Sznaucer miniaturowy: charakterystyka rasy, opis cech

Jaroslav Hasek pisał o tym psie, opowiadając o przygodach Szwejka, wesołego i prostodusznego żołnierza, ale bardzo rozsądnego. To czescy pinczery, których jeden z przedstawicieli jest opisany w powieści, nadał większość swojego charakteru współczesnym sznaucerom, a zwłaszcza sznaucerom miniaturowym..

W wielu współczesnych źródłach istnieją takie warianty nazwy tej rasy, jak karzeł, miniaturowy, mały.

Sznaucer miniaturowy: opis rasy

Sznaucer miniaturowy to poważny pies, mimo ponad skromnych rozmiarów. Oddanie właścicielowi, potężne szczekanie, potężne zęby, uważność i zwiększona czujność, nieustraszoność, racjonalność i roztropność, odwaga i absolutna pewność siebie pozwoliły zwergowi nazywać się psem służbowym, mocno osadzonym w pierwszej dziesiątce najbardziej preferowanych psów na świecie..

Ale ochrona mieszkań to nie jedyne zadanie miniatur. Sznaucery miniaturowe pomogą swoim właścicielom, właścicielom prywatnych domów, podwórek i gospodarstw w niszczeniu gryzoni, w szczególności szczurów, które powodują nieodwracalne szkody w gospodarstwach. To doskonałe nianie - uważne i surowe, ale jednocześnie z przyjemnością bawią się z powierzonymi im pociechami. Te psy są szczególnie dobre w ciasnych warunkach małych mieszkań miejskich. Ponadto przy odpowiedniej pielęgnacji i karmieniu w ogóle nie zrzucają.

Małe zwergy wykazują wyjątkowe zdolności do pracy w siłach bezpieczeństwa wielu krajów, w tym policji, celników, lotniskach, gdzie są wykorzystywane do poszukiwań przemytu, broni, narkotyków, materiałów wybuchowych, a nawet kamieni szlachetnych.

Solidny niemiecki charakter

Ministrowie natychmiast określają, kto jest liderem stada. Dlatego zabierając sznaucera miniaturowego do rodziny, właściciele muszą pokazać swojemu pupilowi, że można mu zaufać, że oni (właściciele) są rozsądni i autorytatywni. W przeciwnym razie, przy najmniejszym zagrożeniu dla swojej osoby, sznaucer będzie działał tak skutecznie, jak to możliwe, niezależnie od możliwych konsekwencji.

Sznaucery miniaturowe uwielbiam się uczyć, zdecydowanie potrzebują codziennych zadań intelektualnych. Jeśli właściciele zaangażują się nie tylko w wychowanie i szkolenie, ale także w takie psie sporty jak agility, te dzieciaki będą tylko szczęśliwe. Chętnie wykorzystają swoją niepohamowaną energię zarówno w takich działaniach, jak iw grach z towarzyszami. Jednocześnie zachowują się godnie z dużymi psami i są gotowe do dokładnych gier z najmniejszymi psami..

Posiadanie stabilnej psychiki i rozwagi, te bardzo towarzyskie zwierzęta potrzebują wsparcia i uwagi ze strony właścicieli. Bez przyjaźni z mężczyzną sznaucer miniaturowy może się nudzić i stać się agresywny. Konieczne jest poświęcenie czasu na zabawę z nimi..

Pochodzenie rasy

Sznaucery miniaturowe wywodzą się od czeskich pinczerów, na bazie których powstały sznaucery olbrzymie (duże) i mittelschnaucery (średnie). To właśnie rękawiczki zainspirowały niemieckich twórców rasy do rozpoczęcia hodowli. Rasa jest uważana za stosunkowo młodą. Wszak pierwsze żubr zwyczajny wprowadzono do świata hodowców psów pod koniec XIX wieku, aw 1890 roku ustalono wzorzec rasy.

Odmiany i wygląd sznaucerów miniaturowych

Zazwyczaj opis psa zaczyna się od wzmianki o brodzie i wystających brwiach, nadając psom niesamowity wygląd. Te psy nie zawsze nosiły fryzurę, do której są teraz przyzwyczajeni właściciele i miłośnicy tych psów. Sznaucery dzisiaj nosić krzaczastą brodę i brwi, które potęgują wrażenie psa i od dawna są znakiem rozpoznawczym tej rasy. Dzięki nim te psy otrzymały takie imię. Przecież słowa o tym samym rdzeniu w potocznej nazwie tych psów są tłumaczone z niemieckiego jako „kaganiec” i „broda”.

Płaszcz sznaucera miniaturowego, podobnie jak ich większych odpowiedników, sznaucerów z rękawiczkami, prosty, krótki, sztywny, gruby, żylasty. Podszerstek gęsty, wyraźny, ciepły. Na nogach i brzuchu sierść jest bardziej miękka. Podczas krojenia tworzy się z niej coś w rodzaju „spódnicy” i „pończoch”. Na uszach włos krótki, twardy.

Nowoczesny standard rasy pozwala na pięć opcji kolorystycznych:

• biały (dla sznaucerów miniaturowych białych dopuszcza się warianty odcieni bieli, w tym ecru i mleczny);
• pieprz i sól (szara);
• czarny z szarym (ze srebrnym);
• czarny;
• czekolada.

Ten ostatni nadal nie jest uznawany przez FCI.

Sznaucery miniaturowe to miniaturowe kopie sznaucerów średniej wielkości. Waga dorosłego psa powinna wynosić nie mniej niż cztery kilogramy i nie więcej niż osiem kilogramów. Wysokość (wysokość w kłębie) i długość tułowia muszą być równe i równe nie więcej niż 35 cm.

Są to proporcjonalnie zbudowane małe psy, a jednocześnie zgrabne i krępe, z dobrze rozwiniętą klatką piersiową, mocnymi zębami i wytrzymałym tułowiem oraz łapami, które idealnie pasują do regularnego kwadratu. Ciało jest szczelnie pokryte skórą. Szczenięta Zwergs pokazują swoją wyraźną rodowodową budowę ciała, ledwo zaczęły samodzielnie poruszać się.

Taka budowa ciała określa maksymalne cechy funkcjonalne tych psów. To prawdziwi szybcy sprinterzy, a jednocześnie twardzi jak maratończycy. Ich ruchy są wdzięczne, pełne gracji, swobodne i zamaszyste..

Miniatury żyją zwykle około 15 lat. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i utrzymaniu w miłości są wśród nich prawdziwi stulatkowie, którzy zachwycają swoich właścicieli od ponad dwudziestu lat..

Charakterystyka psów oparta na standardzie rasy

Statystyki ras:

• Głowa sznaucera miniaturowego musi pasować dokładnie do zwykłego prostokąta.
• Czoło proste.
• Kufa tępa, trapezoidalna, nieco wydłużona.
• Wargi napięte, suche, czarne.
• Nos jest prosty, równy, z dobrze rozwiniętym czarnym płatkiem.
• Przejście od nosa do czoła jest proste, podkreślone geometryczną lamówką na czole.
• Szczęki i zęby są mocne, mocne.
• Zgryz nożycowy.
• Oczy są ciemne, owalne, średniej wielkości, skierowane do przodu.
• Dobrze przylegające powieki.
• Wygląd jest żywy, poważny, uważny.
• Uszy wiszące, lekko leżące przed głową, wysoko osadzone.
• Szyja jest mocna, mocna, muskularna.
• Wypukły kark.
• Ciało tworzy wyraźną opadającą linię.
• Grzbiet jest mocny, mocny, krótki.
• Klatka piersiowa szeroka, owalna, z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
• Podciągnięty brzuch.
• Łapy mocne, rozwinięte, sprężyste, równoległe, umiarkowanie szerokie.
• Okrągłe stopy z mocno wciśniętymi palcami.
• Krótkie paznokcie, czarne.

Wady, które nie spełniają standardu wyglądu rasy:

• obwisły lub zbyt ciasny brzuch;
• wada zgryzu;
• umaszczenie i podszycie pręgowane, obecność pręg lub plam;
• ostra i krótka kufa;
• podszerstek jest brązowy;
• fałdy skóry;
• tył - zapadnięty, łukowaty, długi;
• uszy - osadzone nisko, za krótkie, za długie;
• czaszka jest masywna, okrągła;
• płaszcz - długi, falowany, miękki.

Wady układu nerwowego sznaucerów miniaturowych:

• agresja;
• nerwowość;
• niekontrolowanie;
• podejrzenie;
• tchórzostwo.

Hodowla i karmienie sznaucerów miniaturowych

Zwerg, podobnie jak jego wyżsi bracia - wszechstronny, bystry, aktywny i pewny siebie pies. Potrzebuje zabawek do zajęć domowych, zajęć intelektualnych oraz partnerów do zabawy i nauki z właścicielem..

Mogą to być sami właściciele i ich dzieci, a także prawie wszystkie zwierzęta, w tym koty i szczury. Rozpaczliwie potrzebuje długich spacerów i przynajmniej godzinę dziennie musi naprawdę biegać, skakać i nosić pono. Dobry żmijowiec to zmęczony żużel. Ten dzieciak z przyjemnością zaprosi do zabawy każdego psa. Co więcej, sznaucer miniaturowy z łatwością odrzuci źle wychowanego psa, niezależnie od jego wielkości..

Oprócz długotrwałej aktywności fizycznej zdrowie żmijowca sprzyja odpowiedniemu żywieniu. Te psy mogą przejadać się, więc właściciele powinni być karmieni ściśle co godzinę, dokładne kalibrowanie porcji mięsa, warzyw i zbóż w przypadku karmienia naturalnego. Do karmienia paszą przemysłową lepiej wybrać karmę wyspecjalizowaną dla potrzeb tej konkretnej rasy lub przeznaczoną dla mobilnych psów małych ras..

Wprowadź do diety psa świeże pomidory, miazgę pomidorową i sok pomidorowy oraz kawałki świeżej skórki z cytryny lub kiszonej kapusty. Pomoże to wzmocnić i poprawić zęby i usta. Niech twój pies żuje jabłka, ogórki i marchewkę. Aby poprawić stan skóry, wprowadź na stałe olej roślinny, najlepiej nierafinowany.

Opieka nad sznaucerem miniaturowym

• Opieka oka. Uważaj na małego obrońcę. Jeśli wydzielina gromadzi się w wewnętrznych kącikach oczu, ostrożnie usuń je wacikiem lub chusteczką zamoczoną w roztworze naparu z herbaty, bulionie rumiankowym lub ciepłej wodzie, przepuszczając je z zewnętrznego kącika oka do wewnętrznego. W przypadku przedłużającego się wypisu, zaczerwienienia, łzawienia należy natychmiast pokazać psa weterynarzowi. Oprócz urazów mechanicznych i infekcyjnych problemy z oczami mogą być spowodowane niewłaściwym odżywianiem sznaucera.
• Opieka dentystyczna. Od najmłodszych lat monitoruj stan zębów Twojego pupila, zwracając uwagę nie tylko na czystość jamy ustnej, ale także na prawidłowy zgryz. Wytrenuj go, aby również pokazywał zęby. Aby to zrobić, poproś nadzorującego lekarza weterynarii, aby nauczył Cię, jak to zrobić poprawnie. Systematycznie usuwaj płytkę nazębną. Można to zrobić nie tylko za pomocą specjalnych środków do zębów, ale także podając psu smaczną ucztę po każdym posiłku z wysuszonych żył, skóry, chrząstek lub policzków..
• Pielęgnacja łapy. Sprawdź stan łap i pazurów swojego zwierzaka. Podkładki pod łapy wymagają ochrony, przycinania włosów między palcami i palcami oraz regularnego smarowania roztworem olejku witaminy A lub specjalnych środków ochronnych. Sprawdź stan i długość paznokci, jeśli to konieczne, przycinając je dwa razy w miesiącu, w tym wilcze pazury. Pazury nie powinny przeszkadzać w chodzeniu i bieganiu psa. Po spacerze po lesie, piasku lub chodnikach posypanych solą lub innym odczynnikiem przeciwoblodzeniowym koniecznie opłucz łapy, klatkę piersiową i brzuch psa pod bieżącą ciepłą wodą.
• Pielęgnacja uszu. Uszy sznaucera miniaturowego wymagają większej uwagi, zwłaszcza jeśli nie są przycięte. Regularnie przycinaj zewnętrzną część ucha i wyrywaj lub przytnij wewnętrzną część ucha. Pamiętaj, aby co tydzień wycierać ucho i przewód słuchowy. Są do tego specjalne płyny. Jeśli ich nie ma, możesz użyć zwykłego rozgrzanego w dłoni oleju roślinnego, nałożonego na wacik lub wacik. Nie zaleca się stosowania do tego celu wazeliny, ponieważ ma ona tendencję do pękania skóry, co może prowadzić do niepotrzebnego zakażenia psa. Pokaż zwierzaka weterynarzowi przynajmniej raz w sezonie.
• Pielęgnacja włosów. Umyj i czesaj brodę żubra po każdym karmieniu i każdym spacerze, szczególnie podczas deszczowej pogody. Dotyczy to przede wszystkim białych zwergów. „Spódnica” i „pończochy” również wymagają codziennego czesania i higienicznego płukania. Częste mycie szamponem nie jest dobre dla ich sierści i podszerstka. Ponieważ zwergy, podobnie jak wszystkie inne sznaucery, nie rzucają się, należy je przycinać przynajmniej raz na dwa miesiące. Strzyżenie polega na wyskubaniu martwej części włosa za pomocą specjalnych urządzeń lub ręcznie. Po pewnym przeszkoleniu każdy właściciel może poradzić sobie z tą procedurą, a do odpowiedzialnego wykonania na konkursie lub wystawie można skorzystać z usług specjalnego fryzjera. Obowiązkowe jest przycięcie wełny dekoracyjnej do zdobienia "spódnicy", "pończoch", brody, wąsów i grzywki (brwi).

Regularne przycinanie ciała nożyczkami lub maszynką do strzyżenia jest niedopuszczalne, ponieważ zmienia właściwości jakościowe wełny. Wełna, zwłaszcza w białych parach, staje się miękka i pod wpływem ciepła traci swoje właściwości ochronne, rozgrzewające i chłodzące.