Dlaczego się pojawia i jak leczyć zapalenie jelit u psów

Psy, w przeciwieństwie do nas, ludzi, nie wiedzą, jak wyrazić siebie słowami, więc zrozumienie przyczyny zmian w zachowaniu zwierzaka może być trudne. Dowiedz się, co dokładnie przeszkadza psu, a tym bardziej, aby go wyleczyć, mogą być tylko wykwalifikowani weterynarze, którzy posiadają odpowiedni sprzęt. Twoim zadaniem, jako właściciela, jest wczesne rozpoznanie problemów zdrowotnych zwierzęcia i skontaktowanie się z lekarzem weterynarii w odpowiednim czasie. Najczęstsza przyczyna złego stanu zdrowia w domu psy staje się niebezpieczną chorobą wirusową - zapaleniem jelit. Każdy pies, który od czasu do czasu wychodzi na spacer, może go złapać. Teraz przyjrzymy się oznakom i objawom tej choroby, co pomoże Ci skontaktować się z weterynarzem na czas i uratować zwierzaka..

Co to jest

Zapalenie jelit lub parwowirusowe zapalenie jelit jest ostrym wirusem choroba, wpływający na jelita i mięsień sercowy w psy. Najczęściej dotyka szczeniąt w wieku od dwóch do ośmiu miesięcy ze słabym, nierozwiniętym układem odpornościowym. Zapalenie jelit odkryto w latach 80. XX wieku i od tego czasu zdiagnozowano nie mniej zgonów z jego powodu niż dżumy. Powikłania po zapaleniu jelit najsilniej wpływają na zdrowie psów. Tylko pies może zarazić się zapaleniem jelit; dla wszystkich innych żywych organizmów, w tym ludzi, wirus ten nie jest niebezpieczny.

Wyświetlenia

Istnieje kilka klasyfikacji zapalenia jelit. Jedna dzieli choroby według źródeł infekcji, druga klasyfikuje zapalenie jelit w zależności od dotkniętego narządu. W tym samym czasie różne gatunki pojawiają się u psów prawie takie same..

Pierwszy i drugi

Pierwotne zapalenie jelit jest głównym typem choroby u psów, atakuje układ pokarmowy psa, który nie jest już chory. Typ wtórny pojawia się jako powikłanie innych chorób, jego objawy i metody leczenia są prawie takie same jak pierwotne. Najczęściej to on jest diagnozowany, ponieważ organizm osłabiony chorobami zakaźnymi jest podatny na działanie wirusów. W tym przypadku patogenne wirusy i bakterie infekują błony śluzowe jelit i powodują dodatkowe stany zapalne..

Parwowirus i koronawirus

Te typy są wywoływane przez różne typy wirusów. Parwowirus jest cięższy. Nawet dorosłe psy mogą umrzeć z tego powodu, a małe szczenięta rzadko są ratowane, jeśli choroba zostanie zdiagnozowana po terminie. Lepiej bądź bezpieczny - zabierz swojego zwierzaka do szpitala na badania, aby potwierdzić lub zaprzeczyć podejrzeniom.

Koronawirusowe zapalenie jelit u dorosłych psów jest prawie niezauważalne - objawy są łagodne, pies nie cierpi nawet po zakończeniu okresu inkubacji. Istnieją ostre i łagodne postacie tej choroby. Psy ze stabilną odpornością samodzielnie pozbywają się wirusa, zarówno w postaci ostrej, jak i łagodnej, szczenięta czasami wymagają pomocy lekarskiej.

Bakteryjny

Nie da się odróżnić bakteryjnego zapalenia jelit od wirusowego bez badań laboratoryjnych - ich objawy są prawie identyczne. W przypadku bakterii salmonella wpływa na jelita psa. Salmonella dostaje się do przełyku psa wraz z glebą i odchodami, którymi interesuje się podczas spaceru..

Powody pojawienia się

Istnieje kilka rodzin wirusów, które powodują infekcję u psów. Wszystkie z nich mają łacińskie nazwy - Parvoviridae i Coronaviridae odpowiednio dla parwo- i koronawirusowego zapalenia jelit. Są to wirusy zapalenia jelit, które dostają się do organizmu psa z organizmu żywiciela. Przewoźnicy to bezpańskie psy i nikt nie dba o ich higienę..

Do zakażenia dochodzi, gdy pies domowy wącha odchody zakażonego zwierzęcia, liże stolec lub ślinę z oznaczonych powierzchni. Źródłem infekcji mogą być również skażona woda i odpady. Sok żołądkowy i enzymy nie działają na te wirusy, a także na niskie temperatury. Światło słoneczne może zniszczyć wirusa, ale nie wnika on wystarczająco głęboko w grubość kału. Zarażony pies natychmiast wchodzi w okres inkubacji, który w zależności od siły układu odpornościowego może trwać od jednego do pięciu dni. Wirusy atakują błony śluzowe układu pokarmowego, gniazdują w nich i rozmnażają się, powodując podrażnienia i obrzęki.

Mechanizm zakażenia bakteryjnym zapaleniem jelit jest identyczny. Ludzie rzadko chorują - najczęściej zarażają się małe dzieci z powodu złej higieny. Jedynym czynnikiem sprawczym w tym przypadku jest bakteria Salmonella ze szczepu Escherichia coli. Brak szczepień u szczenięcia lub dorosłego psa, słaby jedzenie, zmiany w diecie, robaczyce - wszystko to osłabia organizm psa i zwiększa prawdopodobieństwo infekcji.

Oznaki i objawy zapalenia jelit psów

Parwowirus dla psów pod względem objawów jest najgroźniejszy - początkowo wcale nie wykazują objawów. Pies może być radosny i aktywny na spacerze, aw domu nagle tęskni za domem i odmawia jedzenia. Osłabienie i zły nastrój to pierwsze oznaki infekcji parwowirusem, które mogą pozostać niezauważone. Spróbuj pogłaskać brzuch lub boki psa. Jeśli jest zarażona, każdy dotyk będzie bolał - będzie jęczeć, martwić się i unikać rąk. Już te znaki wystarczą do natychmiastowej wizyty u weterynarza..

Jeśli zakażenie parwowirusem nie jest leczone, objawy są cięższe - wymioty i biegunka. Początkowo wyładowanie jest przezroczyste, organizm traci wraz z nim dużo wody. Drugiego dnia tkanki zaczynają się rozkładać od wewnątrz, w wydzielinach pojawiają się fragmenty martwej tkanki, a pokarm zamiast wchłaniać gnije w przewodzie pokarmowym. Kał bardzo cienki, obraźliwy u psów rasy średnie może być wydalany z jelita pod wysokim ciśnieniem w postaci strumienia. W wymiocinach widoczna jest krew. W tym stanie pies nie może nic robić - ani spać, ani jeść, ani nawet się położyć. Może mieć drgawki i wysoką gorączkę. Wydostanie psa z tego stanu jest prawie niemożliwe..

Infekcja koronawirusem ma podobne objawy, ale choroba przebiega znacznie łatwiej. Często wszystko kończy się łagodną biegunką i wyraźnymi wymiotami z dużą ilością płynu. Im starszy pies, tym łatwiej będzie tolerować infekcję. Może pojawić się osłabienie i utrata apetytu, ale bolesny stan ustępuje w ciągu dwóch do trzech dni. W każdym przypadku konieczne jest badanie weterynaryjne, ponieważ po koronawirusie osłabiony organizm psów łatwo ulega infekcjom bakteryjnym - tym samym gronkowcem. Nie zwlekaj z rozpoznaniem, pokaż psa weterynarzowi przy pierwszym podejrzeniu zapalenia jelit.

Bakteryjne zapalenie jelit ma wszystkie oznaki infekcji jelitowej. Wzrost temperatury do czterdziestu stopni, a następnie spadek o trzy do czterech stopni, całkowity brak apetytu i pragnienia, apatia, osłabienie, drżenie kończyn. Pies zakażony gronkowcami cierpi na biegunkę i wymioty - jednak odchody są czyste, bezwonne, rozkładające się, aw wymiocinach nie ma krwi. Długotrwały brak leczenia może prowadzić do anoreksji i zaburzeń odżywiania, jeśli pies ma na tyle szczęścia, że ​​sam wyzdrowieje. Przy pierwszych objawach - dużym zmęczeniu, braku zainteresowania, melancholii - zabierz zwierzaka na badanie.

Jak przebiega leczenie

Przede wszystkim chorego psa należy zabrać do kliniki weterynaryjnej. Nie traktuj tego samodzielnie, jest to niedopuszczalne - zapalenie jelit zabija szybko i tylko odpowiednie leczenie może je zatrzymać. Weterynarz zbada twojego zwierzaka, określi stadium choroby i jej czynnik sprawczy. W zależności od patogenu zostanie wybrana surowica z immunoglobulinami, bez której nie można wyleczyć zapalenia jelit. Antybiotyki i środki immunosupresyjne (takie jak „Fosprenil”, „Immunofan”) są stosowane w połączeniu z surowicą, która oprócz niszczenia wirusa, wzmocni organizm i zapobiegnie pojawieniu się ubocznych chorób zakaźnych.

W przypadku zapalenia jelit rozpoczyna się natychmiastowe odwodnienie. Kilka godzin - a pies traci prawie całą darmową wodę i nie chce pić. W takim przypadku zakłada się dożylne zakraplacze i jak tylko pies poczuje się lepiej, pije je z „Regidronem” lub roztworami soli. Roztwory soli przywracają równowagę wodno-solną i zatrzymują wodę w tkankach. Trzeba je podawać stopniowo, ale często - jedną trzecią szklanki co dziesięć minut.

Kiedy patogen jest zniszczony, a organizm zaczyna gromadzić wodę, wymagana jest eliminacja toksyn. Najpewniejszym sposobem jest płukanie żołądka roztworem nadmanganianu potasu i lewatywa. To prawda, że ​​nawet osłabiony pies reaguje agresywnie na takie leczenie, dlatego lepiej jest wykonywać małe lewatywy, aby stopniowo wypłukać rozkładające się masy. W takim przypadku wymagane są enterosorbenty (węgiel aktywny, biały węgiel, biała glinka), które pochłaniają toksyny z rozłożonych tkanek i niestrawione rufa. Ponieważ toksyny przechodzą przez wątrobę i rozkładają się w niej, potrzebne będą leki, które ją wspomagają. Hydrolizyna i glutargina - proste i sprawdzone środki.

Stymulacja witaminowa organizmu to kolejny etap leczenia psów z wirusowym zapaleniem jelit. Wszystko jest odpowiednie, od zwykłego kwasu askorbinowego po kompleksy witaminowe dla zwierząt, ponieważ organizm po zapaleniu jelit cierpi na hipowitaminozę. Preparat witaminowy „Gamavit”, kwas askorbinowy i witamina B są wstrzykiwane domięśniowo po przywróceniu turgoru komórkowego.

Praca przewodu pokarmowego wraca do normy po dwudniowej diecie na czczo - odbudowuje się tkanka błony śluzowej jelit, wydzielane są enzymy. Kiedy jelita są gotowe do spożycia, pies otrzymuje małe posiłki co dwie i pół godziny. Dieta psów niewiele różni się od diety osoby zatrutej. Stosuje się jajka na twardo, gotowany ryż, buliony mięsne, produkty mleczne. Podczas rekonwalescencji nie wolno podawać tłustej żywności ani żywności o stałej strukturze..

Wreszcie przywracają pracę mięśnia sercowego, na co wpływa również enterowirus. Jej pracę wspiera sulfokamfokaina - dwa razy dziennie podaje się 0,3 mg domięśniowo (dożylnie, jeśli stan psa jest krytyczny). Ryboksyna i Mildronat wzmacniają mięsień sercowy. Po wyrównaniu kondycji psa zaczynają podawać mu pokarm bogaty w wapń i potas - niskotłuszczową mieloną wołowinę, ryby i gotowaną kaszę gryczaną.

Zapobieganie

Aby zapobiec zapaleniu jelit u szczeniąt, należy zaszczepić karmiącą sukę, gdy tylko szczenięta osiągną wiek jednego tygodnia. Wtedy, oprócz immunoglobulin mlecznych, wprowadzona szczepionka wpłynie na odporność szczeniąt. Eliminacja robaków pasożytniczych to kolejna gwarancja zdrowej równowagi jelitowo-witaminowej organizmu. Odpowiednie odżywianie i wysokiej jakości żywność są ważne jako źródło składników odżywczych.

Aby zapobiec zarażeniu psa, musisz utrzymywać go w czystości. Przeprowadzać procedury higieniczne - kąpać się, myć łapy po spacerze, czyścić miejsce do spania środkami dezynfekującymi i, jeśli to możliwe, naświetlać lampą kwarcową. Nie pozwól swojemu zwierzakowi wejść w kontakt z podejrzanie wyglądającymi psami ulicznymi i upewnij się, że chodzi po czystych, naturalnych terenach. Kiedy pojawią się pierwsze podejrzane objawy, zabierz go do weterynarza - lepiej przejść badanie profilaktyczne niż zająć się chorobą w jej rozwoju później.

Najczęściej młode psy cierpią na zapalenie jelit. Trzymaj szczeniaka w najczystszym i najwygodniejszym otoczeniu. Przyda się również mieć w domu apteczkę weterynaryjną z zestawem najpotrzebniejszych leków. Karm swoje dziecko zdrową, pełnowartościową żywnością, opiekuj się nim i nie oszczędzaj na usługach weterynaryjnych. Wtedy wyrośnie na zdrowego, kochającego psa.

Zapamiętaj objawy i oznaki zapalenia jelit, które czytasz. Terminowa diagnoza tej strasznej choroby uratuje twojego psa przed ciężką postacią rozwoju wirusa i uratuje mu życie. I nie zapominaj: łatwiej jest zapobiec chorobie, niż ją później wyleczyć..