Polidypsja (skrajne pragnienie) u psa

Jak wiesz, dla każdego żywego stworzenia picie jest ważniejsze niż jedzenie. Nasze zwierzaki nie mogą długo żyć bez wody, dlatego regularnie gaszą wodą swoje pragnienie. Ale co, jeśli pies za dużo pije? Tak pojawia się polidypsja u psa..

Co to jest polidypsja

Ale kiedy możemy mówić o polidypsji? Pisaliśmy już powyżej, że ta patologia implikuje nadmierne pragnienie..

Ale jak zrozumieć, czy pies pije dużo czy mało? Aby to zrobić, musisz wiedzieć o normalnej ilości wody pitnej:

• W przypadku małych psów norma wynosi od 50 do 70 ml płynu na każdy kilogram wagi dziennie..
• Duże zwierzęta mogą wypić 100-120 ml na kilogram dziennie.
• Zwierzęta ras średnich zwykle wypijają około 90 ml na każdy kilogram wagi.

W związku z tym można podejrzewać polidypsję w przypadkach, gdy pies pije znacznie więcej wody. Nie należy zwracać uwagi na niewielkie wahania, ponieważ spożycie płynów wzrasta wraz z suchą dietą, w przypadku upałów itp..

Niebezpieczeństwo polidypsji

Można by pomyśleć, że wzrost pragnienia nie grozi psu niczym poważnym, ale to wrażenie jest zasadniczo błędne:

• Kiedy pies pije za dużo, obciążenie jego nerek dramatycznie wzrasta. Jeśli przyczyną polidypsji jest patologia nerek (więcej na ten temat poniżej), powstaje błędne koło: im więcej zwierzę pije, tym bardziej pogarsza się jego stan.
• Obciążenie serca wzrasta, ryzyko wystąpienia obrzęku znacznie wzrasta.
• Krew zwierzęcia dosłownie „upłynnia się”, normalny hematokryt i OB są zaburzone.
• Stały dopływ płynu do jelit stymuluje rozwój napadów obfitych biegunka. Jest to obarczone odwodnieniem, przez co uczucie pragnienia jest jeszcze silniejsze, przez co pies pije jeszcze więcej ... I znowu - błędne koło choroby.

Przyczyny polidypsji

W wielu przypadkach patologia jest spowodowana naruszeniem metabolizmu hormonalnego.. Pragnienie jest normalnie regulowane przez antydiuretyczny hormon ADH. Jeśli z jakiegoś powodu jego produkcja wzrasta, pobudzane jest również uczucie pragnienia. Ponadto następujące przyczyny mogą prowadzić do polidypsji:

• Systemowe choroba zakaźna, uraz i zatrucie oraz inne czynniki prowadzące do uszkodzenia przysadki mózgowej. W takim przypadku produkcja hormonu antydiuretycznego może całkowicie ustać. W takim przypadku organizm zaczyna pracować w trybie „awaryjnym”.
• Choroba nerek. Z reguły narządy przestają syntetyzować wtórny (skoncentrowany) mocz, w wyniku czego większość płynu jest bezużytecznie uwalniana do środowiska zewnętrznego i nie wraca do ogólnego krwioobiegu. W związku z tym przysadka mózgowa wydziela coraz więcej ADH, aby pokryć rosnący brak płynu..
• U kobiet pragnienie gwałtownie wzrasta, począwszy od drugiej połowy. ciąża. Płyn jest niezbędny do normalnego rozwoju płodu i usuwania dużych ilości zasad azotowych (i innych szkodliwych substancji z krwi). Pragnienie wzrasta podczas karmienia szczeniąt.

Objawy i diagnoza

Objawy są dość specyficzne:

• Pies dużo pije, w ciężkich przypadkach zwierzę dosłownie „przykleja się” do miski z wodą. Pije łapczywie i szybko.
• Objętość wydalanego moczu gwałtownie wzrasta. Piesek zawsze prosi o wyjście na zewnątrz, a jeśli nie idziesz z nim na spacer, po całym mieszkaniu zostawia duże kałuże (nawet jeśli wcześniej tego nie miał).
• Często rozwija się obrzęk, podgardle i okolice pachwiny nabierają luźnej, ciastowatej konsystencji, miejscowo obniża się temperatura ciała.

Diagnoza uwzględnia wszystkie powyższe objawy kliniczne. Dodatkowo wszystkie źródła wody dostępne dla psa są usuwane z pomieszczenia, zwierzak śpiewa się tylko z miski o dokładnie znanej objętości.. Po 24 godzinach oblicz wypitą ilość. Jeśli znacznie przekracza normę fizjologiczną, możemy mówić o polidypsji.

W ciężkich i wątpliwych przypadkach krew i mocz są badane na obecność hormonu antydiuretycznego. Jeśli podejrzewa się chorobę nerek, można wstrzyknąć syntetyczny ADH: jeśli objętość moczu nie zmieniła się w żaden sposób, prawdopodobnie coś jest z nimi nie tak.

Metody leczenia polidypsji

W związku z tym nie ma ogólnie przyjętych metod leczenia, ponieważ wybór konkretnego kursu terapeutycznego zależy od pierwotnej przyczyny patologii:

• Jeśli problemem jest brak ADH, psu przepisuje się syntetyczne analogi..
• W chorobach zapalnych nerek przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania oraz leki z grupy nitrofuranów.
• W przypadku zatrucia wprowadzenie Rozwiązanie Ringera, a także transfuzję osocza krwi.
• Aby zapobiec obrzękowi, zwierzęciu przepisuje się preparaty solne, które regulują metabolizm wody i soli.

Ważny! Wybór konkretnej metody leczenia dokonywany jest na podstawie wyników ustalenia pierwotnej przyczyny patologii! Nie ma uniwersalnej „receptury”.