naturalnych warunkach Afryki. W Europie ptak ten pojawił się przed nową erą, został przywieziony z kraju Numidii, ale nie zapuścił korzeni. Później, w XVI wieku, perliczka została ponownie sprowadzona z Gwinei przez Portugalczyków..

Historia nazw ptaków

Zwykłe perliczki swojego gatunku nazwany na cześć greckiego mitu bohatera Meleagera, który zabił ogromnego krwiożerczego dzika, który został wysłany przez boginię łowów, aby spustoszyć ziemie jego ojca. Dziki wyrywały drzewa z korzeniami i zabijały ludzi. Aby sobie z nim poradzić, Meleager wydał okrzyk całej Grecji i zebrał najsilniejszych wojowników. Scena tego polowania na dzika dotarła do nas w postaci obrazu na wazonie z 550 rpne. eh.

Sprawca został zabity, ale między walczącymi o tytuł zwycięzcy bestii rozpoczęły się waśnie. Nieporozumienia zakończyły się wojną domową. W jednej z bitew Meleager stał się przypadkowym zabójcą swojego wuja z powodu swojej matki. Na co rozgniewała się i zwróciła się do bogów z prośbą o zesłanie na niego kary. Siostry Meleagera, roniąc łzy, zaczęły błagać bogów o litość, ale na próżno, bogowie nie chcieli zmienić zdania i zamienili je w perliczki z cętkowanym upierzeniem, które stało się symbolem ich łez. Oto historia tego ptaka według mitologii greckiej.

Carl Linnaeus opisał tego ptaka w 1766 roku i nadał jego gatunkowi nazwę Numida meleagris. Nazwa została nadana na cześć ojczyzny, z której została przywieziona, patronimiczna - w uznaniu legendarnych czynów Meleagera.

Słowo „perliczka” pojawiło się w związku ze staroruskim imieniem „car”, tak więc perliczka jest ptakiem królewskim.

Dlatego pierwszy ptaki, które pojawiły się w Rosji w XVIII wieku, były ozdobne. Następnie zaczęli rozmnażać się w fermach drobiu do produkcji żywności dietetycznej. Udomowiony ptak wygląda jak dziki ptak, ale nastąpiły zmiany w wadze i produkcji jaj. Wskaźniki te znacznie wzrosły. Tak więc u perliczek w naturze w lęgu znajduje się do 20 jaj, podczas gdy niektóre osobniki domowe mogą liczyć do 150 jaj rocznie..

Dietetyczne mięso i jajka

Perliczki hodowane są do produkcji mięsa wysokiej jakości. Jest podobny do dziczyzny i nigdy nie jest tłusty. Jajka perliczki też są pyszne.

Mięso i jaja z perliczki mają lepszą wartość odżywczą i smak niż wszystkie inne., otrzymane od jakiegokolwiek innego drobiu. Nic dziwnego, że w przeszłości nazywano je „królewskimi ptakami”. A szczególnie dobre są 3-5 miesięczne perliczki, ich młode mięso mleczne wyróżnia się niezwykłym smakiem, używa się go smażonego lub duszonego. Jaki jest pożytek z tuszy? Zawiera około 81% na przyszłość, części jadalne zawierają 27% białka, około 0,6% tłuszczu, 1,1% składników mineralnych.

Mięso ma wysoką zawartość kalorii. Mu specyficzny smak typowy dla dziczyznyoraz (bażanty, kuropatwy). Jaja ważą około 45 g, są mniejsze niż kurze, ale mają znacznie więcej suchej masy, witaminy A, lipidów, karotenoidów. Skład jest prawie dwukrotnie większy niż kurczak: witaminy A, D3, E i grupa B..

Jaja mają kształt gruszki, gruba, zwarta łupina jasnobrązowa, duże żółtko, przyjemna do spożycia. Jeśli porównamy to ze skorupą kurczaka, to liczba porów jest mniejsza, grubość jest większa, dlatego dostęp do nich patogennej mikroflory jest bardziej ograniczony, parowanie wilgoci z wnętrza jest nieznaczne. Te cechy dają jajom możliwość długotrwałego przechowywania i transportu na duże odległości. Przechowywane w temperaturze od 4 do 6 stopni nie tracą świeżości i wartości odżywczych nawet przez 3 miesiące..

Rasy perliczek

Domowe perliczki wyhodowały około 20 ras. Większość ras perliczek jest w kierunku mięsnym. Interesują nas najpopularniejsze i cieszące się dużym zainteresowaniem. A to jest szaro-nakrapiane, syberyjska biel, zagorska białopierśna.

• Szara rasa nakrapiana

Ta rasa ma inną nazwę - srebrnoszary. Dorosły osobnik osiąga wagę od 1,6 do 1,8 kg. Różnica między tą rasą a resztą to mięso, które jest szczególnie cenne pod względem smaku. Jaja w sezonie mogą mieć do 90 sztuk, ich waga to około 45 g. Upierzenie zgodne z nazwą - szaro-nakrapiane, szyja perliczki fioletowo-szara.

• Biali syberyjscy

Perliczki syberyjskie białe mają ciemnoszary dziób, matowe białe upierzenie, na którym znajdują się błyszczące śnieżnobiałe plamki. Głowa ptaka jest mała, szyja jest niebiesko-biała, nie ma na niej piór. Samce i samice wyróżniają się przede wszystkim kolczykami. W pierwszym przypadku są niebieskawo-czerwone, w drugim jasnoczerwone. Ciemnoróżowy dziób lekko zakrzywiony, grzebień jasnobrązowy. Masa ciała osiąga 1,8 kg u samców i 1,6 u samic. Jaja są przewożone o wadze 45 g rocznie, jest ich około 100.

• Zagorsk z białymi piersiami

Rasa ta została wyhodowana w mieście Zagorsk. Zmieszali krew białych moskiewskich kogutów i perliczek w szare cętki. Kolor okazał się szaro nakrapiany od tyłu i skrzydeł, od strony brzucha i klatki piersiowej - biały. Głowa bez piór nie jest ani mała, ani duża. Grzebień jest brązowawy, skórzasty, kotki małe, ale mięsiste. Dziób jest zakrzywiony. Samice ważą około 1,7 kg, samce około 2,1.

Cechy charakteru perliczki

Negatywny:

• Ten drób, w przeciwieństwie do innych oswojonych przez człowieka, zachował przyzwyczajenia dzikich zwierząt. Nawet dziś trudno je nauczyć składania jaj w gnieździe, zawsze starają się wybrać bardziej odległe miejsce. Po złożeniu jaja perliczka nie chce go wysiadywać, dlatego jeśli potrzebujesz lęgu perliczek, lepiej skorzystać z inkubatora lub kupić kurczaki Bantamok, które wykorzystujesz jako „żywy inkubator”.
• Ten ptak leci dobrze, więc można ściąć pióra na jednym skrzydle, w tym przypadku nie odleci daleko i problem zniknie. Jednak tę procedurę należy regularnie powtarzać..

Zalety hodowli perliczek:

• Perliczki dobrze znoszą zimowe przeziębienia (do 50 stopni), dlatego można je hodować na północy. Dobrze się też czują w upale - do 40 stopni.
• W porównaniu z innym drobiem perliczki rzadziej chorują. Praktycznie nie są podatne na białaczkę, chorobę Marka itp. Ale ten ptak nie lubi stęchłego i zepsutego pokarmu. Takie karmienie może wywołać zarazę dorosłego pokolenia.

Perliczki to ptaki ruchliwe i płochliwe. Im przestraszony głośnym hałasem, pojawienie się nieznajomych. Są mocno przywiązani do swojego pana, nawet wspinają się na jego ramiona i wydzierają mu jedzenie z rąk. Nieznajomi nie są tolerowani, a jeśli zostaną wzięci w ramiona, są zaciekle drapani i dziobani.

Nawet jeśli nie jesteś w pobliżu chodzącej zagrody, rozpoznasz zbliżające się niebezpieczeństwo po krzyku ptaka. Zgłoszą więc, że w pobliżu spaceruje kot, pies lub nieznajomy. Dlatego zawsze będziesz wiedzieć..

Jedna z charakterystycznych cech perliczki to ich obojętność wobec stonki ziemniaczanej. Wielu już zdaje sobie sprawę z tej konkretnej preferencji. Jednak te ptaki równie dobrze jedzą nie tylko go, ale także inne rodzaje owadów. Jeśli latem będą na „darmowym chlebie”, bez problemu mogą się wyżywić, a stonka ziemniaczana stanie się pierwszą ofiarą, ponieważ jej kolor jest dość zauważalny.

Wysoko interesujące do oglądania ptaków, kiedy rozpoczyna się „sezon polowań” na stonki ziemniaczanej. Na zielonym polu ziemniaków wyraźnie widać ich nakrapiane grzbiety i jasny kolor głowy. Ostrożnie patrzą pod liście z różnych stron, mając nadzieję, że znajdą larwę chrząszcza lub siebie, kiedy ją zobaczą, chwytają ją z prędkością błyskawicy, nie dając jej czasu na regenerację. Podczas „polowania” często krzyczą między sobą, informując bliskich o znalezisku. Ta preferencja w żywności jest chętnie wykorzystywana przez ogrodników i ogrodników. Kolejny ważny dodatek. To jedyny ptak z rzędu kurczaków, który nie ma zwyczaju wiosłowania łapami. Dlatego wypuszczając perliczkę do ogrodu, możesz być spokojny o porządek w łóżkach..

W ten sposób, perliczka domowa jest ptakiem bardzo dochodowym z każdego punktu widzenia. Chcesz rosnąć ze względu na piękno, ale chcesz - ze względu na mięso i jajka, zwłaszcza że ich użyteczne właściwości są o rząd wielkości wyższe niż inne ptaki żyjące w domu.