Mastif: odmiany ras ze zdjęciem

Mastify - rasa psa, uwielbiany przez wielu ludzi preferujących masywne psy. Ta rasa psa ma dobrze rozwiniętą muskulaturę, szeroką klatkę piersiową i grzbiet, krótkie włosy i szeroką gamę kolorów. Istnieje wiele rodzajów mastifów, a niektóre są popularne wśród miłośników psów stróżujących. W tym artykule omówimy główne typy mastifów: angielski, brazylijski, neapolitański, hiszpański, tybetański, bullmastiff, japoński i francuski.

język angielski

Mastif, którego gatunek przypisuje się wybrzeżom „Foggy Albion”, nadal posiada pewne charakterystyczne cechy ducha Wysp Brytyjskich. Rzetelność, pewność siebie, cierpliwość, duma i odwaga - wszystkie te cechy można przypisać charakterowi naszego angielskiego przedstawiciela tej rasy.Odporność na złość nie powinna być uważana za lenistwo, ponieważ Mastif Angielski może wywołać wściekłość, która przerodzi się w tragedię dla sprawcy. Udział takiego psa w wystawach może nie sprawiać przyjemności zarówno właścicielowi, jak i psu. Mastify z gatunku angielskiego nie lubią wystaw i tolerują je, prawdopodobnie tylko ze względu na swojego pana, któremu są oddane. A lojalność u tego typu psów jest rozwijana na wysokim poziomie..

Mastify angielskie to bardzo dobroduszne psy. Wielu właścicieli Mastifa Angielskiego deklaruje, że ich pupile nigdy nie będą krzywdzić innych zwierząt ani ludzi. Dlatego nie musisz zamykać psa w innym pokoju, gdy przychodzą do ciebie goście. Mastif angielski wita towarzystwo członków swojej rodziny iz dumą będzie ich chronił.Ponadto żaden włamywacz nie odważyłby się włamać do Twojego domu. Trudno powiedzieć, czy pies rzuci się do złodziei, ale jest mało prawdopodobne, aby przekroczyli próg twojego domu, ponieważ na widok groźnego rozmiaru mastifa złodzieje z pewnością będą mieli instynkt samozachowawczy. Nawiasem mówiąc, psy tej rasy są bardzo posłuszne i nie jest tak trudno je wyszkolić. Prawdopodobnie na poziomie podświadomości czują, że dzięki swoim majestatycznym rozmiarom pozostają już królami wśród zwierząt domowych.

Angielski pies wygląda dość harmonijnie i proporcjonalnie złożonym. U ras psów rasowych długość głowy stanowi 34% wysokości w kłębie, a długość ciała jest o 12% dłuższa niż ta sama długość. Sierść psa nie jest bardzo twarda, na pysku widoczne są wyraźne fałdy. Eksperci uważają, że rasowe mastify angielskie mają określone standardy dotyczące kształtu głowy, zgodnie z którymi bardzo rasowe.

Kufa jest krótka, od pierwszego planu przypomina kwadratową płaszczyznę. Nos nie powinien być wciśnięty, ale także nie powinien wystawać ponad wargę. Szczęka jest gęsta i szeroka, wysklepiona.Ta rasa ma dobrze rozwinięte zęby i zgryz, więc angielski pies ma bardzo silny chwyt.. Oczy są małe, szeroko rozstawione naprzeciw siebie, w kształcie rombu i ciemne. Uszy są szeroko rozstawione i zwisają z policzków. Kiedy pies zaczyna słuchać, uszy są lekko uniesione..

Klatka piersiowa i plecy są niezwykle szerokie i muskularne. Klatka piersiowa jest bardzo dobrze rozwinięta, więc pojemność płuc jest również duża. Ogon jest szeroki i wysoko osadzony. Pies porusza się równo i pewnie, a duża masa mięśniowa sprawia wrażenie braku równowagi w ruchu. Niedawno naukowcy zaczęli przeprowadzać eksperymenty, aby połączyć linie mastifa angielskiego z innymi rasy.

Głównym rezultatem jest poprawa chodu i ruchu podczas biegu. Należy również zauważyć, że powyższy wzorzec rasy (cechy tułowia, głowy, wełna, kolor, ogon, mięśnie itp.) można przypisać prawie wszystkim typom mastifów.

brazylijski

Jedną z odmian mastifów jest brazylijski lub, jak to się nazywa, brazylijski fila. Ta rasa psów ma niesamowite cechy fizyczne. Będzie doskonałym stróżem dla każdej firmy ochroniarskiej. Brazylijska Fila jest lojalna i arogancka, okazuje wyraźną agresję wobec obcych. Lojalny wobec właściciela, jeśli traktuje go z szacunkiem i posłuszeństwem podczas wykonywania różnych poleceń.

Konstytucja brazylijskiej fili jest bardzo podobna do angielskiej wersji tego psa. Plecy i klatka piersiowa są jednakowo szerokie, z ogromną masą mięśniową. Uszy opadają, na twarzy pojawiają się zmarszczki. Głowa jest szeroka, oczy małe, rozstawione w jednej linii. Brazylijski filc ma grubą skórę i mocny ogon rozszerzający się u nasady.

Kolor tego psa ma odcienie żółtego, pręgowanego, jesionowego, czasem - ciemno orzechowego. Szata jest krótka i gęsta, na kufie może występować czarna maska. Czasami występują brazylijskie typy o czysto czarnym kolorze (mogą być również obecne białe plamki na klatce piersiowej i nogach).Chód psa przypomina chód wielbłąda (łapy po jednej stronie poruszają się synchronicznie). Dzięki temu krokowi brazylijska fila może pokonywać duże odległości przy minimalnej ilości energii..

Charakter Mastifa Brazylijskiego jest bardzo agresywny, ale przejawia się tylko w stosunku do nieznajomych. Dlatego w niektórych krajach zabroniono udomowienia tej rasy psów. Będzie bronić swojego terytorium od obcych do ostatniego, dlatego wskazane jest używanie brazylijskiej filii na terenach magazynów wojskowych i tajnych organizacji.

Ale wilczy charakter nie oznacza, że ​​ten pies może wykazywać agresję wobec właściciela. Wręcz przeciwnie, jest bardzo wrażliwa, czuła i delikatna dla bliskich. W domu zachowuje się jak kot i nigdy nie skrzywdzi twoich dzieci. Brazylijski Phil jest w stanie tolerować dzieci, chodzić z nimi i chronić je przed innymi agresywnymi zwierzętami.

Neapolitański

Mastif neapolitański lub Neapolitano Mastino to włoska odmiana tej rasy psów. Według informacji historycznych to właśnie mastino Neapolitano bardzo kochał Aleksander Wielki, który używał go w bitwach z zaprzysiężonymi wrogami. Rzymianie od dawna używali Neapolitano mastino do polowania na niedźwiedzie i byki, więc ta rasa jest uważana za rasę walczącą i myśliwską. Do wybuchu II wojny światowej nie był rozpoznawany na świecie, a dopiero po 1945 roku Mastif neapolitański zaczął być hodowany w całej Europie Zachodniej.

Wzorzec rasy niewiele różni się od innych odmian mastifa. Mastinos bardzo często mają umaszczenie czarne lub pręgowane. Poruszają się tak samo, jak inni przedstawiciele rasy (są oczywiste problemy z nawigacją).Jednak pies neapolitański jest doskonałym obrońcą i opiekunem każdego terytorium. On, podobnie jak brazylijski fila, nie pozwala obcemu wejść na swoje terytorium, ale zawsze okazuje właścicielowi życzliwość i przywiązanie. Odpowiednio wyszkolone mastino nie zaszkodzi innym zwierzętom na podwórku i będą stale bawić się z dziećmi.

Mastino neapolitańskie łatwo się nadaje trening, dlatego właściciele nie mają problemów z psem. Na widok gości ten pies może być nieco nieufny, ale gdy tylko poczuje, że nie ma dla niego niebezpieczeństwa, natychmiast się wycofa i nie będzie już zwracać uwagi na gościa. Najważniejsze to nie drażnić iw żadnym wypadku nie pokonać mastino, ponieważ jego stanowczy charakter może wywołać gwałtowną reakcję w najbardziej nieodpowiednim momencie.Należy również zauważyć, że mastino nie musi być trzymane na łańcuchu, ponieważ to go rozgniewa, a agresja może nawet wylać się na właściciela. Mastify neapolitańskie to wolne i dumne psy, które kochają dobro właściciela, odpowiadając mu z kolei w tym samym.

hiszpański

Górzyste regiony Estremadury są uważane za miejsce narodzin mastifa hiszpańskiego. To tutaj 300 i więcej lat temu psy te były myśliwymi i obrońcami ziemi rolniczej. Mastify hiszpańskie były używane jako psy bojowe, często same potrafiły pokonać dzika, a nawet niedźwiedzia. W tej chwili w działaniach ochroniarskich używany jest hiszpański typ psa. W 1982 roku został zatwierdzony wzorzec rasy.

Mastif Extremadura jest jednym z największe psy na świecie. Dzięki imponującej wysokości (około 80 cm) waży nawet 90 kg. Dziś być może wśród stada krów na terytorium Hiszpanii nie można już znaleźć takich psów, ponieważ zaczęto ich coraz rzadziej używać jako strażników stada. Jednak na dużych posiadłościach arystokratów mastify hiszpańskie mogą dumnie chodzić po trawniku, strzegąc terytorium.

Natura przyznała tej rasie psów wysoką inteligencję i stabilną psychikę.. Mastify hiszpańskie z łatwością nadają się do treningu i słuchają swojego pana, ale metody treningu siłowego nie mają do nich zastosowania. Takie psy uwielbiają przestrzeń i duże terytoria, dlatego lepiej trzymać je w wiejskim domu i spacerować po rozległych polach. Ten pies, choć wygląda bardzo poważnie i surowo, nadal potrzebuje miłości właściciela. Jego masa jest wprost proporcjonalna do życzliwości i przywiązania do właściciela, pies jest bardzo lojalny i gotowy w każdej chwili oddać życie za członków swojej rodziny.

Jednak wzorzec rasy i cechy Mastifa Hiszpańskiego niewiele różnią się od cech innych psów tej rasy.. Pies ma to samo ogromne i proporcjonalne ciało, duże mięśnie, zmarszczki na twarzy, szeroką i mocną klatkę piersiową i plecy, mocny ogon i krótkie włosy.

Tybetański

Mastiff tybetański (Dogo Tibetan, Do-khi) - ma przeważnie czarną szatę z czerwonymi podpalanymi śladami. Wygląda jak majestatyczny, ogromny lew lub dumny futrzany niedźwiedź. Uważa się, że im większy Do-hee w kłębie, tym jest cenniejszy. Jednak wzorzec rasy „tybetańczyka” pozostaje praktycznie taki sam jak dla innych opisanych powyżej przedstawicieli..

Charakter mastifa tybetańskiego jest bardzo wytrwały, jednak na Wschodzie jest wiele legend, że podobno bestia ta zmiażdżyła wielu przeciwników i to w pojedynkę. Prawdopodobnie dlatego Do-hee jest doskonałym stróżem. Co więcej, nigdy nie zaatakuje nieznajomego, który nie ma złych zamiarów. Jak mówią właściciele tybetańskich dogów niemieckich, ich psy na poziomie podświadomości mogą wyczuć złe intencje nieznajomego, a wtedy ten na pewno nie zostanie uratowany..

Istnieją dwa rodzaje tybetańskich dogów niemieckich: jeden jest szkolony do kolejnych klas pokazowych i nazywa się Tsang-khi w Chinach, a drugi jest specjalnie szkolony do pracy w ochronie (w Chinach nazywa się go Do-khi). Praktycznie nie ma między nimi różnic, tylko Tsang-khi jest hodowany specjalnie na zajęcia pokazowe, a na poziomie genetycznym ma życzliwość i spokój. Ponadto psy z klas wystawowych są drogie i rzadkie, dlatego nadają ich właścicielowi specjalny status..

Stan zdrowia doga tybetańskiego jest dość silny, a niektórzy przedstawiciele mogą dożyć nawet 15-17 lat.. Istnieje linia mastifów tybetańskich nazywana autochtoniczną. Ta linia psów praktycznie nie cierpi na wszelkiego rodzaju choroby, dodatkowo linia mastifów aborygeńskich żyje średnio około 16 lat, podczas gdy średnia długość życia mastifa angielskiego to zaledwie 11 lat.

Bullmastiff

Bullmastiffy rzadko wykazują nadmierną aktywność, a nawet nie będą szczekać bez szczególnie ważnego powodu. Te psy szczekają tylko wtedy, gdy im lub ich terytorium jest w niebezpieczeństwie. Ponadto w takich przypadkach bullmastiffy szczekają bardzo głośno. Z innymi zwierzętami (szczególnie z innymi rasami psów) psy te nie radzą sobie dobrze i często mogą je atakować. Jednak nie ma to znaczenia, istnieją specjalne kursy socjalizacyjne, na których psy są mniej agresywne wobec ludzi i zwierząt wokół nich. Ale wtedy zdolności opiekuńcze psa ulegną pogorszeniu, więc ostateczny wybór należy do właściciela..Bullmastiffy po raz pierwszy pojawiły się w Anglii w XIX wieku. Ta rasa psów została wyhodowana ze względu na skrzyżowanie mastifa i buldoga. Pół wieku później bullmastiffy trafiły do ​​Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczęto ich aktywnie wykorzystywać do ochrony różnych obiektów. Wiadomo, że Bullmastiffy były strażnikami kopalni diamentów w RPA, a także pojawiły się w filmie „Rocky” jako psy stróżujące.

Sierść bullmastiffów jest krótka, często farbowana na ciemnobrązowo lub czerwono. Ten rodzaj sierści nie pozwala na trzymanie psa w ekstremalnie niskich temperaturach (Syberia, Alaska itp.). Kufa jest czarna, pomarszczona, z powodu fałd pies często ślini się z pyska. Bullmastiffy są stosunkowo małe w stosunku do swoich ras. Mają jednak mocne mięśnie, które są doskonale widoczne z każdej pozycji, ponieważ sierść psa jest krótka..Jeden słynny miłośnik Matsif, który wyznaczył standard rasy, powiedział kiedyś, że bullmastiffy są elastyczne jak gimnastyczki, ale niezbyt masywne. Ale elastyczność daje takim psom jeszcze większe walory obronne, ponieważ podczas gonienia bullmastiffa trudno będzie uciec (w przeciwieństwie do innych przedstawicieli rasy Mastiff, bullmastiffy biegają dość szybko ze względu na swoją elastyczność). Co więcej, takie psy mają ogromną kwadratową głowę i potężną szczękę, chwytając za rękaw napastnika, pies nigdy go nie wypuści (tylko na polecenie właściciela).

Jaki jest temperament psa? To bardzo proste, niektórzy treserzy i hodowcy psów określają temperament psa na podstawie jego zachowania. Sądząc w ten sposób, bullmastiff jest flegmatykiem, ale 10% choleryka w nim też istnieje (a kiedy zobaczy nieznajomego ze złymi intencjami, bullmastiff staje się całkowicie optymistyczny).Ten typ mastifa jest dość spokojny, powolny i zrównoważony w spokojnym otoczeniu, ale jeśli kot biegnie obok, niespołeczny pies natychmiast staje się agresywny i gwałtowny. Pies traktuje właściciela i jego dzieci z czułością i życzliwością. Ponadto bullmastiffy są bardzo lojalne i będą walczyć o swojego pana do końca.

język japoński

Mastif japoński na wybrzeżu Kraju Kwitnącej Wiśni jest zwykle nazywany Tosa Inu. To tutaj hodowano ten typ psów bojowych metodą selekcji. Do początku XIX wieku w Japonii nie było przyzwoitych psów. rasy walczące. Każdy pies japoński łatwo przegrał bitwy z psami zachodnimi. W ten sposób amerykańscy i europejscy hodowcy psów zranili honor samurajów i zaczęli szukać sposobów na wyhodowanie zupełnie nowego i idealnego psa bojowego..

Wkrótce na jednej z japońskich wysp hodowcy wyhodowali psa, którego nazwali Tosa Inu. Kilka lat później sława o tym, jak potężny jest taki pies, rozprzestrzeniła się w całej Japonii i poza nią. Tosa Inu ma geny matsif, Bulterier, buldog, Dog niemiecki, wskazujący pies, a nawet geny ogara. Każdy łańcuch genetyczny przyczynił się do powstania nowej rasy psa, a dziś Tosa Inu słynie z odwagi, siły, zwinności, nieustraszoności, a także dobrych cech poszukiwawczych..

Takie psy są używane tylko do występów w walkach iw różnych kategoriach wagowych (dlatego hodowcy hodowali psy o różnej wadze). Gość z Japonii praktycznie nie jest używany jako zwierzak, z wyjątkiem posiadłości arystokratów, gdzie potrzebny jest niezawodny strażnik, zdolny „rozerwać” każdego złego nieznajomego.

Średnia waga psów tej rasy to około 70 kg. Wcześniej były osobniki, które przekroczyły 100 kg, ale po drugiej wojnie światowej całkowicie zniknęły, a hodowcy nigdy ich nie przywrócili. Wysokość Tosa Inu waha się od 65 do 80 cm, psy takie wyróżniają się jednolitym umaszczeniem na całej sierści (dozwolone są tylko małe plamki na piersi).Jak wszyscy przedstawiciele rasy Mastiff, Tosa Inu ma łagodny charakter. Takie psy są czułe i miłe dla właściciela i mogą bawić się z dziećmi przez wiele dni. Jednak reakcja Tosa Inu na nieznajomych jest zupełnie odwrotna. Ponadto, ze względu na geny psów tropiących, Mastif Japoński jest często używany przez służby specjalne do różnych operacji poszukiwawczych..

Francuski

Mastif francuski lub Dogue de Bordeaux to starożytny typ psa, który od czasów starożytnych chronił chaty rzeźników i drwali przed atakami dzikich zwierząt lub złodziei. Dogue de Bordeaux jest często porównywany do mastino neapolitańskiego, a niektórzy nawet twierdzą, że francuska wersja Mastifa pochodzi właśnie od neapolitańczyka. Dogo de Bordeaux, a także hiszpański i neapolitański, były często używane do ochrony i polowania na duże dzikie zwierzęta. Dziś pies, pochodzący z Francji, jest często używany w walkach psów, ponieważ ma duże i mocne mięśnie oraz dobrą zwinność..Zewnętrznie dog niemiecki przypomina buldoga, jednak pierwszy jest nieco większy. Wzorzec rasy niewiele różni się od bullmastiffa i innych przedstawicieli rasy Mastiff. Sierść Dogue de Bordeaux jest krótka i może być ubarwiona we wszystkich odcieniach czerwieni. Rasa czystorasowa pozwala na małą białą plamkę na piersi (plamy na szyi lub głowie wskazują, że rasa nie jest czystorasowa).

Dogue de Bordeaux to odważny, poważny, spokojny i inteligentny pies, który jest bardzo lojalny wobec swojego właściciela. Niewiele szczeka, często tylko w najbardziej potrzebnych sytuacjach. Ponieważ pies jest stróżem, natychmiast zaatakuje nieznajomych, którzy przyjdą na jego terytorium. Jednak z dziećmi i właścicielem Dogue de Bordeaux jest czuły i miękki. Akceptuje również inne zwierzęta, w tym psy, jeśli dorasta z nimi od najmłodszych lat..

Mastif francuski jest onieśmielający i może być agresywny bez odpowiedniego treningu społecznego. Trzymaj ją blisko apartament możesz, ale w takim przypadku musisz często chodzić. Dogue de Bordeaux, podobnie jak mastiff angielski, kocha przestrzeń i dużo wolności, musi poczuć swoją absolutną władzę nad innymi zwierzętami. W takim przypadku pies pozostanie miły i czuły..Na koniec chciałbym zauważyć, że ten artykuł nie opisuje wszystkich typów mastifów, które można znaleźć we współczesnym świecie. Hodowcy nieustannie starają się stworzyć psy, które będą posiadały wszystkie cechy najlepszych ras. Jednak osiem opisanych przez nas typów psów tej rasy należy do najpopularniejszych na świecie wśród myśliwych, strażników i osób biorących udział w walkach psów..