Zapalenie napletka u psów: leczenie i zapobieganie

Choroby sfery „intymnej” u zwierząt domowych nie są rzadkością. Jednak gdy fraza „patologia układu rozrodczego” od razu nasuwa skojarzenie z zapaleniem błony śluzowej macicy, zapaleniem pochwy, zapaleniem sutka… jednym słowem z chorobami charakterystycznymi dla kobiet. Ale nie zakładaj naiwnie, że mężczyźni nie cierpią z powodu czegoś takiego. Typowym przykładem ich „ran” jest zapalenie napletka u psów. Drugie imię patologii to

Co to jest?

To jest nazwa zapalenia napletka u mężczyzn.. Sam proces jest nieprzyjemny i bolesny, może prowadzić do licznych powikłań, do których można zaliczyć np. Stulejkę. Przy tej patologii napletek „kurczy się”, w wyniku czego głowa prącia jest silnie ściśnięta. Ponadto przy zapaleniu napletka istnieje duże prawdopodobieństwo rozwoju zapalenie cewki moczowej (zapalenie cewki moczowej), zapalenie pęcherza (zapalenie pęcherza moczowego), inne rodzaje chorób układu moczowo-płciowego, w tym także jadeit i zapalenie jąder (zapalenie nerek i jąder, odpowiednio).

Ważny! konieczne jest niezwłoczne i pilne zwalczanie choroby, aby uniknąć nieprzyjemnych i niebezpiecznych konsekwencji dla zwierzęcia.

Obraz kliniczny choroby

Objawy balanoposthitis u samca psa obejmują następujące objawy kliniczne:

• Na końcu napletka lub bezpośrednio na penisie widać nagromadzenie żółtawego lub zielonkawo-żółty wysięk (ropa).
• Od czasu do czasu może pojawić się napletek krwawe wypływy.
• może obrzęk i zapalenie tkanek wokół penisa / napletka.
• Pies jest nieustannie i niezwykle „namiętny” zagrywek obszar ich genitaliów tak, że te ostatnie zaczynają dosłownie „świecić” z obfitości śliny.
• Zwierzę staje się apatyczne, zmniejszony apetyt (w ciężkich przypadkach).
• Samce całkowicie przegrywają zainteresowanie kryciem.
• Możliwy letarg, gorączka i inne oznaki ciężkiego procesu patologicznego. Wszystkie te objawy wskazują, że „standardowy” przebieg balanoposthitis jest komplikowany przez pewną patogenną mikroflorę.

Jak rozpoznaje się zapalenie napletka? Ogólnie nie ma w tym nic trudnego - diagnoza ogranicza się do monitorowania klinicznych objawów patologii i wykonania wywiadu. O wiele ważniejsze jest ustalenie bezpośredniego rodzaju patogenu, który spowodował ropne zapalenie. Lekarz weterynarii bada również okolicę worka napletkowego pod kątem obecności ran, ciał obcych, guzów o różnej etiologii. Pełne badanie może wymagać sedacji lub znieczulenia zwierzęcia, zwłaszcza jeśli pies jest duży.

Rozważać, że badanie jakościowe w większości przypadków wymaga przynajmniej częściowego znieczulenia. Podczas badania napletka u dużych psów, a nawet jeśli proces jest bolesny, czasami trzeba zastosować znieczulenie ogólne.

Analizy takie jak zakończone analiza krwi, sprawdzając jej biochemię i analizę moczu, często nie wykazują żadnych szczególnych odchyleń od normy. Wyjątkiem są te przypadki, gdy zapalenie napletka jest spowodowane jakąś poważną infekcją lub innym poważnym procesem patologicznym. Warto pamiętać, że przed pobraniem moczu do analizy okolicę worka napletkowego i żołędzi prącia starannie traktuje się związkami antyseptycznymi, a próbkę moczu pobiera się bezpośrednio cewnikiem. Tak więc specjalista zapobiega dostawaniu się ropy i innych wydzielin do analiz, analiza okazuje się dokładniejsza i dokładniejsza.

W trudnych przypadkach, biorąc skrobanie z napletka a następnie jego badanie mikroskopowe. Ponadto korzystne może być hodowanie kultury bakterii na pożywce. Możesz więc dokładnie zidentyfikować określony rodzaj patogenu i wybrać lek, na który ten ostatni jest szczególnie wrażliwy.

Terapia i profilaktyka

Leczenie łagodnego balanoposthitis polega na utrzymaniu idealnej czystości główki prącia i jego worka napletkowego. Konieczne jest również zapobieganie lizaniu przez psa jego genitaliów, w przypadku których obroża chirurgiczna jest szczególnie skuteczna. Jeśli stan zapalny jest ciężki lub już powikłany przez jakąś infekcję, kurs terapeutyczny może obejmować:

• Usunięcie pierwotnej przyczyny (Jeśli znaleziono). Oznacza to, że weterynarz chirurgicznie usuwa guzy, zrosty, ciała obce itp..
• Terapia antybiotykowa. Jak powiedzieliśmy, szczególnie przydatne jest zidentyfikowanie określonego patogenu przed przepisaniem środków przeciwbakteryjnych..
• Napletek codziennie umyty, stosowanie roztworów antyseptycznych.
• W jamie napletka możesz układać maści (tetracyklina, mazidło z synthomycyny).
• W ciężkich przypadkach może dojść do skutku kastracja. Aby temu zapobiec, nie zwlekaj z kontaktem z weterynarzem!

Opieka domowa i profilaktyka. Właściciel musi ściśle przestrzegać instrukcji lekarza weterynarii prowadzącego. W żadnym wypadku nie należy przerywać terapii wcześniej niż w czasie określonym przez lekarza.!

Należy zauważyć że nawroty tej choroby są dość powszechne. Nie ma 100% gwarantowanych metod zapobiegania. Mimo to wiadomo na pewno, że usunięcie napletka (w łagodnych przypadkach) lub kastracja psa bez wartości hodowlanej może znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia choroby..