Pudel miniaturowy: historia, wzorzec rasy, treść (+ zdjęcie)

Idealnym zwierzakiem domowym i towarzyszem jest Pudel Miniaturowy. Rasa ma cztery odmiany. Przodkiem jest przeciętny pudel, jego powiększona kopia to królewska, a dwa mniejsze - krasnoludek i zabawka. W rzeczywistości psy mają taki sam wygląd i temperament, ale różnią się tylko wielkością. Łowca, kaskader, odważny bohater, arystokrata i kanapowy zwierzak - to wszystko to Pudel.

Odniesienie do historii

Pudel Miniaturowy to „zaadaptowana” wersja mieszkania. Historia czworonogów z kręconymi włosami, podejrzanie podobnych do pudli, sięga starożytnej Grecji. Jest tylko jeden niuans, nie ma pisemnego potwierdzenia tego faktu, są tylko rysunki. Eksperci nie są skłonni interpretować fresków jako dowodu, ponieważ uchwycony obraz czworonogów można „dopasować” do innych ras.

Historycznie udowodnione fakty wiążą rasę z Francją. tak poza tym, Francuscy hodowcy zainwestowali najwięcej w rozwój pudli i jest to ich standard, który FCI przyjęła dzisiaj (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Nie można jednak pomijać roli innych krajów. Wielka Brytania przez długi czas wyznaczała trendy w modzie kynologicznej, a dzięki hodowcom angielskim hodowla rasy rozprzestrzeniła się po całej Europie. Zajmując pałeczkę, Niemcy zajęli się także hodowlą pudli.

Dziś zwyczajowo postrzega się rasę jako dekoracyjną, chociaż nie jest to całkowicie sprawiedliwe.. Czworonogi są doskonałymi uczniami i mają prawo ubiegać się o tytuł generała. Pudle wykazały swoją elastyczność podczas wojen i we współczesnym życiu. Pudel średni, który dał początek innym gatunkom, aktywnie działa używany do polowań na kaczki w całej Europie. Nie mając podszerstka, zapachu i będąc bardzo czysty, pies pasował do szlacheckich domów..

Cel hodowli pudla miniaturowego jest spowity mgłą. Eksperci uważają, że zachętą była moda na psy buduarowe. Kolejnym krokiem na drodze do celu był Pudel Toy, najmniejszy przedstawiciel rasy. Pomimo swojej wielkości psy karłowate mają dobrze rozwinięte umiejętności pracy; hodowcy zawsze zwracali szczególną uwagę na ten niuans..

Warto zauważyć, że rasa przeszła wieloetapową selekcję, ale zachowała swój wygląd i długość życia. Pudle pozostały obojętne na swoje fryzury, z wielkim sukcesem opanowały powierzone im obowiązki i zawsze dotrzymały kroku postępowi.

Nie wiadomo jednak, w jakiej formie byli przedstawieni wczesni przodkowie pudli fakt wieloaspektowej selekcji jest niezaprzeczalny. Krew psów myśliwskich, pasterskich i usługowych została bezpiecznie wprowadzona do puli genowej rasy. Po takich eksperymentach pojawiły się nowe rasy, choć ich celem było doskonalenie umiejętności wędkarskich „kędzierzawych dziewcząt”. Wiadomo, że w selekcji wzięły udział psy „wodne”. Taśma między palcami pudla służy jako dowód..

Należy zauważyć, że psy o różnych rozmiarach odnotowano w historii jeszcze przed pojawieniem się gradacji wzrostu. Na przykład Henryk IV trzymał wysokiego, odważnego Pudla, który teraz byłby klasyfikowany jako członek rodziny królewskiej. W tym samym okresie we Francji i Anglii aktywnie używali do polowania bardziej zwartych, ale nie mniej potężnych czworonożnych, średnich pudli. W tym samym stuleciu odnotowuje się małe kanapowe psy z kręconymi włosami, być może były to wczesne przedstawiciele rasy karłowatej. Pudle zabawkowe są uważane za najmłodsze, ponieważ zostały pozyskane przez elementarną selekcję najmniejszych osobników wśród psów karłowatych..

W każdym razie już pierwszy wzorzec, opublikowany w 1868 roku, zawierał wszystkie cztery odmiany. Dodatkowo Brytyjczycy umieścili w opisie rasy osobny „akapit” - Pudel Arlekin (czarno-biały). W 1904 roku uznano psy w Niemczech, ale arlekin nie był objęty standardem. I wreszcie prawa do rasy „zdobyła” jej ojczyzna - Francja (1963). Oficjalny opis został dosłownie przetłumaczony na język angielski i zaakceptowany przez FKI.

Pudel łagodnie i harmonijnie wszedł w szeregi rosyjskiej kynologii. Wcześniej eksportowane psy wyglądały znajomo, a zwierzęta hodowlane, choć nie do końca rasowe, aktywnie się zwiększały. W 1886 roku w Rosji powstał klub hodowlany, który przeznaczył swoje zasoby na kontrolę działalności hodowlanej. Nawiasem mówiąc, początkowo, jakby reasekuracja, związek opiekunów psów nazywał się niejasno - Klubem miłośników psów rasowych. Trzy lata później organizacja została przemianowana na Poodle Club, a po światowym uznaniu podopiecznych została ogłoszona ogólnopolską i ogólnounijną.

To interesujące! Biały Pudel Miniaturowy konkurował ze świniami w ich niezwykłym fachu! Psy były używane z dużym powodzeniem (i były używane w przeszłości) do znajdowania trufli. W takiej pracy preferowane są osoby o białym futrze, ponieważ łatwiej jest je zobaczyć w ciemności..

Wygląd

Dorosły pudel karłowaty jest mała kopia przeciętnego przedstawiciela rasy z maksymalnym zachowaniem proporcji i harmonii, bez „oznak toya”, czyli bez najmniejszego śladu osłabienia, cienkiej kości i innych oznak „zwyrodnienia”. Ponadto waga psa waha się w zakresie 4-6 kg. Warto zwrócić uwagę na fakt, że „średnia” waga Toy Pudle waha się w granicach 3-5 kg, dlatego głównymi parametrami są wysokość i proporcje. Pudel miniaturowy dorasta do 28-35 cm. Psy poniżej 28 cm to zabawki, powyżej 35 lat to średnie pudle.

Standard rasy

• Głowa - regularne, ani wydłużone, ani tępe, z płynnym przejściem od czoła do kufy. Czaszka umiarkowanie wydłużona, potylica umiarkowanie zaznaczona, oglądana z boku czoło lekko uniesione. Od końca zgrubienia potylicznego do grzbietu nosa znajduje się płytka bruzda (może być słaba, ale powinna być wyczuwalna). Kufa nie jest zbyt masywna, ale też nie słaba. Obie szczęki dobrze rozwinięte, czubek zgrabnie zaokrąglony, ale ze względu na futro wydaje się mieć kształt litery U. Podczas oglądania brana jest pod uwagę sylwetka kufy, którą ocenia się wzdłuż linii dolnej krawędzi wargi, a nie wzdłuż szczęki. Wargi są średniej grubości, niezbyt mięsiste. Kącik ust jest schludny, nie wykręcony. Ekstremalna linia ust jest pigmentowana tak, aby pasowała do szaty lub czarna. Dopuszczalna jest obecność różowej plamki na fałdzie wargowym.
• Zęby - równe, białe, zawsze kompletne i wyprostowane, we właściwym zgryzie.
• Nos - dość szerokie, ruchliwe, wrażliwe, ubarwione w kolorze szaty lub czarne. Białe psy mają czarny nos. Depigmentacja nosa jest uznawana za wadę.
• Oczy - harmonijnej wielkości, wewnętrzne kąciki lekko obniżone w kierunku grzbietu nosa, ustawione pod niewielkim kątem. Norma opisuje prawie czarny kolor oczu, ale ponieważ takie zjawisko jest nienaturalne, w dostosowanej wersji tłumaczenia opisuje kolor ciemnobrązowy lub ciemnobursztynowy, w zależności od umaszczenia.
• Uszy - dość długi, średniej grubości, miękki, leżący po bokach głowy. Uszy (z wyłączeniem długości szaty), które nie sięgają kącików ust nie są uznawane za wadę, ale pies z taką wadą nie otrzyma oceny doskonałej.
• Ciało - mocno zbudowany, harmonijny, pasujący do prostokąta, niezbyt wydłużony. Szyja owalna, z wyraźnym karkiem, kłąb niewidoczny (u samców umiarkowanie zaznaczony), grzbiet zwęża się do zadu, krótki, lędźwie uniesione i mocne, zad zaokrąglony. Za wadę uważa się opadający zad. Klatka piersiowa jest owalna, szeroka i obszerna, aż do łokci. Linia brzucha jest podciągnięta, tworząc zgrabną sylwetkę, ale nie tak wyrazistą jak u chartów.
• Odnóża - proste, przednie łapy osadzone pod tułowiem, tylne nieco szersze. Łokcie są dociśnięte do mostka, łopatki pochylone, pozostałe stawy ustawione pionowo do ziemi, nadgarstki ustawione pod umiarkowanym kątem. Tylne łapy nie powinny być wyprostowane, osadzone na mocnych, średniej długości udach, muskularne. Staw skokowy jest sprężysty, mocny i pionowy. Śródstopie pionowo. Łapy zebrane, palce dobrze zgięte, połączone membranami. Pazury są krótkie i zakrzywione. Poduszki i paznokcie łapy są w kolorze pasującym do szaty lub ciemne.
• Ogon - osadzone wysoko, mogą być naturalne lub przycięte. Niesie wysoko, bez zakrętów.

Rodzaj i kolor szaty

Pudle są nieliczne nie rzucające się skały. Ich sierść jest podobna do miękkiej sierści. Wczesny typ rasy, dał dziedzictwo w postaci grupy zaplecionych psów, ich włosy straży są bardziej miękkie i przypominają puch. Ponieważ bardzo trudno jest zadbać o takie futro, w czasach, gdy polowano na pudle, psy musiały być „wiązane” (włosy rosnące w lokach zwijały się w grube sznurówki). Obecnie zwyczajowo kroi się pudle, a osobniki z „dredami” są niezwykle rzadkie. Standard akceptuje tylko pięć kolorów:

• Pudel miniaturowy biało-czarny - jednolity kolor bez różnic.
• Brązowy, morelowy, srebrny i jak najbliżej odcieni bez plam, przejść lub śladów innego rodzaju.

Uwaga! Szczenięta pudla miniaturowego osiągają w pełni srebrne srebro w wieku jednego roku. „Kolorowanie” jest również typowe dla psów morelowych. Pudle czarne, białe i brązowe mogą zmieniać nasycenie kolorów, ale nie sam kolor.

Norma określa również pielęgnację psów: Angielski (zachowany włos na tylnych łapach), nowoczesny (z zachowaniem krótkiego lub ułożonego wełnianego płaszcza), a najpopularniejszy to lew z grzywą i pomponem.

Charakter i szkolenie

Ze wszystkich stron pozytywny charakter pudla miniaturowego ma jedną istotną różnicę w porównaniu z większymi braćmi. Ze względu na mniejszy rozmiar i przyspieszony metabolizm, tetrapody są bardziej aktywne, zwinne i niespokojne. Wymagają od osoby większej uwagi, a jeśli nie dostaną tego, czego chcą, mogą stać się bardzo smutni lub mieć kompleksy..

Jeśli nadal jesteś niezdecydowany co do podgatunku rasy, warto rozważyć kilka niuansów. Oprócz wielkości, różnica między Pudelkiem Miniaturowym a Pudelkiem Zabawkowym znajduje odzwierciedlenie w sposobie przechowywania:

• Obie rasy są narażone na zwiększone obrażenia, ze względu na mały rozmiar.
• Jeśli masz dzieci poniżej 10-12 lat, czworonóg stanie się Twoim pierwszym pupilem lub nie jesteś gotowy do ochrony psa w każdy możliwy sposób w wieku szczenięcym (z powodu pracy, aranżacji domu itp.), Lepiej zdecydować się na przeciętnego pudla.
• Psy karłowate są bardziej wszechstronne, normalnie tolerują dwukrotne spacery, ale częściej cierpią na problemy z nerkami.
• Pudle-zabawki powinny chodzić 3-4 razy dziennie lub być w stanie założyć pieluchę (tacę).

Alternatywnie możesz trenować swojego pudla miniaturowego w toalecie, na przykład kuwetę dla psa. Takie podejście ma ogromny plus - zwierzak nie będzie musiał znosić, co jest znaczące zmniejszyć ryzyko kamicy moczowej w starszym wieku.

W stosunku do nieznajomych, dzieci i innych zwierząt praktycznie wszystkie pudle są nieszkodliwe. Są wyjątki, niektórzy z rasy są nawet szkoleni na ochroniarzy. Jednak w większości „kręcone kobiety”, które przeszły przez socjalizację, są tolerancyjne wobec otaczającego ich świata. Nie bój się porażki, trenuj pudla krasnoluda już od pierwszych dni w nowym domu.

Czworonogi są bardzo bystre i bystre, a ponadto mają skłonność do tego imitacja. Jeśli masz już psa, który zna podstawowe polecenia, pudel musi tylko pokazać ich wykonanie na przykładzie.

To interesujące! Według rankingu najmądrzejszych psów przyjętych na świecie Pudel zajął zaszczytne drugie miejsce.

Nie zapomnij o umiejętnościach łowieckich podopiecznego. Oczywiście nie musisz trenować psa do zwierzyny, ale możesz, a nawet musisz, biegać i gonić ptaki. Dopóki w pełni nie opanujesz rozmowy, ściśle monitoruj zwierzaka lub nie spuszczaj go ze smyczy. Pudle mają bardzo wyczulony węch i doskonałą pamięć, więc wytropienie zaimprowizowanej ofiary nic ich nie kosztuje. Zwierzę, które jest porwane przez poszukiwania, może nie reagować na polecenia. Alternatywnie możesz użyć gwizdka, który będzie słyszalny przy silnym wietrze lub obcym hałasie..

Konserwacja i pielęgnacja

Oprócz zapewnienia bezpieczeństwa w domu, opieka nad pudlem miniaturowym nie odbiega od algorytmu utrzymania większych przedstawicieli rasy. Naturalnie, pierwszą rzeczą, która martwi przyszłego właściciela, jest wełna. Plusem jest to, że pudle nie zrzucają, pomijając potrzebę regularnych fryzur. Jeśli sierść jest zbyt długa, szybko się zaplącza, wygląda nieatrakcyjnie, a splątane sploty ranią psa.. Kąpielowy przeprowadzane w razie potrzeby, ale nie częściej niż 1 raz w ciągu 2-3 tygodni. odzież Pudel Miniaturowy pomoże chronić sierść przed brudem. Ciepłe akcesoria są również niezbędne, jeśli wolisz krótko przyciąć sierść zwierzaka..

Rada: nie warto używać szampon za każdym razem, gdy pies jest kąpany. Możesz również wyczyścić wełnę czystą wodą. Szampon uszkadza lubrykant ochronny skóry, co może prowadzić do podrażnień lub nieprzyjemnego zapachu..

Codziennie badaj swojego psa - uszy, oczy, zęby, pazury, ciało. Uszy wyczyszczone w razie potrzeby. Ponieważ rasa jest podatna na zapalenie ucha środkowego, lepiej jest używać specjalnych płynów weterynaryjnych, które delikatnie rozpuszczają płytkę nazębną i tworzą film antybakteryjny. Oczy są badane pod kątem zaczerwienienia (normalnego w cieple), zmętnienia i innych podejrzanych objawów. Oprócz samobadania oczy zwierzaka powinny być regularnie (przynajmniej raz na 6 miesięcy) badane przez lekarza weterynarii-okulistę. Nie zapomnij o leczeniu pasożytów (pchły, obcęgi, robaki), ponieważ ich negatywny wpływ może zaszkodzić nie tylko wyglądowi, ale także wywołać poważniejsze problemy zdrowotne.

Ważny! Pudle są podatne na wzdęcia! Nie wyprowadzaj psa od razu po jedzeniu, lepiej wyszkolić swojego pupila do jedzenia po spacerze.

Kompletny karmienie zachowa urodę i zdrowie psa, nawet w starszym wieku. Potencjalnego właściciela może onieśmielać skłonność do alergii pokarmowych, ale teoria wygląda bardziej onieśmielająco niż sam fakt. Szczeniaka pudla miniaturowego warto karmić ostrożnie, wprowadzać nowe produkty w małych ilościach i obserwować. Zauważyliśmy, że coś jest nie tak - produkt został wykluczony. Jest łatwiejsze wyjście - przemysłowa żywność z hipoalergicznej serii, ale nie spiesz się. Nie wszystkie pudle są uczulone, jak pokazuje doświadczenie, większość właścicieli odnoszących sukcesy określa swoje zwierzęta jako wszystkożerne.

To interesujące! Spinki do włosów i kolorowe wstążki mocujące sierść pudla do głowy to tradycja związana z rasą od czasów polowania na kaczki. Usuwając grzywkę, myśliwi starali się zwiększyć wydajność psa, a wielokolorowe wstążki pomogły odróżnić ich zwierzaka od innych czworonożnych.

Zdrowie

Średnia długość życia pudli karłowatych sięga 15 lat, chociaż przy dobrej dziedziczności i jakości opieki liczba ta nie jest maksymalna. Niestety wszyscy przedstawiciele rasy, niezależnie od wielkości, są podatni na dość szeroki wachlarz dolegliwości:

• Dysplazja stawy biodrowe - objawia się w starszym wieku.
• Uwięzienie nerwu rdzeniowego z powodu deformacji krążków kręgowych - zwykle spowodowane nieprawidłowym wzrostem, urazem lub innymi problemami z układem mięśniowo-szkieletowym. Może prowadzić do paraliżu w ciężkiej postaci.
• Zaćma, podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (jaskra), zwyrodnienie siatkówki - dziedziczne dolegliwości, które mogą objawiać się w każdym wieku.
• Wiek osteochondroza - kruchość kości.
• Zapalenie węzłów chłonnych - obrzęk węzłów chłonnych z powodu nadmiernego pobudzenia układu odpornościowego.
• Niedoczynność tarczycy - naruszenie metabolizmu hormonalnego z powodu nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy. Najczęściej wyraża się brakiem hormonów skutkującym letargiem, przyrostem masy ciała, problemami skórnymi i wchłanianiem pokarmu.
• Cukrzyca - zakłócenie procesu utylizacji glukozy na skutek braku (niewłaściwej produkcji) insuliny.
• Insulinoma - łagodne lub złośliwe guzy wynikające z zaburzeń hormonalnych.
• Choroba von von Willebranda - prowadzi do nagłego krwawienia z błon śluzowych, w tym wewnętrznych.
• Alergia pokarmowa - reakcja odrzucenia spowodowana przez określony produkt. Wyraża się swędzeniem, podrażnieniem błon śluzowych, łzawieniem, obfitą wydzieliną z nosa, wypadaniem włosów, zapaleniem skóry.
• Wypadanie włosów - z alergii lub z innych powodów.
• Zapalenie ucha - uszy blisko głowy stwarzają idealne warunki do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych w małżowinie usznej. Pierwotne objawy to próby podrapania wnętrza ucha, częste potrząsanie głową, gwałtowna reakcja na ucisk w okolicy ucha (ból).
• Choroba kamicy moczowej - problem związany z wiekiem, zwłaszcza jeśli pies spożywa suchą karmę niskiej jakości.
• Wrodzony głuchota - dziedziczna choroba prowadząca do nieodwracalnej degeneracji ślimaka.
• Skręt jelit - ostry, zagrażający życiu stan wynikający z fizycznego nałożenia się fragmentu narządu.
• Mielopatia zwyrodnieniowa - zaburzenie neurologiczne, prowadzące do pogorszenia lub zaprzestania przekazywania impulsów nerwowych odpowiedzialnych za kontrolę mięśni. Pies upada na tylne nogi lub idzie niepewnie, wykręcając ręce.
• Padaczka - zaburzenie neurologiczne wynikające z urazu lub jako choroba niezależna. Prowadzi do nieoczekiwanych napadów o różnym nasileniu i czasie trwania.
• Wnętrostwo - wada prowadząca do niepełnego zejścia jąder do moszny u samców. Dolegliwość naprawimy chirurgicznie, ale pies nie może już rozmnażać się.

Zdjęcie