Niedokrwistość u psów: przyczyny, objawy i zapobieganie

Od dawna wiadomo, że krew jest „zbiornikiem” sił witalnych ciała. To nie przypadek, że o wychudzonej osobie mówi się, że jest „wykrwawiona”. Nic dziwnego, że choroby układu krwiotwórczego są tak niebezpieczne. Ponadto mówimy nie tylko o osobie, ale także o naszych mniejszych braciach. W szczególności niedokrwistość u psów jest szczególnie niebezpieczna. Co to jest i jak ta patologia może zagrozić twojemu przyjacielowi? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w naszym artykule.!

Definicja choroby

Jeśli przetłumaczysz ten termin w uproszczony sposób, możesz ponownie natknąć się na wyrażenie „bezkrwawy”. Oczywiście przy tej chorobie Twój pies nie będzie wyglądał jak owoc, który był w sokowirówce, a krew w jego żyłach nie przestanie płynąć, ale jej jakość znacznie się pogorszy. Odchodząc od tekstów i zwracając się do wiedzy naukowej, możesz dowiedzieć się, że „anemia” jest poważnym stanem patologicznym, w którym zarówno hemoglobina, i erytrocyty, w których się znajduje.

Jeśli nie spałeś na szkolnych lekcjach biologii, zapewne bez większych trudności przypomnisz sobie, że właśnie ta hemoglobina jest odpowiedzialna za przenoszenie tlenu do tkanek i narządów ciała oraz za usuwanie dwutlenku węgla. W związku z tym nie musisz mieć głębokiej wyobraźni, aby wyobrazić sobie konsekwencje braku lub nawet niewielkiej ilości tak użytecznej substancji w organizmie. Jednak o wszystkim w porządku.

Klasyfikacja

Więc jakie są rodzaje anemii na „wolności”? Niestety, jest wiele jej typów. Podajmy najprostszą klasyfikację, z której korzystają prawie wszyscy praktykujący lekarze weterynarii:

  • Po krwotoku. „Post” - po i „krwotok” lekarze nazywają krwawieniem. To proste - jeśli Twój pies został zraniony i stracił dużo krwi, przez pewien czas liczba czerwonych krwinek w jego organizmie będzie znacznie niższa niż zwykle..
  • Hemolityczny. „Hem” - krew, „lisio” - zniszczenie, rozkład. To nazwa anemii wywołanej przez jakiś czynnik chorobotwórczy (substancja, mikroorganizm), który przyczynia się do niszczenia czerwonych krwinek w krwiobiegu zwierzęcia.
  • Niedokrwistość hipo- i aplastyczna u psów. Czasami nazywane są troficznymi. Chodzi o to, że organizm po prostu nie ma wystarczających zasobów do budowy czerwonych krwinek. Oczywiście psy rzadko są doprowadzane do stanu więźnia obozu koncentracyjnego, ale przy zbiegu niektórych czynników ta forma tego stanu patologicznego jest również możliwa.
  • U psów występuje również niedokrwistość regeneracyjna i nieregeneracyjna. W pierwszym przypadku organizm może zrekompensować utratę czerwonych krwinek wytwarzając nowe, w drugim tak się nie dzieje..

Należy zauważyć, że obraz tego ostatniego typu anemii można uzyskać nawet przy dużej utracie krwi, gdy organizm psa jest zmuszony wydawać zasoby i składniki odżywcze zarówno na gojenie się ran, jak i na uzupełnienie zapasów czerwonych krwinek w organizmie. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że w tym stanie pies często nie jest zbyt zainteresowany jedzeniem. Właściciele czasem zwalają się z nóg, bo po prostu nie wiedzą, czym karmić chorego zwierzaka. Dlatego dostarczanie wymaganej ilości składników odżywczych i białek po prostu nie może odbywać się w normalny sposób. Często w ten sposób rozwija się hipochromiczny typ anemii..

Jeśli przetłumaczysz ten termin z nieznanej łaciny, otrzymasz coś w rodzaju „niskiego koloru”. To słowo oznacza, że ​​organizm po prostu nie ma żelaza do budowy hemoglobiny i czerwonych krwinek. Występuje u psów, których właściciele są absolutnie obojętni na odżywianie swoich zwierząt. Jeśli chodzi o przebieg choroby, jest przewlekły i ostry..

Krótko o powodach

Istnieje wiele czynników, które mogą powodować anemię, ale postaramy się opowiedzieć o przyczynach najczęściej występujących w praktyce weterynaryjnej.. więc, robaki. Tak, tak, te „najsłodsze” stworzenia nie tylko zjadają psa, dosłownie kradnąc składniki odżywcze z jego organizmu, ale także zatruwają go w najbardziej bezlitosny sposób. Ale to tylko „kwiaty”. Toksyny niektórych rodzajów robaków pasożytniczych powodują lizę (rozpad) czerwonych krwinek, co prowadzi do ciężkiej przewlekłej anemii.

Wreszcie, wiele robaków nie jest zadowolonych z prostego wchłaniania składników odżywczych z przewodu pokarmowego gospodarza, ale dosłownie się nim odżywia, wyrywając małe kawałki błony śluzowej jelit (co robić, każdy potrzebuje białka). Oczywiście miejscowa utrata krwi w tym przypadku jest niewielka, ale jeśli jest dużo robaków ... Może to stać się śmiertelnym problemem.

Drugą najczęstszą przyczyną są choroby pasożytnicze krwi., masowo przenoszone przez "uwielbiane" wszystkie kleszcze z lasu (szczególnie z piroplazmozą). Wiele mikroorganizmów, które szczęśliwie kolonizują organizm psa w przypadku ukąszenia, wcale nie ma nic przeciwko jedzeniu świeżej hemoglobiny erytrocytów. Początkowo konsekwencje takiej „uczty” są niezbyt zauważalne, ale gdy liczba pasożytów przekroczy pewną krytyczną barierę (i bardzo szybko się one namnażają), anemia zmienia się w wyraźną formę.

Powód numer trzy - trucizny. Szczególnie te z nich, które mają na celu zwalczanie gryzoni. Nie trzeba długo mówić, ile psów, które nie zostały wyszkolone przez właścicieli i wystarczyły na spacer z różnymi paskudnymi rzeczami, padły ofiarą ich przebiegłości. Być może jest to najniebezpieczniejsza odmiana, ponieważ choroba w tym przypadku rozwija się szybko, a czasem nawet z prędkością błyskawicy. Często nie ma normalnych odtrutek, a określenie prawdziwego „bohatera okazji” zajmuje dużo czasu. Mówiąc najprościej, zatrucie hemolityczne jest śmiertelne, a największy odsetek zgonów występuje w takich przypadkach..

W rzadkich przypadkach u psów występuje autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna. Powstaje, gdy w przypadku jakiejś „wyrafinowanej” choroby genetycznej układ odpornościowy organizmu nagle otrzymuje „rozkaz” wyeliminowania… własnych erytrocytów!

Obraz kliniczny (objawy)

Ogólnie jest niezwykle zróżnicowany i można go maskować objawami innych chorób, ale nadal można wyróżnić objawy ogólne. Na początek zwierzę staje się ospałe i bierne, nie jest zainteresowane jedzeniem. Pies stara się spędzać więcej czasu w pozycji leżącej, wstając tylko w celu opróżnienia pęcherza i jelit. Jednocześnie widoczne błony śluzowe stają się bardzo blade, z niebieskawym odcieniem, zimne w dotyku. Jeśli przyczyną nie jest masowa utrata krwi, ale działanie trucizny lub robaka pasożytniczego, wszystkie te same objawy rozwijają się bardzo powoli - czasami właściciele zwierzęcia przez długi czas nic nie zauważają.

Działania terapeutyczne

A jakie jest leczenie takiej choroby? Aby uzyskać odpowiedź na to pytanie, lepiej skontaktować się z lekarzem weterynarii. Chodzi o to, że w przypadku terapii konieczne jest wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała rozwój choroby, czy to działanie trucizny i robaków w jelitach. Aby wyeliminować każdą z tych przyczyn, potrzebne są określone leki lub nawet cały ich zestaw. Oczywiście nie będziesz w stanie zidentyfikować głównego czynnika w domu, az pewnością mogą wystąpić spore problemy z wyznaczeniem odpowiedniego leczenia. Jednym słowem, pytanie, jak leczyć anemię, najlepiej pozostawić profesjonaliście.

Jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek ze znaków opisanych w tym artykule, pilnie zabierz go do kliniki weterynaryjnej, ponieważ opóźnienie może prowadzić do wyjątkowo nieprzyjemnych konsekwencji.!

Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda
» » Niedokrwistość u psów: przyczyny, objawy i zapobieganie