Wielotorbielowatość nerek u psów: objawy, diagnostyka i opieka

Układ moczowy jest niezwykle ważny dla normalnego funkcjonowania nie tylko człowieka, ale także jego pupili. Jeśli nerki są dotknięte jakąś chorobą, kończy się to zatruciem i innymi negatywnymi konsekwencjami. Wielotorbielowatość nerek u psów jest bardzo niebezpieczna.

Definicja, niebezpieczeństwo zjawiska

Co to za choroba? „Poly” to dużo, „cystic” oznacza obecność cyst. Co to są cysty? Są to struktury patologiczne, które są „workiem” wypełnionym płynną lub gęstą zawartością. Kiedy w nerkach pojawia się kilka takich formacji, jest to choroba policystyczna. Naukowcy wciąż spierają się o przyczyny, ale z jakiegoś powodu oba narządy są zawsze dotknięte jednocześnie. To smutne, bo przy jednym pełnoprawnym narządzie kot mógłby żyć prawie pełnią życia ... Jeśli obie nerki są uszkodzone, wcześniej czy później zaczyna się pojawiać niewydolność nerek, która prawie zawsze kończy się smutno.

Dlaczego ta choroba jest niebezpieczna? W zasadzie klasyczna cysta nie zagraża bezpośrednio zdrowiu i życiu psa. Problem polega na tym, że w procesie wzrostu struktura ta ściska normalną tkankę nerkową, w wyniku czego nefrony po prostu zanikają. Wszystko to prowadzi do utraty (czasem całkowitej) funkcjonalności narządów. Nerki nie mogą normalnie pełnić swojej funkcji wydalniczej, dlatego nasilają się zatrucia i inne objawy niewydolności nerek. Jeśli nic nie zostanie zrobione, pies z pewnością trafi do najlepszych światów..

Na szczęście policystyczna choroba występuje u psów dość rzadko. Najczęściej tę patologię można zaobserwować u Cairn Terrierów, a jednocześnie zwierzęta te wykazują wszystkie oznaki uszkodzenia wątroby. Najgorsze jest to, że choroba często dotyka młode zwierzęta, które nie mają jeszcze sześciu miesięcy. Ponadto choroba policystyczna występuje u psów rasy beagle, sheltie i bullterierów. Czasami Airedale Terriery chorują. W tych rasach patologia rozwija się u psów w wieku powyżej jednego roku..

Ta choroba jest również niezwykle niebezpieczna z hodowlanego punktu widzenia: do weterynarzy zwracają się tylko właściciele tych psów, których zły stan zdrowia jest widoczny gołym okiem. Wcześniej tym samym producentom pozwolono aktywnie kojarzyć się, co stale zwiększa liczbę nosicieli wadliwych genów. Nieco oszczędza fakt, że u psów (w przeciwieństwie do kotów) choroba policystyczna jest dziedziczona w sposób recesywny, to znaczy choroba objawia się nie u wszystkich potencjalnych nosicieli. Istnieje duża szansa, że ​​Twój zwierzak również ma wadliwe geny, ale jednocześnie może żyć długo i szczęśliwie..

Czy istnieją inne powody niezwiązane z dziedziczeniem? Z pewnością są, ale naukowcy nadal nie mogą ich znaleźć. Wielu doświadczonych hodowców i weterynarzy uważa, że ​​przyczyną wystąpienia choroby może być kiepska jakość paszy i / lub zaburzenia hormonalne w organizmie psa ... Ale to tylko domysły. Brak dokładnych odpowiedzi.

Diagnoza, objawy kliniczne, techniki terapeutyczne

Przy rozpoznaniu zespołu policystycznego nie wszystko jest takie proste. Po pierwsze, objawy kliniczne zaczynają pojawiać się dopiero w momencie, gdy z nerek pozostaje grudkowata grudka, która nie może już pełnić funkcji normalnego narządu. We wczesnych stadiach choroba występuje bardzo rzadko. Jedyną niezawodną metodą diagnostyczną jest procedura ultrasonograficzna Jama brzuszna. Czasami wykonuje się radiografię. Aby poznać dokładną naturę torbieli (i zrozumieć, czy istnieją oznaki początku infekcji), jej zawartość usuwa się za pomocą igły do ​​nakłuwania i bada.

Jakie są objawy tej patologii? Jak powiedzieliśmy, początkowo po prostu nie istnieją. Kiedy nerki praktycznie przestają pełnić swoją funkcję z powodu całkowitego zwyrodnienia, pojawiają się klasyczne objawy niewydolności nerek: pragnienie, nadmierne oddawanie moczu (polidypsja i wielomocz), w moczu może znajdować się krew. Co ciekawe, do tej pory nawet badania krwi nie wykazują nic charakterystycznego, ale po tym można zauważyć wzrost ilości zasad azotowych i ciał ketonowych (nie zawsze). Psa znacznie spada apetyt, staje się ospały i ospały..

Ważny! Jeśli podejrzewasz chorobę policystyczną, zdecydowanie musisz wykluczyć zapalenie nerek, nerczyca, Kłębuszkowe zapalenie nerek i podobne choroby, ponieważ istnieją dla nich zupełnie inne metody leczenia!

Nawiasem mówiąc, jakie leczenie tej patologii jest praktykowane? Niestety, tutaj wszystko jest dość skomplikowane. W niektórych przypadkach może pomóc operacja - wycina się małe lub duże pojedyncze cysty, po czym zwierzę może wyzdrowieć. Jednak w praktyce przypadki „samotnych” nowotworów nerek są niezwykle rzadkie. Najczęściej dosłownie kropkują całą powierzchnię narządu, więc ich wycinanie jest bezcelowe. Dlatego lekarze weterynarii częściej stosują terapię lekową w celu złagodzenia skutków niewydolności nerek. Pilnie potrzebne są płyny dożylne, aby złagodzić ciężkie zatrucia i poprawić stan nerek i wątroby.

Zwłaszcza nie pochlebiaj sobie: w zaawansowanych przypadkach i atrofii tkanki nerkowej trochę to pomaga. Problem polega na tym, że nadal nie znamy innych przyczyn choroby, poza predyspozycjami genetycznymi. Jeśli naukowcy potrafią je zidentyfikować, z pewnością zostanie opracowana skuteczniejsza metoda terapeutyczna..

Opieka nad chorym zwierzęciem

Przede wszystkim Twój pies potrzebuje odpowiedniej diety. Eksperci zalecają stosowanie specjalistycznej paszy leczniczej. Jeśli nie masz okazji ich kupić, możesz użyć dobrego gotowanego kurczaka i wysokiej jakości podrobów. Tłuste potrawy są bezwzględnie przeciwwskazane. Ryby - zabronione we wszystkich formach. Zaleca się karmić psa gotowanymi warzywami (przetartymi przez sito). Należy również ograniczyć węglowodany (w tym ziemniaki, zboża i chleb). Nie ma potrzeby przerywania diety, pies powinien otrzymać wszystkie zalecane przez lekarza leki.