Szwedzki lapphund (lapland spitz)

Szwedzki Lapphund (Lapland Spitz) to mały, energiczny czarny pies z grupy szpiców północnych. Uważana jest za jedną z najstarszych ras w Skandynawii. Wcześniej używany do wypasu reniferów, wartowania i polowania. W dzisiejszych czasach ugruntował swoją pozycję jako towarzysz, odpowiedni do różnych rodzajów sportów kynologicznych.

Inną nazwą szwedzkiego lapphunda (szwedzkiego Svensk lapphund) jest szpic lapoński. Hodowcy i miłośnicy ras nazywają to „lapońskim czarnym złotem”.

Wiadomo, że Sami zawsze odcinali ogony swoim psom, aby nie przymarzły do ​​tyłu. Wrodzony ogonowiec nie jest typowy dla rasy, ale podwójne wilcze pazury uznano za przydatny dodatek do pracy na śniegu. Kolory mogą być bardzo różnorodne. Preferowane były psy czarne i czarne podpalane. W mitach i legendach przypisywano im rolę łącznika między człowiekiem a innym światem..

W XX wieku populacja szpiców zmalała. Przywrócenie tej wyjątkowej rasy rozpoczęło się w latach 30-40 przy wsparciu króla Szwecji Gustawa V. Wzorzec rasy został zatwierdzony w 1944 roku. Rasa została uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną w 1955 roku.

Spotkanie

Tradycyjnie używany do wypasu reniferów, szwedzki lapphund jest dziś klasyfikowany jako wszechstronny pies do towarzystwa. może być tylko przyjacielem i towarzyszem, może zostać sportowcem lub ogarem. Następujące dyscypliny są odpowiednie dla Lapphund: agility, posłuszeństwo, flyball, track, freestyle. Skandynawscy myśliwi czasami używają małych psów do polowania na leśne ptaki, małe zwierzęta, łosie. Lapphund potrafi namierzyć ranne zwierzę na śladzie krwi, pracować nad dzikiem i niedźwiedziem. Są to między innymi spektakularne psy wystawowe.

W krajach skandynawskich szwedzki lapphund jest uważany za jednego z najlepszych psów do towarzystwa..

Wygląd

Szwedzki lapphund to typowy przedstawiciel grupy szpiców. Pies jest nieco mniejszy od średniej wielkości z dumnie osadzoną głową, krzaczastym ogonem i gęstą, prostą sierścią. Dymorfizm płciowy jest umiarkowany.

• Wysokość w kłębie samców - 48 cm - waga - 19-21 kg;
• Wysokość w kłębie suki - 43 cm - waga - 17-20 kg.

Czaszka jest nieco dłuższa niż szeroka, czoło zaokrąglone. Przystanek jest dobrze widoczny. Kufa mocna, z prostym grzbietem nosa, równomiernie zwężającym się w kierunku czarnego płatka. Wargi przylegają mocno. Podniebienie, dziąsła i usta są dobrze napigmentowane. Zgryz nożycowy. Oczy osadzone prawie poziomo, szeroko rozstawione, zaokrąglone, raczej duże, koloru brązowego. Powieki są dobrze napigmentowane. Uszy szerokie u nasady, trójkątne, małe, stojące. Końcówki uszu są lekko zaokrąglone. U niektórych psów końce uszu zwisają do przodu, to nie jest małżeństwo. Szyja bez podgardla, masywna, średniej długości.