Kleszcze ixodid u psów. Wszystko o szatańskim pasożytem

Kleszcze Ixodid, zwane pastwiskowymi lub leśnymi - pasożytami pajęczaków, żyją w środowisku zewnętrznym, żywią się krowami. Pasożyty spędzają większość swojego życia na ciele „żywiciela” i zastępują 3-4 nosicieli. Kleszcze Ixodid u psów, zjawisko powszechne, zwłaszcza w okresie aktywności - wiosną.

Cykl życiowy kleszczy i sposoby pasożytowania

Niezależnie od rasy, pasożyty mają podobną budowę - tułów w kształcie łzy, głowę z trąbką i 8 haczyków na łapach - patrz zdjęcie. Kolorystyka waha się od czerni do brudnej szarości, kolor korpusu zmienia się wraz z nasyceniem - rozjaśnia. Głodna samica ma płaskie ciało o prawidłowych proporcjach „pająka”, ale po wyssaniu krwi powiększa się i przypomina wybrzuszony kret w kształcie łzy. Samce nie są tak „żarłoczne”, a ich nasycenie jest prawie niezauważalne.

Cykl życia kleszcza dzieli się na 4 etapy:

• jajko - zdeponowane przez dojrzałą płciowo samicę po zapłodnieniu przez samca.
• Larwa - żywi się krwią ptaków, małych gryzoni lub tajemnicami dużych owadów. Gdy są gotowe do odrodzenia, opuszczają gospodarza i padają na ziemię.
• Nimfa - pełnoprawny, ale niedojrzały kleszcz. Trzy pary łap zamiast czterech odróżniają nimfę od osoby dorosłej. Pasożytuje na zwierzętach i ludziach. Po nasyceniu opuść nosidło i zrzuć.
• Dorosły - samica ssie krew przez 10 dni lub dłużej, po czym upada na ziemię i po zapłodnieniu składa jaja. Jesienią umierają samice i samce, które urodziły potomstwo. Samice, które nie topią się, przechodzą w stan hibernacji, zakopane w liściach.

Warto zaznaczyć, że kleszcze nie są wybredne w doborze żywiciela, mogą żyć na dowolnych zwierzętach i ludziach, ale psy należą do szczególnej grupy ryzyka. Dzięki prawom fizyki, a mianowicie ciśnieniu atmosferycznemu w stosunku do wielkości pasożyta, owady nie mogą wznieść się na poziom wyższy niż 1 metr nad ziemią. Na ziemi kleszcz wspina się na źdźbło trawy lub krzaka i czeka na nowego „właściciela”.

Uwaga! Istnieje oderwanie kleszczy, które wskakują na swoją „zdobycz” z drzew. W przypadku nieudanego lądowania, na skutek gwałtownej zmiany ciśnienia, pasożyt wpada w anabiozę i najczęściej umiera.

Dlaczego kleszcze ixodid są niebezpieczne?

Powszechny „strach na wróble” związany z zapaleniem mózgu ma poważniejsze powody, jeśli chodzi o ukąszenia ludzi. W przypadku psów większe zagrożenie piroplazmoza - choroba powodująca powikłania ośrodkowego układu nerwowego, nosicielem są kleszcze joksodidowe. Same pasożyty nie cierpią z powodu patogenu i są „naczyniem” do bezpłciowego rozmnażania wirusa. Psy zarażają się ukąszeniem, wirus dostaje się do krwiobiegu wraz ze śliną kleszcza.

Psy wszystkich ras i w każdym wieku cierpią na piroplazmozę, jednak kundle i zwierzęta powyżej 4 roku życia mają pewne zasoby odporności na wirusa. Okres inkubacji rozwoju trwa od 2 do 14 dni, ale rzadko się przeciąga. Objawy wskazujące na piroplazmozę są następujące:

• Wzrost temperatury w ciągu 2-3 dni.
• Chwiejny chód, osłabienie kończyn tylnych.
• Odmowa jedzenia.
• Szybki puls i oddech.
• W ostrej fazie mocz przybiera ciemny kolor piwa.
• Błony śluzowe blade lub żółtawe.
• Mogą wystąpić wymioty, biegunka.

Terminowe leczenie piroplazmozy daje duże szanse na pełne wyleczenie. Oprócz leku przeciwwirusowego zalecana jest terapia wspomagająca wątrobę i nerki psa. Jeśli choroba jest ukryta lub objawy są ignorowane, obrzęk mózgu (rzadziej płuca) i śmierć.

Jak chronić psa przed kleszczami?

Specjalnie opracowane środki na kleszcze ixodid dla psów znacznie zmniejszają ryzyko ataku pasożytów, jednak nie daje to pełnych gwarancji. Istnieje zbiór zasad i środków zwalczania kleszczy z gatunku Ixodid, oparty na doświadczeniu hodowców i lekarzy weterynarii..

• Prewencyjne krople są dość skuteczną metodą, z niewielkim zastrzeżeniem. Lek kapie na kłąb i wchłania się przez skórę do krwi. Kleszcz pozostaje w tyle za psem po ukąszeniu, odstrasza go substancje zawarte we krwi. Obroże i spraye, które odstraszają pasożyty zapachem, są uważane za skuteczniejszy sposób na aktywne spacery po lesie lub obszarze z trawą nad kolanem..
• Badaj psa po każdym spacerze w cieplejszych miesiącach - pasożyt „wędruje” po ciele psa przez 1,5-2 godziny, wybierając najlepsze miejsce do ugryzienia. Zbadaj pysk i uszy psa, poczuj sierść na szyi i brzuchu, w okolicy pachwiny i wewnętrznej stronie uda.
• Jeśli wolisz długie spacery po hipotetycznie niebezpiecznym obszarze, rozsądnie jest uciec się do szczepień przeciwko piroplazmozie.
• Po znalezieniu pasożyta nie panikuj, sprawdź algorytm, jak usunąć kleszcza z psa i wyeliminować „wroga”. Jeśli to możliwe, zanieś „trofeum” do laboratorium.
• Jeśli zauważysz objawy piroplazmozy lub niepokojące zachowanie psa po ukąszeniu kleszcza, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem!