Kishu (kishyu-inu, kishyu-ken, japońska laika)

Kishu (Kishyu-inu, Kishyu-ken) to rodzima japońska rasa psów typu prymitywnego. Używane są głównie do polowania na grubego zwierza. Oficjalnie uznany za narodowy skarb Japonii w 1934 roku. W Rosji kisu jest czasami nazywane japońską laiką..

Kynolodzy nie wierzą legendom, uważają, że kisyu pochodzi od rdzennych japońskich psów szpiców, które pojawiły się na wyspach ponad 3000 lat temu. Jako rasa Kishu powstały w górzystych regionach półwyspu Kii na terytorium Księstwa Kisyu. Stąd jego nazwa. Dziś są to prefektury Nara, Mie i Wakayama. Sceny myśliwskie z psami przypominającymi kisu pochodzą z XIII-XIV wieku.

Rasa Kishu została uznana za skarb narodowy przez Stowarzyszenie Ochrony Psów Japońskich Nihonken Hozonkai (Nippo).

Przez długi czas istniało kilka typów psów, które nazwano od miejsca ich pochodzenia: kumano-inu, taiji-inu itp. Ogólna nazwa rasy Kishu otrzymała po oficjalnym uznaniu i zatwierdzeniu standardu Nippo w 1934 roku. Jednocześnie uznano wielu innych japońskie rasy psów. Rasa została uznana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kynologiczne (FCI) w 1982 roku.

Za pomocą

Kisyu to pies myśliwski, z którym wybierają się głównie na grubego zwierza: dzika, jelenia, niedźwiedzia. Doskonale nadaje się do pracy w lasach liściastych i terenach górskich. Zadania Kisu podczas polowania: znajdź ślad bestii, wytrop ją i przytrzymaj, aż przybędzie łowca.

Jeśli bestia próbuje odejść, kotek często wskakuje na nią i gryzie ją. Jednak zdaje sobie sprawę, że musi tylko powstrzymywać, a nie zabijać. W tym celu pies musi mieć wystarczającą odwagę, zwinność, siłę i złość. Współcześni myśliwi są bardziej skłonni zabrać ze sobą parę lub stado psów..

W przeciwieństwie do wielu innych psów myśliwskich, kisyu jest w stanie utrzymać zwierzę zarówno poprzez szczekanie, jak i gryzienie..

Prawidłowo wychowany japoński husky tworzy bliską więź z właścicielem. Jest posłuszna, wytrzymała i wydajna, co czyni ją nie tylko wspaniałą asystentką myśliwego, ale także towarzyszem w różnych sportach: agility, coursing, tropienie..

W Japonii rozróżnia się trzy rodzaje ras wewnątrzrasowych, w zależności od przedmiotu polowania. Na dzik poluje się za pomocą silnie zbudowanych, muskularnych psów, które mają szczególną złość wobec bestii. Na jelenie poluje się na smukłe, pobudliwe, zdolne do długiego i szybkiego biegu. Rzadziej spotykane są małe kisu z charakterem i polotem, co pozwala na wykorzystanie ich w pracy z drobną dziczyzną i drobiem..

Wygląd

Kishu to pies średniej wielkości, mocnej budowy, zwarty, dobrze wyważony. Ma typową dla ras japońskich głowę w kształcie klina, stojące uszy i dobrze zakryty ogon, który zwija się w kółko na grzbiecie lub zwisa jak sierp. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy.

• Wysokość w kłębie samców - 52 cm, waga - 20-27 kg;
• Wysokość w kłębie suki - 46 cm, waga - 14-23 kg.

Głowa jest proporcjonalna pod względem wielkości z szerokim czołem i dość ostrym stopem. Zwężająca się kufa w kształcie klina. Nos jest czarny; u białych psów może być koloru cielistego. Grzbiet nosa jest prosty. Wargi przylegają mocno. Zgryz nożycowy. Oczy są małe, trójkątne, ciemnobrązowe, szeroko rozstawione. Uszy trójkątne, małe, stojące, lekko pochylone do przodu. Szyja jest masywna, muskularna.

Ciało jest dobrze zbudowane i dobrze umięśnione. Wysokość odnosi się do długości od 10 do 11. Grzbiet jest prosty i krótki. Lędźwie szerokie. Klatka piersiowa głęboka z umiarkowanie wysklepionymi żebrami. Brzuch dobrze podciągnięty. Ogon wysoko osadzony, sięgający do stawu skokowego, gruby, sierpowaty lub zawinięty nad grzbietem. Kończyny są proste, mocne, o mocnych kościach i stawach. Stopy o zwartych palcach, grubych i mocnych opuszkach. Pazury mocne, najlepiej czarne.

Sierść jest prosta, szorstka, z miękkim i gęstym podszerstkiem. Dłuższy włos na kościach policzkowych i ogonie. Zabarwienie:

• Biały;
• Czerwony (bordowy);
• Sezam (sezam) - wełna czerwona lub płowa z czarnymi końcówkami na włosach.

Kolor tygrysa nie został znaleziony w rasie od 1945 roku. Prawdopodobnie jego odrzucenie wiąże się z wykorzystaniem psa do polowania. Biel jest lepiej widoczna w lesie i na grzbiecie ciemnej bestii.

Charakter i zachowanie

Kishu, podobnie jak wiele innych japońskich psów, ma niezależny i zrównoważony charakter. Na co dzień zachowuje się spokojnie i spokojnie, ale dzięki ruchomemu układowi nerwowemu jest gotowy do natychmiastowej pracy w razie potrzeby. Japońska Łajka potrzebuje bardzo dobrego wychowania i wczesnej, wszechstronnej socjalizacji. Ignorowanie tego może prowadzić do problemów z zachowaniem i posłuszeństwem. Wszelkie inne żywe stworzenia Kisyu są postrzegane jako zdobycz, często są zadziorne. Pokojowe współistnienie jest możliwe tylko z tymi zwierzętami, z którymi pies dorastał razem, podlegając kompetentnej edukacji.

Zachowanie łowieckie jest bardzo dobrze rozwinięte. Kishu są odważne i zdeterminowane, dość łatwe do wyszkolenia, wykazują pasję do prześladowań i gniew wobec bestii. Ma wyraźną terytorialność, co czyni go dobrym stróżem. Nie mają możliwości ochrony i pilnowania. Nieznajomi są ostrożni. W życiu codziennym trochę szczekają.

Japoński husky ma niezwykłą inteligencję, co jest szczególnie widoczne w pracy. Podczas polowania pies wykazuje niespotykaną dotąd inteligencję i, jeśli to konieczne, przebiegłość. Potrafi długo obserwować zdobycz lub zmienić styl pracy, jeśli wymagają tego okoliczności. Lojalny wobec właściciela. Przywiązany do wszystkich członków rodziny, ale rzadko wyróżniający się wyjątkową lojalnością.

Cechy treści

Kisyu nie wymagają warunków przetrzymywania i odżywiania, są bezpretensjonalne, odporne, mają wysokie właściwości adaptacyjne i łatwo tolerują zimno. Nie przystosowany do życia w mieście i źle się poczuje w mieszkaniu. Najlepszą opcją dla psa byłoby zamieszkanie w prywatnym domu i używanie go zgodnie z przeznaczeniem..

Dla japońskiego husky ważna jest odpowiednia przestrzeń życiowa, dobra aktywność fizyczna i umiejętność polowania dla zaspokojenia wrodzonych talentów. Jeśli to nie jest prawdziwe polowanie, musi znaleźć alternatywę.

Pies nie wymaga specjalnej opieki. Pielęgnacja sprowadza się do standardowych procedur pielęgnacyjnych:

• Wełna jest czesana 1-2 razy w tygodniu;
• Kąpią się co 3-4 miesiące lub rzadziej;
• Uszy są badane co tydzień, w razie potrzeby czyszczone;
• Pazury są ścinane w miarę wzrostu, jeśli same nie ściera się;
• Monitoruj stan oczu i zębów;

Zdrowie i długowieczność

W większości Kishu to bardzo zdrowe, mocne psy, które są mniej podatne na dysplazję stawu biodrowego i łokciowego niż wiele innych ras. Ale są też inne choroby dziedziczne:

• Autoimmunologiczne (alergie, problemy skórne, choroba Addisona, niedoczynność tarczycy);
• Choroby okulistyczne (skręt powiek, pozostałości błony źrenicy).

Średnia długość życia - 11-14 lat.

Gdzie kupić szczeniaka Kishu

W Japonii ludność kiszu liczy od 11 do 13 tysięcy. Rocznie rejestruje się około 300 szczeniąt. Znalezienie japońskiego husky poza Japonią jest dziś łatwe. Wiele psów zostało wyeksportowanych do Europy i Stanów Zjednoczonych Ameryki w ciągu ostatnich 10-15 lat. Biorąc pod uwagę wzrost popularności ras japońskich, nie jest zaskoczeniem, że liczba psów i hodowców rośnie z każdym rokiem. Japońskie lajki są w Rosji, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Holandii, Polsce, Słowenii i kilku innych krajach.

Cena £

W Japonii cena szczeniaka kisyu jest bardzo zróżnicowana. Według reklam - 10 000-210 000 jenów, średnio około 160 000 jenów. (około 1400 $). W Europie zazwyczaj żądają od 1500 do 3000 euro za dziecko rzadkiej rasy. W Rosji średnia cena szczeniaka z żłobków wynosi 100 000 rubli.

Zdjęcia i filmy

W galerii można zobaczyć więcej zdjęć kisu. Na zdjęciach przedstawiciele rasy różnej płci, wieku i umaszczenia.

Film o rasie psów Kishu (japońska laika)