Pies boi się ludzi: przyczyny i metoda korekty

Co zrobić, jeśli Twój pies boi się ludzi? Czy takie zachowanie należy uznać za odchylenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę współczesne, nie zawsze humanistyczne nastroje społeczne? Czy powinieneś pomóc swojemu zwierzakowi pokonać ten strach? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na te pytania i tak naprawdę każdy właściciel samodzielnie podejmuje decyzję. Jednak człowiek i pies przeszli zbyt długą wspólną ścieżkę rozwoju. Z punktu widzenia psiej psychologii i kynologii w ogóle, psy i ludzie nie powinni się wzajemnie bać..

Podstawowe powody strachu przed psami przed ludźmi

Czy wiesz, że kinofobia, czyli strach przed psami, jest uważana za zaburzenie psychiczne? Biorąc pod uwagę odwrotną sytuację, można wyciągnąć podobny wniosek - jeśli pies boi się człowieka, to zwierzę ma zbyt podatną, słabą lub zranioną psychikę. Fobia może „ciągnąć” od okresu szczenięcego lub mieć określone przyczyny. Taktyka wojenna głosi: „Poznaj wroga z widzenia” i ze strachem, im więcej wiesz o przyczynach rozwiniętej choroby, tym większe masz szanse na jej pokonanie. Na początek obawy dzielą się na:

• Nie bez powodu - strach może być przyczyną negatywnych emocji, bólu lub niebezpiecznej sytuacji, której doświadczył czworonożny. Częściej niż nie, reakcja zwierzęcia opiera się na bezpośrednich konsekwencjach doświadczenia życiowego. Na przykład psy boją się niektórych ludzi, jeśli byli w miejscu połowu lub kwarantanny, doświadczyli zastraszania lub brutalnego traktowania. Wszystkie dwunożne o podobnym wzroście, sylwetce lub zapachu będą przypominać podopiecznemu o tym doświadczeniu i go przestraszyć.
• Idiopatyczny - lęki, których przyczyny nie można zidentyfikować. Na przykład pies boi się płaczących niemowląt lub bardzo małych dzieci. Inny przykład - szczeniak wychowuje się w rodzinie od dzieciństwa, ale nagle i bez powodu zaczyna bać się jednego z członków rodziny.

Oczywiście, jeśli znasz pierwotną przyczynę fobii, znacznie łatwiej będzie odzwyczaić psa od strachu przed ludźmi. Musisz pracować w jednym kierunku i pomóc swojemu psu przezwyciężyć niepewność. Każdy strach przed czworonogami wynika z nieufności lub braku wiary we własne umiejętności. Na przykład potyczka z krewnym, która zakończyła się ukąszeniami, może wywołać strach przed całym żywym światem z powodu uświadomienia sobie własnej słabości. Jednego trzeba się nauczyć - jeśli pies się boi, to na pewno nie ufa i uważa osobę za zagrożenie dla swojego życia lub zdrowia.

Błędy właściciela, które potęgują lęk przed ludźmi i metody naprawiania

Powiedzmy, że pies boi się obcych, nie znasz jeszcze powodów, ale w rzeczywistości fobia już się ujawniła. Jak reagujesz na zachowanie podopiecznego?

Najprawdopodobniej w ten sposób:

1. Z bierną reakcją - podopieczny ucieka przed osobą, która go przestraszyła, próbujesz wezwać psa, ale z reguły bezskutecznie. Następnie dogonisz zwierzaka i skarcisz go za nieposłuszeństwo. Po drugie, współczujesz podopiecznemu i go uspokajasz. Czy to wygląda jak ty? Jeśli tak - gratulacje, dokładnie w 50% jesteś przyczyną rozwiniętej fobii.

W razie potrzeby: pozwól psu przejść na bezpieczną odległość w jego rozumieniu. Jeśli pies wyraźnie ucieka, nie używamy polecenia „Do mnie” (ani innych poleceń), wzywamy po imieniu lub innych wyrażeń, na przykład „Stop” lub „Chodź tutaj”. Dopiero gdy podopieczny się zatrzyma, spokojnym krokiem zaczynamy iść w jego kierunku. Zatrzymaj się na wyciągnięcie ręki, upewnij się, że pupil się Cię nie boi, obejdź go od tyłu i stań nad nim, lekko ściskając kolanem mostek, zapnij smycz. Poklep psa po szyi, ale nie seplenień. Następnie wydaj polecenie „Blisko” i odwróć uwagę zwierzaka kilkoma prostymi poleceniami. Twoje zachowanie powinno być tak spokojne, jak to tylko możliwe, ale życzliwe, nie powinieneś okazywać strachu ani troski.

Ważny! W przypadku biernej reakcji najczęściej przyczyną jest niepewność. Twoim zadaniem jest pokazanie zwierzakowi, że zawsze tam jesteś i nie boisz się przerażającego tematu. Z biegiem czasu pies zacznie naśladować twoje zachowanie i nawet jeśli się przestraszy, przesunie się na bok, ale nie ucieknie..

2. z agresywną reakcją - krzyczysz na swojego zwierzaka, próbując powstrzymać gryzienie, biegniesz za nim, próbujesz złapać za obrożę, karcisz za niewłaściwe zachowanie. Czworonożny postrzega twoje niewłaściwe zachowanie jako strach, co wywołuje bardziej agresywną reakcję. Brzmi jak twoja sprawa? Twoje zachowanie wzmacnia zaufanie psa do komunikowania się z ludźmi wyłącznie na siłę..

Co robić: jeśli zwierzak już ugryzł ludzi - skontaktuj się z trenerem i nie zwlekaj. Agresywne czworonożne nie mają miejsca wśród ludzi, a prawa są po stronie dwunożnych. Czy pies gryzie ludzi, ale nawet nie próbuje gryźć? Szczeka, uśmiecha się i odbija agresywnie?

Kiedy ładunek zacznie szczekać, głośno i pewnie ostrzeż osobę (która wystraszyła psa), że to ty masz nad wszystkim kontrolę! Lekkim szarpnięciem pociągnij zwierzaka za smycz i wydaj komendę „Cicho”. Pomogło - wspaniale, nie pomogło - okrążyć podopiecznego wokół siebie, ścisnąć mostek między kolanami (pewnie), aktywnie głaskać psa po szyi i klatce piersiowej, poczekać, aż przerażający obiekt odejdzie. Następnie siadamy przy lewej nodze zespół „w pobliżu”. Ściśle, ale bez irytacji i głaskania mówimy „dobrze!” To nie jest pochwała, ale stwierdzenie faktu, że pies się obronił i to dobrze, uzupełniasz sytuację, a nie pochwałę. Następnie wykonujemy kilka podejść do wypracowania podstawowych poleceń.

W planach na najbliższą przyszłość musisz nauczyć psa komendy „Cicho” (przestań szczekać) i wypracować komendę „Fu” o 200%. W dłuższej perspektywie zwierzak wymaga aktywnej socjalizacji - organizowania wspólnych spacerów z innymi psami i ich właścicielami. Przed wyjściem z firmą ostrzeż wszystkich właścicieli zwierząt, aby nie krzyczeli ani nie machali rękami wokół oddziału. Z czasem zwierzak przyzwyczai się do tego, przejdzie przez etap „formowania się w stadzie”, nabierze pewności siebie i przestanie się bronić atakiem.

Ważny! Gwałtowna reakcja drażni cię, ale przeraża innych. Zwierzę z tendencją do ataku na ulicy powinno chodzić wyłącznie na smyczy iw kagańcu.