Hamilton hound (hamiltonstøvare)

Hamilton Hound (Hamiltonstøvare) to dość duża rasa psów myśliwskich wyhodowana pod koniec XIX wieku w Szwecji. Wytrzymały, pracowity, o doskonałym wzroku i sprytu, specjalizuje się w polowaniu na lisy i zające. Dziś lojalny i posłuszny pies Hamiltona jest często sprowadzany jako towarzysz..

W połowie XIX wieku hrabia Adolph Patrick Hamilton, znany z zamiłowania do psów i łowiectwa, rozpoczął celową pracę hodowlaną. Jego „idealny” ogar musiał spełniać szereg wymagań: być bystrym, samodzielnym w pracy, ale jednocześnie posłusznym, bezpretensjonalnym, odpornym i przyjacielskim. Przypuszczalnie pies Hamiltona jest krzyżówką różnych psów szwedzkich i południowoniemieckich, Foxhounds i klub myśliwski. Rasa została po raz pierwszy wystawiona w Szwecji w 1886 roku pod nazwą Goar Szwedzki. W 1921 roku przemianowano go na cześć autora.

Spotkanie

Hamilton Hound ma doskonały węch i wzrok. Większość ras to znakomici myśliwi, którzy wolą pracować samotnie, rzadziej w parach. Służy do polowania na zające i lisy, nigdy nie pracuje na zwierzętach kopytnych.

Obecnie psy Hamiltona są coraz częściej hodowane jako towarzysze. Ponadto można je spotkać na zawodach agility, frisbee, trekkingu i innych sportach..

Wygląd

Hamilton Hound to zrównoważony, harmonijnie zbudowany, okazały pies, który sprawia wrażenie siły i wytrzymałości, ale nie jest ciężki. Sierść średniej długości, trójkolorowa. Umiarkowanie rozciągnięte ciało. Wyraża się dymorfizm płciowy.

• Wysokość samców 53-61 cm;
• Wysokość suk - 49-57 cm.

Głowa jest wydłużona. Czaszka lekko wypukła. Przystanek jest dobrze oznaczony. Kufa mocna, prawie prostokątna, długa. Grzbiet nosa jest prosty. Płat czarny, dobrze rozwinięty. Górna warga jest cienka, sucha, zaokrąglona, ​​lekko zwisająca z dolnej. Szczęki dobrze rozwinięte, zgryz nożycowy. Oczy o spokojnym wyrazie, koloru ciemnobrązowego. Uszy osadzone wysoko, opadające, sięgające do połowy kufy, miękkie, płaskie. Szyja mocna, długa.