Labrador retriever: charakterystyka i opis rasy

Labrador retriever stał się ostatnio coraz bardziej popularny na całym świecie..

Dzięki bezpretensjonalnej pielęgnacji i pielęgnacji, dobrodusznemu usposobieniu, dociekliwości umysłowej - rasa nie zwalnia, a jedynie zyskuje. 

Historia rasy

Uważa się, że rasa Labrador jest pochodzenia angielskiego, ale pochodzi z Kanady (pod koniec XIX wieku), w Anglii została tylko „zmodernizowana” i ostatecznie ukształtowana. Nie wiadomo na pewno, od kogo pochodzi rasa, według jednej wersji nowofundlandy, setery, pointery, a nawet spaniele uczestniczyły w kształtowaniu eksterieru.

Na przykład: Początkowo labradory były tylko czarne i nazywano je miniaturowymi nowofundlandami..

Po raz pierwszy w księdze stadnej wzorzec rasy został wprowadzony w 1887 roku. W pierwszym standardzie był tylko kolor czarny z dopuszczalnymi białymi znaczeniami na klatce piersiowej, łapach i strzałą na czole. Kolory płowe i czekoladowe pojawiły się dopiero pod koniec XX wieku. W tym czasie udało się pozbyć białych plam u czarnych osobników..

Angielski Kennel Club uznał rasę w 1903 roku, a American Kennel Club w 1917 roku. Fédération Cynologique Fédération Internationale włączyła standard Labrador jako numer 122, ostatnie dodatki do standardu zostały zarejestrowane w 1999 roku.

W Rosji (ZSRR) labradory pojawiły się dopiero pod koniec lat 60. XX wieku. Od tego czasu popularność retrieverów rośnie do dziś..

Opis i wzorzec rasy

Opis rasy Labrador Retriever - silny, muskularny pies o dobrodusznym charakterze. Do tej pory hodowcy próbują wyhodować labradora karłowatego (mini labradora), ale jak dotąd nie do końca pomyślnie. Kopia, w przeciwieństwie do prototypu, ma wiele chorób genetycznych. Rozmiar dorosłego psa typu zredukowanego jest o 15 lub więcej centymetrów niższy od standardowego.

Uwaga! Labradory mają 3 odmiany kolorów - płowe (prawie biały labrador), czarne, czekoladowe (brązowy labrador).

Jak wygląda labrador, opis wyglądu zewnętrznego:

• Wysokość w kłębie od 54 do 57 centymetrów.
• Waga dorosłych od 25 do 35 kilogramów.
• Małe wiszące uszy osadzone wysoko.
• Oczy prawie okrągłe, brązowe.
• Nos z dobrze rozszerzonymi nozdrzami w kolorze czarnym lub czekoladowym.
• Silne, przewrócone ciało.
• Szeroka czaszka, mięsista kufa z wyraźnym przejściem do czoła.
• Tylko zgryz nożycowy, miękki uchwyt, komplet 42 zębów.
• Ogon gruby nisko osadzony, noszony prosto lub szablą.
• Klatka piersiowa szeroka i głęboka, żebra wydatne.
• Grzbiet prosty, zad krótki i mocny..
• Łapy ustawione równolegle, palce mocno zaciśnięte (kocie).
• Długie, skośne ramiona.

Wyraźny jest dymorfizm płciowy, przy ocenie wyglądu zewnętrznego mile widziany. Suki są dużo bardziej zwarte i „kobiece” niż samce - lżejsze i suchsze. 

Charakterystyka rasy i cechy charakteru

Retrievery bez wyjątku są idealnymi towarzyszami rodziny - dobrodusznymi, serdecznymi, uważnymi niańkami dla dzieci. Ciągle potrzebują uwagi osoby, są gotowi wszędzie podążać za właścicielem, bardzo się nudzą. Labradory są czułe i kochające dla wszystkich bez wyjątku - zarówno z rodziną, jak i z zupełnie obcymi osobami. Agresywny lub ostrożny stosunek do ludzi - albo nieprawidłowe działanie kodu genetycznego, albo wynik deprywacji społecznej - jest wadą dyskwalifikującą.

Przedstawiciele rasy to urodzeni aporterzy i znakomici pływacy. Labradory nie pobierają energii - wpływa na to przeszłość łowiecka. Trzeba uczciwie zauważyć, że rasa do dziś nie straciła swoich walorów użytkowych. Chętnie towarzyszę właścicielowi zarówno na joggingu w parku jak i na boisku.

Labradory nie mają poczucia sytości - retriever jest zawsze głodny. Nie możesz zignorować tej funkcji przy zakupie szczeniaka - będziesz musiał uważnie monitorować odżywianie psa przez całe życie. 

Główną zaletą rasy jest niezwykła zdolność do trenowania. Labradory są niesamowicie inteligentne i bez cienia uporu. Wykształcenie przedstawiciela retrieverów leży w mocy początkujących hodowców psów, a nawet dzieci. Na ulubioną ucztę zwierzak wykona dowolne polecenie bez zwłoki. 

Opieka i

Rasa nie wymaga specjalnej pielęgnacji, regularnych wizyt w salonie fryzjerskim i dużo miejsca. Przy długim codziennym spacerze nadają się do przechowywania nawet w małym typowym budynku. Najważniejsze jest, aby Twój zwierzak wyrzucał energię podczas chodzenia..

Nie nadaje się do trzymania w celu ochrony terytoriów, w ogrodzeniach prywatnych domów. Bez komunikacji z rodziną stają się nerwowi, przestraszeni i często agresywni wobec właściciela. W dodatku pomimo grubej sierści, w trudnych warunkach rosyjskiej zimy przemarznie i będzie bolało.

Uwaga! Sierść retrievera jest bardzo gruba i wymaga regularnego czesania gładzikiem i furminatorem. W okresie linienia sezonowego należy codziennie szczotkować zwierzaka, poza sezonem 3 - 4 razy w tygodniu.

Zalety i wady

Główne zalety Labradorów to:

• Bezpretensjonalna opieka.
• Inteligencja i pomysłowość.
• Życzliwość dla dzieci.
• Wysoki poziom walorów łowieckich.
• Nie wymaga dużych obszarów na zawartość.
• Miłość.
• Oddanie właścicielowi.
• Bezpretensjonalny w karmieniu.

Należy również zwrócić uwagę na estetyczne piękno rasy. Ale nawet złoty medal ma wadę, główne wady rasy labradora to:

• Nadpobudliwość. Przy niewystarczającym chodzeniu mogą zorganizować prawdziwy chaos w mieszkaniu.
• Żarłoczność. Wiecznie głodny pies ma tendencję do zbierania odpadów na śmietnikach i kradzieży jedzenia ze stołu.
• Całkowity brak właściwości ochronnych. Labradory kategorycznie nie nadają się dla osoby potrzebującej ochrony terytorium.

Rasa pozostaje energiczna do późnej starości, labrador jest wiecznym szczeniakiem. Dla melancholików niepohamowana energia psa jest dużym minusem, ale dla aktywnych raczej zaletą.. 

Jak długo żyją labradory??

Trudno odpowiedzieć, jak długo Labradory mieszkają w domu - wszystko zależy od warunków przetrzymywania, jakości pożywienia. Uważa się, że średnia długość życia wynosi 12-14 lat, chociaż wartości te są niejednoznaczne. Jest mało prawdopodobne, aby aporter z nadwagą żył co najmniej 11 lat.

Rasa ma pewne skłonności do wielu chorób, z których najczęstsze to:

• Zapalenie ucha.
• Zaćma.
• Dysplazja stawu biodrowego.
• Wczesna utrata słuchu.
• Objawy alergiczne - najczęściej pokarm dla drobiu.
• Otyłość.
• Cukrzyca.
• Choroby sercowo-naczyniowe.
• Onkologia (wiek).

Mimo dość obszernej listy chorób rasy, przy odpowiedniej pielęgnacji i odpowiedniej pielęgnacji, labrador jest dość zdrową rasą.

Ile to kosztuje i jak wybrać szczeniaka?

Przed zakupem szczeniaka przyszły właściciel musi zdecydować, w jakim celu szczeniak jest kupowany, cena zależy bezpośrednio od tego. Labradora bez dokumentów można kupić za 3-5 tys. Rubli, a koszt szczeniąt od elitarnych producentów (klasa wystawowa i brytyjska) sięga 40 tys. I więcej.

Kupując przyszłego przybranego dziecka należy zwrócić uwagę na warunki utrzymania miotu, stan zdrowia matki. Nie powinieneś wybierać szczeniaka patrząc tylko na zdjęcie w reklamie, istnieje ryzyko wpadnięcia na oszustów. Nie ma złudzeń, jeśli sprzedawca oferuje elitarne dzieci za rozsądną cenę na rynku drobiu. Dobrzy hodowcy nie sprzedają w tych miejscach swoich miotów.

Szczenięta powinny mieć miękką lśniącą sierść, bez śladów "łupieżu", łysiny, oznak zapalenia skóry. Z oczu, uszu, nosa - nie powinno być wydzieliny ani obcych zapachów. Do 8 tygodni hodowca musi dwukrotnie przeprowadzić profilaktykę robaków pasożytniczych i dostarczyć pierwsze szczepienie.

Rzadko można zobaczyć oboje rodziców szczeniaka, dlatego konieczne jest dokładne przestudiowanie rodowodu miotu, poznanie dziedzicznych chorób obojga rodziców. Wskazane jest ustalenie wieku matki szczeniąt, rodzaju krycia - niedopuszczalne jest, aby suka rodziła co ruję (2 razy w roku). Pies nie ma czasu na pełne wyzdrowienie po porodzie, szczenięta będą bolesne. Jeśli hodowca ma zdjęcia z poprzednich miotów, również należy je dokładnie zbadać..

Wniosek

Labrador Retriever to po prostu niesamowita rasa, która łączy w sobie najlepsze cechy miejskiego towarzysza i doskonałego psa użytkowego. Przy odpowiedniej opiece i edukacji stanie się najlepszym przyjacielem dla całej rodziny. A czas spędzony na treningu i opiece to tylko niewielka cena za bezgraniczną miłość i oddanie, które Labrador daje swojej rodzinie..