Roncoleukin dla psów: charakterystyka leku, wskazania do stosowania, dawkowanie

W praktyce weterynaryjnej często zdarza się, że leki, które są z powodzeniem stosowane w leczeniu zwierząt, zostały pierwotnie opracowane do użytku w medycynie człowieka. Nie ma analogów takich leków ani ze względu na wysoki koszt ich stworzenia, ani z innych powodów, które uniemożliwiają pojawienie się pełnoprawnych substytutów „zwierzęcych”.

Roncoleukin jest dobrym przykładem. Pierwotnie stworzony do leczenia ludzi, lek ten pomaga ratować życie psów, aw wielu przypadkach po prostu nie można go zastąpić..

Podstawowe informacje

To bardzo specyficzny lek.. Przede wszystkim nie została jeszcze opracowana żadna metoda jego syntetycznego przygotowania. Lek „syntetyzuje” grzyb drożdżowy z gatunku Saccharomyces cerevisiae. Lek oparty jest na ludzkiej interleukinie (IL-2), której działanie jest bardzo wieloaspektowe i polega na stymulowaniu specyficznych i niespecyficznych mechanizmów obronnych organizmu psa..

Co mają wspólnego drożdże ze związkiem normalnie wytwarzanym przez ludzki organizm? Wszystko jest proste i nie do końca proste: faktem jest, że właśnie ten mikroorganizm okazał się najbardziej odpowiednią „platformą” do wprowadzenia genomu do jego struktury komórkowej, co wyzwala syntezę ludzkiej interleukiny. Naukowcy napotkali takie trudności, ponieważ, jak powiedzieliśmy wcześniej, nie było jeszcze możliwe otrzymanie tego związku metodami chemicznymi..

Jednak rzadkie analogi leku (na przykład ludzki interferon) są na ogół uzyskiwane z oddanej krwi, więc w tym przypadku nadal było szczęście, że naukowcy byli w stanie ustanowić produkcję przemysłową na dużą skalę..

Z tego powodu lek jest naprawdę wyjątkowy, ponieważ spośród setek tzw. „Immunomodulatorów” to właśnie on można za takiego uważać. Ponadto, ze względu na pochodzenie krajowe, Roncoleukin dla psów jest dostępny dla każdego hodowcy.

Dostępne wyłącznie w postaci roztworu. Droga podania jest podskórna, dożylna, można ją podawać doustnie (doustnie), stosować na rany, owrzodzenia i inne zmiany skórne. Jest butelkowany w ampułkach z pierścieniem umożliwiającym przerwanie lub w szklanych fiolkach zamkniętych połączoną gumowo-aluminiową pokrywką. Jedna ampułka może zawierać od 50 000 do 500 000 IU interleukiny. Najczęstszą formą uwalniania jest 100 000 100 000 IU substancji czynnej, ponieważ w tym przypadku lek jest znacznie łatwiejszy do dawkowania. W fiolkach preparat jest znacznie bardziej skoncentrowany - od 1 do 10 mln IU.

Zasady przechowywania

Ponieważ produkt jest pochodzenia biologicznego, warunki jego przechowywania są bardzo wysokie. Tak więc fiolki lub ampułki należy przechowywać wyłącznie w lodówce, a temperatura powinna wynosić 2-10 stopni Celsjusza. Ponadto producent sugeruje, że otwarte ampułki należy generalnie zużyć w ciągu 24 godzin (maksymalnie). Ale w praktyce często zdarza się, że cała jego zawartość nie może zostać wykorzystana w jeden dzień..

Z tego powodu właściciele przechowują lek przez dwa do trzech dni. Mimo ostrzeżeń producenta nie ma w tym nic szczególnie złego. Konieczne jest jedynie kontrolowanie stanu rozwiązania. Dozwolony jest tylko absolutnie przezroczysty Roncoleukin. Obecność jakichkolwiek grudek, płatków i / lub zmętnienia w grubości leku jednoznacznie wskazuje na jego całkowitą niezdatność do użycia.. Okres trwałości leku w oryginalnym opakowaniu wynosi dokładnie dwa lata od daty jego wydania.

Jeśli pilnie potrzebujesz przetransportować partię leku, ale nie ma specjalnie wyposażonej lodówki, transport jest dozwolony w temperaturze nieprzekraczającej 25 stopni Celsjusza, a czas jego trwania nie powinien przekraczać dwóch dni. Nie można zamrozić leku, ponieważ utraci to swoje właściwości terapeutyczne.

Wskazania do stosowania

Kiedy wskazane jest stosowanie tego produktu leczniczego? Wymieńmy je krótko:

• Choroby, którym towarzyszy ropne zapalenie tkanek. Ponadto wprowadzenie Roncoleukiny jest w stanie ułatwić przebieg niemal każdej patologii zakaźnej, niezależnie od jej etiologii (choroby bakteryjne, wirusowe, grzybicze i drożdżakowe).
• Do leczenia i zapobiegania powikłaniom po operacji lub szczepieniach. W takim przypadku lek wstrzykuje się zarówno przed, jak i po zabiegu..

• Wyjątkowość Roncoleukina polega na tym, że jest z powodzeniem stosowany nawet w leczeniu chorób onkologicznych! Istnieją dowody na to, że sprawdził się dobrze nawet w przypadku agresywnych typów nowotworów. Nawet w sytuacjach beznadziejnych udało się znacznie wydłużyć żywotność chorego zwierzęcia, ponieważ interleukina silnie spowalnia proces wzrostu guza.
• Eliminacja skutków ciężkich obrażeń, w tym złamania, rany itp., gdy wymagane jest szybkie gojenie się dotkniętego obszaru ciała. Sądząc po doświadczeniu lekarzy weterynarii z północnych regionów naszego kraju, lek jest bardzo dobry w leczeniu ciężkich przypadków odmrożenie.
• Lek można podawać przed lub przedpo ekspozycji na czynniki stresowe, zneutralizować negatywny wpływ na organizm zwierzęcia. W szczególności dotyczy to wystaw i długoterminowego transportu psów..
• Wreszcie lek działał dobrze w przypadkach, w którychkiedy konieczne jest polepszenie statusu odpornościowego starych zwierząt.

Ponadto w praktyce udowodniono, że opisywany przez nas lek doskonale działa w leczeniu chorób przewodu pokarmowego o etiologii zakaźnej u szczeniąt. Czasami wystarczy kilka razy wlać lek do ust zwierzęcia, aby było bolesne biegunka. Jest to bardzo cenna właściwość leku, ponieważ antybiotyki są ściśle przeciwwskazane dla niemowląt, a także inne środki przeciwdrobnoustrojowe..

W ten sposób, Roncoleukin dla zwierząt można polecać w leczeniu prawie wszystkich dolegliwości występujących w praktyce weterynaryjnej. A co z jego kompatybilnością? W końcu wiele leków jest surowo zabronionych, aby uniknąć bardzo smutnych konsekwencji.!

Na szczęście nie zaobserwowano interakcji leżącej u jej podstaw interleukiny z innymi lekami, w tym z NLPZ i szczepionkami. Jest tylko jedno ograniczenie: leku nie rozcieńcza się preparatami zawierającymi glukozę. W tym przypadku nic strasznego też się nie stanie, ale skuteczność terapeutyczna Roncoleukin znacznie się zmniejszy.

Ważny! Jeśli chodzi o kortykosteroidy, ich łączne stosowanie z interleukiną jest kwestią dość kontrowersyjną, wszystko zależy od indywidualnych cech organizmu psa. Odbywa się to więc tylko zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii i pod jego stałym nadzorem..

Jak i gdzie wejść?

Jedną z zalet opisywanych przez nas środków jest różnorodność sposobów ich podawania. Należy tylko pamiętać, że ten lek ma charakter biologiczny, dlatego konieczne jest jak najdokładniejsze traktowanie metod zalecanych przez producenta. Tylko w takim przypadku możesz liczyć na maksymalną skuteczność leku..

Więc najpierw omówmy podskórną drogę podania. W takim przypadku zawartość fiolki jest pobierana i rozcieńczana, a do tego celu używana jest jałowa woda do wstrzykiwań lub sól fizjologiczna. Objętość rozcieńczalnika wynosi 1,5-2 mililitry. Należy pamiętać, że rozcieńczenie Roncoleukiny jest obowiązkowe w przypadku wstrzyknięć podskórnych! Jeśli tak się nie stanie, pies będzie bardzo bolesny, jakby pod skórę wlano gorący olej..

Nawet przy zastosowaniu rozcieńczonej kompozycji często zdarza się, że w miejscu wstrzyknięcia tworzy się niewielkie ognisko zaczerwienienia i obrzęku. Jeśli wyraźny proces zapalny nie rozpoczął się w ciągu dziesięciu godzin, nic nie trzeba robić: wszystkie te efekty znikną za dwa dni. W przypadku, gdy po podaniu leku utworzy się ognisko zapalne, walczy się za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Podawanie dożylne jest łatwiejsze: pobiera się ampułkę lub fiolkę, a następnie ich zawartość rozcieńcza się wymaganą objętością sterylnego roztworu soli (z reguły od 100 do 400 ml). Jeśli w kompozycji leczniczej nie ma glukozy wprowadzonej do żyły, dozwolone jest wstrzyknięcie kroplowe Roncoleukiny bezpośrednio do systemu infuzyjnego. Oczywiście w tym przypadku musisz stale monitorować stan zwierzęcia. Ostrzegamy również, że zdecydowanie nie zaleca się wstrzykiwania nierozpuszczonej kompozycji do żyły, ponieważ prawdopodobieństwo wystąpienia szok anafilaktyczny, których możesz nie mieć czasu, aby przestać.

Nawiasem mówiąc, po wprowadzeniu leku w niektórych przypadkach można zaobserwować działania niepożądane: krótkotrwały wzrost temperatury ciała i częstoskurcz (przyspieszenie bicia serca). Nie ma w tym nic złego, wszystkie te efekty ustępują samoistnie po chwili. Coś poważniejszego (w tym reakcje alergiczne) nie zostało zidentyfikowane przez cały okres używania narkotyków.

Najłatwiej jest, gdy lek stosuje się w leczeniu wrzodów, egzemy i innych chorób skóry zwierzęcia. W tym przypadku zawartość ampułki lub fiolki rozpuszcza się w niewielkiej ilości jałowej solanki lub wody do iniekcji (około 20 ml), a następnie otrzymaną kompozycją impregnuje się tampony, nakładając bezpośrednio na ranę lub wrzód. W takim przypadku można używać zwykłej przegotowanej, przefiltrowanej wody..

Należy pamiętać, że w leczeniu ropnych wrzodów uzasadnione jest stosowanie ampułek o maksymalnej ilości IU (ale nie mniej niż 250 000 IU). W ten sposób możesz jak najszybciej osiągnąć pozytywny efekt..

Przy podawaniu doustnym również nie ma trudności: pobiera się ampułkę lub butelkę, ich zawartość rozpuszcza się w 10 mililitrach przegotowanej wody. Otrzymaną mieszankę podaje się psu. Lek nie ma wyraźnego gorzkiego ani ostrego posmaku, dlatego pies połyka go bez problemu.

Wreszcie do leczenia ropnego zapalenie pęcherza i innych chorób zapalnych układu moczowego, lek można wstrzykiwać bezpośrednio do pęcherza za pomocą do tego celu cewnika. W takim przypadku należy bezwzględnie przestrzegać dwóch zasad: używać wyłącznie roztworu soli lub wody do wstrzykiwań (oczywiście sterylnej) podgrzanej do temperatury 37-37,5 stopni Celsjusza, a także zawsze (!) Rozcieńczyć lek. Nieprzestrzeganie tych prostych zaleceń doprowadzi do dodatkowego podrażnienia błony śluzowej narządu, które jest obarczone pogorszeniem procesu patologicznego.

Podczas leczenia chorób układu oddechowego można wykonać krople. W tym celu zawartość jednej ampułki należy rozpuścić w 5-6 ml sterylnego roztworu soli. Powstałą mieszaninę zaszczepia się psu do każdego nozdrza, dwie do trzech kropli co najmniej trzy razy dziennie. Czas trwania leczenia może wynosić od tygodnia lub dłużej.

Dozowanie

Jaka jest dawka? Zależy to od celu zastosowania - dawka lecznicza to jedna, natomiast profilaktycznie stosowana jest zupełnie inna objętość leku. Tak więc, w przypadku terapii jakiejkolwiek choroby zakaźnej (niezależnie od jej etiologii), 10 000-15 000 IU na kilogram żywej wagi psa. W leczeniu wszelkich chorób onkologicznych przyjmuje się co najmniej 15-20 tysięcy IU na kilogram żywej wagi..

W celu zapobiegania (stres, choroby zakaźne, przed lub po operacji) zwierzęciu przepisuje się 5000 IU na kilogram żywej wagi. Zatem jedna ampułka na 200 000 IU wystarczy na jednorazową profilaktykę kilkunastu psów na raz, jeśli ich waga nie przekracza czterech kilogramów. Lek jest bardzo ekonomiczny, co ma duże znaczenie dla profesjonalnych hodowców..