Dlaczego pies trzyma ogon: poprawnie interpretujemy naszego zwierzaka
Ogon psa to kompletny organ odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i utrzymanie równowagi. Ogon jest również narzędziem komunikacji, ponieważ psy mogą wiele powiedzieć swoją postawą i zachowaniem. Kiedy pies zakrywa ogon, próbuje coś powiedzieć lub pokazać, a Twoim zadaniem jest na czas zrozumieć motywację zwierzaka.
Wady wrodzone
Większość psów rasowych ma skłonność do wielu chorób dziedzicznych. Z drugiej strony zwierzęta rasy zewnętrznej są uważane za zdrowsze, ponieważ ich pula genów jest kontrolowana przez dobór naturalny. Niektóre rasy czworonogów charakteryzują się cechami wrodzonymi zaburzenia szkieletowe, w innych choroba objawia się w dzieciństwie, okresie dojrzewania lub starości.
Jeśli szczeniak się kończy ogon ponieważ nie może tego unieść inaczej, problem dotyczy kręgosłupa i najprawdopodobniej jest wrodzony. Powody są zawsze takie same, można je podzielić na trzy typy: mutacje genów, bezmyślna hodowla, indywidualne cechy.
Na pierwszym miejscu jest hodowla bezmyślna, gdyż dobór producentów do prokreacji dokonywany jest według szerokiego zakresu kryteriów. Tak się składa, że wiele osób nie uważa za konieczne zastanawianie się, jakie nieprawidłowości genetyczne mogą pojawić się u szczeniąt. W najprostszych przypadkach szczenięta nie będą miały nieprawidłowości, które wpływają na jakość ich życia..
Sala ogona Jest to deformacja kręgosłupa spowodowana połączeniem dwóch lub więcej kręgów. Ogon psa powinien być giętki, ponieważ między kręgami znajdują się zakończenia nerwowe, przez które przebiega kanał z rdzeniem kręgowym. Jeśli nerwy rdzeniowe zostaną uszczypnięte podczas łączenia kręgów, ogon częściowo traci mobilność. Być może rozwój zwiększonego napięcia mięśniowego, to znaczy zawsze są w stanie napiętym lub skompresowanym.
Ważny! U niektórych zwierząt zmarszczka ogona powoduje bardziej zauważalne zaburzenia. Na przykład pies jest zgarbiony podczas chodzenia lub nie może całkowicie usiąść.
Nie kupuj zwierzęcia bez rodowodu i bądź ostrożny przy wyborze szczeniaka! Kontakt tylko z oficjalnie zarejestrowanymi hodowcami. Przed sprzedażą mioty zwierząt hodowlanych sprawdzane są pod kątem wad. Jeśli szczeniak ma odchylenia, w dokumentach sporządza się stosowne uwagi.
A co, jeśli adoptowałeś psa kundla i masz wrodzoną dolegliwość? Najpierw skontaktuj się z lekarzem. Głównym zadaniem jest dowiedzieć się czy deformacja wpływa na jakość życia, to znaczy, czy zwierzę odczuwa ból czy dyskomfort. Jeśli weterynarz nie znajdzie niczego, co mogłoby martwić zwierzę, nie przeprowadza się żadnej interwencji. Każda operacja kręgosłupa jest bardzo ryzykowna i ma znaczenie tylko wtedy, gdy pies nie może w pełni żyć bez interwencji.
Przyczyny behawioralne i czynniki zewnętrzne
Wszystkie psy są podatne na odchylenia w zachowaniu, ale do przejawiania się dziwactw potrzebne są powody.
Globalnie są trzy z nich:
- Niewłaściwe rodzicielstwo lub niski poziom socjalizacji.
- Silny naprężenie, psia przeszłość.
- Zaburzenia psychiczne - taka diagnoza jest bardzo trudna do postawienia.
Schowany ogon psa może wskazywać na kilka sygnałów:
- Strach - uszy są ściśnięte, zwierzę próbuje wyjść.
- Strach paniki - pies kurczy się, chowa głowę, biegnie na chybił trafił, jęczy.
- Reakcja pasywno-obronna - czworonożny wygląda na przestraszonego, ale jest gotowy do obrony.
Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie powyższe czynniki łącznie, możemy to stwierdzić strach nie jest normalną cechą psa. Zwierzę, które nieustannie się boi i martwi, jest pod wpływem stresu. Stres prowadzi do depresji lub bardziej zauważalnych problemów behawioralnych: pies ucieka na spacery, nie jest posłuszny, sra w domu, gryzie rzeczy, chowa się, gryzie, gdy jest przestraszony itp..
Strach jest potężnym mechanizmem przetrwania, bez którego wymarłyby całe gatunki. Zatrzymuje się, zapobiega niebezpiecznemu zachowaniu. Strach może mieć dwa źródła: wewnętrzne i zewnętrzne. Zagrożenie z zewnątrz to zaniedbanie właściciela, ponieważ to on odpowiada za bezpieczeństwo zwierzaka.
Wewnętrzny strach to głębszy stan, który może być normalny lub narzucony. W drugim przypadku mówimy o zaburzeniu psychicznym lub zaburzeniu obsesyjno-kompulsywnym. To wygląda tak:
- Pies zawsze zachowuje się tak samo w sytuacji zagrożenia..
- Po doświadczeniu stresu zwierzę pozostaje przygnębione.
- Uspokojenie następuje po pewnym rytuale działania, na przykład zwierzę goni ogon przez długi czas lub zjada niejadalne.
Skłonność do zaburzeń psychicznych zależy od rodzaj temperamentu. Prosty przykład w opisie rasy wszystkich psów usługowych pojawia się termin „powściągliwy lub zrównoważony” charakter. Ta cecha jest daleka od niejasności, wyraźnie wskazuje, że pies musi szybko przejść ze stanu pobudzenia do stanu całkowitego odpoczynku i kontroli..
Temperament psów dzieli się na cztery typy:
- Choleryczny - są szybko podekscytowani, trudni do uspokojenia, bardziej niż inni są podatni na szkodliwe skutki stresu.
- Optymistyczny - optymalne połączenie pobudliwości i samokontroli. Mogą żyć w państwie przez dość długi czas bez katastrofalnych konsekwencji. Większość psów kundli jest optymistyczna, jeśli nie musiały walczyć o życie w sensie dosłownym.
- Melancholijny - wpada w stan podniecenia z kombinacją pewnych czynników. Większość psów o temperamencie opiekuńczym jest bardziej melancholijna niż optymistyczna..
- Osoba flegmatyczna - złościć się lub lękać tylko w obecności silnych bodźców, ale bardzo cierpieć z powodu długotrwałego stresu.
Podczas wychowywania szczeniaka ważne jest, aby nie zaszczepiać w nim strachu przed działaniami. Nawet jeśli Twój zwierzak jest winny, kara nie powinna być zbyt surowa, przerażająca, aby została zapamiętana na zawsze. Takie środki są dopuszczalne, ale tylko wtedy, gdy istnieją bardzo istotne powody, na przykład agresja wobec dziecka. Jeśli Twój szczeniak jest zbyt zarozumiały, najlepiej udać się do profesjonalisty.. Łamiąc charakter psa, zaszczepiasz w nim tchórzostwo, a jako dorosły schowa ogon i będzie się bał z dowolnego powodu.
Choroby
Istnieje wiele chorób, w których charakterystycznym objawem jest stale schowany ogon. Zauważ, że zwierzę jest niespokojne, źle je, za dużo śpi - natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub obserwuj uważnie.
Hipoglikemia To niebezpieczny stan, który może zabić psa w ciągu kilku godzin. W grupie szczególnego ryzyka są nowo narodzone suki. Niebezpieczeństwo w gwałtownym spadku poziomu cukru w surowicy. Wizualnie zwierzak wygląda na przestraszonego, z ogonem między nogami, gwałtownie drży i wygląda na wyczerpanego. Kiedy pies staje się bardzo ospały, zauważalny jest spadek temperatury ciała. Co więcej, pies drży niespokojnie, jego ciało zaczyna drgać. W tym stanie zwierzę nie może wstać, skomleć, wkrótce popada w letarg i umiera. Możesz uratować zwierzaka - siłą wypij słodką wodę i pilnie idź do lekarza.
Podobny, ale nie tak szybki stan obecny jest niedokrwistość. Choroba rozwija się na tle niskiego poziomu hemoglobiny, a dokładniej czerwonych krwinek (erytrocytów). Doświadczenia ciała psa głód tlenu, występuje długotrwały spadek temperatury i letarg. W zaniedbanych warunkach zwierzę nieustannie drży, co wyraża schowany ogon, chęć zwijania się, mniej ruszania się, chowania.
Uraz kręgosłupa może prowadzić do najbardziej różnorodnych, ale zawsze poważnych konsekwencji. Przy częściowym lub całkowitym porażeniu zwierzę nie może kontrolować części ciała. Gdy nerw jest zaciśnięty, możliwy jest odwrotny efekt - pies nie może poruszać łapami i ogonem, ponieważ mięśnie są stale napięte.
Ważny! Ból dowolnego pochodzenia prowokuje psa do sztywnego zachowania i chowania ogona.
Przemieszczenie krążków kręgowych - również nieprzewidywalne zaburzenie, które jest obarczone bólami pleców, zaburzeniami koordynacji (jeśli uszczypnięte nerwy), a nawet paraliż. Kiedy zwierzę boli, nie pozwala na dotknięcie ogona i zadu; z silnym bólem zwierzę jęczy i gryzie. Jest to bardzo niebezpieczny stan, w którym pies może się jeszcze bardziej zranić. Uszkodzenie może zostać spowodowane przez właściciela podczas nieostrożnego przeglądu.
Ból głowy i zęba - są to szczególne, szczególnie rozdzierające rodzaje bólu. Zęby psa muszą być monitorowane i pielęgnowane, ale bóle głowy są nieprzewidywalne i mogą wystąpić z powodu:
- Uraz.
- Zmiany ciśnienia atmosferycznego.
- Nowotwory w mózgu.
- Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub wewnątrzgałkowe.
- Ból zęba.
- Zapalenie nerwów itp..
Uwaga! Ból głowy jest praktycznie niemożliwy do zdiagnozowania, do takiego wniosku dochodzi się jedynie poprzez wieloletnią obserwację dynamiki kondycji zwierzęcia.